TITUS
Homer, Odyssee
Part No. 15
Previous part

Chapter: 15    
ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ Ο


Verse: 1       ῾Η δ' εἰς εὐρύχορον Λακεδαίμονα Παλλὰς ᾽Αθήνη
Verse: 2    ᾤχετ', ᾽Οδυσσῆος μεγαθύμου ϕαίδιμον υἱὸν
Verse: 3    νόστου ὑπομνήσουσα καὶ ὀτρυνέουσα νέεσθαι.
Verse: 4    εὗρε δὲ Τηλέμαχον καὶ Νέστορος ἀγλαὸν υἱὸν
Verse: 5    εὕδοντ' ἐν προδόμῳ Μενελάου κυδαλίμοιο,
Verse: 6    ἤτοι Νεστορίδην μαλακῷ δεδμημένον ὕπνῳ·
Verse: 7    Τηλέμαχον δ' οὐχ ὕπνος ἔχε γλυκύς, ἀλλ' ἐνὶ θυμῷ
Verse: 8    νύκτα δι' ἀμβροσίην μελεδήματα πατρὸς ἔγειρεν.
Verse: 9    ἀγχοῦ δ' ἱσταμένη προσέϕη γλαυκῶπις ᾽Αθήνη·

Verse: 10       "Τηλέμαχ', οὐκέτι καλὰ δόμων ἄπο τῆλ' ἀλάλησαι,
Verse: 11    κτήματά τε προλιπὼν ἄνδρας τ' ἐν σοῖσι δόμοισιν
Verse: 12    οὕτω ὑπερϕιάλους: μή τοι κατὰ πάντα ϕάγωσι
Verse: 13    κτήματα δασσάμενοι, σὺ δὲ τηυὴσίην ὁδὸν ἔλθῃς.
Verse: 14    ἀλλ' ὄτρυνε τάχιστα βοὴν ἀγαθὸν Μενέλαον
Verse: 15    πεμπέμεν, ὄϕρ' ἔτι οἴκοι ἀμύμονα μητέρα τέτμῃς.
Verse: 16    ἤδη γάρ ῥα πατήρ τε κασίγνητοί τε κέλονται
Verse: 17    Εὐρυμάχῳ γήμασθαι· ὁ γὰρ περιβάλλει ἅπαντας
Verse: 18    μνηστῆρας δώροισι καὶ ἐξώϕελλεν ἔεδνα.
Verse: 19    μή νύ τι σεῦ ἀέκητι δόμων ἐκ κτῆμα ϕέρηται.
Verse: 20    οἶσθα γὰρ οἷος θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι γυναικός:
Verse: 21    κείνου βούλεται οἶκον ὀϕέλλειν, ὅς κεν ὀπυίῃ,
Verse: 22    παίδων δὲ προτέρων καὶ κουριδίοιο ϕίλοιο
Verse: 23    οὐκέτι μέμνηται τεθνηότος οὐδὲ μεταλλᾷ.
Verse: 24    ἀλλὰ σύγ' ἐλθὼν αὐτὸς ἐπιτρέψειας ἕκαστα,
Verse: 25    δμῳάων ἥ τίς τοι ἀρίστη ϕαίνεται εἶναι,
Verse: 26    εἰς ὅ κέ τοι ϕήνωσι θεοὶ κυδρὴν παράκοιτιν.
Verse: 27    ἄλλο δέ τοί τι ἔπος ἐρέω, σὺ δὲ σύνθεο θυμῷ.
Verse: 28    μνηστήρων σ' ἐπιτηδὲς ἀριστῆες λοχόωσιν
Verse: 29    ἐν πορθμῷ ᾽Ιθάκης τε Σάμοιό τε παιπαλοέσσης,
Verse: 30    ἱέμενοι κτεῖναι, πρὶν πατρίδα γαῖαν ἱκέσθαι.
Verse: 31    ἀλλὰ τά γ' οὐκ ὀίω· πρὶν καί τινα γαῖα καθέξει
Verse: 32    ἀνδρῶν μνηστήρων, οἵ τοι βίοτον κατέδουσιν.
Verse: 33    ἀλλὰ ἑκὰς νήσων ἀπέχειν εὐεργέα νῆα,
Verse: 34    νυκτὶ δ' ὁμῶς πλείειν· πέμψει δέ τοι οὖρον ὄπισθεν
Verse: 35    ἀθανάτων ὅς τίς σε ϕυλάσσει τε ῥύεταί τε.
Verse: 36    αὐτὰρ ἐπὴν πρώτην ἀκτὴν ᾽Ιθάκης ἀϕίκηαι,
Verse: 37    νῆα μὲν ἐς πόλιν ὀτρῦναι καὶ πάντας ἑταίρους,
Verse: 38    αὐτὸς δὲ πρώτιστα συβώτην εἰσαϕικέσθαι,
Verse: 39    ὅς τοι ὑῶν ἐπίουρος, ὁμῶς δέ τοι ἤπια οἶδεν.
Verse: 40    ἔνθα δὲ νύκτ' ἀέσαι· τὸν δ' ὀτρῦναι πόλιν εἴσω
Verse: 41    ἀγγελίην ἐρέοντα περίϕρονι Πηνελοπείῃ,
Verse: 42    οὕνεκά οἱ σῶς ἐσσι καὶ ἐκ Πύλου εἰλήλουθας."

Verse: 43       ἡ μὲν ἄρ' ὣς εἰποῦσ' ἀπέβη πρὸς μακρὸν ῎Ολυμπον,
Verse: 44    αὐτὰρ ὁ Νεστορίδην ἐξ ἡδέος ὕπνου ἔγειρε
Verse: 45    λὰξ ποδὶ κινήσας, καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπεν·

Verse: 46       "ἔγρεο, Νεστορίδη Πεισίστρατε· μώνυχας ἵππους
Verse: 47    ζεῦξον ὑϕ' ἅρματ' ἄγων, ὄϕρα πρήσσωμεν ὁδοῖο."

Verse: 48       τὸν δ' αὖ Νεστορίδης Πεισίστρατος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 49       "Τηλέμαχ', οὔ πως ἔστιν, ἐπειγομένους περ ὁδοῖο
Verse: 50    νύκτα διὰ δνοϕερὴν ἐλάαν· τάχα δ' ἔσσεται ἠώς.
Verse: 51    ἀλλὰ μέν' εἰς ὅ κε δῶρα ϕέρων ἐπιδίϕρια θήῃ
Verse: 52    ἥρως ᾽Ατρεί:δης, δουρικλειτὸς Μενέλαος,
Verse: 53    καὶ μύθοισ' ἀγανοῖσι παραυδήσας ἀποπέμψῃ·
Verse: 54    τοῦ γάρ τε ξεῖνος μιμνῄσκεται ἤματα πάντα
Verse: 55    ἀνδρὸς ξεινοδόκου, ὅς κεν ϕιλότητα παράσχῃ."

Verse: 56       ὣς ἔϕατ', αὐτίκα δὲ χρυσόθρονος ἤλυθεν ᾽Ηώς:
Verse: 57    ἀγχίμολον δέ σϕ' ἦλθε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος,
Verse: 58    ἀνστὰς ἐξ εὐνῆς, ῾Ελένης πάρα καλλικόμοιο.
Verse: 59    τὸν δ' ὡς οὖν ἐνόησεν ᾽Οδυσσῆος ϕίλος υἱός,
Verse: 60    σπερχόμενός ῥα χιτῶνα περὶ χροὶ: σιγαλόεντα
Verse: 61    δῦνεν καὶ μέγα ϕᾶρος ἐπὶ στιβαροῖς βάλετ' ὤμοις
Verse: 62    ἥρως, βῆ δὲ θύραζε, παριστάμενος δὲ προσηύδα·

Verse: 64       "᾽Ατρείδη Μενέλαε Διοτρεϕές, ὄρχαμε λαῶν,
Verse: 65    ἤδη νῦν μ' ἀπόπεμπε ϕίλην ἐς πατρίδα γαῖαν·
Verse: 66    ἤδη γάρ μοι θυμὸς ἐέλδεται οἴκαδ' ἱκέσθαι."

Verse: 67       τὸν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος:

Verse: 68       "Τηλέμαχ', οὔ τί σ' ἔγωγε πολὺν χρόνον ἐνθάδ' ἐρύξω
Verse: 69    ἱέμενον νόστοιο· νεμεσσῶμαι δὲ καὶ ἄλλῳ
Verse: 70    ἀνδρὶ ξεινοδόκῳ, ὅς κ' ἔξοχα μὲν ϕιλέῃσιν,
Verse: 71    ἔξοχα δ' ἐχθαίρῃσιν· ἀμείνω δ' αἴσιμα πάντα.
Verse: 72    ἶσόν τοι κακόν ἐσθ', ὅς τ' οὐκ ἐθέλοντα νέεσθαι
Verse: 73    ξεῖνον ἐποτρύνει καὶ ὃς ἐσσύμενον κατερύκει.
Verse: 74    χρὴ ξεῖνον παρεόντα ϕιλεῖν, ἐθέλοντα δὲ πέμπειν.
Verse: 75    ἀλλὰ μέν', εἰς ὅ κε δῶρα ϕέρων ἐπιδίϕρια θείω
Verse: 76    καλά, σὺ δ' ὀϕθαλμοῖσιν ἴδῃ, εἴπω δὲ γυναιξὶ
Verse: 77    δεῖπνον ἐνὶ μεγάροις τετυκεῖν ἅλις ἔνδον ἐόντων.
Verse: 78    ἀμϕότερον, κῦδός τε καὶ ἀγλαί:η καὶ ὄνειαρ,
Verse: 79    δειπνήσαντας ἴμεν πολλὴν ἐπ' ἀπείρονα γαῖαν.
Verse: 80    εἰ δ' ἐθέλεις τραϕθῆναι ἀν' ῾Ελλάδα καὶ μέσον ῎Αργος,
Verse: 81    ὄϕρά τοι αὐτὸς ἕπωμαι, ὑποζεύξω δέ τοι ἵππους,
Verse: 82    ἄστεα δ' ἀνθρώπων ἡγήσομαι· οὐδέ τις ἡμέας
Verse: 83    αὔτως ἀππέμψει, δώσει δέ τε ἕν γε ϕέρεσθαι,
Verse: 84    ἠέ τινα τριπόδων εὐχάλκων ἠὲ λεβήτων
Verse: 85    ἠὲ δύ' ἡμιόνους ἠὲ χρύσειον ἄλεισον."

Verse: 86       τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 87       "᾽Ατρείδη Μενέλαε Διοτρεϕές, ὄρχαμε λαῶν,
Verse: 88    βούλομαι ἤδη νεῖσθαι ἐϕ' ἡμέτερ'· οὐ γὰρ ὄπισθεν
Verse: 89    οὖρον ἰὼν κατέλειπον ἐπὶ κτεάτεσσιν ἐμοῖσι·
Verse: 90    μὴ πατέρ' ἀντίθεον διζήμενος αὐτὸς ὄλωμαι,
Verse: 91    ἤ τί μοι ἐκ μεγάρων κειμήλιον ἐσθλὸν ὄληται."

Verse: 92       αὐτὰρ ἐπεὶ τό γ' ἄκουσε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος,
Verse: 93    αὐτίκ' ἄρ' ᾗ ἀλόχῳ ἠδὲ δμῳῇσι κέλευσε
Verse: 94    δεῖπνον ἐνὶ μεγάροις τετυκεῖν ἅλις ἔνδον ἐόντων.
Verse: 95    ἀγχίμολον δέ οἱ ἦλθε Βοηθοίδης ᾽Ετεωνεύς,
Verse: 96    ἀνστὰς ἐξ εὐνῆς, ἐπεὶ οὐ πολὺ ναῖεν ἀπ' αὐτοῦ·
Verse: 97    τὸν πῦρ κῆαι ἄνωγε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος
Verse: 98    ὀπτῆσαί τε κρεῶν· ὁ δ' ἄρ' οὐκ ἀπίθησεν ἀκούσας.
Verse: 99    αὐτὸς δ' ἐς θάλαμον κατεβήσετο κηώεντα,
Verse: 100    οὐκ οἶος: ἅμα τῷ γ' ῾Ελένη κίε καὶ Μεγαπένθης.
Verse: 101    ἀλλ' ὅτε δή ῥ' ἵκαν', ὅθι οἱ κειμήλια κεῖτο,
Verse: 102    ᾽Ατρείδης μὲν ἔπειτα δέπας λάβεν ἀμϕικύπελλον,
Verse: 103    υἱὸν δὲ κρητῆρα ϕέρειν Μεγαπένθε' ἄνωγεν
Verse: 104    ἀργύρεον. ῾Ελένη δὲ παρίστατο ϕωριαμοῖσιν,
Verse: 105    ἔνθ' ἔσάν οἱ πέπλοι παμποίκιλοι, ουἠς κάμεν αὐτή.
Verse: 106    τῶν ἕν' ἀειραμένη ῾Ελένη ϕέρε, δῖα γυναικῶν,
Verse: 107    ὃς κάλλιστος ἔην ποικίλμασιν ἠδὲ μέγιστος,
Verse: 108    ἀστὴρ δ' ὣς ἀπέλαμπεν· ἔκειτο δὲ νείατος ἄλλων.
Verse: 109    βὰν δ' ἴμεναι προτέρω διὰ δώματος, εἷος ἵκοντο
Verse: 110    Τηλέμαχον· τὸν δὲ προσέϕη ξανθὸς Μενέλαος:

Verse: 111       "Τηλέμαχ', ἤτοι νόστον, ὅπως ϕρεσὶ σῇσι μενοινᾷς,
Verse: 112    ὥς τοι Ζεὺς τελέσειεν, ἐρίγδουπος πόσις ῞Ηρης.
Verse: 113    δώρων δ', ὅσσ' ἐν ἐμῷ οἴκῳ κειμήλια κεῖται,
Verse: 114    δώσω ὃ κάλλιστον καὶ τιμηέστατόν ἐστι.
Verse: 115    δώσω τοι κρητῆρα τετυγμένον· ἀργύρεος δὲ
Verse: 116    ἔστιν ἅπας, χρυσῷ δ' ἐπὶ χείλεα κεκράανται,
Verse: 117    ἔργον δ' ῾Ηϕαίστοιο· πόρεν δέ ἑ Φαίδιμος ἥρως,
Verse: 118    Σιδονίων βασιλεύς, ὅθ' ἑὸς δόμος ἀμϕεκάλυψε
Verse: 119    κεῖσέ με νοστήσαντα· τεὶ:ν δ' ἐθέλω τόδ' ὀπάσσαι."

Verse: 120       ὣς εἰπὼν ἐν χειρὶ τίθει δέπας ἀμϕικύπελλον
Verse: 121    ἥρως ᾽Ατρείδης: ὁ δ' ἄρα κρητῆρα ϕαεινὸν
Verse: 122    θῆκ' αὐτοῦ προπάροιθε ϕέρων κρατερὸς Μεγαπένθης,
Verse: 123    ἀργύρεον· ῾Ελένη δὲ παρίστατο καλλιπάρῃος
Verse: 124    πέπλον ἔχουσ' ἐν χερσίν, ἔπος τ' ἔϕατ' ἔκ τ' ὀνόμαζε·

Verse: 125       "δῶρόν τοι καὶ ἐγώ, τέκνον ϕίλε, τοῦτο δίδωμι,
Verse: 126    μνῆμ' ῾Ελένης χειρῶν, πολυηράτου ἐς γάμου ὥρην,
Verse: 127    σῇ ἀλόχῳ ϕορέειν· τείως δὲ ϕίλῃ παρὰ μητρὶ
Verse: 128    κεῖσθαι ἐνὶ μεγάρῳ. σὺ δέ μοι χαίρων ἀϕίκοιο
Verse: 129    οἶκον ἐυκτίμενον καὶ σὴν ἐς πατρίδα γαῖαν."

Verse: 130       ὣς εἰποῦσ' ἐν χερσὶ τίθει, ὁ δὲ δέξατο χαίρων.
Verse: 131    καὶ τὰ μὲν ἐς πείρινθα τίθει Πεισίστρατος ἥρως
Verse: 132    δεξάμενος, καὶ πάντα ἑῷ θηήσατο θυμῷ·
Verse: 133    τοὺς δ' ἦγε πρὸς δῶμα κάρη ξανθὸς Μενέλαος.
Verse: 134    ἑζέσθην δ' ἄρ' ἔπειτα κατὰ κλισμούς τε θρόνους τε.
Verse: 135    χέρνιβα δ' ἀμϕίπολος προχόῳ ἐπέχευε ϕέρουσα
Verse: 136    καλῇ χρυσείῃ, ὑπὲρ ἀργυρέοιο λέβητος,
Verse: 137    νίψασθαι· παρὰ δὲ ξεστὴν ἐτάνυσσε τράπεζαν.
Verse: 138    σῖτον δ' αἰδοίη ταμίη παρέθηκε ϕέρουσα·
Verse: 140    πὰρ δὲ Βοηθοίδης κρέα δαίετο καὶ νέμε μοίρας:
Verse: 141    οἰνοχόει δ' υἱὸς Μενελάου κυδαλίμοιο.
Verse: 142    οἱ δ' ἐπ' ὀνείαθ' ἑτοῖμα προκείμενα χεῖρας ἴαλλον.
Verse: 143    αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,
Verse: 144    δὴ τότε Τηλέμαχος καὶ Νέστορος ἀγλαὸς υἱὸς
Verse: 145    ἵππους τε ζεύγνυντ' ἀνά θ' ἅρματα ποικίλ' ἔβαινον,
Verse: 146    ἐκ δ' ἔλασαν προθύροιο καὶ αἰθούσης ἐριδούπου.
Verse: 147    τοὺς δὲ μετ' ᾽Ατρείδης ἔκιε ξανθὸς Μενέλαος,
Verse: 148    οἶνον ἔχων ἐν χειρὶ μελίϕρονα δεξιτερῆϕι,
Verse: 149    χρυσέῳ ἐν δέπαιὴ, ὄϕρα λείψαντε κιοίτην.
Verse: 150    στῆ δ' ἵππων προπάροιθε, δεδισκόμενος δὲ προσηύδα·

Verse: 151       "χαίρετον, ὦ κούρω, καὶ Νέστορι ποιμένι λαῶν
Verse: 152    εἰπεῖν· ἦ γὰρ ἔμοιγε πατὴρ ὣς ἤπιος ἦεν,
Verse: 153    εἷος ἐνὶ Τροίῃ πολεμίζομεν υἷες ᾽Αχαιῶν."

Verse: 154       τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 155       "καὶ λίην κείνῳ γε, Διοτρεϕές, ὡς ἀγορεύεις,
Verse: 156    πάντα τάδ' ἐλθόντες καταλέξομεν· αἲ γὰρ ἐγὼν ὣς
Verse: 157    νοστήσας ᾽Ιθάκην δε,v κιχὼν ᾽Οδυσῆ' ἐνὶ οἴκω,/
Verse: 158    εἴποιμ', ὡς παρὰ σεῖο τυχὼν ϕιλότητος ἁπάσης
Verse: 159    ἔρχομαι, αὐτὰρ ἄγω κειμήλια πολλὰ καὶ ἐσθλά."

Verse: 160       ὣς ἄρα οἱ εἰπόντι ἐπέπτατο δεξιὸς ὄρνις,
Verse: 161    αἰετὸς ἀργὴν χῆνα ϕέρων ὀνύχεσσι πέλωρον,
Verse: 162    ἥμερον ἐξ αὐλῆς: οἱ δ' ἰύζοντες ἕποντο
Verse: 163    ἀνέρες ἠδὲ γυναῖκες: ὁ δέ σϕισιν ἐγγύθεν ἐλθὼν
Verse: 164    δεξιὸς ἤιξε πρόσθ' ἵππων. οἱ δὲ ἰδόντες
Verse: 165    γήθησαν, καὶ πᾶσιν ἐνὶ ϕρεσὶ θυμὸς ἰάνθη.
Verse: 166    τοῖσι δὲ Νεστορίδης Πεισίστρατος ἤρχετο μύθων·

Verse: 167       "ϕράζεο δή, Μενέλαε Διοτρεϕές, ὄρχαμε λαῶν,
Verse: 168    ἢ νῶιὴν τόδ' ἔϕηνε θεὸς τέρας ἦε σοὶ αὐτῷ."

Verse: 169       ὣς ϕάτο, μερμήριξε δ' ᾽Αρηίϕιλος Μενέλαος,
Verse: 170    ὅππως οἱ κατὰ μοῖραν ὑποκρίναιτο νοήσας.
Verse: 171    τὸν δ' ῾Ελένη τανύπεπλος ὑποϕθαμένη ϕάτο μῦθον·

Verse: 172       "κλῦτέ μευ· αὐτὰρ ἐγὼ μαντεύσομαι, ὡς ἐνὶ θυμῷ
Verse: 173    ἀθάνατοι βάλλουσι καὶ ὡς τελέεσθαι ὀίω.
Verse: 174    ὡς ὅδε χῆν' ἥρπαξ' ἀτιταλλομένην ἐνὶ οἴκῳ
Verse: 175    ἐλθὼν ἐξ ὄρεος, ὅθι οἱ γενεή τε τόκος τε,
Verse: 176    ὣς ᾽Οδυσεὺς κακὰ πολλὰ παθὼν καὶ πόλλ' ἐπαληθεὶς
Verse: 177    οἴκαδε νοστήσει καὶ τίσεται· ἠὲ καὶ ἤδη
Verse: 178    οἴκοι, ἀτὰρ μνηστῆρσι κακὸν πάντεσσι ϕυτεύει."

Verse: 179       τὴν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 180       "οὕτω νῦν Ζεὺς θείη, ἐρίγδουπος πόσις ῞Ηρης:
Verse: 181    τῶ κέν τοι καὶ κεῖθι θεῷ ὣς εὐχετοῴμην."

Verse: 182       ἦ καὶ ἐϕ' ἵπποιιν μάστιν βάλε· τοὶ δὲ μάλ' ὦκα
Verse: 183    ἤιὴξαν πεδίον δὲ διὰ πτόλιος μεμαῶτες.
Verse: 184    οἱ δὲ πανημέριοι σεῖον ζυγὸν ἀμϕὶς ἔχοντες.
Verse: 185    δύσετό τ' ἠέλιος σκιόωντό τε πᾶσαι ἀγυιαί·
Verse: 186    ἐς Φηρὰς δ' ἵκοντο Διοκλῆος ποτὶ δῶμα,
Verse: 187    υἱέος ᾽Ορτιλόχοιο, τὸν ᾽Αλϕειὸς τέκε παῖδα.
Verse: 188    ἔνθα δὲ νύκτ' ἄεσαν, ὁ δὲ τοῖς πὰρ ξείνια θῆκεν.

Verse: 189       ἦμος δ' ἠριγένεια ϕάνη ῥοδοδάκτυλος ᾽Ηώς,
Verse: 190    ἵππους τε ζεύγνυντ' ἀνά θ' ἅρματα ποικίλ' ἔβαινον,
Verse: 191    ἐκ δ' ἔλασαν προθύροιο καὶ αἰθούσης ἐριδούπου·
Verse: 192    μάστιξεν δ' ἐλάαν, τὼ δ' οὐκ ἄκοντε πετέσθην.
Verse: 193    αἶψα δ' ἔπειθ' ἵκοντο Πύλου αἰπὺ πτολίεθρον·
Verse: 194    καὶ τότε Τηλέμαχος προσεϕώνεε Νέστορος υἱόν·

Verse: 195       "Νεστορίδη, πῶς κέν μοι ὑποσχόμενος τελέσειας
Verse: 196    μῦθον ἐμόν; ξεῖνοι δὲ διαμπερὲς εὐχόμεθ' εἶναι
Verse: 197    ἐκ πατέρων ϕιλότητος, ἀτὰρ καὶ ὁμήλικές εἰμεν·
Verse: 198    ἥδε δ' ὁδὸς καὶ μᾶλλον ὁμοϕροσύνῃσιν ἐνήσει.
Verse: 199    μή με παρ' ἐξ ἄγε νῆα, Διοτρεϕές, ἀλλὰ λίπ' αὐτοῦ,
Verse: 200    μή μ' ὁ γέρων ἀέκοντα κατάσχῃ ᾧ ἐνὶ οἴκῳ
Verse: 201    ἱέμενος ϕιλέειν· ἐμὲ δὲ χρεὼ θᾶσσον ἱκέσθαι."

Verse: 202       ὣς ϕάτο, Νεστορίδης δ' ἄρ' ἑῷ συμϕράσσατο θυμῷ,
Verse: 203    ὅππως οἱ κατὰ μοῖραν ὑποσχόμενος τελέσειεν.
Verse: 204    ὧδε δέ οἱ ϕρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι·
Verse: 205    στρέψ' ἵππους ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσης,
Verse: 206    νηὶ δ' ἐνὶ πρυμνῇ ἐξαίνυτο κάλλιμα δῶρα,
Verse: 207    ἐσθῆτα χρυσόν τε, τά οἱ Μενέλαος ἔδωκε·
Verse: 208    καί μιν ἐποτρύνων ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 209       "σπουδῇ νῦν ἀνάβαινε κέλευέ τε πάντας ἑταίρους,
Verse: 210    πρὶν ἐμὲ οἴκαδ' ἱκέσθαι ἀπαγγεῖλαί τε γέροντι.
Verse: 211    εὖ γὰρ ἐγὼ τόδε οἶδα κατὰ ϕρένα καὶ κατὰ θυμόν·
Verse: 212    οἷος κείνου θυμὸς ὑπέρβιος, οὔ σε μεθήσει,
Verse: 213    ἀλλ' αὐτὸς καλέων δεῦρ' εἴσεται, οὐδέ ἕ ϕημι
Verse: 214    ἂψ ἰέναι κενεόν· μάλα γὰρ κεχολώσεται ἔμπης."

Verse: 215       ὣς ἄρα ϕωνήσας ἔλασεν καλλίτριχας ἵππους
Verse: 216    ἂψ Πυλίων εἰς ἄστυ, θοῶς δ' ἄρα δώμαθ' ἵκανε.
Verse: 217    Τηλέμαχος δ' ἑτάροισιν ἐποτρύνας ἐκέλευσεν·

Verse: 218       "ἐγκοσμεῖτε τὰ τεύχε', ἑταῖροι, νηὶ: μελαίνῃ,
Verse: 219    αὐτοί τ' ἀμβαίνωμεν, ἵνα πρήσσωμεν ὁδοῖο."

Verse: 220       ὣς ἔϕαθ', οἱ δ' ἄρα τοῦ μάλα μὲν κλύον ἠδὲ πίθοντο,
Verse: 221    αἶψα δ' ἄρ' εἴσβαινον καὶ ἐπὶ κληῖσι καθῖζον.

Verse: 222       ἤτοι ὁ μὲν τὰ πονεῖτο καὶ εὔχετο, θῦε δ' ᾽Αθήνῃ
Verse: 223    νηὶ πάρα πρυμνῇ· σχεδόθεν δέ οἱ ἤλυθεν ἀνὴρ
Verse: 224    τηλεδαπός, ϕεύγων ἐξ ῎Αργεος ἄνδρα κατακτάς,
Verse: 225    μάντις: ἀτὰρ γενεήν γε Μελάμποδος ἔκγονος ἦεν,
Verse: 226    ὃς πρὶν μέν ποτ' ἔναιε Πύλῳ ἔνι, μητέρι μήλων,
Verse: 227    ἀϕνειὸς Πυλίοισι μέγ' ἔξοχα δώματα ναίων·
Verse: 228    δὴ τότε γ' ἄλλων δῆμον ἀϕίκετο, πατρίδα ϕεύγων
Verse: 229    Νηλέα τε μεγάθυμον, ἀγαυότατον ζωόντων,
Verse: 230    ὅς οἱ χρήματα πολλὰ τελεσϕόρον εἰς ἐνιαυτὸν
Verse: 231    εἶχε βίῃ. ὁ δὲ τέως μὲν ἐνὶ μεγάροις Φυλάκοιο
Verse: 232    δεσμῷ ἐν ἀργαλέῳ δέδετο, κρατέρ' ἄλγεα πάσχων,
Verse: 233    εἵνεκα Νηλῆος κούρης ἄτης τε βαρείης,
Verse: 234    τήν οἱ ἐπὶ ϕρεσὶ θῆκε θεὰ δασπλῆτις ᾽Ερινύς.
Verse: 235    ἀλλ' ὁ μὲν ἔκϕυγε κῆρα καὶ ἤλασε βοῦς ἐριμύκους
Verse: 236    ἐς Πύλον ἐκ Φυλάκης καὶ ἐτίσατο ἔργον ἀεικὲς
Verse: 237    ἀντίθεον Νηλῆα, κασιγνήτῳ δὲ γυναῖκα
Verse: 238    ἠγάγετο πρὸς δώμαθ'. ὁ δ' ἄλλων ἵκετο δῆμον,
Verse: 239    ῎Αργος ἐς ἱππόβοτον· τόθι γάρ νύ οἱ αἴσιμον ἦεν
Verse: 240    ναιέμεναι πολλοῖσιν ἀνάσσοντ' ᾽Αργείοισιν.
Verse: 241    ἔνθα δ' ἔγημε γυναῖκα καὶ ὑψερεϕὲς θέτο δῶμα,
Verse: 242    γείνατο δ' ᾽Αντιϕάτην καὶ Μάντιον, υἷε κραταιώ.
Verse: 243    ᾽Αντιϕάτης μὲν ἔτικτεν ᾽Οικλῆα μεγάθυμον,
Verse: 244    αὐτὰρ ᾽Οιὴκλείης λαοσσόον ᾽Αμϕιάραον,
Verse: 245    ὃν περὶ κῆρι ϕίλει Ζεύς τ' αἰγίοχος καὶ ᾽Απόλλων
Verse: 246    παντοίην ϕιλότητ'· οὐδ' ἵκετο γήραος οὐδόν,
Verse: 247    ἀλλ' ὄλετ' ἐν Θήβῃσι γυναίων εἵνεκα δώρων.
Verse: 248    τοῦ υἱεῖς ἐγένοντ' ᾽Αλκμάων ᾽Αμϕίλοχός τε.
Verse: 249    Μάντιος αὖ τέκετο Πολυϕείδεά τε Κλεῖτόν τε·
Verse: 250    ἀλλ' ἤτοι Κλεῖτον χρυσόθρονος ἥρπασεν ᾽Ηὼς
Verse: 251    κάλλεος εἵνεκα οἷο, ἵν' ἀθανάτοισι μετείη.
Verse: 252    αὐτὰρ ὑπέρθυμον Πολυϕείδεα μάντιν ᾽Απόλλων
Verse: 253    θῆκε βροτῶν ὄχ' ἄριστον, ἐπεὶ θάνεν ᾽Αμϕιάραος:
Verse: 254    ὅς ῥ' ᾀυπερησίην δ' ἀπενάσσατο πατρὶ χολωθείς,
Verse: 255    ἔνθ' ὅ γε ναιετάων μαντεύετο πᾶσι βροτοῖσι.

Verse: 256       τοῦ μὲν ἄρ' υἱὸς ἐπῆλθε, Θεοκλύμενος δ' ὄνομ' ἦεν,
Verse: 257    ὃς τότε Τηλεμάχου πέλας ἵστατο· τὸν δὲ κίχανε
Verse: 258    σπένδοντ' εὐχόμενόν τε θοῇ παρὰ νηὶ μελαίνῃ,
Verse: 259    καί μιν ϕωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 260       "ὦ ϕίλ', ἐπεί σε θύοντα κιχάνω τῷδ' ἐνὶ χώρῳ,
Verse: 261    λίσσομ' ὑπὲρ θυέων καὶ δαίμονος, αὐτὰρ ἔπειτα
Verse: 262    σῆς τ' αὐτοῦ κεϕαλῆς καὶ ἑταίρων, οἵ τοι ἕπονται,
Verse: 263    εἰπέ μοι εἰρομένῳ νημερτέα μηδ' ἐπικεύσῃς:
Verse: 264    τίς, πόθεν εἰς ἀνδρῶν; πόθι τοι πόλις ἠδὲ τοκῆες..."

Verse: 265       τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 266       "τοὶ γὰρ ἐγώ τοι, ξεῖνε, μάλ' ἀτρεκέως ἀγορεύσω.
Verse: 267    ἐξ ᾽Ιθάκης γένος εἰμί, πατὴρ δέ μοί ἐστιν ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 268    εἴ ποτ' ἔην· νῦν δ' ἤδη ἀπέϕθιτο λυγρῷ ὀλέθρῳ.
Verse: 269    τοὔνεκα νῦν ἑτάρους τε λαβὼν καὶ νῆα μέλαιναν
Verse: 270    ἦλθον πευσόμενος πατρὸς δὴν οἰχομένοιο."

Verse: 271       τὸν δ' αὖτε προσέειπε Θεοκλύμενος θεοειδής:

Verse: 272       "οὕτω τοι καὶ ἐγὼν ἐκ πατρίδος, ἄνδρα κατακτὰς
Verse: 273    ἔμϕυλον· πολλοὶ δὲ κασίγνητοί τε ἔται τε
Verse: 274    ῎Αργος ἀν' ἱππόβοτον, μέγα δὲ κρατέουσιν ᾽Αχαιῶν.
Verse: 275    τῶν ὑπαλευάμενος θάνατον καὶ κῆρα μέλαιναν
Verse: 276    ϕεύγω, ἐπεί νύ μοι αἶσα κατ' ἀνθρώπους ἀλάλησθαι.
Verse: 277    ἀλλά με νηὸς ἔϕεσσαι, ἐπεί σε ϕυγὼν ἱκέτευσα,
Verse: 278    μή με κατακτείνωσι· διωκέμεναι γὰρ ὀί:ω."

Verse: 279       τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 280       "οὐ μὲν δή σ' ἐθέλοντά γ' ἀπώσω νηὸς ἐίσης,
Verse: 281    ἀλλ' ἕπευ· αὐτὰρ κεῖθι ϕιλήσεαι, οἷά κ' ἔχωμεν."

Verse: 282       ὣς ἄρα ϕωνήσας οἱ ἐδέξατο χάλκεον ἔγχος,
Verse: 283    καὶ τό γ' ἐπ' ἰκριόϕιν τάνυσεν νεὸς ἀμϕιελίσσης:
Verse: 284    ἂν δὲ καὶ αὐτὸς νηὸς ἐβήσετο ποντοπόροιο,
Verse: 285    ἐν πρύμνῃ δ' ἄρ' ἔπειτα καθέζετο, πὰρ δὲ οἷ αὐτῷ
Verse: 286    εἷσε Θεοκλύμενον· τοὶ δὲ πρυμνήσι' ἔλυσαν.
Verse: 287    Τηλέμαχος δ' ἑτάροισιν ἐποτρύνας ἐκέλευσεν
Verse: 288    ὅπλων ἅπτεσθαι· τοὶ δ' ἐσσυμένως ἐπίθοντο.
Verse: 289    ἱστὸν δ' εἰλάτινον κοίλης ἔντοσθε μεσόδμης
Verse: 290    στῆσαν ἀείραντες, κατὰ δὲ προτόνοισιν ἔδησαν,
Verse: 291    ἕλκον δ' ἱστία λευκὰ ἐυὴστρέπτοισι βοεῦσι.
Verse: 292    τοῖσιν δ' ἴκμενον οὖρον ἵει γλαυκῶπις ᾽Αθήνη,
Verse: 293    λάβρον ἐπαιγίζοντα δι' αἰθέρος, ὄϕρα τάχιστα
Verse: 294    νηῦς ἀνύσειε θέουσα θαλάσσης ἁλμυρὸν ὕδωρ.

Verse: 296       δύσετό τ' ἠέλιος σκιόωντό τε πᾶσαι ἀγυιαί·
Verse: 297    ἡ δὲ Φεὰς ἐπέβαλλεν ἐπειγομένη Διὸς οὔρῳ,
Verse: 298    ἠδὲ παρ' ῎Ηλιδα δῖαν, ὅθι κρατέουσιν ᾽Επειοί.
Verse: 299    ἔνθεν δ' αὖ νήσοισιν ἐπιπροέηκε θοῇσιν,
Verse: 300    ὁρμαίνων, ἤ κεν θάνατον ϕύγοι ἦ κεν ἁλώῃ.

Verse: 301       τὼ δ' αὖτ' ἐν κλισίῃ ᾽Οδυσεὺς καὶ δῖος ὑϕορβὸς
Verse: 302    δορπείτην· παρὰ δέ σϕιν ἐδόρπεον ἀνέρες ἄλλοι.
Verse: 303    αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,
Verse: 304    τοῖς δ' ᾽Οδυσεὺς μετέειπε, συβώτεω πειρητίζων,
Verse: 305    ἤ μιν ἔτ' ἐνδυκέως ϕιλέοι μεῖναί τε κελεύοι
Verse: 306    αὐτοῦ ἐνὶ σταθμῷ ἦ ὀτρύνειε πόλιν δέ·

Verse: 307       "κέκλυθι νῦν, Εὔμαιε, καὶ ἄλλοι πάντες ἑταῖροι·
Verse: 308    ἠῶθεν προτὶ ἄστυ λιλαίομαι ἀπονέεσθαι
Verse: 309    πτωχεύσων, ἵνα μή σε κατατρύχω καὶ ἑταίρους.
Verse: 310    ἀλλά μοι εὖ θ' ὑπόθευ καὶ ἅμ' ἡγεμόν' ἐσθλὸν ὄπασσον,
Verse: 311    ὅς κέ με κεῖσ' ἀγάγῃ· κατὰ δὲ πτόλιν αὐτὸς ἀνάγκῃ
Verse: 312    πλάγξομαι, αἴ κέν τις κοτύλην καὶ πύρνον ὀρέξῃ.
Verse: 313    καί κ' ἐλθὼν πρὸς δώματ' ᾽Οδυσσῆος θείοιο
Verse: 314    ἀγγελίην εἴποιμι περίϕρονι Πηνελοπείῃ,
Verse: 315    καί κε μνηστήρεσσιν ὑπερϕιάλοισι μιγείην,
Verse: 316    εἴ μοι δεῖπνον δοῖεν ὀνείατα μυρί' ἔχοντες.
Verse: 317    αἶψά κεν εὖ δρώοιμι μετὰ σϕίσιν, ἅσσ' ἐθέλοιεν.
Verse: 318    ἐκ γάρ τοι ἐρέω, σὺ δὲ σύνθεο καί μευ ἄκουσον·
Verse: 319    ῾Ερμείαο ἕκητι διακτόρου, ὅς ῥά τε πάντων
Verse: 320    ἀνθρώπων ἔργοισι χάριν καὶ κῦδος ὀπάζει,
Verse: 321    δρηστοσύνῃ οὐκ ἄν μοι ἐρίσσειε βροτὸς ἄλλος,
Verse: 322    πῦρ τ' εὖ νηῆσαι διά τε ξύλα δανὰ κεάσσαι,
Verse: 323    δαιτρεῦσαί τε καὶ ὀπτῆσαι καὶ οἰνοχοῆσαι,
Verse: 324    οἷά τε τοῖς ἀγαθοῖσι παραδρώωσι χέρηες."

Verse: 325       τὸν δὲ μέγ' ὀχθήσας προσέϕης, Εὔμαιε συβῶτα·

Verse: 326       "ὤμοι, ξεῖνε, τί ἤ τοι ἐνὶ ϕρεσὶ τοῦτο νόημα
Verse: 327    ἔπλετο; ἦ σύγε πάγχυ λιλαίεαι αὐτόθ' ὀλέσθαι,
Verse: 328    εἰ δὴ μνηστήρων ἐθέλεις καταδῦναι ὅμιλον,
Verse: 329    τῶν ὕβρίς τε βίη τε σιδήρεον οὐρανὸν ἵκει.
Verse: 330    οὔ τοι τοιοῖδ' εἰσὶν ὑποδρηστῆρες ἐκείνων,
Verse: 331    ἀλλὰ νέοι, χλαίνας εὖ εἱμένοι ἠδὲ χιτῶνας,
Verse: 332    αἰεὶ δὲ λιπαροὶ κεϕαλὰς καὶ καλὰ πρόσωπα,
Verse: 333    οἵ σϕιν ὑποδρώωσιν· ἐυ?ξεστοι δὲ τράπεζαι
Verse: 334    σίτου καὶ κρειῶν ἠδ' οἴνου βεβρίθασιν.
Verse: 335    ἀλλὰ μέν'· οὐ γάρ τίς τοι ἀνιᾶται παρεόντι,
Verse: 336    οὔτ' ἐγὼ οὔτέ τις ἄλλος ἑταίρων, οἵ μοι ἔασιν.
Verse: 337    αὐτὰρ ἐπὴν ἔλθῃσιν ᾽Οδυσσῆος ϕίλος υἱός,
Verse: 338    κεῖνός σε χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματα ἕσσει,
Verse: 339    πέμψει δ' ὅππῃ σε κραδίη θυμός τε κελεύει."

Verse: 340       τὸν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα πολύτλας δῖος ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 341       "αἴθ' οὕτως, Εὔμαιε, ϕίλος Διὶ πατρὶ γένοιο
Verse: 342    ὡς ἐμοί, ὅττι μ' ἔπαυσας ἄλης καὶ ὀιὴζύος αἰνῆς.
Verse: 343    πλαγκτοσύνης δ' οὐκ ἔστι κακώτερον ἄλλο βροτοῖσιν·
Verse: 344    ἀλλ' ἕνεκ' οὐλομένης γαστρὸς κακὰ κήδε' ἔχουσιν
Verse: 345    ἀνέρες, ὅν τιν' ἵκηται ἄλη καὶ πῆμα καὶ ἄλγος.
Verse: 346    νῦν δ' ἐπεὶ ἰσχανάᾳς μεῖναί τέ με κεῖνον ἄνωγας,
Verse: 347    εἴπ' ἄγε μοι περὶ μητρὸς ᾽Οδυσσῆος θείοιο
Verse: 348    πατρός θ', ὃν κατέλειπεν ἰὼν ἐπὶ γήραος οὐδῷ,
Verse: 349    ἤ που ἔτι ζώουσιν ὑπ' αὐγὰς ἠελίοιο,
Verse: 350    ἦ ἤδη τεθνᾶσι καὶ εἰν ᾽Αίδαο δόμοισι."

Verse: 351       τὸν δ' αὖτε προσέειπε συβώτης, ὄρχαμος ἀνδρῶν·

Verse: 352       "τοιγὰρ ἐγώ τοι, ξεῖνε, μάλ' ἀτρεκέως ἀγορεύσω.
Verse: 353    Λαέρτης μὲν ἔτι ζώει, Διὶ δ' εὔχεται αἰεὶ
Verse: 354    θυμὸν ἀπὸ μελέων ϕθίσθαι οἷς ἐν μεγάροισιν·
Verse: 355    ἐκπάγλως γὰρ παιδὸς ὀδύρεται οἰχομένοιο
Verse: 356    κουριδίης τ' ἀλόχοιο δαί:ϕρονος, ἥ ἑ μάλιστα
Verse: 357    ἤκαχ' ἀποϕθιμένη καὶ ἐν ὠμῷ γήραιὴ θῆκεν.
Verse: 358    ἡ δ' ἄχειὴ οὗ παιδὸς ἀπέϕθιτο κυδαλίμοιο,
Verse: 359    λευγαλέῳ θανάτῳ, ὡς μὴ θάνοι ὅς τις ἔμοιγε
Verse: 360    ἐνθάδε ναιετάων ϕίλος εἴη καὶ ϕίλα ἕρδοι.
Verse: 361    ὄϕρα μὲν οὖν δὴ κείνη ἔην, ἀχέουσά περ ἔμπης,
Verse: 362    τόϕρά τί μοι ϕίλον ἔσκε μεταλλῆσαι καὶ ἐρέσθαι,
Verse: 363    οὕνεκά μ' αὐτὴ θρέψεν ἅμα Κτιμένῃ τανυπέπλῳ,
Verse: 364    θυγατέρ' ἰϕθίμῃ, τὴν ὁπλοτάτην τέκε παίδων·
Verse: 365    τῇ ὁμοῦ ἐτρεϕόμην, ὀλίγον δέ τί μ' ἧσσον ἐτίμα.
Verse: 366    αὐτὰρ ἐπεί ῥ' ἥβην πολυήρατον ἱκόμεθ' ἄμϕω,
Verse: 367    τὴν μὲν ἔπειτα Σάμην δὲ δόσαν καὶ μυρί' ἕλοντο,
Verse: 368    αὐτὰρ ἐμὲ χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματ' ἐκείνη
Verse: 369    καλὰ μάλ' ἀμϕιέσασα ποσίν θ' ὑποδήματα δοῦσα
Verse: 370    ἀγρόν δὲ προί:αλλε· ϕίλει δέ με κηρόθι μᾶλλον.
Verse: 371    νῦν δ' ἤδη τούτων ἐπιδεύομαι· ἀλλά μοι αὐτῷ
Verse: 372    ἔργον ἀέξουσιν μάκαρες θεοί, ᾧ ἐπιμίμνω·
Verse: 373    τῶν ἔϕαγόν τ' ἔπιόν τε καὶ αἰδοίοισιν ἔδωκα.
Verse: 374    ἐκ δ' ἄρα δεσποίνης οὐ μείλιχόν ἐστιν ἀκοῦσαι
Verse: 375    οὔτ' ἔπος οὔτε τι ἔργον, ἐπεὶ κακὸν ἔμπεσεν οἴκῳ,
Verse: 376    ἄνδρες ὑπερϕίαλοι· μέγα δὲ δμῶες χατέουσιν
Verse: 377    ἀντία δεσποίνης ϕάσθαι καὶ ἕκαστα πυθέσθαι
Verse: 378    καὶ ϕαγέμεν πιέμεν τε, ἔπειτα δὲ καί τι ϕέρεσθαι
Verse: 379    ἀγρόν δ', οἷά τε θυμὸν ἀεὶ δμώεσσιν ἰαίνει."

Verse: 380       τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 381       "ὢ πόποι, ὡς ἄρα τυτθὸς ἐών, Εὔμαιε συβῶτα,
Verse: 382    πολλὸν ἀπεπλάγχθης σῆς πατρίδος ἠδὲ τοκήων.
Verse: 383    ἀλλ' ἄγε μοι τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέως κατάλεξον,
Verse: 384    ἠὲ διεπράθετο πτόλις ἀνδρῶν εὐρυάγυια,
Verse: 385    ᾗ ἔνι ναιετάασκε πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ,
Verse: 386    ἦ σέγε μουνωθέντα παρ' οἴεσιν ἢ παρὰ βουσὶν
Verse: 387    ἄνδρες δυσμενέες νηυσὶν λάβον ἠδὲ πέρασσαν
Verse: 388    τοῦδ' ἀνδρὸς πρὸς δώμαθ', ὁ δ' ἄξιον ὦνον ἔδωκε."

Verse: 389       τὸν δ' αὖτε προσέειπε συβώτης, ὄρχαμος ἀνδρῶν·

Verse: 390       "ξεῖν', ἐπεὶ ἂρ δὴ ταῦτά μ' ἀνείρεαι ἠδὲ μεταλλᾷς,
Verse: 391    σιγῇ νῦν ξυνίει καὶ τέρπεο, πῖνέ τε οἶνον,
Verse: 392    ἥμενος. αἵδε δὲ νύκτες ἀθέσϕατοι· ἔστι μὲν εὕδειν,
Verse: 393    ἔστι δὲ τερπομένοισιν ἀκούειν· οὐδέ τί σε χρή,
Verse: 394    πρὶν ὥρη, καταλέχθαι· ἀνίη καὶ πολὺς ὕπνος.
Verse: 395    τῶν δ' ἄλλων ὅτινα κραδίη καὶ θυμὸς ἀνώγει,
Verse: 396    εὑδέτω ἐξελθών· ἅμα δ' ἠοῖ῍ ϕαινομένηϕι
Verse: 397    δειπνήσας ἅμ' ὕεσσιν ἀνακτορίῃσιν ἑπέσθω.
Verse: 398    νῶι δ' ἐνὶ κλισίῃ πίνοντέ τε δαινυμένω τε
Verse: 399    κήδεσιν ἀλλήλων τερπώμεθα λευγαλέοισι,
Verse: 400    μνωομένω· μετὰ γάρ τε καὶ ἄλγεσι τέρπεται ἀνήρ,
Verse: 401    ὅς τις δὴ μάλα πολλὰ πάθῃ καὶ πόλλ' ἐπαληθῇ.
Verse: 402    τοῦτο δέ τοι ἐρέω, ὅ μ' ἀνείρεαι ἠδὲ μεταλλᾷς.
Verse: 403    νῆσός τις Συρίη κικλήσκεται, εἴ που ἀκούεις,
Verse: 404    ᾽Ορτυγίης καθύπερθεν, ὅθι τροπαὶ ἠελίοιο,
Verse: 405    οὔ τι περιπληθὴς λίην τόσον, ἀλλ' ἀγαθὴ μέν,
Verse: 406    εὔβοτος, εὔμηλος, οἰνοπληθὴς, πολύπυρος.
Verse: 407    πείνη δ' οὔ ποτε δῆμον ἐσέρχεται, οὐδέ τις ἄλλη
Verse: 408    νοῦσος ἐπὶ στυγερὴ πέλεται δειλοῖσι βροτοῖσιν·
Verse: 409    ἀλλ' ὅτε γηράσκωσι πόλιν κάτα ϕῦλ' ἀνθρώπων,
Verse: 410    ἐλθὼν ἀργυρότοξος ᾽Απόλλων ᾽Αρτέμιδι ξὺν,
Verse: 411    οἷς ἀγανοῖς βελέεσσιν ἐποιχόμενος κατέπεϕνεν.
Verse: 412    ἔνθα δύω πόλιες, δίχα δέ σϕισι πάντα δέδασται·
Verse: 413    τῇσιν δ' ἀμϕοτέρῃσι πατὴρ ἐμὸς ἐμβασίλευε,
Verse: 414    Κτήσιος ᾽Ορμενίδης, ἐπιείκελος ἀθανάτοισιν.
Verse: 415    ἔνθα δὲ Φοίνικες ναυσικλυτοὶ ἤλυθον ἄνδρες,
Verse: 416    τρῶκται, μυρί' ἄγοντες ἀθύρματα νηὶ μελαίνῃ.
Verse: 417    ἔσκε δὲ πατρὸς ἐμοῖο γυνὴ Φοίνισσ' ἐνὶ οἴκῳ,
Verse: 418    καλή τε μεγάλη τε καὶ ἀγλαὰ ἔργα εἰδυῖα·
Verse: 419    τὴν δ' ἄρα Φοίνικες πολυπαίπαλοι ἠπερόπευον.
Verse: 420    πλυνούσῃ τις πρῶτα μίγη κοίλῃ παρὰ νηὶ
Verse: 421    εὐνῇ καὶ ϕιλότητι, τά τε ϕρένας ἠπεροπεύει
Verse: 422    θηλυτέρῃσι γυναιξί, καὶ ἥ κ' εὐεργὸς ἔῃσιν.
Verse: 423    εἰρώτα δὴ ἔπειτα, τίς εἴη καὶ πόθεν ἔλθοι·
Verse: 424    ἡ δὲ μάλ' αὐτίκα πατρὸς ἐπέϕραδεν ὑψερεϕὲς δῶ·
Verse: 425    'ἐκ μὲν Σιδῶνος πολυχάλκου εὔχομαι εἶναι,
Verse: 426    κούρη δ' εἴμ' ᾽Αρύβαντος ἐγὼ ῥυδὸν ἀϕνειοῖο·
Verse: 427    ἀλλά μ' ἀνήρπαξαν Τάϕιοι ληίστορες ἄνδρες
Verse: 428    ἀγρόθεν ἐρχομένην, πέρασαν δέ με δεῦρ' ἀγαγόντες
Verse: 429    τοῦδ' ἀνδρὸς πρὸς δώμαθ'· ὁ δ' ἄξιον ὦνον ἔδωκε.'
Verse: 430    τὴν δ' αὖτε προσέειπεν ἀνήρ, ὃς ἐμίσγετο λάθρῃ·
Verse: 431    'ἦ ῥά κε νῦν πάλιν αὖτις ἅμ' ἡμῖν οἴκαδ' ἕποιο,
Verse: 432    ὄϕρα ἴδῃ πατρὸς καὶ μητέρος ὑψερεϕὲς δῶ
Verse: 433    αὐτούς τ'; ἦ γὰρ ἔτ' εἰσὶ καὶ ἀϕνειοὶ καλέονται.'
Verse: 434    τὸν δ' αὖτε προσέειπε γυνὴ καὶ ἀμείβετο μύθῳ·
Verse: 435    'εἴη κεν καὶ τοῦτ', εἴ μοι ἐθέλοιτέ γε, ναῦται,
Verse: 436    ὅρκῳ πιστωθῆναι ἀπήμονά μ' οἴκαδ' ἀπάξειν.'
Verse: 437    ὣς ἔϕαθ', οἱ δ' ἄρα πάντες ἐπώμνυον, ὡς ἐκέλευεν.
Verse: 438    αὐτὰρ ἐπεί ῥ' ὄμοσάν τε τελεύτησάν τε τὸν ὅρκον,
Verse: 439    τοῖς δ' αὖτις μετέειπε γυνὴ καὶ ἀμείβετο μύθῳ·
Verse: 440    'σιγῇ νῦν· μή τίς με προσαυδάτω ἐπέεσσιν
Verse: 441    ὑμετέρων ἑτάρων, ξυμβλήμενος ἢ ἐν ἀγυιῇ
Verse: 442    ἤ που ἐπὶ κρήνῃ· μή τις ποτὶ δῶμα γέροντι
Verse: 443    ἐλθὼν ἐξείπῃ, ὁ δ' ὀισάμενος καταδήσῃ
Verse: 444    δεσμῷ ἐν ἀργαλέῳ, ὑμῖν δ' ἐπιϕράσσετ' ὄλεθρον.
Verse: 445    ἀλλ' ἔχετ' ἐν ϕρεσὶ μῦθον, ἐπείγετε δ' ὦνον ὁδαίων.
Verse: 446    ἀλλ' ὅτε κεν δὴ νηῦς πλείη βιότοιο γένηται,
Verse: 447    ἀγγελίη μοι ἔπειτα θοῶς πρὸς δώμαθ' ἱκέσθω·
Verse: 448    οἴσω γὰρ καὶ χρυσόν, ὅτις χ' ὑποχείριος ἔλθῃ.
Verse: 449    καὶ δέ κεν ἄλλ' ἐπίβαθρον ἐγὼν ἐθέλουσά γε δοίην.
Verse: 450    παῖδα γὰρ ἀνδρὸς ἐῆος ἐνὶ μεγάροις ἀτιτάλλω,
Verse: 451    κερδαλέον δὴ τοῖον, ἅμα τροχόωντα θύραζε·
Verse: 452    τόν κεν ἄγοιμ' ἐπὶ νηός, ὁ δ' ὕμιν μυρίον ὦνον
Verse: 453    ἄλϕοι, ὅπῃ περάσητε κατ' ἀλλοθρόους ἀνθρώπους.'
Verse: 454    ἡ μὲν ἄρ' ὣς εἰποῦσ' ἀπέβη πρὸς δώματα καλά,
Verse: 455    οἱ δ' ἐνιαυτὸν ἅπαντα παρ' ἡμῖν αὖθι μένοντες
Verse: 456    ἐν νηὶ γλαϕυρῇ βίοτον πολὺν ἐμπολόωντο.
Verse: 457    ἀλλ' ὅτε δὴ κοίλη νηῦς ἤχθετο τοῖσι νέεσθαι,
Verse: 458    καὶ τότ' ἄρ' ἄγγελον ἧκαν, ὃς ἀγγείλειε γυναικί.
Verse: 459    ἤλυθ' ἀνὴρ πολύιδρις ἐμοῦ πρὸς δώματα πατρὸς
Verse: 460    χρύσεον ὅρμον ἔχων, μετὰ δ' ἠλέκτροισιν ἔερτο.
Verse: 461    τὸν μὲν ἄρ' ἐν μεγάρῳ δμῳαὶ καὶ πότνια μήτηρ
Verse: 462    χερσίν τ' ἀμϕαϕόωντο καὶ ὀϕθαλμοῖσιν ὁρῶντο,
Verse: 463    ὦνον ὑπισχόμεναι· ὁ δὲ τῇ κατένευσε σιωπῇ.
Verse: 464    ἤτοι ὁ καννεύσας κοίλην ἐπὶ νῆα βεβήκει,
Verse: 465    ἡ δ' ἐμὲ χειρὸς ἑλοῦσα δόμων ἐξῆγε θύραζε.
Verse: 466    εὗρε δ' ἐνὶ προδόμῳ ἠμὲν δέπα ἠδὲ τραπέζας
Verse: 467    ἀνδρῶν δαιτυμόνων, οἵ μευ πατέρ' ἀμϕεπένοντο.
Verse: 468    οἱ μὲν ἄρ' ἐς θῶκον πρόμολον δήμοιό τε ϕῆμιν,
Verse: 469    ἡ δ' αἶψα τρί' ἄλεισα κατακρύψασ' ὑπὸ κόλπῳ
Verse: 470    ἔκϕερεν· αὐτὰρ ἐγὼν ἑπόμην ἀεσιϕροσύνῃσι.
Verse: 471    δύσετό τ' ἠέλιος σκιόωντό τε πᾶσαι ἀγυιαί·
Verse: 472    ἡμεῖς δ' ἐς λιμένα κλυτὸν ἤλθομεν ὦκα κιόντες,
Verse: 473    ἔνθ' ἄρα Φοινίκων ἀνδρῶν ἦν ὠκύαλος νηῦς.
Verse: 474    οἱ μὲν ἔπειτ' ἀναβάντες ἐπέπλεον ὑγρὰ κέλευθα,
Verse: 475    νὼ ἀναβησάμενοι· ἐπὶ δὲ Ζεὺς οὖρον ἴαλλεν.
Verse: 476    ἑξῆμαρ μὲν ὁμῶς πλέομεν νύκτας τε καὶ ἦμαρ·
Verse: 477    ἀλλ' ὅτε δὴ ἕβδομον ἦμαρ ἐπὶ Ζεὺς θῆκε Κρονίων,
Verse: 478    τὴν μὲν ἔπειτα γυναῖκα βάλ' ῎Αρτεμις ἰοχέαιρα,
Verse: 479    ἄντλῳ δ' ἐνδούπησε πεσοῦσ' ὡς εἰναλίη κήξ.
Verse: 480    καὶ τὴν μὲν ϕώκῃσι καὶ ἰχθύσι κύρμα γενέσθαι
Verse: 481    ἔκβαλον· αὐτὰρ ἐγὼ λιπόμην ἀκαχήμενος ἦτορ·
Verse: 482    τοὺς δ' ᾽Ιθάκῃ ἐπέλασσε ϕέρων ἄνεμός τε καὶ ὕδωρ,
Verse: 483    ἔνθα με Λαέρτης πρίατο κτεάτεσσιν ἑοῖσιν.
Verse: 484    οὕτω τῆ῍νδέ τε γαῖαν ἐγὼν ἴδον ὀϕθαλμοῖσι."

Verse: 485       τὸν δ' αὖ Διογενὴς ᾽Οδυσεὺς ἠμείβετο μύθῳ·

Verse: 486       "Εὔμαι', ἦ μάλα δή μοι ἐνὶ ϕρεσὶ θυμὸν ὄρινας
Verse: 487    ταῦτα ἕκαστα λέγων, ὅσα δὴ πάθες ἄλγεα θυμῷ.
Verse: 488    ἀλλ' ἤτοι σοὶ μὲν παρὰ καὶ κακῷ ἐσθλὸν ἔθηκε
Verse: 489    Ζεύς, ἐπεὶ ἀνδρὸς δώματ' ἀϕίκεο πολλὰ μογήσας
Verse: 490    ἠπίου, ὃς δή τοι παρέχει βρῶσίν τε πόσιν τε
Verse: 491    ἐνδυκέως, ζώεις δ' ἀγαθὸν βίον· αὐτὰρ ἔγωγε
Verse: 492    πολλὰ βροτῶν ἐπὶ ἄστε' ἀλώμενος ἐνθάδ' ἱκάνω."

Verse: 493       ὣς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον,
Verse: 494    καδδραθέτην δ' οὐ πολλὸν ἐπὶ χρόνον, ἀλλὰ μίνυνθα·
Verse: 495    αἶψα γὰρ ᾽Ηὼς ἦλθεν ἐυ?θρονος. οἱ δ' ἐπὶ χέρσου
Verse: 496    Τηλεμάχου ἕταροι λύον ἱστία, κὰδ δ' ἕλον ἱστὸν
Verse: 497    καρπαλίμως, τὴν δ' εἰς ὅρμον προέρεσσαν ἐρετμοῖς.
Verse: 498    ἐκ δ' εὐνὰς ἔβαλον, κατὰ δὲ πρυμνήσι' ἔδησαν·
Verse: 499    ἐκ δὲ καὶ αὐτοὶ βαῖνον ἐπὶ ῥηγμῖνι θαλάσσης
Verse: 500    δεῖπνόν τ' ἐντύνοντο κερῶντό τε αἴθοπα οἶνον.
Verse: 501    αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,
Verse: 502    τοῖσι δὲ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἤρχετο μύθων·

Verse: 503       "ὑμεῖς μὲν νῦν ἄστυ δ' ἐλαύνετε νῆα μέλαιναν,
Verse: 504    αὐτὰρ ἐγὼν ἀγροὺς ἐπιείσομαι ἠδὲ βοτῆρας:
Verse: 505    ἑσπέριος δ' εἰς ἄστυ ἰδὼν ἐμὰ ἔργα κάτειμι.
Verse: 506    ἠῶθεν δέ κεν ὔμμιν ὁδοιπόριον παραθείμην,
Verse: 507    δαῖτ' ἀγαθὴν κρειῶν τε καὶ οἴνου ἡδυπότοιο."

Verse: 508       τὸν δ' αὖτε προσέειπε Θεοκλύμενος θεοειδής:

Verse: 509       "πῇ γὰρ ἐγώ, ϕίλε τέκνον, ἴω; τεῦ δώμαθ' ἵκωμαι
Verse: 510    ἀνδρῶν, οἳ κραναὴν ᾽Ιθάκην κάτα κοιρανέουσιν;
Verse: 511    ἦ ἰθὺς σῆς μητρὸς ἴω καὶ σοῖο δόμοιο;"

Verse: 512       τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 513       "ἄλλως μέν σ' ἂν ἔγωγε καὶ ἡμέτερον δὲ κελοίμην
Verse: 514    ἔρχεσθ'· οὐ γάρ τι ξενίων ποθή· ἀλλὰ σοὶ αὐτῷ
Verse: 515    χεῖρον, ἐπεί τοι ἐγὼ μὲν ἀπέσσομαι, οὐδέ σε μήτηρ
Verse: 516    ὄψεται· οὐ μὲν γάρ τι θαμὰ μνηστῆρσ' ἐνὶ οἴκῳ
Verse: 517    ϕαίνεται, ἀλλ' ἀπὸ τῶν ὑπερωί:ῳ ἱστὸν ὑϕαίνει.
Verse: 518    ἀλλά τοι ἄλλον ϕῶτα πιϕαύσκομαι, ὅν κεν ἵκοιο,
Verse: 519    Εὐρύμαχον, Πολύβοιο δαί:ϕρονος ἀγλαὸν υἱόν,
Verse: 520    τὸν νῦν ἶσα θεῷ ᾽Ιθακήσιοι εἰσορόωσι·
Verse: 521    καὶ γὰρ πολλὸν ἄριστος ἀνὴρ μέμονέν τε μάλιστα
Verse: 522    μητέρ' ἐμὴν γαμέειν καὶ ᾽Οδυσσῆος γέρας ἕξειν.
Verse: 523    ἀλλὰ τά γε Ζεὺς οἶδεν ᾽Ολύμπιος, αἰθέρι ναίων,
Verse: 524    εἴ κέ σϕι πρὸ γάμοιο τελευτήσει κακὸν ἦμαρ."

Verse: 525       ὣς ἄρα οἱ εἰπόντι ἐπέπτατο δεξιὸς ὄρνις,
Verse: 526    κίρκος, ᾽Απόλλωνος ταχὺς ἄγγελος: ἐν δὲ πόδεσσι
Verse: 527    τίλλε πέλειαν ἔχων, κατὰ δὲ πτερὰ χεῦεν ἔραζε
Verse: 528    μεσσηγὺς νηός τε καὶ αὐτοῦ Τηλεμάχοιο.
Verse: 529    τὸν δὲ Θεοκλύμενος ἑτάρων ἄπο νόσϕι καλέσσας
Verse: 530    ἔν τ' ἄρα οἱ ϕῦ χειρὶ ἔπος τ' ἔϕατ' ἔκ τ' ὀνόμαζε·

Verse: 531       "Τηλέμαχ', οὔ τοι ἄνευ θεοῦ ἔπτατο δεξιὸς ὄρνις:
Verse: 532    ἔγνων γάρ μιν ἐς ἄντα ἰδὼν οἰωνὸν ἐόντα.
Verse: 533    ὑμετέρου δ' οὐκ ἔστι γένευς βασιλεύτερον ἄλλο
Verse: 534    ἐν δήμῳ ᾽Ιθάκης, ἀλλ' ὑμεῖς καρτεροὶ αἰεί."

Verse: 535       τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 536       "αἲ γὰρ τοῦτο, ξεῖνε, ἔπος τετελεσμένον εἴη·
Verse: 537    τῶ κε τάχα γνοίης ϕιλότητά τε πολλά τε δῶρα
Verse: 538    ἐξ ἐμεῦ, ὡς ἄν τίς σε συναντόμενος μακαρίζοι."
Verse: 539    ἦ, καὶ Πείραιον προσεϕώνεε, πιστὸν ἑταῖρον·

Verse: 540       "Πείραιε Κλυτίδη, σὺ δέ μοι τά περ ἄλλα μάλιστα
Verse: 541    πείθῃ ἐμῶν ἑτάρων, οἵ μοι Πύλον εἰς ἅμ' ἕποντο·
Verse: 542    καὶ νῦν μοι τὸν ξεῖνον ἄγων ἐν δώμασι σοῖσιν
Verse: 543    ἐνδυκέως ϕιλέειν καὶ τιέμεν, εἰς ὅ κεν ἔλθω."

Verse: 544       τὸν δ' αὖ Πείραιος δουρικλυτὸς ἀντίον ηὔδα·

Verse: 545       "Τηλέμαχ', εἰ γάρ κεν σὺ πολὺν χρόνον ἐνθάδε μίμνοις,
Verse: 546    τόνδε τ' ἐγὼ κομιῶ, ξενίων δέ οἱ οὐ ποθὴ ἔσται."

Verse: 547       ὣς εἰπὼν ἐπὶ νηὸς ἔβη, ἐκέλευσε δ' ἑταίρους
Verse: 548    αὐτούς τ' ἀμβαίνειν ἀνά τε πρυμνήσια λῦσαι.
Verse: 549    οἱ δ' αἶψ' εἴσβαινον καὶ ἐπὶ κληῖσι καθῖζον.
Verse: 550    Τηλέμαχος δ' ὑπὸ ποσσὶν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα,
Verse: 551    εἵλετο δ' ἄλκιμον ἔγχος, ἀκαχμένον ὀξέι χαλκῷ,
Verse: 552    νηὸς ἀπ' ἰκριόϕιν· τοὶ δὲ πρυμνήσι' ἔλυσαν.
Verse: 553    οἱ μὲν ἀνώσαντες πλέον ἐς πόλιν, ὡς ἐκέλευσε
Verse: 554    Τηλέμαχος, ϕίλος υἱὸς ᾽Οδυσσῆος θείοιο·
Verse: 555    τὸν δ' ὦκα προβιβῶντα πόδες ϕέρον, ὄϕρ' ἵκετ' αὐλήν,
Verse: 556    ἔνθα οἱ ἦσαν ὕες μάλα μυρίαι, ᾗσι συβώτης
Verse: 557    ἐσθλὸς ἐὼν ἐνίαυεν, ἀνάκτεσιν ἤπια εἰδώς.



Next part


This text is part of the TITUS edition of Homer, Odyssee.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 30.11.2024. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.