წელსა მეათრვამეტესა ნაბუქოდონოსორ მეფემან ქმნა ხატი ოქროჲსაჲ. Page of ms. J: B120v სიმაღლჱ მისი სამეოც წყრთა,/ და სივრცჱ მისი ექუს წყრთა, და აღჰმართა იგი ველსა მას დეირაჲსასა სოფელსა ბაბილონისასა,
და წარავლინა შეკრებად მარზაპნებისა ერის-თავთა და სოფლისა მთავართა შერ<ა>ცხილთა და ძლიერთა და ჴელმწიფეთა და ყოველთა მთავართა სოფლებისათა მოსლვად სატფურებასა მის კერპისასა, რომელი ა<ღ>ჰმართა ნაბუქოდონოსორ მეფემან.
და შეკრბეს მარზაპნები და ერის-თავები შერაცხილნი და ძლიერნი და დიდდიდნი იგი ჴელმწიფებისანი, და ყოველნი მთავარნი სატფურებასა მას კერპისასა, რომელ ა<ღ>ჰმართა ნაბუქოდონოსორ მეფემან, და დგეს წინაშე მის კერპისა.
და ქადაგი ღაღადებდა ძლიერად; თქუენ გეტყჳ ერთა ტომთა და ენათა,
რომელსა ჟამსა გესმეს ჴმაჲ საყჳრისაჲ ნესტჳსაჲ სტჳრისაჲ და ქნარისაჲ და ებნისაჲ და სახიობისაჲ და ყოვლისა თითოსახისა სახიობისაჲ, დაცჳოდეთ და თაყუანის-სცემდით ხატსა მას, რომელი ა<ღ>ჰმართა ნაბუქოდონოსორ მეფემან.
და რომელი არა დავარდეს, და არა თაყუანის-სცეს, მასვე ჟამსა შევარდეს საჴუმილსა მას ცეცხლისა აღგზებულისასა.
და იყო ოდეს ესმოდა ერსა მას ჴმაჲ იგი საყჳრისაჲ სტჳრისაჲ და ქნარისაჲ და ებნისაჲ და სახიობისაჲ და შესხმისაჲ და ყოვლისავე თითოსახისა სახიობისაჲ, დაცჳოდეს ყოველნი ტომნი და ენანი და თაყუანის-სცემდეს ხატსა მას ოქროჲსასა, რომელი ა<ღ>ჰმართა ნაბუქოდონოსორ მეფემან.
მაშინ მოუჴდეს კაცნი ქალდეველნი, და შეასმინნეს ჰურიანი
ნაბუქოდონოსორს მეფესა, და ჰრქუეს მას, მეფჱ უკუნისამდე ცხოვნდი,
შენ მეფჱ დასდევ ბრძანებაჲ, ყოველსა კაცსა, რომელსა ესმეს ჴმაჲ სტჳრისაჲ საყჳრისაჲ და ქნარისაჲ და ებნისაჲ და სახიობისაჲ,
და არა დავარდეს და თაყუანის-სცეს ხატსა მას ოქროჲსასა, შევარდეს Page of ms. J: B121r იგი საჴუმილსა მას ცეცხლისა ა<ღ>გზნე/ბულისასა.
არიან კაცნი ჰურიანი, რომელნი დაგიდგინებიან საქმესა სოფლისა ბაბილონისასა, სედრაქ მისაქ და აბედნაგო, რომელთა არა ისმინეს ბრძანებაჲ შენი მეფჱ. ღმერთთა შენთა არა ჰმსახურებენ, და ხატსა მას ოქროჲსასა რომელი შენ აღჰმართე არა თაყუანის-სცემენ.
მაშინ ნაბუქოდონოსორ მეფემან გულის-წყრომითა რისხვისაჲთა ბრძანა მოყვანებაჲ სედრაქ მისაქ და აბედნაგოჲსი, და მოიყვანნეს კაცნი ესე წინაშე მეფისა.
მიუგო ნაბუქოდონოსორ მეფემან და ჰრქუა მათ; უკუეთუ ჭეშმარიტად სედრაქ მისაქ და აბედნაგო ღმერთთა ჩემთა არა ჰმსახურებთ, და ხატსა მას ოქროჲსასა, რომელი მე ა<ღ>ვჰმართე, არა თაყუანის-სცემთ.
აწ უკუეთუ განმზადებულ ხართ, რაჲთა რაჟამს გესმეს ჴმაჲ საყჳრისაჲ ნესტჳსაჲ ქნარისაჲ ებნისაჲ და სახიობისაჲ და შესხმისაჲ და ყოვლისა თითოსახისა სახიობისაჲ დავარდით და თაყუანის-ეცით ხატსა მას ოქროჲსასა, რომელი ა<ღ>ვჰმართე. უკუეთუ არა თაყუანის-სცეთ, მასვე ჟამსა შეჰვარდეთ საჴუმილსა ცეცხლისა ა<ღ>გზნებულისასა, და ვინ არს ღმერთი რომელმან განგარინოს თქუენ ჴელისაგან ჩემისა.
მიუგეს სედრაქ მისაქ და აბედნაგო და ჰრქუეს მეფესა ნაბუქოდონოსორს, არა მიჴმს ჩუენ სიტყჳსა მაგისთჳს მიგებად შენდა,
რამეთუ არს ღმერთი, რომელსა ვჰმსახურებთ ჩუენ, შემძლებელ არს განრინებად ჩუენდა საჴუმილისა მისგან ცეცხლისა ა<ღ>გზებულისა და ჴელთა განცა შენთა მიჴსნნეს ჩუენ მეფჱ.
უკუეთუ არა, უწყებულ იყავნ შენდა, ღმერთთა შენთა არა ვჰმსახუროთ, და კერპსა მას ოქროჲსასა რომელი ა<ღ>ჰმართე არა თაყუანის-ვცემთ.
მაშინ მეფჱ ნაბუქოდონოსორ აღივსო გულის-წყრომითა, და ფერი პირისა მისისაჲ იქცეოდა სედრაქ მისაქ და აბედნაგოჲს ზედა და თქუა; აღაგზენით საჴუმილი ეგე შჳდ წილად ვიდრემდის სრულიად აღატყდეს.
და კაცთა Page of ms. J: B121v ძლიერთა ძალითა/ ჰრქუა შეკრვაჲ სედრაქ მისაქ და აბედნაგოჲსი, და შეთხევაჲ მათი საჴუმილსა მას ცეცხლისა ა<ღ>გზებულისასა.
მაშინ კაცნი ესე შეიკრნეს ნიფხავ-კუართითურთ მათით და ვარშემანგით და საწმართულით და ყოვლითურთ სამოსლით მათით, და შეითხინეს იგინი შორის საჴუმილსა მას ცეცხლისა ა<ღ>გზებულისასა შეკრულნი.
რამეთუ სიტყუაჲ იგი მეფისაჲ განძლიერდებოდა, და საჴუმილი იგი ცეცხლისაჲ აღგზებულ იყო უმეტჱს, და კაცნი იგი რომელთა შესთხინეს სედრაქ მისაქ და აბედნაგოჲ მოსრნა იგინი ალმან გარემო.
და კაცნი ესე სამნი სედრაქ მისაქ და აბედნაგო შეითხინეს შორის საჴუმილსა მას ცეცხლისა ა<ღ>გზებულისასა კრულნი.
და ვიდოდეს შორის ალსა მას ცეცხლისასა, უგალობდეს ღმერთსა <და> აკურთხევდეს უფალსა.
და წარდგა აზარია და ილოცვიდა ესრჱთ, და აღაღო პირი თჳსი შორის ცეცხლსა მას და თქუა.
კურთხეულ ხარ შენ, უფალო ღმერთო მამათა ჩუენთაო, ქებულ და დიდებულ არს სახელი შენი საუკუნეთა.
რამეთუ მართალ ხარ ყოვლისავეთჳს, რომელი მიყავ ჩუენ, და ყოველნი საქმენი შენნი ჭეშმარიტებით არიან, და წრფელ გზანი, და ყოველი მშჯავრი შენი ჭეშმარიტ არს.
და საშჯელი სიმართლისაჲ მოავლინე ჩუენ ზედა, ყოვლისავეთჳს რომელი მოავლინე ჩუენ ზედა, ყოვლისავეთჳს რომელი მიყავ ჩუენ, და ქალაქსა ზედა წმიდასა მამათა ჩუენთასა იჱრუსალემსა, რამეთუ ჭეშმარიტითა საშჯელითა ჰყავ ესე ყოველი ჩუენ ზედა ცოდვათა ჩუენთათჳს.
რამეთუ შეგცოდეთ და უშჯულოჲ ვყავთ ყოვლითავე.
და მცნებათა შენთა არა ვისმინეთ, არცა ვიმარხეთ, არცა ვყავთ, ვითარ იგი შენ მამცენ ჩუენ, რაჲთამცა კეთილ მეყო ჩუენ.
და ყოველი რავდენი მოავლინე ჩუენ ზედა, და ყოველი რავდენი მიყავ ჩუენ ჭეშმარიტითა საშჯელითა ჰყავ.
და მიმცენ ჩუენ ჴელთა მტერთა ჩუენთასა უშჯულოთა ფიცხელთა განდგომილთასა, მეფესა ცრუსა და უბოროტჱსსა უფროჲს ყოვლისა ქუეყანისასა.
და აწ არა არს აღებად პირისა ჩუენისა, Page of ms. J: B122r რამეთუ სირცხჳლი/ და ყუედრებაჲ შეიქმნა მონათა შენთა ზედა და მსახურთა შენთა.
ნუ მიმცემ ჩუენ სრულიად სახელისა შენისათჳს, ნუ განაქარვებ აღთქუმასა შენსა,
და ნუ განმაშორებ წყალობასა შენსა ჩუენგან აბრაჰამისთჳს საყუარელისა შენისა, ისაკ მონისა შენისა, და ისრაჱლ წმიდისა შენისა,
რომელთა ეტყოდე და სთქუ; განვამრავლო ნათესავი თქუენი ვითარცა ვარსკულავნი ცისანი და ვითარცა ქჳშაჲ ზღჳს კიდისაჲ.
და აწ უფალო შევმცირდით ჩუენ ყოველთა უფროჲს წარმართთა, და ჩუენ დაგლახაკებულ ვართ ყოველსა ქუეყანასა ზედა დღეს ცოდვათა ჩუენთათჳს.
არა არს ჟამსა ამას მთავარ წინაწარმეტყუელ და წინამ<ძ>ღუარ არცა საკუერთხი არცა მსხუერპლი არცა შესაწირავი არცა საკუმეველი არცა ადგილი ნაყოფისა შეწირვად შენ წინაშე და პოვნად წყალობისა,
არამედ თავითა დამდაბლებულითა და სულითა გლახაკებისაჲთა შე-მცა-წირულ ვართ ჩუენ,
ვითარცა ყოვლად-მსხუერპლნი ვერძთანი ზუარაკთანი, და ვითარცა ბევრეულნი კრავთა მართებულთანი, ეგრე შეწირულ იყავნ მსხუერპლი ესე ჩუენი დღეს შენ წინაშე, რაჲთა სრულ ვიყვნეთ ჩუენ შედგომად შენდა, და რაჲთა არა ჰრცხუენოდის ყოველთა რომელნი გესვენ შენ.
აწ გამოსრულ ვართ კუალსა შენსა შედგომად შენდა ყოვლითა გულითა ჩუენითა, და მეშინის ჩუენ შენგან, ვეძიებთ პირსა შენსა უფალო.
ნუ მა<რ>ცხუენ ჩუენ, არამედ შენ ყავ წყალობაჲ შენი ჩუენ თანა სიტკბოებითა შენითა და მრავლითა წყალობითა შენითა.
განმარინენ ჩუენ საკჳრველებითა შენითა, და დიდებულ ჰყავ სახელი შენი უფალო,
რაჲთა ჰრცხუენოდის ყოველთა, რომელნი შეაჩუენებენ მონათა შენთა ძჳრსა, სირცხჳლეულ იქმნედ მძლავრებანი მათნი, და ყოველი ძლიერებაჲ მათი შეიმუსრენ,
და ცნედ რამეთუ შენ (ხარ) უფალი ღმერთი მხოლოჲ ყოველსა ზედა სოფელსა.
და არა დასცხრებოდეს მსახურნი იგი მეფისანი, რომელთა შესთხინეს Page of ms. J: B122v სამნი იგი ყრმანი. ა<ღ>გზებდეს საჴუმილსა მას ნავთსა ფისსა ნაძეძსა და/ ნასხლევსა.
და აღვიდოდა ალი იგი ზედა საჴუმილსა მას ორმეოც და ცხრა წყრთა.
და მიმოვიდოდა და შესწუვიდა რავდენთა ჰპოებდა ქალდეველთაგანსა გარემოჲს საჴუმილსა მას.
ხოლო ანგელოზი უფლისაჲ გარდამოჴდა შორის აზარიაეთსა, და მიმოდაყარა ალი იგი ცეცხლისა მისგან საჴუმილისა.
და ყო შორის საჴუმილსა მას ვითარცა ქარი ცუარისაჲ რაჲ ნიავინ, და არა შეეხებოდა მათ რაჲთურთით ცეცხლი იგი. არა შეაწუხებდა არცა ავნებდა რას.
მაშინ სამნივე იგი ვითარცა ერთისაგან პირისა უგალობდეს აკურთხევდეს ადიდებდეს ღმერთსა შორის საჴუმილსა მას და იტყოდეს;
კურთხეულ ხარ შენ უფალი ღმერთი მამათა ჩუენთაჲ; ქებულ და დიდებულ და ა<ღ>მაღლებულ საუკუნეთა. კურთხეულ არს სახელი წმიდაჲ დიდებისა შენისაჲ, ქებულ დიდებულ და ა<ღ>მაღლებულ საუკუნეთა.
კურთხეულ ხარ შენ ტაძარსა წმიდასა დიდებისა შენისასა, ქებულ დიდებულ და ა<ღ>მაღლებულ საუკუნეთა.
[!] კურთხეულ ხარ შენ რომელი <ჰ>ზი ქერაბინთა და ჰხედავ უფსკრულთა, ქებულ დიდებულ და ა<ღ>მაღლებულ საუკუნეთა.
კურთხეულ ხარ შენ საყდართა ზედა სუფევისა შენისათა, ქებულ დიდებულ და ა<ღ>მაღლებულ საუკუნეთა.
კურთხეულ ხარ შენ სამყაროსა ზედა ცასა ცათასა, ქებულ დიდებულ კურთხეულ და უფროჲსად ა<ღ>მაღლებულ საუკუნეთა.
აკურთხეთ ყოველნი საქმენი უფლისანი უფალსა; უგალობდით და ა<ღ>მაღლებდით მას საუკუნეთა;
[!] აკურთხეთ ცანი უფალსა,
აკურთხეთ ანგელოზნი უფალსა,
აკურთხეთ წყალნი ყოველნი ზესკნელს ცათანი უფალსა;
აკურთხეთ მზჱ და მთოვარჱ უფალსა,
აკურთხეთ ვარსკულავნი ცისანი უფალსა,
აკურთხეთ ყოველი წჳმაჲ და ცუარი უფალსა,
აკურთხეთ ყოველნი ქარნი უფალსა,
აკურთხეთ ცეცხლი და ცხელი უფალსა,
[!] აკურთხეთ ღამენი და დღენი უფალსა,
აკურთხეთ ნათელი და ბნელი უფალსა,
აკურთხეთ ყინელი და ტფილი უფალსა,
აკურთხეთ თრთჳლი და თოვლი უფალსა,
აკურთხეთ ელვანი და ღრუბელნი უფალსა,
აკურთხეთ ქუეყანაჲ უფალსა,
აკურთხეთ მთანი და ბორცუნი უფალსა,
აკურთხეთ ყოველი მცენარჱ ქუეყანისაჲ უფალსა.
[!] აკურთხეთ ზღუაჲ და მდინარენი უფალსა,
აკურთხეთ წყაროები უფალსა,
აკურთხეთ ვეშაპნი და ყოველი იძრვისნი წყალთა შინა უფალსა,
აკურთხეთ ყოველნი მფრინველნი ცისანი უფალსა,
აკურთხეთ მჴეცნი და ყოველნი პირუტყუნი უფალსა,
აკურთხეთ ძენი კაცთანი უფალსა,
Page of ms. J: B123r აკურთხეთ/ ისრაჱლი უფალსა,
აკურთხეთ მღდელნი უფლისანი უფალსა,
აკურთხეთ მონანი უფლისანი უფალსა,
აკურთხეთ სულები და სულნი მართალთანი უფალსა,
აკურთხეთ ღირსნი და მდაბა<ლ>ნი გულითა უფალსა,
აკურთხეთ ანანია აზარია მისაელ უფალსა, უგალობდით და აღმაღლებდით მას უკუნისამდე. რამეთუ მიჴსნნა ჩუენ ჯოჯოხეთისაგან და ჴელისაგან სიკუდილისა მაცხოვნნა ჩუენ, და განმარინნა ჩუენ შორის საჴუმილისაგან ცეცხლისაჲსა და ალისაჲსა და შორის ცეცხლსა გამომიჴსნნა ჩუენ.
აღუვარებდით უფალსა, რამეთუ ტკბილ არს, რამეთუ უკუნისამდე არს წყალობაჲ მისი.
აკურთხეთ ყოველნი მსახურნი უფლისანი უფალსა. ღმერთსა ღმერთთასა უგალობდით და აუარებდით მას, რამეთუ უკუნისამდე არს წყალობაჲ მისი.
და ნაბუქოდონოსორს ვითარცა ესმა გალობაჲ იგი მათი, დაუკჳრდა და მოვიდა კარსა მას საჴუმილისასა სწრაფით, მოუწოდა იგი უფლებასა მას და ჰრქუა მათ; არა სამნი მამაკაცნი ჴელით-ფერჴით შეკრულნი შთავსთხიენითა შორის საჴუმილსა მას. მიუბეს და ჰრქუეს, .ჱ მეფჱ.
და ჰრქუა მეფემან; და უკუჱ ეგე რაჲ არს რომელსა ვხედავ კაცთა ოთხთა; ჴსნილთა ფერჴითა და ჴსნილთა ჴელითა შესრულ არიან და იმოთხვიან შორის საჴუმილსა მაგას, და განრყუნილებაჲ არა რაჲ არს მათ თანა, და ხილვაჲ მეოთხისაჲ მის მსგავს არს ძესა ღმრთისასა.
მას ჟამსა მიდგა ნაბუქოდონოსორ კარსა მას საჴუმილისა მის ცეცხლისასა ა<ღ>გზებულ<ი>სა, და თქუა. სადრაქ მისაქ და აბედნაგო, მონანი ეგე ღმრთისა მაღლისანი, გამოვედით საჴუმილსა მაგას ცეცხლისა მისგან.
და შეკრება მთავრები იგი და ერის-თავები და სოფლის-მთავრები და ძლიერნი იგი ერისანი, რავდენნი იყვნეს მეფისანი, და ჰხედვიდეს კაცთა მათ, რამეთუ არა ეუფლა ცეცხლი იგი ჴორცთა მათთა, და თმაჲ თავისა მათისაჲ არა შეიტუსა, და სამოსელი მათი არა განირყუნა, და სული ცეცხლისაჲ ყოვლად არა იყო მათ თანა.
და მიუგო ნაბუქოდონოსორ და ჰრქუა; კურთხეულ არს Page of ms. J: B123v უფალი ღმერთი სედრაქ მისაქ და აბედნაგოჲსი, რომელმან/ მოავლინა ანგელოზი თჳსი, და განარინნა მონანი თჳსნი, რამეთუ ესვიდეს მას, და სიტყუაჲ მეფისაჲ შეურაცხ-ყვეს, და მისცნეს ჴორცნი მათნი ცეცხლსა, რაჲთა არა ჰმსახურონ არცა თაყუანის-სცენ სხუასა ღმერთსა, არამედ ღმერთსა მათსა მხოლოსა,
ხოლო მე მიმოვსცემ ბრძანებასა, რაჲთა ყოველმან [!] ერმან ტომმან და ენამან, რომელმან თქუას გმობაჲ ღმრთისათჳს სედრაქ მისაქ და აბედნაგოჲსისა წარსაწყმედელსა მიეცნენ, და სახლნი მათნი აღსაჭრელად ამისთჳს, რამეთუ არა ვინ არს სხუაჲ ღმერთი რომელმან იჴსნნეს ესრჱთ.
მაშინ მეფემან წარჩინებულ ყვნა სედრაქ მისაქ და აბედნაგო სოფელსა მას ბაბილონელთასა, და პატივ-სცა წინამძღურად ყოველთა ჰურიათა რომელნი იყვნეს სამეუფოსა ქუეშჱ მისსა.
მე ნაბუქოდონოსორ მეფჱ ყოველთა ერთა ტომთა და ენათა რომელნი მკჳდრ ხართ ყოველსა ქუეყანასა, მშჳდობაჲ თქუენ განგიმრავლდინ.
სასწაულები და ნიშები, რავდენნი ქმნნა ჩემ თანა ღმერთმან მაღალმან, სათნო მიჩნდა წინაშე ჩემსა თხრობად თქუენდა,
ვითარმედ დიდ და ძლიერ არიან, სუფევაჲ მისი სუფევა საუკუნჱ, და ჴელმწიფებაჲ მისი თესლითი თესლად.
