ესრჱთ მიჩუენა მე უფალმან უფალმან; და აჰა ესერა ჭურჭერი მემახურისაჲ. და მრქუა მე უფალმან; რასა ხედავ შენ, ამოს, და ვთქუ; ჭურჭერსა მემახურისასა.
და მრქუა მე უფალმან; მოწევნელ არს აღსასრული ერსა ჩემსა ზედა ისრაჱლსა, არღარა შევსძინო თანა-წარსლვად მისა.
და ღაღადებდენ სართულნი ტაძრისანი მას დღესა შინა, იტყჳს უფალი. მრავალ არიან დაცემულნი ყოველსა ადგილსა, და მივაწიო მათ ზედა დუმილი.
ისმინეთ ესე რომელნი შეჰმუსრავთ განთიად გლახაკთა, და ჰმძლავრობთ დავრდომილთა ქუეყანასა ზედა.
და იტყჳთ; ოდეს გარდაჴდეს თთუჱ ესე, და განვყიდოთ, და შაბათი, და განვახუნეთ საუნჯენი, რაჲთა ღყოთ საწყაული მცირა, და სასწორი განვადიდოთ, და ვქმნეთ საწონელი ცრუჲ.
რაჲთა მოვიყიდნეთ დავრდომილნი ვეცხლითა, და გლახაკნი ფერჴთ-შესასხმელთა წილ, და ყოვლისაგან სასყიდლისა ვვაჭრობდეთ.
ფუცავს უფალი ამპარტავანებასა იაკობისსა, უკუეთუ აღივსნენ ძლევად ყოველნი საქმენი თქუენნი.
და ამათ ზედა არა შეძრწუნდეს ქუეყანაჲ, და იგლოვდენ ყოველნი დამკჳდრებულნი მას ზედა, და აღმოვიდეს ვითარცა მდინარჱ აღსა<ს>რული, და წარმოეცეს ვითარცა მდინარჱ ეგჳპტისაჲ.
და იყოს მას დღესა შინა, იტყჳს უფალი უფალი, დაჰჴდეს მზჱ შუვა სამხრის, და დაბნელდეს ქუეყანასა ზედა დღესა შინა ნათალი.
და მივაქცინე დღესასწაულნი თქუენნი გლოვად, Page of ms. J: B11v და ყოველნი გალობანი თქუენნი გოდებად, და შევჰმოსო ყოველთა/ წელთა ძაძაჲ, და ყოველთა თავთა სიმტიერე. და დავდვა იგი ვითარცა გლოვაჲ საყუარელისაჲ, და მისთანანი იგი ვითარცა დღჱ სალმობისაჲ.
აჰა ესერა დღენი მოვლენან, იტყჳს უფალი უფალი, და გამოვავლინო სიყმილი ქუეყანასა <ზედა>, არა სიყმილი პურისაჲ და არცა წყურილი წყლისაჲ, არამედ სიყმილი სმენად სიტყუაჲ უფლისაჲ.
და აღიძრნენ წყალნი ვიდრე ზღუადმდე და ჩრდილოჲთგან ვიდრე მზისა აღმოსავალადმდე მიმორბიოდიან, ეძიებდენ სიტყუასა უფლისასა, და არა პოონ.
მას დღესა შინა მოაკლდენ ქალწულნი კეთილნი, და ჭაბუკნი წყურილითა.
რომელნი ფუცვენ სალხინებელსა სამარიაჲსასა, და რომელნი იტყჳან, ცხოველ არს ღმერთი შენი დან, და ცხოველ არს ღმერთი შენი ბერსაბჱ, და დაეცნენ და ვერ აღდგენ მერმე.:
