TITUS
Vetus testamentum iberice: Canticum (red. G)
Part No. 8
Previous part

Chapter: 8 
8


Verse: 1  Link to oskijerLink to mcatLink to bakaratLink to sept   ვინმე მოგცეს შენ წოვნად ძუძუნი ტკბილნი დედისა ჩემისანი? გარე გპოვე და სურვილით ამბორს-გიყავ, არა უდებ-მყო, არცა შეურაცხ-მყო მე.

Verse: 2  Link to oskijerLink to mcatLink to bakaratLink to sept   მოგეხჳე შენ და შეგიყვანე სახედ მუცლად მიღებისა ჩუენისა და საუნჯედ დედისად. გასუ შენ სულნელთა ღჳნისაგან და სინოტიე მწყურნებოანთა ჩემთაჲ.

Verse: 3  Link to oskijerLink to mcatLink to bakaratLink to sept   მარცხენე მისი ზეშთა კერძო თავისა, ხოლო მარჯუენე გარემომეხჳა მე.

Verse: 4  Link to oskijerLink to mcatLink to bakaratLink to sept   აწცა გაფუცებ, სიონისა ასულნო, ძლიერებისა მიმართ აგარაკთაჲსა, აღ-თუ-სდგეთ თქუენ და აღადგინოთ ტრფიალი, ვითარცა სთნდეს მას და სათნო იყოს მისსა.

Verse: 5  Link to oskijerLink to mcatLink to bakaratLink to sept   ვინმე არს ესე, რომელი აღიმაღლებს აღმომავალი ელვარე სპეტაკებით, დავამტკიცოთ ჩუენ ესე დისწულსა ზედა? საგრილსა ქუეშე ვაშლთასა განგაღჳძე, მუნ ელმო შენთჳს მუცლად მიღებისა შენისა, მუნ ელმო შობაჲ შენი დედასა შენსა.

Verse: 6  Link to oskijerLink to mcatLink to bakaratLink to sept   დადევ, ვითარცა ბეჭედი, გულსა შენსა, და ვითარცა-რაჲ დასაბეჭდავი მკლავისა. მტკიცე არს, ვითარ სიკუდილი, სიყუარული. ფიცხელ, ვითარცა ჯოჯოხეთი, არს შური, გარემოს მისსა გარემოსდგას კლდე მტკიცე, გარემოჲს მისსა კლდე ალთა ცეცხლისათაჲ.

Verse: 7  Link to oskijerLink to mcatLink to bakaratLink to sept   წყალი მრავალი ვერ დაჰშრეტს სიყუარულსა და ვერცა წარჰრღუნიან მდინარისა ღელვანი. უკუეთუ მისცეს კაცმან ცხორებაჲ თჳსი ტრფიალებასა, უგულებელს- ყონ იგი,

Verse: 8  Link to oskijerLink to mcatLink to bakaratLink to sept   მცირე არს დაჲ და არა ასხენ ძუძუნი. რაჲ უყოთ დასა მას დღესა შინა, რომელსა-იგი ითქუას რაჲ მისსა მიმართ?

Verse: 9  Link to oskijerLink to mcatLink to bakaratLink to sept   ზღუდისზღუდენი ვეცხლით ქანდაკებულნი, და, თუ კარი არს, დავამსჭუალნეთ მას ზედა ყოვლად სულნელნი ფიცარნი ნაძჳსანი.

Verse: 10  Link to oskijerLink to mcatLink to bakaratLink to sept   მე - ზღუდე, ხოლო ძუძუნი ჩემნი - გოდოლ. მე ვარ წინაშე თუალთა მისთა, ვითარცა-იგი ვერვინ მოიძიოს მშჳდობაჲ,

Verse: 11  Link to oskijerLink to mcatLink to bakaratLink to sept   ვენაჴი აქუნდა სოლომონს ვევლამონს.

Verse: 12  Link to oskijerLink to mcatLink to bakaratLink to sept   ვენაჴი ჩემი ჩემდა წინაშე ჩემსა. ათასის ვეცხლის არს კაცი ჟამსა მისსა, ათასეულნი სოლომონს და ორასნი მცველთა, რომელნი ჰკრძალვენ ნაყოფთა მისთა.

Verse: 13  Link to oskijerLink to mcatLink to bakaratLink to sept   რომელი-იგი ზის მტილთა ზედა მისთა, მოყუასნი მისნი მოელიან სურვილით, მასმინე, გლოცავ, საწადელი ჴმაჲ შენი.

Verse: 14  Link to oskijerLink to mcatLink to bakaratLink to sept   დისწულო ჩემო, ელოდებოდე და ემსგავსე ქურციკსა, ანუ ნაშობსა ირმისასა მწუერვალსა ზედა ღელოვანთა მთათასა.


Verse: 1V    წოვნ A.
Verse: 2V    მწყურნებუანთა A.
Verse: 4V    აღ-სთუ-დგეთ A.
Verse: 10V    გოდულ A.
Verse: 13V    მუყუასნი A.
Verse: 14V    ღელუვანთა A.


This text is part of the TITUS edition of Vetus testamentum iberice: Canticum (red. G).

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 9.2.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.