და იყო ჩემ ზედა ჴელი უფლისაჲ, და განმიყვანა მე სულითა უფლისაჲთა, და დამადბინა მე შორის ველსა; და ესე იყო სავსე ძუალებითა კაცთაჲთა.
და მიმომიყვანა მე მათ ზედა გარემოჲს გარემო, და აჰა ესერა დიდად იყო ფრიად პირსა ზედა მის ველისასა, და განჴმელ ფრიად.
და მრქუა მე უფალმან; ძეო კაცისაო, უკუეთუ ცხომდეს ძუალები ესე. და ვთქუ; უფალო, შენ იცნი ეგე.
და მრქუა მე უფალმან; წინაწარმეტყუელებდ ძუალებსა მაგას ზედა, და არქუ მათ; ძუალთა მაგათ ჴმელთა, ისმინეთ სიტყუაჲ უფლისაჲ.
ამას იტყჳს უფალი უფალი ძუალთა მათ ჴმელთა; აჰა ესერა მე მოგცე თქუენ ზედა სული ცხორებისაჲ.
და მოგცე თქუენ ძარღჳ, და აღმოვაცენო თქუენ ზედა ჴორცი, და გარდაგართხა თქუენ ტყავი; და მოგცე თქუენ ზედა სული ჩემი, და სცხონდეთ, და სცნათ რამეთუ მე ვარ უფალი.
და ვწინაწარმეტყუელებდ ვითარცა მიბრძანა მე უფალმან, და იყო წინაწარმეტყუელებასა მას ჩემსა, და აჰა ესერა ძრვაჲ, და მოჰყვანდა ძუალები იგი ორ კერძოვე ნაწევარსა თჳსსა.
და ვიხილე, და აჰა Page of ms. J: B98v ესერა მათ ზედა ძარღჳ, და ჴორცი აღმოსცენდებოდა,/ და მოეღებოდა მათ ტყავი მათ ზედა, და სული არღა იყო მათ შინა.
და მრქუა მე უფალმან; ძეო კაცისაო, წინაწარმეტყუელებდ და არქუ სულსა, ამას იტყჳს ადონაჲ უფალი; ოთხთაგან ქართა ცისათა მოვედ, სული, და შთავბერე მკუდართა მაგათ, და ცხომდედ.
და ვწინაწარმეტყუელებდ ვითარცა მიბრძანა მე უფალმან, და შევიდა მათა სული, და ცხომდეს, და აღდგეს ფერჴთა თჳსთა ზედა კრებული დიდძალი ფრიად.
და მეტყოდა მე უფალი და მრქუა; ძეო კაცისაო, ძუალები ესე ყოველი სახლი ისრაჱლისაჲ არს, და მაგათ თქჳან; განჴმა ძუალები ჩუენი; წარწყმდა სასოებაჲ ჩუენი; მოვისრენით.
ამისთჳს წინაწარმეტყუელებდ და არქუ; ამას იტყჳს უფალი, აჰა ესერა მე აღვაღო საფლავთა თქუენთა, და აღმოგიყვანნე თქუენ საფლავთაგან თქუენთა, და შეგიყვანნე თქუენ ქუეყანასა ისრაჱლისასა.
და სცნათ რამეთუ მე ვარ უფალი, რაჟამს აღვაღო მე საფლავთა თქუენთა, და აღმოგიყვანო საფლავთაგან ერი ჩემი.
და მოგცე სული ჩემი თქუენ ზედა, და სცხონდეთ, და დაგსხნე თქუენ ქუეყანასა თქუენსა, და სცნათ რამეთუ მე ვარ უფალი; ვიტყოდე და ვყო, იტყჳს უფალი უფალი.
და იყო ჩემდა მომართ სიტყუაჲ უფლისაჲ, და თქუა.
ძეო კაცისაო, მოიღე თავისა შენისა კუერთხი, და გამოწერე მას ზედა იუდაჲ და ძენი ისრაჱლისანი, რომელნი იგი მის კერძონი არიან, და კუერთხი მეორე მოიღე, და გამოსწერო მას იოსეფი, კუერთხი ეფრემისი, ყოველნი ძენი ისრაჱლისანი, რომელნი იგი მოქცეულ იყვნენ მისა.
და შეჰყო იგი ურთიერთას კუერთხად ერთად შეკრვად იგინი ერთბამად, და იყვნენ ჴელსა შენსა.
და იყოს, ოდეს გრქუან შენ ძეთა ისრაჱლისათა; არა მითხრაა ჩუენ, რაჲ არს ესე შენდა.
და არქუ მათ; ამას იტყჳს უფალი, აჰა ესერა მე მოვიყვანო ტოჰმი იოსეფისი, რომელი არს ჴელითა ეფრემისათა, და ტოჰმ<ნ>ი ისრაჱლისაჲ,/ Page of ms. J: B99r რომელნი მოდგომილ არიან მას, და მივსცნე იგინი ტოჰმსა იუდაჲსსა. და იყოს კუერთხად ერთად ჴელსა იუდაჲსსა.
და იყვნენ კუერთხნი იგინი რომელთა გამოსწერო შენ მათ ზედა ჴელსა შენსა წინაშე მათსა.
და არქუ მათ; ამას იტყჳს ადონაჲ უფალი; აჰა ესერა მე მოვიყვანო ყოველი სახლი ისრაჱლისაჲ შორის წარმართთაგან, ვიდრე იგი შევიდეს მუნ, და შევკრიბნე იგინი ყოველთაგან გარემოთა მათთა, და შევიყვანნე იგინი ქუეყანასა ისრაჱლისასა.
და მივსცნე იგინი ნათესავად ერთად ქუეყანასა ჩემსა, და მთათა ისრაჱლისათა; და მთავარი ერთი იყოს მათი, და არა იყვნენ მერმე ნათესავად ორად, და არცა განიყვნენ მერმე სამეუფოდ ორად.
რაჲთა არღარა შეიგინებოდიან მერმე კერპებითა მათითა, და ვიჴსნნე იგინი ყოველთაგან უშჯულოებათა მათთა, რომელთა იგი ცოდვიდეს მათ შინა, და განვწმიდნე იგინი, და იყვნენ ერად ჩემდა, და მე უფალი ვიყო მათა ღმრთად.
და მონაჲ ჩემი დავით მთავრად შორის მისა, და იყოს მწყემსი ერთი ყოველთაჲ, რამეთუ ბრძანებათა ჩემთა ვიდოდიან, და სამართალთა ჩემთა იმარხვიდენ, და ყოფდენ მათ.
და დაემკჳდრნენ ქუეყანასა მათსა, რომელი იგი მივეც მონასა ჩემსა იაკობს, სადა იგი მკჳდრ იყვნეს მამანი მათნი, და დაემკჳდრნენ მას ზედა, და დავით მონაჲ ჩემი მთავარ მათა იყოს საუკუნოდ.
და აღუთქუა მათ აღთქუმაჲ მშჳდობ<ის>აჲ; აღთქუმაჲ საუკუნჱ იყოს მათ თანა, და დავამტკიცო სიწმიდე ჩემი შორის მათსა საუკუნოდ.
და იყოს მკჳდრობაჲ ჩემი მათ შორის, და ვიყო მე მათა ღმერთ, და იგინი იყვნენ ჩემდა ერად.
და ცნან წარმართთა რამეთუ მე ვარ უფალი, რომელი იგი განვსწმედ მათ, რაჟამს იყოს სიწმიდჱ ჩემი შორის მათსა საუკუნოდ.,
