TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 873
Previous part

Chapter: 22 
Verse: 1    Λίθῳ ἠρδαλωμένῳ συνεβλήθη ὀκνηρός,
   καὶ πᾶς ἐκσυριεῖ ἐπὶ τῇ ἀτιμίᾳ αὐτοῦ.
Verse: 2    βολβίτῳ κοπρίων συνεβλήθη ὀκνηρός,
   πᾶς ὁ ἀναιρούμενος αὐτὸν ἐκτινάξει χεῖρα.
Verse: 3    αἰσχύνη πατρὸς ἐν γεννήσει ἀπαιδεύτου,
   θυγάτηρ δὲ ἐπ' ἐλαττώσει γίνεται.
Verse: 4    θυγάτηρ ϕρονίμη κληρονομήσει ἄνδρα αὐτῆς,
   καὶ ἡ καταισχύνουσα εἰς λύπην γεννήσαντος·
Verse: 5    πατέρα καὶ ἄνδρα καταισχύνει ἡ θρασεῖα
   καὶ ὑπὸ ἀμϕοτέρων ἀτιμασθήσεται.
Verse: 6    μουσικὰ ἐν πένθει ἄκαιρος διήγησις,
   μάστιγες δὲ καὶ παιδεία ἐν παντὶ καιρῷ σοϕίας.
Verse: 9    συγκολλῶν ὄστρακον ὁ διδάσκων μωρόν,
   ἐξεγείρων καθεύδοντα ἐκ βαθέος ὕπνου.
Verse: 10    διηγούμενος νυστάζοντι ὁ διηγούμενος μωρῷ,
   καὶ ἐπὶ συντελείᾳ ἐρεῖ Τί ἐστιν;
Verse: 11    ἐπὶ νεκρῷ κλαῦσον, ἐξέλιπεν γὰρ ϕῶς,
   καὶ ἐπὶ μωρῷ κλαῦσον, ἐξέλιπεν γὰρ σύνεσιν·
   ἥδιον κλαῦσον ἐπὶ νεκρῷ, ὅτι ἀνεπαύσατο,
   τοῦ δὲ μωροῦ ὑπὲρ θάνατον ἡ ζωὴ πονηρά.
Verse: 12    πένθος νεκροῦ ἑπτὰ ἡμέραι,
   μωροῦ δὲ καὶ ἀσεβοῦς πᾶσαι αἱ ἡμέραι τῆς ζωῆς αὐτοῦ.
Verse: 13    μετὰ ἄϕρονος μὴ πληθύνῃς λόγον
   καὶ πρὸς ἀσύνετον μὴ πορεύου·
   ϕύλαξαι ἀπ' αὐτοῦ, ἵνα μὴ κόπον ἔχῃς
   καὶ οὐ μὴ μολυνθῇς ἐν τῷ ἐντιναγμῷ αὐτοῦ·
   ἔκκλινον ἀπ' αὐτοῦ καὶ εὑρήσεις ἀνάπαυσιν
   καὶ οὐ μὴ ἀκηδιάσῃς ἐν τῇ ἀπονοίᾳ αὐτοῦ.
Verse: 14    ὑπὲρ μόλιβον τί βαρυνθήσεται;
   καὶ τί αὐτῷ ὄνομα ἀλλ' ἢ μωρός;
Verse: 15    ἄμμον καὶ ἅλα καὶ βῶλον σιδήρου
   εὔκοπον ὑπενεγκεῖν ἢ ἄνθρωπον ἀσύνετον.
Verse: 16    ῾Ιμάντωσις ξυλίνη ἐνδεδεμένη εἰς οἰκοδομὴν
   ἐν συσσεισμῷ οὐ διαλυθήσεται·
   οὕτως καρδία ἐστηριγμένη ἐπὶ διανοήματος βουλῆς
   ἐν καιρῷ οὐ δειλιάσει.
Verse: 17    καρδία ἡδρασμένη ἐπὶ διανοίας συνέσεως
   ὡς κόσμος ψαμμωτὸς τοίχου ξυστοῦ.
Verse: 18    χάρακες ἐπὶ μετεώρου κείμενοι
   κατέναντι ἀνέμου οὐ μὴ ὑπομείνωσιν·
   οὕτως καρδία δειλὴ ἐπὶ διανοήματος μωροῦ
   κατέναντι παντὸς ϕόβου οὐ μὴ ὑπομείνῃ.
Verse: 19    ῾Ο νύσσων ὀϕθαλμὸν κατάξει δάκρυα,
   καὶ νύσσων καρδίαν ἐκϕαίνει αἴσθησιν.
Verse: 20    βάλλων λίθον ἐπὶ πετεινὰ ἀποσοβεῖ αὐτά,
   καὶ ὁ ὀνειδίζων ϕίλον διαλύσει ϕιλίαν.
Verse: 21    ἐπὶ ϕίλον ἐὰν σπάσῃς ῥομϕαίαν,
   μὴ ἀϕελπίσῃς, ἔστιν γὰρ ἐπάνοδος·
Verse: 22    ἐπὶ ϕίλον ἐὰν ἀνοίξῃς στόμα,
   μὴ εὐλαβηθῇς, ἔστιν γὰρ διαλλαγή·
   πλὴν ὀνειδισμοῦ καὶ ὑπερηϕανίας καὶ μυστηρίου ἀποκαλύψεως καὶ πληγῆς δολίας,
   ἐν τούτοις ἀποϕεύξεται πᾶς ϕίλος.
Verse: 23    πίστιν κτῆσαι ἐν πτωχείᾳ μετὰ τοῦ πλησίον,
   ἵνα ἐν τοῖς ἀγαθοῖς αὐτοῦ ὁμοῦ πλησθῇς·
   ἐν καιρῷ θλίψεως διάμενε αὐτῷ,
   ἵνα ἐν τῇ κληρονομίᾳ αὐτοῦ συγκληρονομήσῃς.
Verse: 24    πρὸ πυρὸς ἀτμὶς καμίνου καὶ καπνός·
   οὕτως πρὸ αἱμάτων λοιδορίαι.
Verse: 25    ϕίλον σκεπάσαι οὐκ αἰσχυνθήσομαι
   καὶ ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ οὐ μὴ κρυβῶ,
Verse: 26    καὶ εἰ κακά μοι συμβήσεται δι' αὐτόν,
   πᾶς ὁ ἀκούων ϕυλάξεται ἀπ' αὐτοῦ.
Verse: 27    Τίς δώσει ἐπὶ στόμα μου ϕυλακὴν
   καὶ ἐπὶ τῶν χειλέων μου σϕραγῖδα πανοῦργον,
   ἵνα μὴ πέσω ἀπ' αὐτῆς
   καὶ ἡ γλῶσσά μου ἀπολέσῃ με;

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 23.1.2025. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.