და მეყსეულად განთიად ზრახვა-ყვეს მღდელთმოძღუართა მათ მოხუცებულთა თანა და მწიგნობართა და ყოველმან კრებულმან. და შეკრეს იესო და წარიყვანეს და მისცეს იგი პილატეს.
და ჰკითხა მას პილატე და ჰრქუა: შენ ხარა მეუფე ჰურიათა? -- ხოლო იესო მიუგო და ჰრქუა მას: შენ იტყჳ.
და შეასმენდეს მას მღდელთმოძღუარნი იგი ფრიად.
ხოლო პილატე კუალად ჰკითხა მას და ჰრქუა: არა რაჲს მიუგება? რავდენსა შეგწამებენ შენ!
ხოლო იესო არა რაჲ მიუგო, ვიდრემდის უკჳრდაცა პილატეს.
და რაჲ დღესასწაულ მიუტევის მათ ერთი პყრობილი, რომელიცა გამოითხოვიან.
ხოლო იყო ვინმე ბარაბა მეშფოთეთა თანა კრული, რომელთა შფოთსა შინა კაცი ეკლა.
და ღაღად-ყო ერმან მან გამოთხოვად მისა, ვითარცა-იგი მიჰმადლის მათ მარადის.
ხოლო პილატე მიუგო და ჰრქუა მათ: გნებავსა, რაჲთა მიგიტეო თქუენ მეუფე ჰურიათა?
რამეთუ იცოდა, ვითარმედ შურითა მისცეს იგი მღდელთმოძღუართა მათ.
ხოლო მღდელთმოძღუართა მათ აღძრეს ერი იგი, რაჲთა ბარაბა მიუტეოს მათ.
ხოლო პილატე მერმეცა მიუგო და ჰრქუა მათ: და რაჲ უკუე გნებავს ყოფად, რომელსა-ესე იტყჳთ მეუფედ ჰურიათად?
ხოლო მათ კუალად ღაღად-ყვეს და ჰრქუეს: ჯვარს-აცუ ეგე!
ხოლო პილატე ეტყოდა მათ: რაჲ ბოროტი უქმნიეს? -- და იგინი უმეტესად ღაღადებდეს და იტყოდეს: ჯვარს-აცუ ეგე!
ხოლო პლატეს უნდა ერისა მის მომადლება, მიუტევა მათ ბარაბა, ხოლო იესოს სცა შოლტითა და მისცა მათ, რაჲთა ჯვარს-აცუან.
ხოლო სტრატიოტთა მათ შეიყვანეს იგი შინაგან ეზოსა მას, რომელ არს ტაძარი, და შეკრიბეს ყოველივე იგი თესლები.
და შეჰმოსეს მას ძოწეული და დაადგეს შეთხზული ეკალთაგან გჳრგჳნი.
და იწყეს მოკითხვად მისა და იტყოდეს: გიხაროდენ, მეუფეო ჰურიათაო!
და სცემდეს მას თავსა ლერწმითა და ჰნერწყჳდეს მას და დაიდგნიან მუჴლნი და თაყვანის-სცემედ მას.
და ოდეს განკიცხეს იგი, განსძარცვეს მას ძოწეული იგი და შეჰმოსეს თჳსივე სამოსელი და განიყვანეს იგი, რაჲთა ჯვარს-აცუან.
და პაჰრაკად წარიყვანეს თანაწარმავალი სიმონ ვინმე კჳრინელი, მომავალი ველით, მამა ალექსანდრესი და როფესი, რაჲთა აღიღოს ჯუარი მისი.
და მოიყუანეს იგი გოლგოთას, ადგილსა, რომელ არს გამოთარგმანებით: თხემისა ადგილი.
და მისცემდეს მას სუმად შემურვილსა ღჳნოსა, ხოლო მან არა მიიღო.
და ჯვარს-აცვეს იგი და განიყოფდეს სამოსელსა მისსა და განიგდებდეს მას ზედა წილსა, ვინძი რაჲ აღიღოს.
ხოლო იყო ჟამი მესამე, და ჯვარსა-აცუეს იგი.
და იყო ზედაწერილი ბრალისა მისისა ესრეთ დაწერილ: ესე არს მეუფე ჰურიათა.
და მის თანა ჯვარს-აცუნეს ორნი ავაზაკნი: ერთი მარჯუენით და ერთი მარცხენით მისა.
და აღესრულა წერილი იგი, რომელი იტყჳს, ვითარმედ: უშჯულოთა თანა შეირაცხა.
და თანაწარმავალნი იგი ჰგმობდეს მას და ყრიდეს თავთა და იტყოდეს: აჰა, რომელი დაარუევდ ტაძარსა ამას და მესამესა დღესა აღაშენებდ.
იჴსენ თავი თჳსი და გარდამოჴედ მაგიერ ჯუარით.
ეგრეთვე მღდელთმოძღუარნი იგი იმღერდეს მწიგნობართა თანა და იტყოდეს: სხუანი აცხოვნნა, თავი თჳსი ვერ ძალ-უც ცხოვნებად ქრისტესა, მეუფესა ისრაჱლისასა!
გარდამოჴდინ აწ ჯუარით, რაჲთა ვიხილოთ და გურწმენეს. -- და მის თანა ჯვარცმულნიცა იგი ეგრეთვე აყუედრებდეს მას.
და ვითარცა იყო ჟამი მეექუსე, ბნელი იყო ყოველსა ქუეყანასა, ვიდრე მეცხრედ ჟამადმდე.
და მეცხრესა ჟამსა ჴმა-ყო იესო ჴმითა დიდითა და თქუა: ელოი, ელოი, ლამა საბაქთანი? რომელ არს თარგმანებით: ღმერთო, ღმერთო ჩემო, რაჲსათჳს დამიტეობ მე?
და რომელთამე წინაშემდგომელთა ესმა და იტყოდეს: აჰა, ელიას ხადის.
და მირბიოდა ერთი და აღავსო ღრუბელი ძრმითა და დაადგა ლერწამსა და ასუმიდა და იტყოდა: უტევე, ვიხილოთ, უკუეთუ მოვიდეს ელია გარდამოჴსნად მაგისა.
ხოლო იესო ჴმა-ყო ჴმითა დიდითა და განუტევა სული.
და კრეტსაბმელი იგი ტაძრისა მის განიპო ორად, ზეითგან ვიდრე ქუედმდე.
და ვითარცა იხილა ასისთავმან, რომელი დგა წინაშე მისსა, რამეთუ ესრეთ ღაღატ-ყო და განუტევა სული, თქუა: ჭეშმარიტად კაცი ესე ძე ღმრთისაჲ იყო.
ხოლო იყვნეს დედანიცა, რომელნი შორით ხედვიდეს, რომელთა თანა იყო მარიამ მაგდალენელი და მარიამ იაკობისი მცირისა და იოსეს დედა და სალომე,
რომელნი, ოდეს იგი იყო გალილეას, შეუდგეს მას და ჰმსახურებდეს, და სხუანი მრავალნი, რომელნი მის თანა აღსრულ იყვნეს იერუსალჱმად.
და ვითარცა შემწუხრდებოდა, -- რამეთუ პარასკევი იყო, რომელ არს უწინარეს შაბათისა, --
მოვიდა იოსებ არიმათიელი, შუენიერი მზრახველი, რომელი-იგიცა მოელოდა სასუფეველსა ღმრთისასა, იკადრა და შევიდა პილატესსა და მოითხოვა გუამი იესოსი.
ხოლო პილატეს დაუკჳრდა, უკუეთუ აწვე მოკუდა, და მოუწოდა ასისთავსა მას და ჰკითხა, უკუეთუ ადრევე მოკუდა?
და ისწავა ასისთავისა მისგან ესე და მიჰმადლა გუამი მისი იოსებს.
და მან იყიდა არდაგი და გარდამოჴსნა იგი ჯუარისა მისგან და წარგრაგნა იგი არდაგითა მით და დადვა იგი საფლავსა, რომელი იყო გამოკუეთილ კლდისაგან, და მიაგორვა ლოდი კარსა ზედა მის საფლავისასა.
იყო მუნ მარიამ მაგდანელი და მარიამ იოსესი და ხედვიდეს, სადა-იგი დასდებდეს მას.
