Page: 148 Verse: 1 | თამბილ ლაფაშვდ გოშტელჲანშა! | საქები თამბილ გოშთელიანი! |
Verse: 2 | მარიხ ხალატ, ქურდანაშ ჲეხვ. | მარიხი უყვარს, ქურდანის ცოლი. |
Verse: 3 | ქურდან ლაჩერთე მეჩდელი, | ქურდანი საჩალვადროდ წასულა, |
Verse: 4 | თამბილს მარე ახჴედენა, | თამბილს კაცი მოსვლია, |
Verse: 5 | თამბილ მარას ხეთხელვალე, | თამბილი კაცს ეძებს, |
Verse: 6 | მარე ხოთხა ეშდიერუ. | კაცი უშოვია თორმეტი. |
Verse: 7 | ხობინახ ლიზი, მეჩდელიხ, | დაუწყიათ წასვლა, წასულან, |
Verse: 8 | კახჷრ ზაგართეჟინ ემჴედხ, | კახურის მთაზე ასულან, |
Verse: 9 | ჩაჟილს ლერთენთენ ხოსიპნა: | ცხენს მარცხნით მოუბრუნებია (პირი): |
Verse: 10 | - ლალშან გვერა გზავრობაში! | - ნიშანი გვექნება (ცუდი) მგზავრობისა! |
Verse: 11 | ხობინახ ლიზი, მეჩდელიხ, | დაუწყიათ წასვლა, წასულან, |
Verse: 12 | მარიხს ყოროლას ხაგენახ: | მარიხს კარზე მისდგომიან: |
Verse: 13 | "მარიხ მიშგვი, ყოროლდ ემკარ!" | "მარიხ ჩემო, კარი გამიღე!" |
Verse: 14 | მარიხდ ყოროლდ ჩუ ხოკარე; | მარიხმა კარი გაუღო. |
Verse: 15 | ქურდან გუდმეცარ იროლე, | ქურდანი გულთმისანია ("იქნება"), |
Verse: 16 | ლაჩერხენ ლოქ ღოშდ ხოჭონა, | საჩალვადროდ უკან დაბრუნებულაო ("მოუხვევიაო"), |
Verse: 17 | ლოხცივანე ლაჴვროლისგა: | შეუჭვრეტია სარკმელში: |
Verse: 18 | თამბილ მარიხს ხეხვტავალე. | თამბილი მარიხს ეხუტება. |
Verse: 19 | "მარიხ მიშგვი, ყოროლ ემკარ!" | "მარიხ ჩემო, კარი გამიღე!" |
Verse: 20 | მარიხდ ყოროლ ჩუ ხოკარე; | მარიხმა კარი გაუღო; |
Verse: 21 | თამბილს კიბდონთე ხოსკინა, | თამბილი კიდობანში ჩამხტარა, |
Verse: 22 | აფხნიკ-მარე გვალვარს ლახშჷდხ. | ამხანაგები გვალოებს მისცვივდნენ. |
Verse: 23 | "ვაჲ, ლჷკჩევ ლი ბაზმიშ ლეთილ! | "ო, იკურთხოს ამაღამდელი ღამე! |
Verse: 24 | ბაზი ხოჩა ლეთილ გვერა: | ამაღამ კაი ღამე გვექნება: |
Verse: 25 | წჷრნი ჴანილს ჩუ ხვაჲსენი, | წითელ ხარს დავკლავ, |
Verse: 26 | წჷრნი ღვინელს ჟი ლოხვბინი, | წითელ ღვინოს დავიწყებ, |
Verse: 27 | ეშხუ ლაგაფს კიბდონს ხვაფშვდე, | ერთ ულუფას კიდობანს ვესვრი, |
Verse: 28 | მერმა ლაგაფს გვალვარს ხვაფშვდე, | მეორე ულუფას გვალოებს ვესვრი, |
Page: 150 Verse: 29 | ეშხუ კათხას კიბდონს ხვაბდე, | ერთ კათხას კიდობანს მივასხამ, |
Verse: 30 | მერმა კათხას გვალვარს ხოჴდე". | მეორე კათხას გვალოებს მივუტან". |
Verse: 31 | თამბილს კიბდონხენ ჟ'ოხსკინა, | თამბილი კიდობნიდან ამომხტარა, |
Verse: 32 | ხეცხორპალ ქურდანს ღულარისგა: | ეხვევა ქურდანს მუხლებში: |
Verse: 33 | - ატ ლოქ, ხოჩა ქურდან ხესე, | - (თუ) კაი ქურდანი ხარ ("იქნები"), |
Verse: 34 | ნადგარს მიშგვა იმ ათფასი? | ჩემი მოკვლით რა შეგეძინება? ("ჩემ მოკლულს რას გამოელი?") |
Verse: 35 | ლეჟა ემჴერ არგილათე, | ზევით წამყევ სახლში, |
Verse: 36 | უღვა ჴანარს ქა ჯაშჩუქრი, | უღელ ხარებს გაჩუქებ, |
Verse: 37 | ხოშამ კარდალს ჟი ლეჲგემნე, | დიდ კარდალს მიგიდგამ, |
Verse: 38 | თასმიშ ვარჩხილშვ ჟი ლეჲგოშლი, | თასის ვერცხლით გაგივსებ, |
Verse: 39 | ხოჩამ ჩაჟას ჟი ლაჲსგურნე, | კარგ ცხენზე შეგსვამ, |
Verse: 40 | თოფს ი დაშნაჲს ჟი ლეჲწებნე, | თოფსა და ხმალს დაგკიდებ, |
Verse: 41 | ლექვაჲ აჲფშვდე, ამელექვა! | გამოგიშვებ ქვემოთ, ამის ქვემოთ! |
Verse: 42 | - ატ ლოქ, ხოჩა თამბილ ხესე, | - (თუ) კაი თამბილი ხარ, |
Verse: 43 | ბ[უდ]მიშ* ნაფას მი მად მაკუჩ! | მ###ის ქირა ("ნაფასი") მე არ მინდა! |
Verse: 44 | კინჩხილ ქამენჩუ ხაკვარვნე | თავი ("კისერი") გააგდებინა |
Verse: 45 | თამბილს, მიჩა აფხნიკ-მარას, | თამბილსა და მის ამხანაგებს, |
Verse: 46 | თამბილ ჩაჟას უყვშგულ ლახსგურ, | თამბილი ცხენზე უკუღმა შესვა, |
Verse: 47 | ლეჟაჲ ანფიშვდ, ჴევაშ ლეჟა. | ზევით გაუშვა, ხევის ზემოთ. |
Verse: 48 | მესტიელარ იმბაჟალეხ: | მესტიელები კვირობენ: |
Verse: 49 | "ალ უსურმან თამბილს გუშგვე | "ამ ბუსურმანს ჩვენს თამბილს |
Verse: 50 | ლეჩმე-ჲ უჩმინ მაგ ხოჩმინა; | საქნელი და უქნელი ყველა უქნია; |
Verse: 51 | ათხე ჩაჟას უყვშგულ ხასგურ, - | ახლა ცხენზე უკუღმა ზის, - |
Verse: 52 | ალე ნებაშ მად ხეროლე!" | ეს (თავისი) ნებით არ იქნება!" |