ვაქებდე საყუარელსა ქებითა საყუარელისა ჩემისაჲთა საყურძნესა ჩემსა. სავენაჴჱ იყო შეყუარებულისაჲ პატიოსანსა ადგილსა პოხილსა.
და ზღუდე გარე-მოვსდევ, და სარითა განვაგე, და დავასხ ვენაჴი სორექი, და აღვაშენე გოდოლი მას შინა, და სასაწნეხლე მოვთხარე მის შორის, და ველოდე ვითარმედ ყოს ყურძენი და მან ყო ეკალი.
და აწ კაცმან იუდაჲსმან და რომელნი მკჳდრ ხართ იჱრუსალემს, საჯეთ ჩემდამო და შორის ვენაჴისა მის ჩემისა,
რაჲ-ღა-მცა უყავ სავენაჴესა მას ჩემსა, და არა უყავ მას, რამეთუ ველოდე რაჲთამცა ყო ყურძენი, ხოლო მან ყო ეკალი.
აწ გითხრა თქუენ რაჲ უყო სავენაჴესა ჩემსა: მოვარღჳო ზღუდე მისი, და იყოს მიმოსატაცებელ, და დავარღჳო კედელი მისი, და იყოს დასათრგუნველ,
და დაუტეო ვენაჴი ჩემი, და არა განისხლას და არცა მოითოჴნოს, და აღმოსცენდეს მას ვითარცა ოჴერსა ეკალი. და ღრუბელთა უბრძანო და არა Page of ms. J: A39r წჳმონ მის ზედა წჳმაჲ:/
რამეთუ სავენაჴჱ უფლისა საბაოთისა სახლი ისრაჱლისაჲ არს, და კაცი იგი იუდაჲსი ახალ-ნერგი შეყუარებული: ველოდე რაჲთამცა სამართალი ყო, ხოლო მან ყო უშჯულოებაჲ, და არა სიმართლე არამედ ღაღადებაჲ.
ვაჲ რომელთა შევახლიან სახლი სახლსა, და აგარაკი აგარაკსა შეჰრიიან, რაჲთა მოყუსისაჲ მო-ვითარ-რაჲ-იხუეჭონ. ნუ უკუჱ მარტონი მკჳდრ ყოფად ხართ ქუეყანასა ზედა.
რამეთუ გრძნობა იყო ესე ყურთა უფლისა საბაოთისთა. დაღათუ იყვნენ სახლნი მრავალნი ოჴრად გარდაიქცენ, და თუ დიდდიდ და შუენიერ იყვნენ იგინი, არა იპოვნენ რომელთამცა დაიმკჳდრეს მას შინა.
სადა იგი იქმოდის ათი უღელი ჴართაჲ, ყოს მან ლაგჳნ ერთ, და რომელმან სთესოს სამ სათუელ: ყოს მან სამ საწყაულ.
ვაჲ მათა რომელნი აღდგიან განთიადითგან და მთრვალობასა შეუდგიან და დაადგრიან მწუხრადმდე, და ღამჱ უოხ<ჭ>ნო ყვიან, რამეთუ მან ღჳნომან შეწუხნეს იგი.
რამეთუ ებნითა და ქნარითა და ბობღნითა და ნესტჳთა ღჳნოსა მას სუმედ, და საქმეთა უფლისათა არა ხედვენ, და საქმეთა ჴელთა მისთასა არა განიცდიან.
აწ უკუჱ ტყუჱ იქმნა ერი ჩემი ამისთჳს, რამეთუ არა იცოდეს უფალი, და განმრავლდა მძორები მათი სიყმილითა და წყურილითა წყლისაჲთა.
და განივრცო ჯოჯოხეთმან გუამი თჳსი: აღაღო პირი თჳსი რაჲთა არა აკლდეს, და შთავიდოდიან მას დიდებულნი და დიდდიდნი და მდიდარნი და ბილწნი მისნი.
დამდაბლდეს კაცი, და შეურაცხ-იყოს მამაკაცი, და თუალნი განმცხრომელნი დამდაბლდენ.
და აღმაღლდეს უფალი საბაოთ სამართალითა, და ღმერთი წმიდაჲ იდიდოს სიმართლით.
და ძოვდენ მიმოტაცებულნი იგი ვითარცა ზუარაკნი Page of ms. J: A39v და უდაბნოსა მას განწირულთასა/ კრავნი ძოვდენ.
ვაჲ რომელნი მოიზიდვენ ცოდვასა მათსა ვითარცა საბლითა გრძელითა და ვითარცა უღლისა ევნითა დიაკეულისაჲთა უშჯულოებასა მათსა,
რომელნი იტყჳან, ადრჱ მოიწიენ რასა იქს ღმერთი რაჲთა ვიხილოთ, და მოვედინ ზრახვაჲ წმიდისა ისრაჱლისაჲ რაჲთა ვცნათ.
ვაჲ რომელთა თქჳან ბოროტი კეთილად და კეთილი ბოროტად, რომელთა დადვიან ნათელი ბნელად და ბნელი ნათლად, და ყვიან მწარე ტკბილად და ტკბილი მწარედ.
ვაჲ მათა რომელთა თავნი თჳსნი ბრძნად შეერაცხნენ და წინაშე თუალთა თჳსთა მზრახვალ უჩნდენ.
ვაჲ ძლიერთა მაგათ თქუენთა რომელნი ღჳნოსა სუმენ, და მძლავრნი იგი თქუენნი <რომელნი> იწდევენ თაფლუჭსა,
და რომელნი განამართლებენ ცრუსა ქრთამისათჳს და სამართალსა მართლისასა განაქარვებენ.
ამისთჳს ვითარცა ატყდებინ ლერწამსა ნაკუერცხალი ცეცხლისაჲ, და მის თანა დაიწუას ალისაგან აგზებულისა ძირი მათი, ვითარცა მიწაჲ იყოს და ყუავილი მათი ვითარცა მტუერი აღვიდოდის, რამეთუ არა ინებეს შჯული უფლისა საბაოთისი ყოფად არამედ სიტყუანი წმიდისანი განარისხნეს.
და განრისხნა გულის-წყრომით უფალი საბაოთ ერსა თჳ<ს>სა ზედა და დადვა ჴელი მისი მათ ზედა და მოსრნა იგინი და განრისხნა მთათა ზედა და იქმნნეს მკურდარნი მათნი ვითარცა სკორჱ შორის გზასა, და ამას ყოველსა ზედა არა მოიქცა გულის-წყრომაჲ მისი, არამედ მერმეცა ჴელი მისი მაღალ არს.
აწ უკუჱ აღიღოს სასწაული წარმართთა მიმართ შორიელთა და წარმოიყვანნეს იგინი კიდითგან ქუეყანისაჲთ და აჰა ესერა მალედ ადრე მოვლენ.
არა ჰშიოდის არცა დაშურენ არცა ჰრულოდის არცა დაიძინონ არცა Page of ms. J: A40r განიჴსნან სარტყელნი წელთა მათთა გან/ არცა განთქდენ საბელნი ფერჴთა მათთანი,
რომელთანა ისარნი მათნი მალე არიან და მშჳლდნი მათნი მორთხმულ, ფერჴნი ცხენთა მათთანი ვითარცა მყარი კლდჱ შერაცხილ არიან, ეტლის-თუალნი ეტლებისა მათისანი ვითარცა ნიავქარნი,
მოიწინენ ვითარცა ლომნი, და წარმოდგენ ვითარცა ლეკუნი ლომთანი, და შეიპყრას და იზახოს ვითარცა მჴეცმან, და განიღოს, და არა ვინ იყოს მჴსნელ მათა.
და ღაღადებაჲ იყოს მათი მას დღესა შინა ვითარცა ოხრაჲ ზღჳსაჲ მღელვარისაჲ. და აღიხილნენ თუალნი ზეცად, და ქუეყანად დამართ. და აჰა ესერა ბნელი ფიცხელი, და ბნელი განკჳრვებასა მათსა.
