მოუწოდა იაკობ ძეთა თჳსთა და ჰრქუა: შემომიკერბით და გითხრა თქუენ . . . უკუანაჲსკნელთა დღეთა,
მოკერბით და ისმინეთ ძეთა იაკობისთა ისრაჱლ მამისა თქუენისაჲ.
რუბენ, პირმშოჲ ჩემი, დასაბამი შვილთა ჩემთაჲ, ფიცხლად ხჳდოდე, ფიცხლად და თავჴედად.
აღსდუღდი, ვითარცა წყალი. ნუ შეჰგბები, რამეთუ აჰჴედ საწოლსა მამისა შენისასა და შეაგინე სარეცელი, რომელსა აჰჴედ.
სჳმეონ და ლევი ძმათა აღასრულეს სიცრუვჱ ჴდომითა მათითა.
ზრახვასა მათსა ნუ შევალნ სული ჩემი და შეკრებასა მათსა ნუ აჰყვებინ ღჳძლი ჩემი, რამეთუ გულის წყრომითა მათითა მოწყჳდნეს კაწნი და გულის თქუმითა დაჰკუეთნეს ძარღუნი კუროსა.
წყეულ იყავნ გულის თქუმაჲ მათი, რამეთუ თავჴედებით მცბიერებაჲ მათი, რამეთუ ფიცხელ, Page of ms. O: 67v განვყვნე იგინი ისრაჱლსა შოვრის და განესთესნე იგინი იაკობსა შოვრის.
იუდა, შენ გაქებენ ძმანი შენნი. ჴელნი შენნი ზურგსა მტერთა შენთასა; თაყუანის-გცემდენ ძენი მამისა შენისანი.
ლეკუ ლომისა იუდა, მცენარისაგან აღმოჰჴედ, შვილო ჩემო. მიწოლით მიიძინო ვითარცა ლომმან და ვითარცა ლეკუმან ლომისამან. ვინ-მე აღადგინოს იგი?
არა მოაკლდეს მთავარი იუდაჲსგან და წინამძღუარი წყვილთაგან მისთა, ვიდრემდე მოვიდეს რომლისაჲ-იგი განმზადებულ არს, და იგი არს მოლოდებაჲ წარმართთაჲ.
გამოაბას ვენაჴსა კიცჳ მისი და რქასა ვენაჴისასა კიცჳ ვირისა მისისაჲ. განრცხას ღჳნითა სამოსელი თჳსი და სისხლითა ყურძნისაჲთა სამკაული თჳსი.
მხიარულ იყვნენ თუალნი მისნი უფროჲს ღჳნისა და სპეტაკ კბილნი მისნი უფროჲს სძისა.
იზაქარს კეთილის გულმან უთქუა. განისუენებდეს შოვრის ნაწილსა მისსა
და იხილოს განსუენებაჲ მისი, რამეთუ კეთილ და ქუეყანაჲ პოხილ. მისცნა მჴარნი თჳსნი შრომად და იქმნა კაც ქუეყანის მოქმედ.
ზაბილონ ზღჳს კიდესა დაეშჱნოს და იგი ავლინებდეს ნავ/თა Page of ms. O: 68r და მიიწიოს ვიდრე სიდონდმდე.
დან შჯიდეს ერსა თჳსსა ვითარცა ნათესავი ერთი ისრაჱლსა შოვრის;
და იყოს დან გუელ გზასა ზედა, მზირად მჯდომარე ალაგთა და უკბენდეს ტერფთა ცხენთასა და დაეცეს მჴედარი მართლუკუნ
და მაცხოვარებასა უფლისასა მოელოდის.
გად განცდით განცადოს იგი და მანცა განცადოს იგი შემდგომად კუალსა მისსა.
ასერ პოხილ პური მისი და მან მოსცეს საზრდელი მთავართა.
ნეფთალემ ხჱ მცენარჱ და მოსცემდეს ნაყოფსა სიკეთითა.
იოსებ, შვილი ჩემი, აღორძინებული, საშურელი ძჱ ჩემი უმრწემჱსი, ჩემდა მოიქეც;
რომლისათჳს ზრახვა-ყვეს და გაგინებდეს და ემტერნეს უფალნი იგი მშჳლდთანი.
და შეიმუსრა ძალითურთ მშჳლდები მათი და დაჰჴსნდეს ძარღუნი ჴელთა მკლავთა მათთანი ჴელითა ძლიერითა იაკობის მიერ, რომელმან განგაძლიერა შენ ისრაჱლ.
ღმრთისა მიერ მამისა შენისა.
და შეგეწეოდის შენ ღმერთი ჩემი და გაკურთხოს შენ კურთხევითა ზეცისაჲთა ზეგარდამო და კურთხევითა ქუეყანისაჲთა, რომლისათჳს იქმნების ყოველი, კურთხევისათჳს Page of ms. O: 68v ძუძუთაჲსა და საშოჲსა.
კურთხევითა მამისა შენისაჲთა განსძლიერდი უფროჲს კურთხევისა მთათა ზედა მყართაჲსა და კურთხევად ბორცუთა საუკუნეთა იყვნენ თავსა ზედა იოსებისსა და თხემსა ზედა, რომელი წინამძღუარ იყო ძმათა.
ბენიამენ მგელ მტაცებელ, გინთიად ჭამდეს-ღა და მწუხრი განუყოფდეს საზრდელსა.
ყოველნი ესე ძენი იაკობისნი ტომნი ათორმეტნი. ამას ეტყოდა მათ მამაჲ მათი და აკურთხნა იგინი, კაცად-კაცადი კურთხევისაებრ თჳსისა აკურთხნა იგინი.
და ჰრქუა მათ: მე შევეძინები ერსა ჩემსა. დამფალთ მე მამათა ჩემთა თანა ქუაბსა მას მრჩობლსა, რომელ-იგი არს აგარაკსა მას ეფრონის ქეტელისასა,
...რომელ არს წინაშე მამბრჱსა, ქუეყანასა ქანაანისასა, რომელ-იგი მოიგო აბრაჰამ ქუაბი ეფრონისგან ქეტელისა საფლავად სასყიდლით.
მუნ დაჰფლეს აბრაჰამ და ცოლი მისი სარა და მუნ დაჰფლეს ისაკ და ცოლი მისი რებეკა და მუნ დაჰფლეს ლია
მოგებულსა მას აგარაკსა და რომელ-იგი არს მას შინა ქუაბი Page of ms. O: 69r ძეთაგან ქეტისთა.
და დასცხრა იაკობ ბრძანებად ძეთა თჳსთა და აღიხუნა ფერჴნი თჳსნი ცხედრად და მოაკლდა და შეეძინა მამათა თჳსთა.
