TITUS
Vetus Testamentum iberice: codd. Oshki & Jerusalem
Part No. 312
Chapter: 63
Verse: 1
ვინ
არს
ესე
რომელი
მოვალს
ედომით
,
და
სიმეწამულჱ
სამოსლისა
მისისაჲ
ბოსორით
გამო
.
ესე
შუენიერ
არს
სამკაულითა
თჳსითა
,
და
სასტიკად
ძლიერებითა
მრავლითა
.
მე
ვიტყჳ
სიმართლესა
,
და
მშჯავრსა
ცხორებისასა
.
Verse: 2
რაჲსათჳს
მეწამულ
არს
სამკაული
შენი
,
და
სამოსელი
შენი
ვითარცა
მწნეხართაგან
საწნეხლისათა
,
Verse: 3
სავსჱ
დათრგუნვილებითა
,
და
წარმართთაგანი
არა
ვინ
არს
კაც
ჩემ
თანა
.
და
დავთრგუნენ
იგინი
გულის-წყრომითა
ჩემითა
,
და
დავმუსრენ
იგინი
რისხვითა
ჩემითა
და
დავსთხიე
სისხლი
მათი
ქუეყანასა
ზედა
,
Verse: 4
რამეთუ
დღჱ
იგი
კუალად-გებისაჲ
მოიწია
მათ
ზედა
,
და
წელიწადი
ჴსნისაჲ
მოწევნულ
არს
.
Verse: 5
და
მე
ვიხილე
,
და
არა
ვინ
იყო
შემწე
,
და
განვიცადე
,
და
არა
ვინ
იყო
ჴელის-ა<ღ>მპყრობელ
,
და
მიჴსნა
მე
მკლავმან
ჩემმან
,
და
გულის-წყრომაჲ
ჩემი
მოიწია
.
Verse: 6
და
დავთრგუნენ
იგინი
რისხვითა
ჩემითა
,
და
დავათრვენ
იგინი
გულის-წყრომითა
ჩემითა
,
და
დავსთხიე
სისხლი
მათი
ქუეყანასა
ზედა
.
Verse: 7
რამეთუ
წყალობაჲ
უფლისაჲ
მოვიჴსენე
,
სათნოებანი
უფლისანი
ყოველთა
ზედა
,
რომელი
მომაგო
ჩუენ
.
უფალი
მსაჯულ
კეთილ
სახლსა
ზედა
ისრაჱლისასა
.
მოავლინოს
ჩუენ
ზედა
წყალობისა-ებრ
თჳსისა
<. . . ,>.
Verse: 8
და
თქუა
:
ანუ
არა
ერი
ესე
ჩემი
შვილი
ჩემი
არსა
,
და
არა
შეურაცხ-მყონ
მე
,
და
ექმნა
მათ
მაცხოვარ
Verse: 9
ყოვლისაგან
ჭირისა
მათისა
,
რამეთუ
არა
მოციქულმან
ვინ
,
არცა
ანგელოზმან
,
არამედ
თავადმან
უფალმან
იჴსნნა
იგინი
,
რამეთუ
უყუარდეს
იგინი
,
და
დაიცვნა
იგინი
.
და
თავადმან
იჴსნნა
იგინი
,
და
აღჰმართნა
იგინი
და
აღამაღლნა
იგინი
ყოველთა
დღეთა
საუკუნათა
.
Verse: 10
ხოლო
იგინი
ურჩ
ექმნნეს
,
და
განარისხეს
Page of ms. J: A95r
სული
წმიდაჲ
მისი
,
და
გარდაექცა
მათ
მტერად
./
თავადმან
უფალმან
ჰბრძო
მათ
.
Verse: 11
და
მოიჴსენნა
დღენი
საუკუნენი
.
სადა
არს
რომელმან
აღმოიყვანა
მწყემსი
იგი
ცხოვართაჲ
,
და
სადა
არს
რომელმან
დადვა
სული
წმიდაჲ
მათ
ზედა
.
Verse: 12
რომელმან
იგი
მოიყვანა
მარჯუვნითა
თჳსითა
მოსჱ
,
მკლ<ა>ვითა
დიდებისა
მისისაჲთა
განაძლიერნა
წყალნი
წინაშე
მისსა
ყოფად
თავისა
თჳსისა
სახელი
საუკუნოჲ
.
Verse: 13
განიყვანნა
იგინი
უფსკრულისაგან
,
ვითარცა
ცხენი
ერთი
უდაბნოჲთ
,
და
არა
დაშურეს
,
Verse: 14
და
ვითარცა
კაჰრაული
ერთი
ველით
.
და
მოიღო
სული
უფლისა
მიერ
და
უძღოდა
მათ
.
ესრეთ
მოიყვანე
ერი
შენი
,
და
ჰყავ
თავისა
შენისა
სახელი
დიდებული
.
Verse: 15
მოიქეც
ზეცით
უფალო
და
გარდამოიხილე
ტაძრით
წმიდით
დიდებისა
შენისაჲთ
. <. . .>
სადა
არს
სიმრავლჱ
წყალობათა
შენთაჲ
,
და
შეწყნარებათა
შენთაჲ
ოდეს
იგი
თავს-იდებდ
ჩუენსა
უფალო
.
Verse: 16
რამეთუ
შენ
ხარ
მამაჲ
ჩუენი
.
რამეთუ
აბრაჰამ
არა
მიცნოდა
ჩუენ
, <. . .>
არამედ
შენ
ხარ
მამაჲ
ჩუენი
,
მიჴსნნან
ჩუენ
,
რამეთუ
დასაბამითგან
სახელი
შენი
ჩუენ
ზედა
არს
.
Verse: 17
რაჲსა-თჳს-მე
მაცნუნენ
ჩუენ
უფალო
გზისაგან
შენისა
,
და
განაფიცხენ
გულნი
ჩუენნი
,
რაჲთა
არა
მეშინოდის
ჩუენ
შენდა
.
მოიქეც
მონათა
შენთათჳს
,
და
ნათესავისათჳს
სამკჳდრებელისა
შენისა
,
Verse: 18
რაჲთა
<მცირედ
რაჲ
მე>
ჩუენცა
დავიმკჳდროთ
მთისაგან
წმიდისა
შენისაჲ
.
Verse: 19
ვიქმნენით
ჩუენ
ვითარცა
დასაბამსა
,
რაჟამს
იგი
არა
ჰმთავრობდ
ჩუენ
ზედა
,
და
არცა
წოდებულ
იყო
სახელი
შენი
ჩუენ
ზედა
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus Testamentum iberice: codd. Oshki & Jerusalem
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 18.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.