TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost): Part No. 76
Subchapter: 8._Der_Gang_zum_Kalkofen
8. Der Gang zum Kalkofen
Line: 28
Dat was eyn bederue rydder, de hadde eme konninge gedenet lange truweliken.
Line: 29
Do he steruen scholde, do beuol he synen sone deme konninge. De konningk
Line: 30
sprak, he wolde ene wol handelen. De sone hette Wilhelm. De vader rep en
Line: 31
to sijk vnde sprak: ʼSone, ik schal nu steruen. Ik wil dij leren dre stucke, dar
Line: 32
schaltu myner bij denken. Dat erste ys: du ne schalt nummer den dach wesen
Page: 73
Line: 1
ane mysse, also vere alse du se yummer hebben machst. Dat andere ys: wan du
Line: 2
dynen heren edder dyne fruwen sust bedrouet, so ne schaltu dijk nicht vrauwen.
Line: 3
Du schalt dij myt en bedrouen vnde schalt dat bewisen, dat dij ere droffnisse
Line: 4
leit sij. Dat drydde ys: war du sust enen heteschen mynschen, de gerne achtersprake
Line: 5
sprekt, den schaltu vlen.ʼ Do de vader dot was, Wilhelm denede so wol,
Line: 6
dat en syn here vnde syn fruwe vnde alle dat ingesinde van herten leff hadde.
Line: 7
Do was dar in des konninges houe eyn rydder, de plach gerne achter den luden
Line: 8
spreken. Van deme toch he sijk vnde wolde neyne kumpanie myt eme hebben.
Line: 9
Do hadde jenne valsche rydder dat gemerket, wan de konningkynne bedrouet
Line: 10
was, so bedrouede sijk ock Wilhelm. Do genk he to deme konninge vnde
Line: 11
segede, Wilhelm hedde de konningkynnen leff gewunnen. ʼHere,ʼ sprak he,
Line: 12
ʼwille gij dat prouen, so bedrouet se myt welken smeliken worden. Gij scholen
Line: 13
dat seen, dat he sijk myt er bedrouet.ʼ Dat dede de konningk vnde vant dat
Line: 14
also. Do wart he tornich vnde nam rad, wo he en van den dagen mochte
Line: 15
bringen. Do sprak de valsche rydder: ʼHere, ik wil yu eynen guden rad geuen:
Line: 16
Sendet en morgen vro in dat holt to deme kalk ouene vnde beuelet den kalk
Line: 17
berneren, we morgen vro aller erst kumpt to en van juwer wegene, den
Line: 18
scholen se to hant in den ouen werpen.ʼ Also dede de koningk vnde beuol
Line: 19
Wilhelme des auendes, dat he des morgens vro scholde ryden to den kalk
Line: 20
berneren vnde scholde spreken: Myn here enbut juw, dat gij don, also he juw
Line: 21
bevolen heft. Des morgens vro was Wilhelm rede vnde red vt. Do he vppe
Line: 22
deme wege was, do horde he mysse luden. Dar red he hen vnde genk
Line: 23
in de kerken vnde horde de mysse all vt. De wile sat de valsche rydder vp
Line: 24
vnde red eme na vnde wolde beseen, wu yd eme geghan were, vnde quem
Line: 25
errst to deme ouene vnde sprak: ʼWanne, gij kumpane, hebbe gij gedan, dat
Line: 26
juw myn here beuolen hadde?ʼ ʼNeyn,ʼ spreken se, ʼwij en hebbens noch nicht
Line: 27
gedan, wij willent altohant don.ʼ Dar grepen se den valschen modingk vnde
Line: 28
worpen en in den ouen. Do Wilhelm syne mysse gehort hadde, do quam he to
Line: 29
deme ouene vnde sprak, dat se scholden don, also en dekonningk beuolen hedde. Se spreken also, se heddent gedan. He quam wedder to deme konninge vnde
Line: 30
sprak, yd were alrede berichtet, er he quam. Do vragede de konningk, wo he
Line: 31
so lange gethogeret hedde. He sprak, he hedde mysse gehort. ʼJa,ʼ sprak de
Line: 32
konningk, ʼde mysse heuet dij des liues behulpen.ʼ Do vragede he so lange, bit he vppe de warheit quam, vnde hadde ene leuer wan he vore hadde. -- Kynt Ieue, lat dij dijt eyn lere syn, vnde hore gerne mysse, wan du se hebben machst.
Line: 33
Kynt leue, wan de mysse vte ys, so plegen ichteswelke prestere na to sprekene
Line: 34
dat hilge ewangelium van Sunte Johannese: In principio erat verbum. Dat
Line: 35
schaltu gerne horen vnde schalt des gantzen gelouen hebben, wan du dat
Page: 74
Line: 1
gehort heffst, in deme dage nemach dij neyn vnweder schaden, ntyn donre,
Line: 2
neyn blixem. Hijr van wil ik dij eyn bilde seggen:
Copyright TITUS Project
Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.