TITUS
Novum Testamentum graece
Part No. 80
Previous part

Chapter: 12 
Verse: 1    ῾Ο οὖν ᾽Ιησοῦς πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ πάσχα ἦλϑεν εἰς Βηϑανίαν, ὅπου ἦν Λάζαρος, ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν ᾽Ιησοῦς.
Verse: 2    ἐποίησαν οὖν αὐτῷ δεῖπνον ἐκεῖ, καὶ ἡ Μάρϑα διηκόνει, ὁ δὲ Λάζαρος εἷς ἦν ἐκ τῶν ἀνακειμένων σὺν αὐτῷ.
Verse: 3    ἡ οὖν Μαριὰμ λαβοῦσα λίτραν μύρου νάρδου πιστικῆς πολυτίμου ἤλειψεν τοὺς πόδας τοῦ ᾽Ιησοῦ καὶ ἐξέμαξεν ταῖς ϑριξὶν αὐτῆς τοὺς πόδας αὐτοῦ· ἡ δὲ οἰκία ἐπληρώϑη ἐκ τῆς ὀσμῆς τοῦ μύρου.
Verse: 4    λέγει δὲ ᾽Ιούδας ὁ ᾽Ισκαριώτης εἷς τῶν μαϑητῶν αὐτοῦ, ὁ μέλλων αὐτὸν παραδιδόναι,
Verse: 5    Διὰ τί τοῦτο τὸ μύρον οὐκ ἐπράϑη τριακοσίων δηναρίων καὶ ἐδόϑη πτωχοῖς;
Verse: 6    εἶπεν δὲ τοῦτο οὐχ ὅτι περὶ τῶν πτωχῶν ἔμελεν αὐτῷ ἀλλ' ὅτι κλέπτης ἦν καὶ τὸ γλωσσόκομον ἔχων τὰ βαλλόμενα ἐβάσταζεν.
Verse: 7    εἶπεν οὖν ὁ ᾽Ιησοῦς, ῎Αϕες αὐτήν, ἵνα εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ ἐνταϕιασμοῦ μου τηρήσῃ αὐτό·
Verse: 8    τοὺς πτωχοὺς γὰρ πάντοτε ἔχετε μεϑ' ἑαυτῶν, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε.
Verse: 9    ῎Εγνω οὖν [ὁ] ὄχλος πολὺς ἐκ τῶν ᾽Ιουδαίων ὅτι ἐκεῖ ἐστιν, καὶ ἦλϑον οὐ διὰ τὸν ᾽Ιησοῦν μόνον ἀλλ' ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἴδωσιν ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν.
Verse: 10    ἐβουλεύσαντο δὲ οἱ ἀρχιερεῖς ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἀποκτείνωσιν,
Verse: 11    ὅτι πολλοὶ δι' αὐτὸν ὑπῆγον τῶν ᾽Ιουδαίων καὶ ἐπίστευον εἰς τὸν ᾽Ιησοῦν.
Verse: 12    Τῇ ἐπαύριον ὁ ὄχλος πολὺς ὁ ἐλϑὼν εἰς τὴν ἑορτήν, ἀκούσαντες ὅτι ἔρχεται ὁ ᾽Ιησοῦς εἰς ῾Ιεροσόλυμα,
Verse: 13    ἔλαβον τὰ βαία τῶν ϕοινίκων καὶ ἐξῆλϑον εἰς ὑπάντησιν αὐτῷ, καὶ ἐκραύγαζον, ῾Ωσαννά· εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου, καὶ ὁ βασιλεὺς τοῦ ᾽Ισραήλ.
Verse: 14    εὑρὼν δὲ ὁ ᾽Ιησοῦς ὀνάριον ἐκάϑισεν ἐπ' αὐτό, καϑώς ἐστιν γεγραμμένον,
Verse: 15    Μὴ ϕοβοῦ, ϑυγάτηρ Σιών· ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται, καϑήμενος ἐπὶ πῶλον ὄνου.
Verse: 16    ταῦτα οὐκ ἔγνωσαν αὐτοῦ οἱ μαϑηταὶ τὸ πρῶτον, ἀλλ' ὅτε ἐδοξάσϑη ᾽Ιησοῦς τότε ἐμνήσϑησαν ὅτι ταῦτα ἦν ἐπ' αὐτῷ γεγραμμένα καὶ ταῦτα ἐποίησαν αὐτῷ.
Verse: 17    ἐμαρτύρει οὖν ὁ ὄχλος ὁ ὢν μετ' αὐτοῦ ὅτε τὸν Λάζαρον ἐϕώνησεν ἐκ τοῦ μνημείου καὶ ἤγειρεν αὐτὸν ἐκ νεκρῶν.
Verse: 18    διὰ τοῦτο [καὶ] ὑπήντησεν αὐτῷ ὁ ὄχλος ὅτι ἤκουσαν τοῦτο αὐτὸν πεποιηκέναι τὸ σημεῖον.
Verse: 19    οἱ οὖν Φαρισαῖοι εἶπαν πρὸς ἑαυτούς, Θεωρεῖτε ὅτι οὐκ ὠϕελεῖτε οὐδέν· ἴδε ὁ κόσμος ὀπίσω αὐτοῦ ἀπῆλϑεν.
Verse: 20    ῏Ησαν δὲ ῞Ελληνές τινες ἐκ τῶν ἀναβαινόντων ἵνα προσκυνήσωσιν ἐν τῇ ἑορτῇ·
Verse: 21    οὗτοι οὖν προσῆλϑον Φιλίππῳ τῷ ἀπὸ Βηϑσαϊδὰ τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἠρώτων αὐτὸν λέγοντες, Κύριε, ϑέλομεν τὸν ᾽Ιησοῦν ἰδεῖν.
Verse: 22    ἔρχεται ὁ Φίλιππος καὶ λέγει τῷ ᾽Ανδρέᾳ· ἔρχεται ᾽Ανδρέας καὶ Φίλιππος καὶ λέγουσιν τῷ ᾽Ιησοῦ.
Verse: 23    ὁ δὲ ᾽Ιησοῦς ἀποκρίνεται αὐτοῖς λέγων, ᾽Ελήλυϑεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασϑῇ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνϑρώπου.
Verse: 24    ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ ὁ κόκκος τοῦ σίτου πεσὼν εἰς τὴν γῆν ἀποϑάνῃ, αὐτὸς μόνος μένει· ἐὰν δὲ ἀποϑάνῃ, πολὺν καρπὸν ϕέρει.
Verse: 25    ὁ ϕιλῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἀπολλύει αὐτήν, καὶ ὁ μισῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ εἰς ζωὴν αἰώνιον ϕυλάξει αὐτήν.
Verse: 26    ἐὰν ἐμοί τις διακονῇ, ἐμοὶ ἀκολουϑείτω, καὶ ὅπου εἰμὶ ἐγὼ ἐκεῖ καὶ ὁ διάκονος ὁ ἐμὸς ἔσται· ἐάν τις ἐμοὶ διακονῇ τιμήσει αὐτὸν ὁ πατήρ.
Verse: 27    Νῦν ἡ ψυχή μου τετάρακται. καὶ τί εἴπω; Πάτερ, σῶσόν με ἐκ τῆς ὥρας ταύτης; ἀλλὰ διὰ τοῦτο ἦλϑον εἰς τὴν ὥραν ταύτην.
Verse: 28    πάτερ, δόξασόν σου τὸ ὄνομα. ἦλϑεν οὖν ϕωνὴ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, Καὶ ἐδόξασα καὶ πάλιν δοξάσω.
Verse: 29    ὁ οὖν ὄχλος ὁ ἑστὼς καὶ ἀκούσας ἔλεγεν βροντὴν γεγονέναι· ἄλλοι ἔλεγον, ῎Αγγελος αὐτῷ λελάληκεν.
Verse: 30    ἀπεκρίϑη καὶ εἶπεν ᾽Ιησοῦς, Οὐ δι' ἐμὲ ἡ ϕωνὴ αὕτη γέγονεν ἀλλὰ δι' ὑμᾶς.
Verse: 31    νῦν κρίσις ἐστὶν τοῦ κόσμου τούτου, νῦν ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου ἐκβληϑήσεται ἔξω·
Verse: 32    κἀγὼ ἐὰν ὑψωϑῶ ἐκ τῆς γῆς, πάντας ἑλκύσω πρὸς ἐμαυτόν.
Verse: 33    τοῦτο δὲ ἔλεγεν σημαίνων ποίῳ ϑανάτῳ ἤμελλεν ἀποϑνῄσκειν.
Verse: 34    ἀπεκρίϑη οὖν αὐτῷ ὁ ὄχλος, ῾Ημεῖς ἠκούσαμεν ἐκ τοῦ νόμου ὅτι ὁ Χριστὸς μένει εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ πῶς σὺ λέγεις ὅτι δεῖ ὑψωϑῆναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνϑρώπου; τίς ἐστιν οὗτος ὁ υἱὸς τοῦ ἀνϑρώπου;
Verse: 35    εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ ᾽Ιησοῦς, ῎Ετι μικρὸν χρόνον τὸ ϕῶς ἐν ὑμῖν ἐστιν. περιπατεῖτε ὡς τὸ ϕῶς ἔχετε, ἵνα μὴ σκοτία ὑμᾶς καταλάβῃ· καὶ ὁ περιπατῶν ἐν τῇ σκοτίᾳ οὐκ οἶδεν ποῦ ὑπάγει.
Verse: 36    ὡς τὸ ϕῶς ἔχετε, πιστεύετε εἰς τὸ ϕῶς, ἵνα υἱοὶ ϕωτὸς γένησϑε.
   / Ταῦτα ἐλάλησεν ᾽Ιησοῦς, καὶ ἀπελϑὼν ἐκρύβη ἀπ' αὐτῶν.
Verse: 37    Τοσαῦτα δὲ αὐτοῦ σημεῖα πεποιηκότος ἔμπροσϑεν αὐτῶν οὐκ ἐπίστευον εἰς αὐτόν,
Verse: 38    ἵνα ὁ λόγος ᾽Ησαίου τοῦ προϕήτου πληρωϑῇ ὃν εἶπεν, Κύριε, τίς ἐπίστευσεν τῇ ἀκοῇ ἡμῶν; καὶ ὁ βραχίων κυρίου τίνι ἀπεκαλύϕϑη;
Verse: 39    διὰ τοῦτο οὐκ ἠδύναντο πιστεύειν, ὅτι πάλιν εἶπεν ᾽Ησαίας,
Verse: 40    Τετύϕλωκεν αὐτῶν τοὺς ὀϕϑαλμοὺς καὶ ἐπώρωσεν αὐτῶν τὴν καρδίαν, ἵνα μὴ ἴδωσιν τοῖς ὀϕϑαλμοῖς καὶ νοήσωσιν τῇ καρδίᾳ καὶ στραϕῶσιν, καὶ ἰάσομαι αὐτούς.
Verse: 41    ταῦτα εἶπεν ᾽Ησαίας, ὅτι εἶδεν τὴν δόξαν αὐτοῦ, καὶ ἐλάλησεν περὶ αὐτοῦ.
Verse: 42    ὅμως μέντοι καὶ ἐκ τῶν ἀρχόντων πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτόν, ἀλλὰ διὰ τοὺς Φαρισαίους οὐχ ὡμολόγουν ἵνα μὴ ἀποσυνάγωγοι γένωνται·
Verse: 43    ἠγάπησαν γὰρ τὴν δόξαν τῶν ἀνϑρώπων μᾶλλον ἤπερ τὴν δόξαν τοῦ ϑεοῦ.
Verse: 44    ᾽Ιησοῦς δὲ ἔκραξεν καὶ εἶπεν, ῾Ο πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ πιστεύει εἰς ἐμὲ ἀλλὰ εἰς τὸν πέμψαντά με,
Verse: 45    καὶ ὁ ϑεωρῶν ἐμὲ ϑεωρεῖ τὸν πέμψαντά με.
Verse: 46    ἐγὼ ϕῶς εἰς τὸν κόσμον ἐλήλυϑα, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ ἐν τῇ σκοτίᾳ μὴ μείνῃ.
Verse: 47    καὶ ἐάν τίς μου ἀκούσῃ τῶν ῥημάτων καὶ μὴ ϕυλάξῃ, ἐγὼ οὐ κρίνω αὐτόν, οὐ γὰρ ἦλϑον ἵνα κρίνω τὸν κόσμον ἀλλ' ἵνα σώσω τὸν κόσμον.
Verse: 48    ὁ ἀϑετῶν ἐμὲ καὶ μὴ λαμβάνων τὰ ῥήματά μου ἔχει τὸν κρίνοντα αὐτόν· ὁ λόγος ὃν ἐλάλησα ἐκεῖνος κρινεῖ αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ·
Verse: 49    ὅτι ἐγὼ ἐξ ἐμαυτοῦ οὐκ ἐλάλησα, ἀλλ' ὁ πέμψας με πατὴρ αὐτός μοι ἐντολὴν δέδωκεν τί εἴπω καὶ τί λαλήσω.
Verse: 50    καὶ οἶδα ὅτι ἡ ἐντολὴ αὐτοῦ ζωὴ αἰώνιός ἐστιν. ἃ οὖν ἐγὼ λαλῶ, καϑὼς εἴρηκέν μοι ὁ πατήρ, οὕτως λαλῶ.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Novum Testamentum graece.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.