TITUS
Tetraevangelium (redactio mcxetica defectiva)
Part No. 13
Chapter: 13
Verse: 1
მას
დღესა
შინა
გამოვიდა
იესო
სახლისა
მისგან
და
დაჯდა
იგი
ზღჳსკიდესა
.
Verse: 2
და
შეკრბა
მისა
ერი
მრავალი
ვიდრე
შესლვადმდე
მისა
ნავად
და
დაჯდომად
.
და
ყოველი
იგი
ერი
ზდჳსკიდესა
დგა
.
Verse: 3
და
ეტყოდა
მათ
მრავალსა
იგავით
და
ჰრქუა
:
ესერა
,
გამოვიდა
მთესვარი
თესვად
.
Verse: 4
და
თესვასა
მას
მისსა
რომელიმე
დავარდა
გზასა
ზედა
და
მოვიდეს
მფრინველნი
ცისანი
და
შეჭამეს
იგი
.
Verse: 5
და
სხუა
დავარდა
კლდოვანსა
ზედა
,
სადა
არა
იყო
მიწა
ფრიად
;
და
მეყსეულად
აღმოსცენდა
,
რამეთუ
არა
იყო
სიღრმე
მიწისა
,
Verse: 6
მზე
რა
აღმოჴდა
,
დასცხა
,
და
,
რამეთუ
ძირნი
არა
დაებნეს
,
განჴმა
.
Verse: 7
და
სხუა
იგი
დავარდა
ეკალთა
შორის
,
და
აღმოსცენდეს
ეკალნი
და
შეაშთვეს
იგი
.
Verse: 8
და
რომელიმე
დავარდა
ქუეყანასა
კეთილსა
და
მოსცემდა
ნაყოფსა
;
რომელიმე
ასსა
,
რომელიმე
--
სამეოცსა
,
რომელიმე
--
ოცდაათსა
.
Verse: 9
რომელსა
ასხენ
ყურნი
სმენად
,
ისმინენ!
Verse: 10
და
მოუჴდეს
მოწაფენი
და
ჰქუეს
მას
:
რასათჳს
იგავით
ეტყჳ
მათ
?
Verse: 11
ხოლო
იესო
ჰრქუა
მათ
:
თქუენდა
მოცემულ
არს
ცნობად
საიდუმლო
სასუფეველისა
ცათასა
,
ხოლო
მათდა
არა
მიცემულ
არს
.
Verse: 12
რამეთუ
რომელსა
აქუნდეს
,
მიეცეს
და
მიემატოს
,
და
რომელსა
არა
აქუნდეს
,
და
რომელღა-იგი
აქუს
,
მო-ვე-ეღოს
მას
.
Verse: 13
ამისთჳს
იგავით
ვეტყჳ
მათ
,
რამეთუ
ხედვენ
,
და
არა
ხედვენ
,
ესმის
,
და
არა
ესმის
,
არცა
გულისჴმა-ყვიან
.
Verse: 14
და
აღესრულების
მათ
ზედა
წინაწარმეტყუელება
იგი
ესაიასი
:
სმენით
გესმოდის
და
არა
გულისჴმა-ჰყოთ
,
ხედვით
ხედვიდეთ
და
არა
იხილოთ
.
Verse: 15
რამეთუ
განზრქა
გული
ერისა
ამის
,
და
ყურითა
მძიმედ
ისმინეს
,
და
თუალნი
მათნი
დაიწუხნეს
,
ნუუკუე
იხილონ
თუალითა
და
ყურითა
ისმინონ
და
გულითა
გულისჴმა-ყონ
და
მოიქცენ
,
და
მე
განვკურნნე
იგინი
.
Verse: 16
ხოლო
თუალნი
თქუენნი
ნეტარ
არიან
,
რამეთუ
ხედვენ
,
და
ყურნი
თქუენნი
,
რამეთუ
ესმის
.
Verse: 17
ამენ
გეტყჳ
თქუენ
,
რამეთუ
მრავალთა
წინაწარმეტყუელთა
და
მართალთა
გული
უთქმიდა
ხედვად
,
რომელსა
თქუენ
ხედავთ
,
და
არა
იხილეს
,
და
სმენად
,
რომელი
გესმის
,
და
არა
ესმა
.
Verse: 18
ხოლო
თქუენ
ისმინეთ
იგავი
ესე
მთესვარისა
.
Verse: 19
ყოველსა
რომელსა
ესმეს
სიტყვა
სასუფეველისა
და
არა
გულისხმა-ყოს
,
მოვიდის
უკეთური
იგი
და
მისტაცის
დათესული
იგი
გულისაგან
მისისა
:
ესე
არს
,
რომელი-იგი
გზასა
ზედა
დაეთესა
.
Verse: 20
ხოლო
რომელი-იგი
კლდოვანსა
ზედა
დაეთესა
,
ესე
არს
:
რომელმან
სიტყუა
იგი
ისმინის
და
მეყსეულად
სიხარულით
მიიღის
იგი
.
Verse: 21
ხოლო
ძირი
არა
აქუნ
გულსა
თჳსსა
,
არამედ
საწუთო
არნ
.
და
რაჟამს
არნ
ჭირი
ანუ
დევნა
სიტყჳსა
მისთჳს
,
მეყსეულად
დაბრკოლდის
იგი
.
Verse: 22
ხოლო
რომელი-იგი
ეკალთა
შორის
დაეთესა
,
ესე
არს
:
რომელმან
სიტყუა
იგი
ისმინის
,
და
ზრუნვამან
ამის
სოფლისამან
და
საცთურმან
სიმდიდრისამან
შეაშთვის
სიტყუა
იგი
,
და
უნაყოფო
იქმნის
.
Verse: 23
ხოლო
რომელ-იგი
ქუეყანასა
კეთილსა
დაეთესა
,
ესე
არს
:
რომელმან
სიტყუა
იგი
ისმინა
და
გულისხმა-ყო
,
რომელმან
გამოიღო
ნაყოფი
და
ყო
რომელმანმე
ასი
,
რომელმანმე
--
სამეოცი
,
და
რომელმანმე
--
ოცდაათი
.
Verse: 24
სხუა
იგავი
დაუდგა
მათ
და
ჰრქუა
:
ემსგავსა
სასუფეველი
ღმრთისაჲ
კაცსა
,
რომელმან
დასთესა
თესლი
კეთილი
აგარაკსა
თჳსსა
.
Verse: 25
და
ვითარცა
დაიძინეს
კაცთა
მათ
,
მოვიდა
მტერი
მისი
და
დასთესა
ღვარძლი
შორის
იფქლსა
მას
და
წარვიდა
.
Verse: 26
ხოლო
ოდეს
აღმოსცენდა
ჯეჯლი
იგი
და
ნაყოფი
გამოიღო
,
მაშინ
გამოჩნდა
ღუარძლი
იგი
.
Verse: 27
მოვიდეს
მონანი
იგი
,
და
უთხრეს
სახლისა
უფალსა
მას
და
ჰქუეს
:
უფალო
,
ანუ
არა
თესლი
კეთილი
დასთესე
აგარაკსა
შენსა
?
ვინა
აღმოსცენდა
ღუარძლი
?
Verse: 28
ხოლო
მან
ჰრქუა
:
მტერმან
კაცმან
ყო
იგი
.
ხოლო
მონათა
მათ
ჰრქუეს
მას
:
გნებავს
,
რაჲთა
მივიდეთ
და
გამოვარჩიოთ
იგი
?
Verse: 29
ხოლო
მან
ჰრქუა
მათ
:
არა
,
ნუუკუე
შეკრებასა
ღუარძლისასა
აღმოჰფხურათ
იფქლიცა
.
Verse: 30
აცადეთ
იგი
თანააღორძინებად
ურთიერთას
,
ვიდრე
ჟამადმდე
მკისა
,
და
ჟამსა
მკისასა
უბრძანო
მომკალთა
მათ
:
შეკრიბეთ
პირველად
ღუარძლი
იგი
და
შეკართ
ძნეულად
,
რაჲთა
დაიწუას
იგი
,
ხოლო
იფქლი
იგი
შეკრიბეთ
საუნჯესა
ჩემსა
.
Verse: 31
სხუასა
იგავსა
ეტყოდა
მათ
და
ჰრქუა
:
მსგავს
არს
სასუფეველი
ცათა
მარცუალსა
მდოგჳსასა
,
რომელი
მოიღო
კაცმან
და
დასთესა
თჳსსა
მტილსა
,
Verse: 32
რომელი
უმცირეს
არს
ყოველთა
თესლთა
,
ხოლო
რაჟამს
აღორძნდის
,
უფროს
ყოველთა
მხალთა
არნ
,
და
იქმნის
იგი
ხე
დიდ
,
ვიდრემდის
მოვიდიან
მფრინველნი
ცისანი
და
დაადგრიან
რტოთა
მისთა
.
Verse: 33
მერმე
სხუასა
იგავსა
ეტყოდა
მათ
და
ჰრქუა
:
მსგავს
არს
სასუფელი
ცათა
ცომსა
,
რომელი
მოიღო
დედაკაცმან
და
შერთო
იგი
ფქვილსა
სამსა
საწყაულსა
,
ვიდრემდე
აღაფუვნა
იგი
ყოვლად
.
Verse: 34
ამას
ყოველსა
ეტყოდა
იესო
იგავით
ერსა
მას
და
თჳნიერ
იგავისა
არა
რას
ეტყოდა
მათ
,
Verse: 35
რაჲთა
აღესრულოს
სიტყუა
იგი
წინაწარმეტყუელისა
მიერ
თქმული
:
აღვაღო
იგავით
პირი
ჩემი
და
ვიტყოდი
დაფარულთა
დასაბამითგან
სოფლისათა
.
Verse: 36
მაშინ
დაუტევა
იესო
ერი
იგი
და
მოვიდა
სახლსა
.
და
მოუჴდეს
მას
მოწაფენი
მისნი
და
ჰრქუეს
:
გამოგვითარგმანე
ჩუენ
იგავი
იგი
ღუარძლისა
და
აგარაკისა
.
Verse: 37
ხოლო
თავადმან
მიუგო
და
ჰრქუა
მათ
:
რომელი
სთესავს
თესლსა
კეთილსა
,
ძე
კაცისა
არს
;
Verse: 38
ხოლო
აგარაკი
იგი
ესე
სოფელი
არს
;
ხოლო
თესლნი
იგი
კეთილნი
ესე
არიან
ძენი
სასუფეველისანი
,
და
ღუარძლნი
იგი
არიან
ძენი
უკეთურისანი
.
Verse: 39
ხოლო
მტერი
იგი
,
რომელმან
დასთესა
იგი
,
ეშმაკი
არს
;
და
მკა
იგი
არს
აღსასრული
ამის
სოფლისა
;
და
მომკალნი
იგი
არიან
ანგელოზნი
.
Verse: 40
ვითარცა-იგი
შეკრბიან
ღუარძლი
და
ცეცხლითა
დაწჳან
,
ეგრეთ
ყოს
აღსასრული
ამის
სოფლისა
.
Verse: 41
რამეთუ
მოავლინნეს
ძემან
კაცისამან
ანგელოზნი
თჳსნი
,
და
შეკრიბნენ
სუფევისაგან
მისისა
ყოველნი
საცთურნი
და
მოქმედნი
უჯშულოებისანი
.
Verse: 42
და
შესთხინენ
იგინი
საჴუმილსა
მას
ცეცხლისასა
.
მუნ
იყოს
ტირილი
და
ღრჭენა
კბილთა
.
Verse: 43
მაშინ
მართალნი
გამობრწყინდნენ
,
ვითარცა
მზე
,
სასუფეველსა
მამისა
მათისასა
.
რომელსა
ასხენ
ყურნი
სმენად
,
ისმინენ!
Verse: 44
კვალად
მსგავს
არს
სასუფეველი
ცათა
საუნჯესა
დაფარულსა
ყანასა
შინა
,
რომელი
პოვა
კაცმან
,
და
დამალა
და
სიხარულითა
მით
მისთჳს
წარვიდა
და
განყიდა
ყოველი
,
რაცა
აქუნდა
,
და
მოიყიდა
აგარაკი
იგი
.
Verse: 45
მერმე
მსგავს
არს
სასუფეველი
ცათა
კაცსა
ვაჭარსა
,
რომელი
ეძიებნ
კეთილთა
მარგალიტთა
.
Verse: 46
და
პოის
რა
ერთი
მარგალიტი
მრავალსასყიდლისა
,
წარვიდა
და
განყიდა
ყოველივე
,
რაცა
ედვა
,
და
მოიყიდა
იგი
.
Verse: 47
მერმე
მსგავს
არს
სასუფეველი
ცათა
სათრომელსა
ბადესა
,
რომელი
სდვიან
ზღუასა
,
რომელმან
ყოველთაგან
თევზთა
შეკრიბის
.
Verse: 48
და
ოდეს
აღივსის
,
გამოიღიან
იგი
ზღჳსკიდესა
,
და
დაასხიან
და
შეკრიბიან
კეთილი
იგი
ჭურჭელსა
,
ხოლო
ჯერკუალი
იგი
გარეგანსთხიიან
.
Verse: 49
ესრეთ
იყოს
აღსასრული
ამის
სოფლისა
;
რამეთუ
მოვიდენ
ანგელოზნი
და
განაშორნენ
უკეთურნი
იგი
შორის
მართალთა
Verse: 50
და
შესთხინენ
იგინი
შორის
საჴმილსა
მას
ცეცხლისასა
,
მუნ
იყოს
ტირილი
და
ღრჭენა
კბილთა
.
Verse: 51
ჰრქუა
იესო
მოწაფეთა
თჳსთა
:
გულისხმა-ჰყავთა
ეეე
ყოველი
?
ხოლო
მათ
ჰრქუეს
მას
:
ჰე
,
უფალო
.
Verse: 52
და
ჰრქუა
მათ
:
ამისთჳს
ყოველი
მწიგნობარი
,
დამოწაფებული
სასუფეველსა
ცათასა
,
მსგავს
არს
იგი
კაცსა
სახლისა
უფალსა
,
რომელმან
გამოიღის
საუნჯისაგან
თჳსისა
ძუელი
და
ახალი
.
Verse: 53
და
იყო
რაჟამს
დაასრულნა
იესო
იგავნი
ესე
,
წარვიდა
მიერ
.
Verse: 54
და
მოვიდა
მამულად
თჳსად
და
ასწავებდა
მათ
შესაკრებელთა
შორის
მათთა
,
ვიდრემდის
განუკჳრდებოდა
მათ
და
იტყოდეს
:
ვინა
არს
ამისა
სიბრძნე
ესე
და
ძალი
?
Verse: 55
ანუ
არა
ესე
არს
ხუროსა
მის
ძე
?
ანუ
არა
დედასა
მისსა
ჰრქჳან
მარიამ
და
ძმანი
მისნი
იაკობ
და
იოსე
და
სიმონ
და
იუდა
?
Verse: 56
და
დანი
მისნი
არა
ყოველნი
ჩუენ
შორის
არიანა
?
ვინა
უკუე
არს
ამისა
ესე
ყოველი
?
Verse: 57
და
დაჰბრკოლდებოდეს
მისთჳს
.
ხოლო
იესო
ჰრქუა
მათ
:
არა
არს
წინაწარმეტყუელი
შეურაცხ
,
გარნა
სოფელსა
თჳსსა
და
სახლსა
შინა
თჳსსა
.
Verse: 58
და
არა
ქმნნა
მუნ
ძალნი
მრავალნი
ურწმუნოებისა
მათისათჳს
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Tetraevangelium (redactio mcxetica defectiva)
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 20.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.