TITUS
Vetus Testamentum iberice: codd. Oshki & Jerusalem
Part No. 270
Chapter: 21
Verse: 1
ხილვაჲ
უდაბნოჲსაჲ
.
ვითარცა
ნიავქარი
უდაბნოჲთ
გამოვიდის
,
უდაბნოჲთ
მომავალი
,
ქუეყანისაგან
საშინელისა
.
Verse: 2
საშინელ
არს
,
ხილვაჲ
ახალი
მომეთხრა
მე
,
რომელი
შეურაცხ-ჰყოფს
შეურაცხ-ჰყოფდინ
და
რომელი
უშჯულოებს
უშჯულოებდინ
:
ჩემდა
მომართ
ელამიტელნი
,
და
მოციქულნი
სპარსთანი
ჩემდა
მოვლენ
:
აწ
სულთ-ვითქუნე
და
ნუგეშინის-ვსცე
თავსა
ჩემსა
.
Verse: 3
ამისთჳს
აღივსნეს
წელნი
ჩემნი
დაჴსნითა
,
და
სალმობათა
შემიპყრეს
მე
ვითარცა
შობადი
:
ვცოდე
არა
სმენად
,
ვისწრაფე
არა
ხილვად
.
Verse: 4
გული
ჩემი
სცთების
,
და
უშჯულოებაჲ
დამფარავს
მე
:
სული
ჩემი
მიიწია
შიშსა
.
Verse: 5
განჰმზადეთ
ტაბლაჲ
,
ჭამეთ
და
სუთ
:
აღდეგით
მთავარნო
,
განმზადეთ
ფარები
.
Verse: 6
რამეთუ
ესრეთ
მრქუა
მე
უფალმან
,
წარვედ
და
დაადგინე
თავისა
შენისა
მსტუარი
და
რაჲცა
იხილო
მითხარ
მე
.
Verse: 7
და
ვიხილენ
მჴედარნი
ორნი
მჴედარი
ვირსა
და
მჴედარი
აქლემსა
:
ისმინე
ჰამბავი
<მრავალი>
.
Verse: 8
და
მოუწოდე
ურიას
სამსტოვროსა
,
უფალი
იტყოდა
:
დავდეგ
საცოსა
ჩემსა
დღჱ
ყოველ
და
ბანაკსა
ჩემსა
ზედა
მე
დავდეგ
ღამჱ
ყოველ
.
Verse: 9
და
აჰა
ესერა
მოვიდოდა
მჴედრები
კრებულთაჲ
:
მომიგო
და
მრქუა
:
დაეცა
ბაბილონი
და
ყოველნი
საკერპონი
მისნი
,
და
ყოველი
ჴელით-ქმნული
მისი
შეიმუსრა
ქუეყანასა
ზედა
.
Verse: 10
ისმინეთ
დაშთომილთა
მაგათ
და
ლმობიერთა
:
ისმინეთ
რაჲ
იგი
მესმა
უფლისაგან
საბაოთისა
,
რომელი
იგი
ღმერთმან
ისრაჱლისამან
გითხრა
თქუენ
./
Page of ms. J: A53r
Verse: 11
სიტყუაჲ
იდუმიაჲსათჳს
.
ჩემდა
მოჰხადის
სეირისგან
,
დაიცვენ
არდაბაგნი
,
Verse: 12
რაჲსა
ჰღაღადებ
მცველისა
მიმართ
ღამითგან
ესრეთ
,
თქუა
მცველი
:
მოვიდა
განთიად
და
ღამჱ
:
უკუეთუ
ეძიებთ
ეძიებდით
.
და
ჩემ
თანა
დაადგერით
მაღნარსა
შინა
.
Verse: 13
სიტყუაჲ
არაბიაჲსაჲ
.
მაღნარსა
მწუხრი
დაიძინან
გზასა
დედანიმისასა
,
Verse: 14
მიგებად
წყურიელთა
,
მოიღეთ
წყალი
,
მკჳდრთა
სოფლისა
თემანისათა
.
პურითა
მიეგებვოდეთ
მეოტთა
Verse: 15
სიმრავლისათჳს
მეოტთაჲსა
,
და
სიმრავლისათჳს
შეცთომილთაჲსა
,
და
სიმრავლისათჳს
მახჳლისა
,
და
სიმრავლისათჳს
მბრძოლთაჲსა
,
და
სიმრავლისათჳს
ისართა
მორთხმულთა
,
და
სიმრავლისათჳს
დაცემულთა
ბრძოლასა
შინა
.
Verse: 16
რამეთუ
ესრე
მრქუა
მე
უფალმან
ვითარმედ
წელიწადი
<ვითარცა>
მორეწისაჲ
,
და
მოაკლდეს
დიდებაჲ
ძეთა
კედარისათაჲ
.
Verse: 17
და
ნეშტნი
იგი
მეისართაჲ
,
ძეთა
კედარისათაჲ
რიცხჳთ
ძლიერთაჲ
იყვნენ
მცირედ
,
რამეთუ
უფალი
ღმერთი
ისრაჱლისაჲ
ესრეთ
იტყოდა
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus Testamentum iberice: codd. Oshki & Jerusalem
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 18.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.