TITUS
Homer, Odyssee
Part No. 14
Previous part

Chapter: 14    
ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ Ξ


Verse: 1       Αὐτὰρ ὁ ἐκ λιμένος προσέβη τρηχεῖαν ἀταρπὸν
Verse: 2    χῶρον ἀν' ὑλήεντα δι' ἄκριας, ᾗ οἱ ᾽Αθήνη
Verse: 3    πέϕραδε δῖον ὑϕορβόν, ὅ οἱ βιότοιο μάλιστα
Verse: 4    κήδετο οἰκήων, ουἠς κτήσατο δῖος ᾽Οδυσσεύς.

Verse: 5       τὸν δ' ἄρ' ἐνὶ προδόμῳ εὗρ' ἥμενον, ἔνθά οἱ αὐλὴ
Verse: 6    ὑψηλὴ δέδμητο, περισκέπτῳ ἐνὶ χώρῳ,
Verse: 7    καλή τε μεγάλη τε, περίδρομος: ἥν ῥα συβώτης
Verse: 8    αὐτὸς δείμαθ' ὕεσσιν ἀποιχομένοιο ἄνακτος,
Verse: 9    νόσϕιν δεσποίνης καὶ Λαέρταο γέροντος,
Verse: 10    ῥυτοῖσιν λάεσσι καὶ ἐθρίγκωσεν ἀχέρδῳ.
Verse: 11    σταυροὺς δ' ἐκτὸς ἔλασσε διαμπερὲς ἔνθα καὶ ἔνθα,
Verse: 12    πυκνοὺς καὶ θαμέας, τὸ μέλαν δρυὸς ἀμϕικεάσσας.
Verse: 13    ἔντοσθεν δ' αὐλῆς συϕεοὺς δυοκαίδεκα ποίει
Verse: 14    πλησίον ἀλλήλων, εὐνὰς συσίν· ἐν δὲ ἑκάστῳ
Verse: 15    πεντήκοντα σύες χαμαιευνάδες ἐρχατόωντο,
Verse: 16    θήλειαι τοκάδες: τοὶ δ' ἄρσενες ἐκτὸς ἴαυον,
Verse: 17    πολλὸν παυρότεροι· τοὺς γὰρ μινύθεσκον ἔδοντες
Verse: 18    ἀντίθεοι μνηστῆρες, ἐπεὶ προί:αλλε συβώτης
Verse: 19    αἰεὶ ζατρεϕέων σιάλων τὸν ἄριστον ἁπάντων·
Verse: 20    οἱ δὲ τριηκόσιοί τε καὶ ἑξήκοντα πέλοντο.
Verse: 21    πὰρ δὲ κύνες θήρεσσιν ἐοικότες αἰὲν ἴαυον
Verse: 22    τέσσαρες, ουἠς ἔθρεψε συβώτης, ὄρχαμος ἀνδρῶν·
Verse: 23    αὐτὸς δ' ἀμϕὶ πόδεσσιν ἑοῖς ἀράρισκε πέδιλα,
Verse: 24    τάμνων δέρμα βόειον ἐυχροές: οἱ δὲ δὴ ἄλλοι
Verse: 25    ᾤχοντ' ἄλλυδις ἄλλος ἅμ' ἀγρομένοισι σύεσσιν,
Verse: 26    οἱ τρεῖς: τὸν δὲ τέταρτον ἀποπροέηκε πόλιν δὲ
Verse: 27    σῦν ἀγέμεν μνηστῆρσιν ὑπερϕιάλοισιν ἀνάγκῃ,
Verse: 28    ὄϕρ' ἱερεύσαντες κρειῶν κορεσαίατο θυμόν.

Verse: 29       ἐξαπίνης δ' ᾽Οδυσῆα ἴδον κύνες ὑλακόμωροι.
Verse: 30    οἱ μὲν κεκλήγοντες ἐπέδραμον· αὐτὰρ ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 31    ἕζετο κερδοσύνῃ, σκῆπτρον δέ οἱ ἔκπεσε χειρός.
Verse: 32    ἔνθά κεν ᾧ πὰρ σταθμῷ ἀεικέλιον πάθεν ἄλγος:
Verse: 33    ἀλλὰ συβώτης ὦκα ποσὶ κραιπνοῖσι μετασπὼν
Verse: 34    ἔσσυτ' ἀνὰ πρόθυρον, σκῦτος δέ οἱ ἔκπεσε χειρός.
Verse: 35    τοὺς μὲν ὁμοκλήσας σεῦεν κύνας ἄλλυδις ἄλλον
Verse: 36    πυκνῇσιν λιθάδεσσιν· ὁ δὲ προσέειπεν ἄνακτα·

Verse: 37       "ὦ γέρον, ἦ ὀλίγου σε κύνες διεδηλήσαντο
Verse: 38    ἐξαπίνης, καί κέν μοι ἐλεγχείην κατέχευας.
Verse: 39    καὶ δέ μοι ἄλλα θεοὶ δόσαν ἄλγεά τε στοναχάς τε·
Verse: 40    ἀντιθέου γὰρ ἄνακτος ὀδυρόμενος καὶ ἀχεύων
Verse: 41    ἧμαι, ἄλλοισιν δὲ σύας σιάλους ἀτιτάλλω
Verse: 42    ἔδμεναι· αὐτὰρ κεῖνος ἐελδόμενός που ἐδωδῆς
Verse: 43    πλάζετ' ἐπ' ἀλλοθρόων ἀνδρῶν δῆμόν τε πόλιν τε,
Verse: 44    εἴ που ἔτι ζώει καὶ ὁρᾷ ϕάος ἠελίοιο.
Verse: 45    ἀλλ' ἕπεο, κλισίηνδ' ἴομεν, γέρον, ὄϕρα καὶ αὐτός,
Verse: 46    σίτου καὶ οἴνοιο κορεσσάμενος κατὰ θυμόν,
Verse: 47    εἴπῃς, ὁππόθεν ἐσσὶ καὶ ὁππόσα κήδε' ἀνέτλης."

Verse: 48       ὣς εἰπὼν κλισίην δ' ἡγήσατο δῖος ὑϕορβός,
Verse: 49    εἷσεν δ' εἰσαγαγών, ῥῶπας δ' ὑπέχευε δασείας,
Verse: 50    ἐστόρεσεν δ' ἐπὶ δέρμα ἰονθάδος ἀγρίου αἰγός,
Verse: 51    αὐτοῦ ἐνεύναιον, μέγα καὶ δασύ. χαῖρε δ' ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 52    ὅττί μιν ὣς ὑπέδεκτο, ἔπος τ' ἔϕατ' ἔκ τ' ὀνόμαζε·

Verse: 53       "Ζεύς τοι δοίη, ξεῖνε, καὶ ἀθάνατοι θεοὶ ἄλλοι,
Verse: 54    ὅττι μάλιστ' ἐθέλεις, ὅτι με πρόϕρων ὑπέδεξο."

Verse: 55       τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕης, Εὔμαιε συβῶτα·

Verse: 56       "ξεῖν', οὔ μοι θέμις ἔστ', οὐδ' εἰ κακίων σέθεν ἔλθοι,
Verse: 57    ξεῖνον ἀτιμῆσαι· πρὸς γὰρ Διός εἰσιν ἅπαντες
Verse: 58    ξεῖνοί τε πτωχοί τε. δόσις δ' ὀλίγη τε ϕίλη τε
Verse: 59    γίνεται ἡμετέρη· ἡ γὰρ δμώων δίκη ἐστίν
Verse: 60    αἰεὶ δειδιότων, ὅτ' ἐπικρατέωσιν ἄνακτες
Verse: 61    οἱ νέοι. ἦ γὰρ τοῦ γε θεοὶ κατὰ νόστον ἔδησαν,
Verse: 62    ὅς κεν ἔμ' ἐνδυκέως ἐϕίλει καὶ κτῆσιν ὄπασσεν,
Verse: 63    οἷά τε ᾧ οἰκῆι ἄναξ εὔθυμος ἔδωκεν,
Verse: 64    οἶκόν τε κλῆρόν τε πολυμνήστην τε γυναῖκα,
Verse: 65    ὅς οἱ πολλὰ κάμῃσι, θεὸς δ' ἐπὶ ἔργον ἀέξῃ,
Verse: 66    ὡς καὶ ἐμοὶ τόδε ἔργον ἀέξεται, ᾧ ἐπιμίμνω.
Verse: 67    τῶ κέ με πόλλ' ὤνησεν ἄναξ, εἰ αὐτόθ' ἐγήρα·
Verse: 68    ἀλλ' ὄλεθ'. ὡς ὤϕελλ' ῾Ελένης ἀπὸ ϕῦλον ὀλέσθαι
Verse: 69    πρόχνυ, ἐπεὶ πολλῶν ἀνδρῶν ὑπὸ γούνατ' ἔλυσε·
Verse: 70    καὶ γὰρ κεῖνος ἔβη ᾽Αγαμέμνονος εἵνεκα τιμῆς
Verse: 71    ῎Ιλιον εἰς εὔπωλον, ἵνα Τρώεσσι μάχοιτο."

Verse: 72       ὣς εἰπὼν ζωστῆρι θοῶς συνέεργε χιτῶνα,
Verse: 73    βῆ δ' ἴμεν ἐς συϕεούς, ὅθι ἔθνεα ἔρχατο χοίρων.
Verse: 74    ἔνθεν ἑλὼν δύ' ἔνεικε καὶ ἀμϕοτέρους ἱέρευσεν,
Verse: 75    εὗσέ τε μίστυλλέν τε καὶ ἀμϕ' ὀβελοῖσιν ἔπειρεν.
Verse: 76    ὀπτήσας δ' ἄρα πάντα ϕέρων παρέθηκ' ᾽Οδυσῆι
Verse: 77    θέρμ' αὐτοῖς ὀβελοῖσιν· ὁ δ' ἄλϕιτα λευκὰ πάλυνεν.
Verse: 78    ἐν δ' ἄρα κισσυβίῳ κίρνη μελιηδέα οἶνον,
Verse: 79    αὐτὸς δ' ἀντίον ἷζεν, ἐποτρύνων δὲ προσηύδα·

Verse: 80       "ἔσθιε νῦν, ὦ ξεῖνε, τά τε δμώεσσι πάρεστι,
Verse: 81    χοίρε'· ἀτὰρ σιάλους γε σύας μνηστῆρες ἔδουσιν,
Verse: 82    οὐκ ὄπιδα ϕρονέοντες ἐνὶ ϕρεσὶν οὐδ' ἐλεητύν.
Verse: 83    οὐ μὲν σχέτλια ἔργα θεοὶ μάκαρες ϕιλέουσιν,
Verse: 84    ἀλλὰ δίκην τίουσι καὶ αἴσιμα ἔργ' ἀνθρώπων.
Verse: 85    καὶ μὲν δυσμενέες καὶ ἀνάρσιοι, οἵ τ' ἐπὶ γαίης
Verse: 86    ἀλλοτρίης βῶσιν καί σϕιν Ζεὺς ληίδα δώῃ,
Verse: 87    πλησάμενοι δέ τε νῆας ἔβαν οἶκόν δὲ νέεσθαι,
Verse: 88    καὶ μὲν τοῖς ὄπιδος κρατερὸν δέος ἐν ϕρεσὶ πίπτει.
Verse: 89    οἷδε δέ τοι ἴσασι, θεοῦ δέ τιν' ἔκλυον αὐδήν,
Verse: 90    κείνου λυγρὸν ὄλεθρον, ὅ τ' οὐκ ἐθέλουσι δικαίως
Verse: 91    μνᾶσθαι οὐδὲ νέεσθαι ἐπὶ σϕέτερ', ἀλλὰ ἕκηλοι
Verse: 92    κτήματα δαρδάπτουσιν ὑπέρβιον, οὐδ' ἔπι ϕειδώ.
Verse: 93    ὅσσαι γὰρ νύκτές τε καὶ ἡμέραι ἐκ Διός εἰσιν,
Verse: 94    οὔ ποθ' ἓν ἱρεύουσ' ἱερήιον οὐδὲ δύ' οἴω·
Verse: 95    οἶνον δὲ ϕθινύθουσιν ὑπέρβιον ἐξαϕύοντες.
Verse: 96    ἦ γάρ οἱ ζωή γ' ἦν ἄσπετος: οὔ τινι τόσση
Verse: 97    ἀνδρῶν ἡρώων, οὔτ' ἠπείροιο μελαίνης
Verse: 98    οὔτ' αὐτῆς ᾽Ιθάκης: οὐδὲ ξυνεείκοσι ϕωτῶν
Verse: 99    ἔστ' ἄϕενος τοσσοῦτον· ἐγὼ δέ κέ τοι καταλέξω.
Verse: 100    δώδεκ' ἐν ἠπείρῳ ἀγέλαι· τόσα πώεα οἰῶν,
Verse: 101    τόσσα συῶν συβόσια, τόσ' αἰπόλια πλατέ' αἰγῶν
Verse: 102    βόσκουσι ξεῖνοί τε καὶ αὐτοῦ βώτορες ἄνδρες.
Verse: 103    ἐνθάδε τ' αἰπόλια πλατέ' αἰγῶν ἕνδεκα πάντα
Verse: 104    ἐσχατιῇ βόσκοντ', ἐπὶ δ' ἀνέρες ἐσθλοὶ ὄρονται.
Verse: 105    τῶν αἰεί σϕιν ἕκαστος ἐπ' ἤματι μῆλον ἀγινεῖ,
Verse: 106    ζατρεϕέων αἰγῶν ὅς τις ϕαίνηται ἄριστος.
Verse: 107    αὐτὰρ ἐγὼ σῦς τάσδε ϕυλάσσω τε ῥύομαί τε,
Verse: 108    καί σϕι συῶν τὸν ἄριστον ἔυ κρίνας ἀποπέμπω."

Verse: 109       ὣς ϕάθ', ὁ δ' ἐνδυκέως κρέα τ' ἤσθιε πῖνέ τε οἶνον
Verse: 110    ἁρπαλέως ἀκέων, κακὰ δὲ μνηστῆρσι ϕύτευεν.
Verse: 111    αὐτὰρ ἐπεὶ δείπνησε καὶ ἤραρε θυμὸν ἐδωδῇ,
Verse: 112    καί οἱ πλησάμενος δῶκε σκύϕος, ᾧ περ ἔπινεν,
Verse: 113    οἴνου ἐνίπλειον· ὁ δ' ἐδέξατο, χαῖρε δὲ θυμῷ,
Verse: 114    καί μιν ϕωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 115       "ὦ ϕίλε, τίς γάρ σε πρίατο κτεάτεσσιν ἑοῖσιν,
Verse: 116    ὧδε μάλ' ἀϕνειὸς καὶ καρτερός, ὡς ἀγορεύεις...
Verse: 117    ϕῂς δ' αὐτὸν ϕθίσθαι ᾽Αγαμέμνονος εἵνεκα τιμῆς.
Verse: 118    εἰπέ μοι, αἴ κέ ποθι γνώω τοιοῦτον ἐόντα.
Verse: 119    Ζεὺς γάρ που τό γε οἶδε καὶ ἀθάνατοι θεοὶ ἄλλοι,
Verse: 120    εἴ κέ μιν ἀγγείλαιμι ἰδών· ἐπὶ πολλὰ δ' ἀλήθην."

Verse: 121       τὸν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα συβώτης, ὄρχαμος ἀνδρῶν·

Verse: 122       "ὦ γέρον, οὔ τις κεῖνον ἀνὴρ ἀλαλήμενος ἐλθὼν
Verse: 123    ἀγγέλλων πείσειε γυναῖκά τε καὶ ϕίλον υἱόν,
Verse: 124    ἀλλ' ἄλλως κομιδῆς κεχρημένοι ἄνδρες ἀλῆται
Verse: 125    ψεύδοντ', οὐδ' ἐθέλουσιν ἀληθέα μυθήσασθαι.
Verse: 126    ὃς δέ κ' ἀλητεύων ᾽Ιθάκης ἐς δῆμον ἵκηται,
Verse: 127    ἐλθὼν ἐς δέσποιναν ἐμὴν ἀπατήλια βάζει·
Verse: 128    ἡ δ' εὖ δεξαμένη ϕιλέει καὶ ἕκαστα μεταλλᾷ,
Verse: 129    καί οἱ ὀδυρομένῃ βλεϕάρων ἄπο δάκρυα πίπτει,
Verse: 130    ἣ θέμις ἐστὶ γυναικός, ἐπὴν πόσις ἄλλοθ' ὄληται.
Verse: 131    αἶψά κε καὶ σύ, γεραιέ, ἔπος παρατεκτήναιο,
Verse: 132    εἴ τίς τοι χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματα δοίη.
Verse: 133    τοῦ δ' ἤδη μέλλουσι κύνες ταχέες τ' οἰωνοὶ
Verse: 134    ῥινὸν ἀπ' ὀστεόϕιν ἐρύσαι, ψυχὴ δὲ λέλοιπεν·
Verse: 135    ἢ τόν γ' ἐν πόντῳ ϕάγον ἰχθύες, ὀστέα δ' αὐτοῦ
Verse: 136    κεῖται ἐπ' ἠπείρου ψαμάθῳ εἰλυμένα πολλῇ.
Verse: 137    ὣς ὁ μὲν ἔνθ' ἀπόλωλε, ϕίλοισι δὲ κήδε' ὀπίσσω
Verse: 138    πᾶσιν, ἐμοὶ δὲ μάλιστα, τετεύχαται· οὐ γὰρ ἔτ' ἄλλον
Verse: 139    ἤπιον ὧδε ἄνακτα κιχήσομαι, ὁππόσ' ἐπέλθω,
Verse: 140    οὐδ' εἴ κεν πατρὸς καὶ μητέρος αὖτις ἵκωμαι
Verse: 141    οἶκον, ὅθι πρῶτον γενόμην καί μ' ἔτρεϕον αὐτοί.
Verse: 142    οὐδέ νυ τῶν ἔτι τόσσον ὀδύρομαι, ἱέμενός περ
Verse: 143    ὀϕθαλμοῖσιν ἰδέσθαι ἐὼν ἐν πατρίδι γαίῃ·
Verse: 144    ἀλλά μ' ᾽Οδυσσῆος πόθος αἴνυται οἰχομένοιο.
Verse: 145    τὸν μὲν ἐγών, ὦ ξεῖνε, καὶ οὐ παρεόντ' ὀνομάζειν
Verse: 146    αἰδέομαι· περὶ γάρ μ' ἐϕίλει καὶ κήδετο θυμῷ·
Verse: 147    ἀλλά μιν ἠθεῖον καλέω καὶ νόσϕιν ἐόντα."

Verse: 148       τὸν δ' αὖτε προσέειπε πολύτλας δῖος ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 149       "ὦ ϕίλ', ἐπεὶ δὴ πάμπαν ἀναίνεαι, οὐδ' ἔτι ϕῇσθα
Verse: 150    κεῖνον ἐλεύσεσθαι, θυμὸς δέ τοι αἰὲν ἄπιστος:
Verse: 151    ἀλλ' ἐγὼ οὐχ αὕτως μυθήσομαι, ἀλλὰ σὺν ὅρκῳ,
Verse: 152    ὡς νεῖται ᾽Οδυσεύς. εὐαγγέλιον δέ μοι ἔστω
Verse: 153    αὐτίκ', ἐπεί κεν κεῖνος ἰὼν τὰ ἃ δώμαθ' ἵκηται.
Verse: 155    πρὶν δέ κε, καὶ μάλα περ κεχρημένος, οὔ τι δεχοίμην·
Verse: 156    ἐχθρὸς γάρ μοι κεῖνος ὁμῶς ᾽Αί:δαο πύλῃσι
Verse: 157    γίνεται, ὃς πενίῃ εἴκων ἀπατήλια βάζει.
Verse: 158    ἴστω νῦν Ζεὺς πρῶτα θεῶν ξενίη τε τράπεζα
Verse: 159    ἱστίη τ' ᾽Οδυσῆος ἀμύμονος, ἣν ἀϕικάνω,
Verse: 160    ἦ μέν τοι τάδε πάντα τελείεται ὡς ἀγορεύω.
Verse: 161    τοῦδ' αὐτοῦ λυκάβαντος ἐλεύσεται ἐνθάδ' ᾽Οδυσσεύς.
Verse: 162    τοῦ μὲν ϕθίνοντος μηνός, τοῦ δ' ἱσταμένοιο,
Verse: 163    οἴκαδε νοστήσει, καὶ τίσεται ὅς τις ἐκείνου
Verse: 164    ἐνθάδ' ἀτιμάζει ἄλοχον καὶ ϕαίδιμον υἱόν."

Verse: 165       τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕης, Εὔμαιε συβῶτα·

Verse: 166       "ὦ γέρον, οὔτ' ἄρ' ἐγὼν εὐαγγέλιον τόδε τίσω
Verse: 167    οὔτ' ᾽Οδυσεὺς ἔτι οἶκον ἐλεύσεται· ἀλλὰ ἕκηλος
Verse: 168    πῖνε, καὶ ἄλλα παρ' ἐξ μεμνώμεθα, μηδέ με τούτων
Verse: 169    μίμνῃσκ'· ἦ γὰρ θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἐμοῖσιν
Verse: 170    ἄχνυται, ὁππότε τις μνήσῃ κεδνοῖο ἄνακτος.
Verse: 171    ἀλλ' ἤτοι ὅρκον μὲν ἐάσομεν, αὐτὰρ ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 172    ἔλθοι, ὅπως μιν ἔγωγ' ἐθέλω καὶ Πηνελόπεια
Verse: 173    Λαέρτης θ' ὁ γέρων καὶ Τηλέμαχος θεοειδής.
Verse: 174    νῦν αὖ παιδὸς ἄλαστον ὀδύρομαι, ὃν τέκ' ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 175    Τηλεμάχου. τὸν ἐπεὶ θρέψαν θεοὶ ἔρνειὴ ἶσον,
Verse: 176    καί μιν ἔϕην ἔσσεσθαι ἐν ἀνδράσιν οὔ τι χέρεια
Verse: 177    πατρὸς ἑοῖο ϕίλοιο, δέμας καὶ εἶδος ἀγητόν·
Verse: 178    τὸν δέ τις ἀθανάτων βλάψε ϕρένας ἔνδον ἐίσας
Verse: 179    ἠέ τις ἀνθρώπων· ὁ δ' ἔβη μετὰ πατρὸς ἀκουὴν
Verse: 180    ἐς Πύλον ἠγαθέην· τὸν δὲ μνηστῆρες ἀγαυοὶ
Verse: 181    οἴκαδ' ἰόντα λοχῶσιν, ὅπως ἀπὸ ϕῦλον ὄληται
Verse: 182    νώνυμον ἐξ ᾽Ιθάκης ᾽Αρκεισίου ἀντιθέοιο.
Verse: 183    ἀλλ' ἤτοι κεῖνον μὲν ἐάσομεν, ἤ κεν ἁλώῃ
Verse: 184    ἦ κε ϕύγῃ καί κέν οἱ ὑπέρσχῃ χεῖρα Κρονίων.
Verse: 185    ἀλλ' ἄγε μοι σύ, γεραιέ, τὰ σ' αὐτοῦ κήδε' ἐνίσπες,
Verse: 186    καί μοι τοῦτ' ἀγόρευσον ἐτήτυμον, ὄϕρ' ἔυ εἰδῶ·
Verse: 187    τίς πόθεν εἰς ἀνδρῶν; πόθι τοι πόλις ἠδὲ τοκῆες...
Verse: 188    ὁπποίης τ' ἐπὶ νηὸς ἀϕίκεο· πῶς δέ σε ναῦται
Verse: 189    ἤγαγον εἰς ᾽Ιθάκην; τίνες ἔμμεναι εὐχετόωντο;
Verse: 190    οὐ μὲν γάρ τί σε πεζὸν ὀίομαι ἐνθάδ' ἱκέσθαι."

Verse: 191       τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 192       "τοὶ γὰρ ἐγώ τοι ταῦτα μάλ' ἀτρεκέως ἀγορεύσω.
Verse: 193    εἴη μὲν νῦν νῶιν ἐπὶ χρόνον ἠμὲν ἐδωδὴ
Verse: 194    ἠδὲ μέθυ γλυκερὸν κλισίης ἔντοσθεν ἐοῦσι
Verse: 195    δαίνυσθαι ἀκέοντ', ἄλλοι δ' ἐπὶ ἔργον ἕποιεν·
Verse: 196    ῥηιδίως κεν ἔπειτα καὶ εἰς ἐνιαυτὸν ἅπαντα
Verse: 197    οὔ τι διαπρήξαιμι λέγων ἐμὰ κήδεα θυμοῦ,
Verse: 198    ὅσσά γε δὴ ξύμπαντα θεῶν ἰότητι μόγησα.
Verse: 199    ἐκ μὲν Κρητάων γένος εὔχομαι εὐρειάων,
Verse: 200    ἀνέρος ἀϕνειοῖο πάις: πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοι
Verse: 201    υἷες ἐνὶ μεγάρῳ ἠμὲν τράϕεν ἠδὲ γένοντο
Verse: 202    γνήσιοι ἐξ ἀλόχου· ἐμὲ δ' ὠνητὴ τέκε μήτηρ
Verse: 203    παλλακίς, ἀλλά με ἶσον ἰθαγενέεσσιν ἐτίμα
Verse: 204    Κάστωρ ῾Υλακίδης, τοῦ ἐγὼ γένος εὔχομαι εἶναι·
Verse: 205    ὃς τότ' ἐνὶ Κρήτεσσι θεὸς ὣς τίετο δήμῳ
Verse: 206    ὄλβῳ τε πλούτῳ τε καὶ υἱάσι κυδαλίμοισιν.
Verse: 207    ἀλλ' ἤτοι τὸν κῆρες ἔβαν θανάτοιο ϕέρουσαι
Verse: 208    εἰς ᾽Αίδαο δόμους: τοὶ δὲ ζωὴν ἐδάσαντο
Verse: 209    παῖδες ὑπέρθυμοι καὶ ἐπὶ κλήρους ἐβάλοντο,
Verse: 210    αὐτὰρ ἐμοὶ μάλα παῦρα δόσαν καὶ οἰκί' ἔνειμαν.
Verse: 211    ἠγαγόμην δὲ γυναῖκα πολυκλήρων ἀνθρώπων
Verse: 212    εἵνεκ' ἐμῆς ἀρετῆς, ἐπεὶ οὐκ ἀποϕώλιος ἦα
Verse: 213    οὐδὲ ϕυγοπτόλεμος: νῦν δ' ἤδη πάντα λέλοιπεν·
Verse: 214    ἀλλ' ἔμπης καλάμην γέ σ' ὀίομαι εἰσορόωντα
Verse: 215    γινώσκειν· ἦ γάρ με δύη ἔχει ἤλιθα πολλή.
Verse: 216    ἦ μὲν δὴ θάρσός μοι ῎Αρης τ' ἔδοσαν καὶ ᾽Αθήνη
Verse: 217    καὶ ῥηξηνορίην· ὁπότε κρίνοιμι λόχον δὲ
Verse: 218    ἄνδρας ἀριστῆας, κακὰ δυσμενέεσσι ϕυτεύων,
Verse: 219    οὔ ποτέ μοι θάνατον προτιόσσετο θυμὸς ἀγήνωρ,
Verse: 220    ἀλλὰ πολὺ πρώτιστος ἐπάλμενος ἔγχει ἕλεσκον
Verse: 221    ἀνδρῶν δυσμενέων ὅ τέ μοι εἴξειε πόδεσσι.
Verse: 222    τοῖος ἔα ἐν πολέμῳ· ἔργον δέ μοι οὐ ϕίλον ἔσκεν
Verse: 223    οὐδ' οἰκωϕελίη, ἥ τε τρέϕει ἀγλαὰ τέκνα,
Verse: 224    ἀλλά μοι αἰεὶ νῆες ἐπήρετμοι ϕίλαι ἦσαν
Verse: 225    καὶ πόλεμοι καὶ ἄκοντες ἐύξεστοι καὶ ὀιστοί,
Verse: 226    λυγρά, τά τ' ἄλλοισίν γε καταριγηλὰ πέλονται.
Verse: 227    αὐτὰρ ἐμοὶ τὰ ϕίλ' ἔσκε, τά που θεὸς ἐν ϕρεσὶ θῆκεν·
Verse: 228    ἄλλος γάρ τ' ἄλλοισιν ἀνὴρ ἐπιτέρπεται ἔργοις.
Verse: 229    πρὶν μὲν γὰρ Τροίης ἐπιβήμεναι υἷας ᾽Αχαιῶν
Verse: 230    εἰνάκις ἀνδράσιν ἦρξα καὶ ὠκυπόροισι νέεσσιν
Verse: 231    ἄνδρας ἐς ἀλλοδαπούς, καί μοι μάλα τύγχανε πολλά.
Verse: 232    τῶν ἐξαιρεύμην μενοεικέα, πολλὰ δ' ὀπίσσω
Verse: 233    λάγχανον· αἶψα δὲ οἶκος ὀϕέλλετο, καί ῥα ἔπειτα
Verse: 234    δεινός τ' αἰδοῖός τε μετὰ Κρήτεσσι τετύγμην.
Verse: 235    ἀλλ' ὅτε δὴ τήν γε στυγερὴν ὁδὸν εὐρύοπα Ζεὺς
Verse: 236    ἐϕράσαθ', ἣ πολλῶν ἀνδρῶν ὑπὸ γούνατ' ἔλυσε,
Verse: 237    δὴ τότ' ἔμ' ἤνωγον καὶ ἀγακλυτὸν ᾽Ιδομενῆα
Verse: 238    νήεσσ' ἡγήσασθαι ἐς ῎Ιλιον· οὐδέ τι μῆχος
Verse: 239    ἦεν ἀνήνασθαι, χαλεπὴ δ' ἔχε δήμου ϕῆμις.
Verse: 240    ἔνθα μὲν εἰνάετες πολεμίζομεν υἷες ᾽Αχαιῶν,
Verse: 241    τῷ δεκάτῳ δὲ πόλιν Πριάμου πέρσαντες ἔβημεν
Verse: 242    οἴκαδε σὺν νήεσσι, θεὸς δ' ἐκέδασσεν ᾽Αχαιούς.
Verse: 243    αὐτὰρ ἐμοὶ δειλῷ κακὰ μήδετο μητίετα Ζεύς:
Verse: 244    μῆνα γὰρ οἶον ἔμεινα τεταρπόμενος τεκέεσσι
Verse: 245    κουριδίῃ τ' ἀλόχῳ καὶ κτήμασιν· αὐτὰρ ἔπειτα
Verse: 246    Αἴγυπτον δέ με θυμὸς ἀνώγει ναυτίλλεσθαι,
Verse: 247    νῆας ἔυ στείλαντα, σὺν ἀντιθέοισ' ἑτάροισιν.
Verse: 248    ἐννέα νῆας στεῖλα, θοῶς δ' ἐσαγείρετο λαός.
Verse: 249    ἑξῆμαρ μὲν ἔπειτα ἐμοὶ ἐρίηρες ἑταῖροι
Verse: 250    δαίνυντ'· αὐτὰρ ἐγὼν ἱερήια πολλὰ παρεῖχον
Verse: 251    θεοῖσίν τε ῥέζειν αὐτοῖσί τε δαῖτα πένεσθαι.
Verse: 252    ἑβδομάτῃ δ' ἀναβάντες ἀπὸ Κρήτης εὐρείης
Verse: 253    ἐπλέομεν Βορέῃ ἀνέμῳ ἀκραέι καλῷ
Verse: 254    ῥηιδίως, ὡς εἴ τε κατὰ ῥόον· οὐδέ τις οὖν μοι
Verse: 255    νηῶν πημάνθη, ἀλλ' ἀσκηθέες καὶ ἄνουσοι
Verse: 256    ἥμεθα, τὰς δ' ἄνεμός τε κυβερνῆταί τ' ἴθυνον.
Verse: 257    πεμπταῖοι δ' Αἴγυπτον ἐυρρείτην ἱκόμεσθα,
Verse: 258    στῆσα δ' ἐν Αἰγύπτῳ ποταμῷ νέας ἀμϕιελίσσας.
Verse: 259    ἔνθ' ἤτοι μὲν ἐγὼ κελόμην ἐρίηρας ἑταίρους
Verse: 260    αὐτοῦ πὰρ νήεσσι μένειν καὶ νῆας ἔρυσθαι,
Verse: 261    ὀπτῆρας δὲ κατὰ σκοπιὰς ὤτρυνα νέεσθαι·
Verse: 262    οἱ δ' ὕβρει εἴξαντες, ἐπισπόμενοι μένειὴ σϕῷ,
Verse: 263    αἶψα μάλ' Αἰγυπτίων ἀνδρῶν περικαλλέας ἀγροὺς
Verse: 264    πόρθεον, ἐκ δὲ γυναῖκας ἄγον καὶ νήπια τέκνα,
Verse: 265    αὐτούς τε κτεῖνον· τάχα δ' ἐς πόλιν ἵκετ' ἀυτή.
Verse: 266    οἱ δὲ βοῆς ἀί:οντες ἅμ' ἠοῖ ϕαινομένηϕιν
Verse: 267    ἦλθον· πλῆτο δὲ πᾶν πεδίον πεζῶν τε καὶ ἵππων
Verse: 268    χαλκοῦ τε στεροπῆς. ἐν δὲ Ζεὺς τερπικέραυνος
Verse: 269    ϕύζαν ἐμοῖς ἑτάροισι κακὴν βάλεν, οὐδέ τις ἔτλη
Verse: 270    μεῖναι ἐναντίβιον· περὶ γὰρ κακὰ πάντοθεν ἔστη.
Verse: 271    ἔνθ' ἡμέων πολλοὺς μὲν ἀπέκτανον ὀξέι χαλκῷ,
Verse: 272    τοὺς δ' ἄναγον ζωούς, σϕίσιν ἐργάζεσθαι ἀνάγκῃ.
Verse: 273    αὐτὰρ ἐμοὶ Ζεὺς αὐτὸς ἐνὶ ϕρεσὶν ὧδε νόημα
Verse: 274    ποίησ'· ήὡς ὄϕελον θανέειν καὶ πότμον ἐπισπεῖν
Verse: 275    αὐτοῦ ἐν Αἰγύπτῳ· ἔτι γάρ νύ με πῆμ' ὑπέδεκτο ή·
Verse: 276    αὐτίκ' ἀπὸ κρατὸς κυνέην εὔτυκτον ἔθηκα
Verse: 277    καὶ σάκος ὤμοιιν, δόρυ δ' ἔκβαλον ἔκτοσε χειρός:
Verse: 278    αὐτὰρ ἐγὼ βασιλῆος ἐναντίον ἤλυθον ἵππων
Verse: 279    καὶ κύσα γούναθ' ἑλών· ὁ δ' ἐρύσατο καί μ' ἐλέησεν,
Verse: 280    ἐς δίϕρον δέ μ' ἕσας ἄγεν οἴκαδε δάκρυ χέοντα.
Verse: 281    ἦ μέν μοι μάλα πολλοὶ ἐπήισσον μελίῃσιν,
Verse: 282    ἱέμενοι κτεῖναι· δὴ γὰρ κεχολώατο λίην·
Verse: 283    ἀλλ' ἀπὸ κεῖνος ἔρυκε, Διὸς δ' ὠπίζετο μῆνιν
Verse: 284    ξεινίου, ὅς τε μάλιστα νεμεσσᾶται κακὰ ἔργα.
Verse: 285    ἔνθα μὲν ἑπτάετες μένον αὐτόθι, πολλὰ δ' ἄγειρα
Verse: 286    χρήματ' ἀν' Αἰγυπτίους ἄνδρας: δίδοσαν γὰρ ἅπαντες.
Verse: 287    ἀλλ' ὅτε δὴ ὀγδόατόν μοι ἐπιπλόμενον ἔτος ἦλθε,
Verse: 288    δὴ τότε Φοῖνιξ ἦλθεν ἀνὴρ ἀπατήλια εἰδώς,
Verse: 289    τρώκτης, ὃς δὴ πολλὰ κάκ' ἀνθρώποισιν ἐώργει·
Verse: 290    ὅς μ' ἄγε παρπεπιθὼν ᾗσι ϕρεσίν, ὄϕρ' ἱκόμεσθα
Verse: 291    Φοινίκην, ὅθι τοῦ γε δόμοι καὶ κτήματ' ἔκειτο.
Verse: 292    ἔνθα παρ' αὐτῷ μεῖνα τελεσϕόρον εἰς ἐνιαυτόν.
Verse: 293    ἀλλ' ὅτε δὴ μῆνές τε καὶ ἡμέραι ἐξετελεῦντο
Verse: 294    ἂψ περιτελλομένου ἔτεος καὶ ἐπήλυθον ὧραι,
Verse: 295    ἐς Λιβύην μ' ἐπὶ νηὸς ἐέσσατο ποντοπόροιο
Verse: 296    ψεύδεα βουλεύσας, ἵνα οἱ σὺν ϕόρτον ἄγοιμι,
Verse: 297    κεῖθι δέ μ' ὡς περάσειε καὶ ἄσπετον ὦνον ἕλοιτο.
Verse: 298    τῷ ἑπόμην ἐπὶ νηός, ὀιόμενός περ, ἀνάγκῃ.
Verse: 299    ἡ δ' ἔθεεν Βορέῃ ἀνέμῳ ἀκραέι, καλῷ,
Verse: 300    μέσσον ὑπὲρ Κρήτης: Ζεὺς δέ σϕισι μήδετ' ὄλεθρον.
Verse: 301    ἀλλ' ὅτε δὴ Κρήτην μὲν ἐλείπομεν, οὐδέ τις ἄλλη
Verse: 302    ϕαίνετο γαιάων, ἀλλ' οὐρανὸς ἠδὲ θάλασσα,
Verse: 303    δὴ τότε κυανέην νεϕέλην ἔστησε Κρονίων
Verse: 304    νηὸς ὕπερ γλαϕυρῆς, ἤχλυσε δὲ πόντος ὑπ' αὐτῆς.
Verse: 305    Ζεὺς δ' ἄμυδις βρόντησε καὶ ἔμβαλε νηὶ κεραυνόν·
Verse: 306    ἡ δ' ἐλελίχθη πᾶσα Διὸς πληγεῖσα κεραυνῷ,
Verse: 307    ἐν δὲ θεείου πλῆτο· πέσον δ' ἐκ νηὸς ἅπαντες.
Verse: 308    οἱ δὲ κορώνῃσιν ἴκελοι περὶ νῆα μέλαιναν
Verse: 309    κύμασιν ἐμϕορέοντο· θεὸς δ' ἀποαίνυτο νόστον.
Verse: 310    αὐτὰρ ἐμοὶ Ζεὺς αὐτός, ἔχοντί περ ἄλγεα θυμῷ,
Verse: 311    ἱστὸν ἀμαιμάκετον νηὸς κυανοπρῴροιο
Verse: 312    ἐν χείρεσσιν ἔθηκεν, ὅπως ἔτι πῆμα ϕύγοιμι.
Verse: 313    τῷ ῥα περιπλεχθεὶς ϕερόμην ὀλοοῖς ἀνέμοισιν.
Verse: 314    ἐννῆμαρ ϕερόμην, δεκάτῃ δέ με νυκτὶ μελαίνῃ
Verse: 315    γαίῃ Θεσπρωτῶν πέλασεν μέγα κῦμα κυλίνδον.
Verse: 316    ἔνθα με Θεσπρωτῶν βασιλεὺς ἐκομίσσατο Φείδων
Verse: 317    ἥρως ἀπριάτην· τοῦ γὰρ ϕίλος υἱὸς ἐπελθὼν
Verse: 318    αἴθρῳ καὶ καμάτῳ δεδμημένον ἦγεν ἐς οἶκον,
Verse: 319    χειρὸς ἀναστήσας, ὄϕρ' ἵκετο δώματα πατρός:
Verse: 320    ἀμϕὶ δέ με χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματα ἕσσεν.
Verse: 321    ἔνθ' ᾽Οδυσῆος ἐγὼ πυθόμην· κεῖνος γὰρ ἔϕασκε
Verse: 322    ξεινίσαι ἠδὲ ϕιλῆσαι ἰόντ' ἐς πατρίδα γαῖαν,
Verse: 323    καί μοι κτήματ' ἔδειξεν, ὅσα ξυναγείρατ' ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 324    χαλκόν τε χρυσόν τε πολύκμητόν τε σίδηρον.
Verse: 325    καί νύ κεν ἐς δεκάτην γενεὴν ἕτερόν γ' ἔτι βόσκοι·
Verse: 326    τόσσα οἱ ἐν μεγάροις κειμήλια κεῖτο ἄνακτος.
Verse: 327    τὸν δ' ἐς Δωδώνην ϕάτο βήμεναι, ὄϕρα θεοῖο
Verse: 328    ἐκ δρυὸς ὑψικόμοιο Διὸς βουλὴν ἐπακούσῃ,
Verse: 329    ὅππως νοστήσῃ ᾽Ιθάκης ἐς πίονα δῆμον,
Verse: 330    ἤδη δὴν ἀπεών, ἢ ἀμϕαδὸν ἦε κρυϕηδόν.
Verse: 331    ὤμοσε δὲ πρὸς ἔμ' αὐτόν, ἀποσπένδων ἐνὶ οἴκῳ,
Verse: 332    νῆα κατειρύσθαι καὶ ἐπαρτέας ἔμμεν ἑταίρους,
Verse: 333    οἳ δή μιν πέμψουσι ϕίλην ἐς πατρίδα γαῖαν.
Verse: 334    ἀλλ' ἐμὲ πρὶν ἀπέπεμψε· τύχησε γὰρ ἐρχομένη νηῦς
Verse: 335    ἀνδρῶν Θεσπρωτῶν ἐς Δουλίχιον πολύπυρον.
Verse: 336    ἔνθ' ὅ γέ μ' ἠνώγει πέμψαι βασιλῆι ᾽Ακάστῳ
Verse: 337    ἐνδυκέως: τοῖσιν δὲ κακὴ ϕρεσὶν ἥνδανε βουλὴ
Verse: 338    ἀμϕ' ἐμοί, ὄϕρ' ἔτι πάγχυ δύης ἐπὶ πῆμα γενοίμην.
Verse: 339    ἀλλ' ὅτε γαίης πολλὸν ἀπέπλω ποντοπόρος νηῦς,
Verse: 340    αὐτίκα δούλιον ἦμαρ ἐμοὶ περιμηχανόωντο.
Verse: 341    ἐκ μέν με χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματ' ἔδυσαν,
Verse: 342    ἀμϕὶ δέ με ῥάκος ἄλλο κακὸν βάλον ἠδὲ χιτῶνα,
Verse: 343    ῥωγαλέα, τὰ καὶ αὐτὸς ἐν ὀϕθαλμοῖσιν ὅρηαι·
Verse: 344    ἑσπέριοι δ' ᾽Ιθάκης εὐδειέλου ἔργ' ἀϕίκοντο.
Verse: 345    ἔνθ' ἐμὲ μὲν κατέδησαν ἐυσσέλμῳ ἐνὶ νηὶ
Verse: 346    ὅπλῳ ἐυστρεϕέι στερεῶς, αὐτοὶ δ' ἀποβάντες
Verse: 347    ἐσσυμένως παρὰ θῖνα θαλάσσης δόρπον ἕλοντο.
Verse: 348    αὐτὰρ ἐμοὶ δεσμὸν μὲν ἀνέγναμψαν θεοὶ αὐτοὶ
Verse: 349    ῥηιὴδίως: κεϕαλῇ δὲ κατὰ ῥάκος ἀμϕικαλύψας,
Verse: 350    ξεστὸν ἐϕόλκαιον καταβὰς ἐπέλασσα θαλάσσῃ
Verse: 351    στῆθος, ἔπειτα δὲ χερσὶ διήρεσσ' ἀμϕοτέρῃσι
Verse: 352    νηχόμενος, μάλα δ' ὦκα θύρηθ' ἔα ἀμϕὶς ἐκείνων.
Verse: 353    ἔνθ' ἀναβάς, ὅθι τε δρίος ἦν πολυανθέος ὕλης,
Verse: 354    κείμην πεπτηώς. οἱ δὲ μεγάλα στενάχοντες
Verse: 355    ϕοίτων· ἀλλ' - οὐ γάρ σϕιν ἐϕαίνετο κέρδιον εἶναι
Verse: 356    μαίεσθαι προτέρω - τοὶ μὲν πάλιν αὖτις ἔβαινον
Verse: 357    νηὸς ἔπι γλαϕυρῆς: ἐμὲ δὲ κρύψαν θεοὶ αὐτοὶ
Verse: 358    ῥηιδίως, καί με σταθμῷ ἐπέλασσαν ἄγοντες
Verse: 359    ἀνδρὸς ἐπισταμένου· ἔτι γάρ νύ μοι αἶσα βιῶναι."

Verse: 360       τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕης, Εὔμαιε συβῶτα·

Verse: 361       "ἆ δειλὲ ξείνων, ἦ μοι μάλα θυμὸν ὄρινας
Verse: 362    ταῦτα ἕκαστα λέγων, ὅσα δὴ πάθες ἠδ' ὅσ' ἀλήθης.
Verse: 363    ἀλλὰ τά γ' οὐ κατὰ κόσμον ὀί:ομαι, οὐδέ με πείσεις
Verse: 364    εἰπὼν ἀμϕ' ᾽Οδυσῆι. τί σε χρὴ τοῖον ἐόντα
Verse: 365    μαψιδίως ψεύδεσθαι; ἐγὼ δ' ἐὖ οἶδα καὶ αὐτὸς
Verse: 366    νόστον ἐμοῖο ἄνακτος, ὅ τ' ἤχθετο πᾶσι θεοῖσι
Verse: 367    πάγχυ μάλ', ὅττι μιν οὔ τι μετὰ Τρώεσσι δάμασσαν
Verse: 368    ἠὲ ϕίλων ἐν χερσίν, ἐπεὶ πόλεμον τολύπευσε.
Verse: 371    νῦν δέ μιν ἀκλειῶς ῞Αρπυιαι ἀνηρείψαντο.
Verse: 372    αὐτὰρ ἐγὼ παρ' ὕεσσιν ἀπότροπος: οὐδὲ πόλιν δὲ
Verse: 373    ἔρχομαι, εἰ μή που τι περίϕρων Πηνελόπεια
Verse: 374    ἐλθέμεν ὀτρύνῃσιν, ὅτ' ἀγγελίη ποθὲν ἔλθοι.
Verse: 375    ἀλλ' οἱ μὲν τὰ ἕκαστα παρήμενοι ἐξερέουσιν,
Verse: 376    ἠμὲν οἵ ἄχνυνται δὴν οἰχομένοιο ἄνακτος,
Verse: 377    ἠδ' οἳ χαίρουσιν βίοτον νήποινον ἔδοντες:
Verse: 378    ἀλλ' ἐμοὶ οὐ ϕίλον ἐστὶ μεταλλῆσαι καὶ ἐρέσθαι,
Verse: 379    ἐξ οὗ δή μ' Αἰτωλὸς ἀνὴρ ἐξήπαϕε μύθῳ,
Verse: 380    ὅς ῥ' ἄνδρα κτείνας, πολλὴν ἐπὶ γαῖαν ἀληθεὶς,
Verse: 381    ἦλθεν ἐμὰ πρὸς δώματ'· ἐγὼ δέ μιν ἀμϕαγάπαζον.
Verse: 382    ϕῆ δέ μιν ἐν Κρήτεσσι παρ' ᾽Ιδομενῆιὴ ἰδέσθαι
Verse: 383    νῆας ἀκειόμενον, τάς οἱ ξυνέαξαν ἄελλαι·
Verse: 384    καὶ ϕάτ' ἐλεύσεσθαι ἢ ἐς θέρος ἢ ἐς ὀπώρην,
Verse: 385    πολλὰ χρήματ' ἄγοντα, σὺν ἀντιθέοισ' ἑτάροισι.
Verse: 386    καὶ σύ, γέρον πολυπενθές, ἐπεί σέ μοι ἤγαγε δαίμων,
Verse: 387    μήτε τί μοι ψεύδεσσι χαρίζεο μήτε τι θέλγε·
Verse: 388    οὐ γὰρ τοὔνεκ' ἐγώ σ' αἰδέσσομαι οὐδὲ ϕιλήσω,
Verse: 389    ἀλλὰ Δία ξένιον δείσας αὐτόν τ' ἐλεαίρων."

Verse: 390       τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 391       "ἦ μάλα τίς τοι θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἄπιστος,
Verse: 392    οἷόν σ' οὐδ' ὀμόσας περ ἐπήγαγον οὐδέ σε πείθω.
Verse: 393    ἀλλ' ἄγε νῦν ῥήτρην ποιησόμεθ'· αὐτὰρ ὄπισθε
Verse: 394    μάρτυροι ἀμϕοτέροισι θεοί, τοὶ ῎Ολυμπον ἔχουσιν.
Verse: 395    εἰ μέν κεν νοστήσειεν ἄναξ τεὸς ἐς τόδε δῶμα,
Verse: 396    ἕσσας με χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματα πέμψαι
Verse: 397    Δουλίχιον δ' ἰέναι, ὅθι μοι ϕίλον ἔπλετο θυμῷ·
Verse: 398    εἰ δέ κε μὴ ἔλθῃσιν ἄναξ τεὸς ὡς ἀγορεύω,
Verse: 399    δμῶας ἐπισσεύας βαλέειν μεγάλης κατὰ πέτρης,
Verse: 400    ὄϕρα καὶ ἄλλος πτωχὸς ἀλεύεται ἠπεροπεύειν."

Verse: 401       τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσεϕώνεε δῖος ὑϕορβός:

Verse: 402       "ξεῖν', οὕτω γάρ κέν μοι ἐυκλείη τ' ἀρετή τε
Verse: 403    εἴη ἐπ' ἀνθρώπους, ἅμα τ' αὐτίκα καὶ μετέπειτα,
Verse: 404    ὅς σ' ἐπεὶ ἐς κλισίην ἄγαγον καὶ ξείνια δῶκα,
Verse: 405    αὖτις δὲ κτείναιμι ϕίλον τ' ἀπὸ θυμὸν ἑλοίμην·
Verse: 406    πρόϕρων κεν δὴ ἔπειτα Δία Κρονίωνα λιτοίμην.
Verse: 407    νῦν δ' ὥρη δόρποιο· τάχιστά μοι ἔνδον ἑταῖροι
Verse: 408    εἶεν, ἵν' ἐν κλισίῃ λαρὸν τετυκοίμεθα δόρπον."

Verse: 409       ὣς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον·
Verse: 410    ἀγχίμολον δὲ σύες τε καὶ ἀνέρες ἦλθον ὑϕορβοί.
Verse: 411    τὰς μὲν ἄρα ἔρξαν κατὰ ἤθεα κοιμηθῆναι,
Verse: 412    κλαγγὴ δ' ἄσπετος ὦρτο συῶν αὐλιζομενάων.
Verse: 413    αὐτὰρ ὁ οἷς ἑτάροισιν ἐκέκλετο δῖος ὑϕορβός:

Verse: 414       "ἄξεθ' ὑῶν τὸν ἄριστον, ἵνα ξείνῳ ἱερεύσω
Verse: 415    τηλεδαπῷ· πρὸς δ' αὐτοὶ ὀνησόμεθ', οἵ περ ὀιζὺν
Verse: 416    δὴν ἔχομεν πάσχοντες ὑῶν ἕνεκ' ἀργιοδόντων·
Verse: 417    ἄλλοι δ' ἡμέτερον κάματον νήποινον ἔδουσιν."

Verse: 418       ὣς ἄρα ϕωνήσας κέασε ξύλα νηλέι χαλκῷ,
Verse: 419    οἱ δ' ὗν εἰσῆγον μάλα πίονα πενταέτηρον.
Verse: 420    τὸν μὲν ἔπειτ' ἔστησαν ἐπ' ἐσχάρῃ· οὐδὲ συβώτης
Verse: 421    λήθετ' ἄρ' ἀθανάτων· ϕρεσὶ γὰρ κέχρητ' ἀγαθῇσιν·
Verse: 422    ἀλλ' ὅ γ' ἀπαρχόμενος κεϕαλῆς τρίχας ἐν πυρὶ βάλλεν
Verse: 423    ἀργιόδοντος ὑὸς, καὶ ἐπεύχετο πᾶσι θεοῖσι
Verse: 424    νοστῆσαι ᾽Οδυσῆα πολύϕρονα ὅν δὲ δόμον δέ.
Verse: 425    κόψε δ' ἀνασχόμενος σχίζῃ δρυός, ἣν λίπε κείων·
Verse: 426    τὸν δ' ἔλιπε ψυχή. τοὶ δὲ σϕάξάν τε καὶ εὗσαν·
Verse: 427    αἶψα δέ μιν διέχευαν· ὁ δ' ὠμοθετεῖτο συβώτης,
Verse: 428    πάντων ἀρχόμενος μελέων, ἐς πίονα δημόν.
Verse: 429    καὶ τὰ μὲν ἐν πυρὶ βάλλε, παλύνας ἀλϕίτου ἀκτῇ,
Verse: 430    μίστυλλόν τ' ἄρα τἆλλα καὶ ἀμϕ' ὀβελοῖσιν ἔπειραν,
Verse: 431    ὤπτησάν τε περιϕραδέως ἐρύσαντό τε πάντα,
Verse: 432    βάλλον δ' εἰν ἐλεοῖσιν ἀολλέα. ἂν δὲ συβώτης
Verse: 433    ἵστατο δαιτρεύσων· περὶ γὰρ ϕρεσὶν αἴσιμα ᾔδη.
Verse: 434    καὶ τὰ μὲν ἕπταχα πάντα διεμμοιρᾶτο δαί:ζων·
Verse: 435    τὴν μὲν ἴαν Νύμϕῃσι καὶ ῾Ερμῇ, Μαιάδος υἱεῖ῍,
Verse: 436    θῆκεν ἐπευξάμενος, τὰς δ' ἄλλας νεῖμεν ἑκάστῳ·
Verse: 437    νώτοισιν δ' ᾽Οδυσῆα διηνεκέεσσι γέραιρεν
Verse: 438    ἀργιόδοντος ὑός, κύδαινε δὲ θυμὸν ἄνακτος.
Verse: 439    καί μιν ϕωνήσας προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 440       "αἴθ' οὕτως, Εὔμαιε, ϕίλος Διὶ πατρὶ γένοιο
Verse: 441    ὡς ἐμοί, ὅττί με τοῖον ἐόντ' ἀγαθοῖσι γεραίρεις."

Verse: 442       τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕης, Εὔμαιε συβῶτα·

Verse: 443       "ἔσθιε, δαιμόνιε ξείνων, καὶ τέρπεο τοῖσδε,
Verse: 444    οἷα πάρεστι. θεὸς δὲ τὸ μὲν δώσει, τὸ δ' ἐάσει,
Verse: 445    ὅττι κεν ᾧ θυμῷ ἐθέλῃ· δύναται γὰρ ἅπαντα."

Verse: 446       ἦ ῥα καὶ ἄργματα θῦσε θεοῖς αἰειγενέτῃσι,
Verse: 447    σπείσας δ' αἴθοπα οἶνον ᾽Οδυσσῆι πτολιπόρθῳ
Verse: 448    ἐν χείρεσσιν ἔθηκεν· ὁ δ' ἕζετο ᾗ παρὰ μοίρῃ.
Verse: 449    σῖτον δέ σϕιν ἔνειμε Μεσαύλιος, ὅν ῥα συβώτης
Verse: 450    αὐτὸς κτήσατο οἶος ἀποιχομένοιο ἄνακτος,
Verse: 451    νόσϕιν δεσποίνης καὶ Λαέρταο γέροντος:
Verse: 452    πὰρ δ' ἄρα μιν Ταϕίων πρίατο κτεάτεσσιν ἑοῖσιν.
Verse: 453    οἱ δ' ἐπ' ὀνείαθ' ἑτοῖμα προκείμενα χεῖρας ἴαλλον.
Verse: 454    αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,
Verse: 455    σῖτον μέν σϕιν ἀϕεῖλε Μεσαύλιος, οἱ δ' ἐπὶ κοῖτον,
Verse: 456    σίτου καὶ κρειῶν κεκορημένοι, ἐσσεύοντο.

Verse: 457       νὺξ δ' ἄρ' ἐπῆλθε κακὴ σκοτομήνιος: ὗε δ' ἄρα Ζεὺς
Verse: 458    πάννυχος, αὐτὰρ ἄη Ζέϕυρος μέγας αἰὲν ἔϕυδρος.
Verse: 459    τοῖς δ' ᾽Οδυσεὺς μετέειπε, συβώτεω πειρητίζων,
Verse: 460    εἴ πως οἱ ἐκδὺς χλαῖναν πόροι ἤ τιν' ἑταίρων
Verse: 461    ἄλλον ἐποτρύνειεν, ἐπεί ἑο κήδετο λίην·

Verse: 462       "κέκλυθι νῦν, Εὔμαιε καὶ ἄλλοι πάντες ἑταῖροι,
Verse: 463    εὐξάμενός τι ἔπος ἐρέω· οἶνος γὰρ ἀνώγει,
Verse: 464    ἠλεός, ὅς τ' ἐϕέηκε πολύϕρονά περ μάλ' ἀεῖσαι
Verse: 465    καί θ' ἁπαλὸν γελάσαι, καί τ' ὀρχήσασθαι ἀνῆκε,
Verse: 466    καί τι ἔπος προέηκεν, ὅ πέρ τ' ἄρρητον ἄμεινον.
Verse: 467    ἀλλ' ἐπεὶ οὖν τὸ πρῶτον ἀνέκραγον, οὐκ ἐπικεύσω.
Verse: 468    εἴθ' ὣς ἡβώοιμι βίη τέ μοι ἔμπεδος εἴη,
Verse: 469    ὡς ὅθ' ὑπὸ Τροίην λόχον ἤγομεν ἀρτύναντες.
Verse: 470    ἡγείσθην δ' ᾽Οδυσεύς τε καὶ ᾽Ατρεί:δης Μενέλαος,
Verse: 471    τοῖσι δ' ἅμα τρίτος ἦρχον ἐγών· αὐτοὶ γὰρ ἄνωγον.
Verse: 472    ἀλλ' ὅτε δή ῥ' ἱκόμεσθα ποτὶ πτόλιν αἰπύ τε τεῖχος,
Verse: 473    ἡμεῖς μὲν περὶ ἄστυ κατὰ ῥωπήια πυκνά,
Verse: 474    ἂν δόνακας καὶ ἕλος, ὑπὸ τεύχεσι πεπτηῶτες
Verse: 475    κείμεθα. νὺξ δ' ἄρ' ἐπῆλθε κακὴ Βορέαο πεσόντος,
Verse: 476    πηγυλίς: αὐτὰρ ὕπερθε χιὼν γένετ' ἠυ?τε πάχνη,
Verse: 477    ψυχρή, καὶ σακέεσσι περιτρέϕετο κρύσταλλος.
Verse: 478    ἔνθ' ἄλλοι πάντες χλαίνας ἔχον ἠδὲ χιτῶνας,
Verse: 479    εὗδον δ' εὔκηλοι, σάκεσιν εἰλυμένοι ὤμους:
Verse: 480    αὐτὰρ ἐγὼ χλαῖναν μὲν ἰὼν ἑτάροισιν ἔλειπον
Verse: 481    ἀϕραδέως, ἐπεὶ οὐκ ἐϕάμην ῥιγωσέμεν ἔμπης,
Verse: 482    ἀλλ' ἐπόμην σάκος οἶον ἔχων καὶ ζῶμα ϕαεινόν.
Verse: 483    ἀλλ' ὅτε δὴ τρίχα νυκτὸς ἔην, μετὰ δ' ἄστρα βεβήκει,
Verse: 484    καὶ τότ' ἐγὼν ᾽Οδυσῆα προσηύδων ἐγγὺς ἐόντα
Verse: 485    ἀγκῶνι νύξας: ὁ δ' ἄρ' ἐμμαπέως ὑπάκουσε·
Verse: 486    'Διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχαν' ᾽Οδυσσεῦ,
Verse: 487    οὔ τοι ἔτι ζωοῖσι μετέσσομαι, ἀλλά με χεῖμα
Verse: 488    δάμναται· οὐ γὰρ ἔχω χλαῖναν. παρά μ' ἤπαϕε δαίμων
Verse: 489    οἰοχίτων' ἔμεναι· νῦν δ' οὐκέτι ϕυκτὰ πέλονται.'
Verse: 490    ὣς ἐϕάμην, ὁ δ' ἔπειτα νόον σχέθε τόνδ' ἐνὶ θυμῷ,
Verse: 491    οἷος κεῖνος ἔην βουλευέμεν ἠδὲ μάχεσθαι·
Verse: 492    ϕθεγξάμενος δ' ὀλίγῃ ὀπί με πρὸς μῦθον ἔειπε·
Verse: 493    'σίγα νῦν, μή τίς σευ ᾽Αχαιῶν ἄλλος ἀκούσῃ.'
Verse: 494    ἦ καὶ ἐπ' ἀγκῶνος κεϕαλὴν σχέθεν εἶπέ τε μῦθον·
Verse: 495    'κλῦτε, ϕίλοι· θεῖός μοι ἐνύπνιον ἦλθεν ὄνειρος.
Verse: 496    λίην γὰρ νηῶν ἑκὰς ἤλθομεν· ἀλλά τις εἴη
Verse: 497    εἰπεῖν ᾽Ατρεί:δῃ ᾽Αγαμέμνονι, ποιμένι λαῶν,
Verse: 498    εἰ πλέονας παρὰ ναῦϕιν ἐποτρύνειε νέεσθαι.'
Verse: 499    ὣς ἔϕατ', ὦρτο δ' ἔπειτα Θόας, ᾽Ανδραίμονος υἱός,
Verse: 500    καρπαλίμως, ἀπὸ δὲ χλαῖναν θέτο ϕοινικόεσσαν,
Verse: 501    βῆ δὲ θέειν ἐπὶ νῆας. ἐγὼ δ' ἐνὶ εἵματι κείνου
Verse: 502    κείμην ἀσπασίως, ϕάε δὲ χρυσόθρονος ᾽Ηώς.
Verse: 503    ὣς νῦν ἡβώοιμι βίη τέ μοι ἔμπεδος εἴη·
Verse: 504    δοίη κέν τις χλαῖναν ἐνὶ σταθμοῖσι συϕορβῶν,
Verse: 505    ἀμϕότερον, ϕιλότητι καὶ αἰδοῖ ϕωτὸς ἐῆος.
Verse: 506    νῦν δέ μ' ἀτιμάζουσι κακὰ χροὶ: εἵματ' ἔχοντα."

Verse: 507       τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕης, Εὔμαιε συβῶτα·

Verse: 508       "ὦ γέρον, αἶνος μέν τοι ἀμύμων, ὃν κατέλεξας,
Verse: 509    οὐδέ τί πω παρὰ μοῖραν ἔπος νηκερδὲς ἔειπες:
Verse: 510    τῶ οὔτ' ἐσθῆτος δευήσεαι οὔτέ τευ ἄλλου,
Verse: 511    ὧν ἐπέοιχ' ἱκέτην ταλαπείριον ἀντιάσαντα,
Verse: 512    νῦν· ἀτὰρ ἠῶθέν γε τὰ σὰ ῥάκεα δνοπαλίξεις.
Verse: 513    οὐ γὰρ πολλαὶ χλαῖναι ἐπημοιβοί τε χιτῶνες
Verse: 514    ἐνθάδε ἕννυσθαι, μία δ' οἴη ϕωτὶ ἑκάστῳ."

Verse: 518       ὣς εἰπὼν ἀνόρουσε, τίθει δ' ἄρα οἱ πυρὸς ἐγγὺς
Verse: 519    εὐνήν, ἐν δ' ὀίων τε καὶ αἰγῶν δέρματ' ἔβαλλεν.
Verse: 520    ἔνθ' ᾽Οδυσεὺς κατέλεκτ'· ἐπὶ δὲ χλαῖναν βάλεν αὐτῷ
Verse: 521    πυκνὴν καὶ μεγάλην, ἥ οἱ παρακέσκετ' ἀμοιβὰς,
Verse: 522    ἕννυσθαι ὅτε τις χειμὼν ἔκπαγλος ὄροιτο.

Verse: 523       ὣς ὁ μὲν ἔνθ' ᾽Οδυσεὺς κοιμήσατο, τοὶ δὲ παρ' αὐτὸν
Verse: 524    ἄνδρες κοιμήσαντο νεηνίαι. ου 'δὲ συβώτῃ
Verse: 525    ἥνδανεν αὐτόθι κοῖτος, ὑῶν ἄπο κοιμηθῆναι,
Verse: 526    ἀλλ' ὅ γ' ἄρ' ἔξω ἰὼν ὡπλίζετο· χαῖρε δ' ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 527    ὅττί ῥά οἱ βιότου περικήδετο νόσϕιν ἐόντος.
Verse: 528    πρῶτον μὲν ξίϕος ὀξὺ περὶ στιβαροῖς βάλετ' ὤμοις,
Verse: 529    ἀμϕὶ δὲ χλαῖναν ἑέσσατ' ἀλεξάνεμον, μάλα πυκνήν,
Verse: 530    ἂν δὲ νάκην ἕλετ' αἰγὸς ἐυτρεϕέος μεγάλοιο,
Verse: 531    εἵλετο δ' ὀξὺν ἄκοντα, κυνῶν ἀλκτῆρα καὶ ἀνδρῶν.
Verse: 532    βῆ δ' ἴμεναι κείων ὅθι περ σύες ἀργιόδοντες
Verse: 533    πέτρῃ ὕπο γλαϕυρῇ εὗδον, Βορέω ὑπ' ἰωγῇ.



Next part


This text is part of the TITUS edition of Homer, Odyssee.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 30.11.2024. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.