TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost): Part No. 142

Subchapter: 20._Die_Buße_eines_Sohnes_für_seine_Mutter 


20. Die Buße eines Sohnes für seine Mutter


Line: 25 
   Dat was eyn eddele fruwe, de hadde eynen sone. De fruwe de wart arm.
Line: 26 
   Do se neyn ghut hadde, do wart se vorsmat van eren frunden vnde van anderen
Line: 27 
   luden. De se er des pleghen to erene, do se rijke was, de hadden se do vor nicht.
Line: 28 
   Hirumme beghan sijk de fruwe sere to bedrouene, dat se quam in eynen
Line: 29 
   mistrost. Do quam de ouele geyst to er vnde vragede, worumme se bedrouet
Line: 30 
   were. Se segede eme de sake vnde sprak: ʼDe wile dat ik rike was, do hadde
Line: 31 
   ik vele frunt. Nu ik arm worden byn, nu en hebbe ik neyne frunt; des byn
Line: 32 
   ik bedrouet.ʼ Do sprak de ouele geyst:ʽWultu don, ik dat dij hete, ik wil dij
Line: 33 
   ghudes en noch geuen.ʼ Se segede, se wolde dat gherne don. Do sprak de ouele

Page: 143 

Line: 1 
   gheyst: ʼDu schalt don veyr dingk: Dat erste dat ys, dat du prestere vnde
Line: 2 
   gheystlike lude dar to schalt bringen, dat se myt dij sunde beghan. Dat andere
Line: 3 
   ys, du schalt arme lude in dyne herberge vntfan vnde schalt se des auendes vt
Line: 4 
   driuen. Dat dridde ys, du schalt in der kerken vele runen vnde spreken vnde
Line: 5 
   schalt ander lude hinderen in erem bede. Dat verde ys, du en schalt nummer
Line: 6 
   bichten.ʼ Se sprak, se woldet gerne don. Se dede also. De ouele geyst gaff er
Line: 7 
   gudes genoch. Darna ouer langk, do ere tijd quam, do se steruen scholde, do
Line: 8 
   quam ere sone vnde vnder manede se, dat se bichten scholde. Se ne woldes
Line: 9 
   nicht don. Se sprak, se ne mochtes nicht don. De sone vragede, worumme se
Line: 10 
   des nicht don mochte. Se ne woldes eme nicht seggen. Do bat he se also lange,
Line: 11 
   dat se eme alle sake segede. Do sprak de sone: ʼModer, bichtet juwe sunde.
Line: 12 
   Ik loue juw, dat ik wil al de bote vp my nemen, de vor de sunde geboret,
Line: 13 
   ofte gij steruen.ʼ Dar segede he er so vele vore, dat se ruwe krech vnde sande
Line: 14 
   den sone na dem prestere. De wile dat de sone na dem prestere was, do quemen
Line: 15 
   de ouelen geyste vnde vorvereden se so sere, dat se van angeste starff. Do he
Line: 16 
   wedder quam vnde de moder dot vant, do bichtede he der moder sunde vor
Line: 17 
   dem prester vnde vntfengk seuen yar bote vor syne moder. Do de seuen yar
Line: 18 
   vmme quemen, do quam de moder to em myt groter clarheit vnde dankede
Line: 19 
   eme sere vnde segede, se were myt syner bote geloset van al eren pynen.
Line: 20 
   Kynt leue, de sone was truwe syner moder an erer sele. Also schaltu dynen
Line: 21 
   elderen truwe wesen na ereme dode. Auer ichteswelke kindere de ne hebben
Line: 22 
   neyne truwe to eren elderen na ereme dode. De sind gelijk eme konninge, de
Line: 23 
   het Euilmerodach.





Copyright TITUS Project Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.