Եւ բնակէր յակոբ յերկրի ուր պանդխտեցաւ հայր ն(ո)ր(ա), յերկրին քանանացւոց։
Եւ ա́յս են ծնունդք յակոբայ։ Յովսէփ եւթնուտասնամեայ էր, մինչ արածէր եղբարբքն հանդերձ խաշինս. եւ էր կրտսեր ընդ որդիսն բալլայ, եւ ընդ որդիսն զելփայ կանանց հօր իւրոյ։ Եւ բերէին համբաւ չա́ր զյովսեփայ առ ի(սրա)էլ հայրն իւրեանց։
Բայց ի(սրա)էլ սիրէր զյովսեփ առաւել քան զա(մենայ)ն որդիսն իւր. քանզի որդի ծերութե(ան) ն(ո)ր(ա) էր։ եւ արար նմա պատմուճան ծաղկեայ։
Իբրեւ տեսին եղբարքն ն(ո)ր(ա) թէ սիրէ զնա հայրն քան զա(մենայ)ն որդիս իւր, ատեցի́ն զնա. եւ ո́չ կարէին խօսել ինչ ընդ նմա խաղաղութ(եամ)բ։
Եւ ետես երազ յովսէփ՝ եւ պատմեաց եղբարց իւրոց. եւ յաւելին եւս ատել զնա։
Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). լուարո́ւք զերազն զոր տեսի։
թուէր եթէ որա́յ կապէաք ՛ի դաշտի միում։ եւ կանգնեցաւ որայն իմ, եկաց ուղղո́րդ. եւ դարձա́ն որայքն ձեր, եւ պագին երկիր իմում որայոյն։
Եւ ասեն ցնա եղբարքն իւր. միթէ թագաւորելո՞վ թագաւորեսցե՞ս ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր, կամ տիրելո՞վ տիրեսցե՞ս մեզ. եւ յաւելին ե́ւս ատել զնա վ(ա)ս(ն) երազոցն ն(ո)ր(ա). եւ վ(ա)ս(ն) բանիցն ն(ո)ր(ա)։
Եւ ետես մե́ւս եւս երազ. եւ պատմեաց հօր իւրում եւ եղբարց իւրոց։ եւ ասէ. ահա տեսանէի մե́ւս եւս ա́յլ երազ։ որպէս թէ արեգակնդ եւ լուսի́ն՝ եւ մետասան աստեղք երկիր պագանէին ինձ։
Սաստեա́ց նմա հայրն իւր՝ եւ ասէ. զի՞նչ է երազն զոր տեսեր։ արդ՝ գալով գայցեմք ե́ս եւ մայր քո՝ եւ եղբարք քո, եւ երկի՞ր պագանիցեմք քեզ։
Եւ նախանձեցան ընդ նմա եղբարքն իւր. բայց հայրն պահէ́ր զբանսն։
Եւ գնացին եղբարք ն(ո)ր(ա) արածել զխաշինս հօրն իւրեանց ՛ի սիւքէմ։
Եւ ասէ ի(սրա)էլ ցյովսէփ. ո՞չ աւանիկ եղբարք քո արածեն զխաշինսն ՛ի սիւքէմ. ե́կ առաքեցից զքեզ առ նոսա։
եւ ասէ ցնա. ահաւասիկ ե́ս։ ասէ ցնա ի(սրա)էլ. ե́րթ տես եթէ ո՞ղջ իցեն եղբարքն քո՝ եւ խաշինք, եւ բե́ր ինձ զրոյց։ Եւ առաքեաց զնա ՛ի ծործորոյն քեբրոնի. եկն ՛ի սիւքէմ։
եւ եգիտ զնա այր մի մոլորեալ ՛ի դաշտին։ եհարց ցնա այրն՝ եւ ասէ. զի՞նչ խնդրես։
եւ նա ասէ. զեղբա́րսն իմ խնդրեմ. պատմեա́ ինձ ո́ւր արածիցեն։
եւ ասէ ցնա այրն. բարձին աստի. եւ լուայ զի ասէին, երթիցուք ՛ի գովթայիմ։ եւ գնա́ց յովսէփ զհետ եղբարց իւրոց. եւ եգիտ զնոսա ՛ի գովթայիմ։
Տեսին զնա եղբարքն յառաջագոյն ՛ի հեռաստանէ, մինչ չե́ւ մօտ եկեալ էր առ նոսա. խորհո́ւրդ վատ ՛ի մէջ առին սպանանել զնա։
Եւ ասեն իւրաքանչիւր ցեղբայր իւր. ահա երազատեսն գա́յ.
եկա́յք սպանցուք զնա, եւ ընկեսցո́ւք ՛ի մի ՛ի գբոց աստի, եւ ասասցուք եթէ գազան չա́ր եկեր զնա. եւ տեսցուք զի՞նչ լինիցին երազքն ն(ո)ր(ա)։
Իբրեւ լուաւ ռոբէն, կորզեաց զնա ՛ի ձեռաց ն(ո)ց(ա),
եւ ասէ. մի́ հարցուք զդա յոգի։ եւ ասէ ցնոսա ռոբէն. մի́ հեղցուք արիւն. այլ արկէք զդա ՛ի գուբ մի յանապատի աստ. եւ ձեռն մի́ արկանէք ՛ի նա։ Զի թափիցէ զնա ՛ի ձեռաց ն(ո)ց(ա), եւ հասուցանիցէ զնա առ հայր իւր։
Եւ եղեւ իբրեւ եկն յովսէփ առ եղբարսն իւր, մերկացին զպատմուճանն նորա ծաղկեայ ՛ի նմանէ։
եւ առին ընկեցին զնա ՛ի գուբն։ եւ գուբն ունա́յն էր. եւ ջուր ո́չ գոյր ՛ի նմա։
եւ նստան ուտել զհացն։ Զաչս ՛ի վեր բարձեալ տեսին, եւ ահա ճանապարհորդք իսմայելացիք գային ՛ի գաղաադէ. եւ ուղտք նոցա լի́ էին խնկովք ստաշխամբ եւ ռետնիւ. եւ երթային իջուցանել յեգիպտոս։
Եւ ասէ յուդա ցեղբարսն իւր. զի՞նչ օգուտ է եթէ սպանանիցեմք զեղբայրն մեր. եւ թաքուցանիցեմք զարիւն ն(ո)ր(ա).
եկա́յք վաճառեսցո́ւք զնա իսմայելացւոցն. եւ ձեռք մեր մի́ շաղախեսցին ՛ի նմա. զի եղբայր եւ մարմին մեր է։ եւ լուան նմա եղբարքն իւր։
Եւ անցանէին արք մադիանացիք՝ վաճառականք։ Եւ ձգեցին հանին զյովսէփ ՛ի գբոյ անտի, եւ վաճառեցին զյովսէփ իսմայելացւոցն քսա́ն դահեկանի։
եւ իջուցին զյովսէփ յեգիպտոս։ Դարձաւ ռոբէն ՛ի գուբն. եւ ո́չ եգիտ զյովսէփ ՛ի գբի անդ։
պատառեաց զհանդերձս իւր. եւ դարձաւ առ եղբարսն իւր՝ եւ ասէ. պատանեակն չէ́ անդ, եւ ես արդ՝ յո՞ երթայց։
Եւ առեալ զպատմուճանն յովսեփայ՝ զենին ուլ այծեաց, եւ թաթաւեցին զպատմուճանն յարեանն։
եւ առաքեցին զպատմուճանն ծաղկեայ տանե́լ առ հայրն իւրեանց, եւ ասեն. զայդ գտա́ք. ծանի́ր թէ որդւո՞յ քոյ իցէ պատմուճանդ եթէ ոչ։
Եւ ծանեաւ զնա՝ եւ ասէ. պատմուճանս որդւոյ իմոյ է. գազան չա́ր եկեր զնա. գազա́ն յափշտակեաց զյովսէփ։
Եւ պատառեաց զհանդերձս իւր, եւ քո́ւրձ զգեցաւ ՛ի վերայ միջոյ իւրոյ. եւ սո́ւգ ունէր ՛ի վերայ որդւոյն իւրոյ աւուրս բազումս։
Եւ ժողովեցան ա(մենայ)ն ուստերք ն(ո)ր(ա)՝ եւ * ա(մենայ)ն դստերք ն(ո)ր(ա). եւ եկին մխիթարել զնա, եւ ո́չ կամէր մխիթարել. ասէ՝ զի իջի́ցես սովին սգով առ որդի իմ ՛ի դժոխս. եւ ելա́ց զնա հայրն իւր։
Իսկ մադիանացիքն վաճառեցին զյովսէփ յեգիպտոս պետափրեայ ներքինւոյ դահճապետի փարաւոնի։
