უფალო ვინ მე ჰრწმენა სასმენელი ჩუენი, და მკლავი უფლისაჲ ვის გამოეცხადა.
უთხრათ ჩუენ ესე მის წინაშე ვითარცა ყრმაჲ, ვითარცა ძირნი ქუეყანასა ურწყულსა ვიხილეთ ჩუენ იგი, და არა იყო ხილვაჲ იგი მისი, არცა დიდებაჲ.
არამედ ხილვაჲ იგი მისი უპატიო, და დაკლებულ უფროჲს ძეთა Page of ms. J: A87r კაცთასა./ კაცი გუემასა შინა იყო, და იცის დათმენაჲ სალმობათაჲ, რამეთუ არა გარე-მიიქცია პირი თჳსი, იგინი და არა შეირაცხა.
ამან უძლურებანი ჩუენნი იტჳრთნეს, და სალმობათა ჩუენთათჳს ნუგეშინის-გუეცეს, და ჩუენ შეგუერაცხა იგი სალმობათა შინა, და გუემათა და ძჳრთა.
ხოლო იგი იწყლა უშჯულოებათა ჩუენთათჳს, და იგუემა ცოდვათა ჩუენთათჳს. სწავლაჲ მშჳდობისა ჩუენისაჲ მისა მიმართ, და წყლულებითა მისითა ჩუენ განვიკურნენით.
ყოველნი ვითარცა ცხოვარნი შეცთომილ ვიყვენით: კაცი გზასა თჳსსა შესცთა, და უფალმან მისცა იგი ცოდვათა ჩუენთათჳს.
ხოლო იგი განბოროტებისა მისგან, არა აღაღებს პირსა თჳსსა. ვითარცა ცხოვარი კლვად მიიგუარა, და ვითარცა ტარიგი წინაშე მრისუველისა უჴმობელად დგა, ეგრეთ არა აღაღებს პირსა თჳსსა.
სიმდაბლითა თჳსითა საშჯელი მისი მიეღო, და თესლტომი მისი ვინ მე უძლოს მითხრობად, რამეთუ მიღებულ არს ქუეყანით ცხორებაჲ მისი, და უშჯულოებისათჳს ერისა ჩემისა მიეცა იგი სიკუდიდ.
და მივსცნე უკეთურნი დაფლვისა მისისა წილ, და მდიდარნი იგი სიკუდილისა მისისა წილ. რამეთუ უშჯულოებაჲ მან არა რაჲ ქმნა, არცა იპოვა ზაკუვაჲ პირსა მისსა.
და უფალსა ჰნებავს განწმედად იგი წყლულებისა მისგან. უკუეთუ მისცეთ თქუენ ცოდვათა მათთჳს, თუალთა თქუენთა იხილონ ნათესავი მყოვარ-ცხორებული, და უფალსა ჰნებავს მოსპოლვად მისგან სალმობაჲ სულისა მისისაჲ,
ჩუენებად მისა ნათელი, დაბადებად გულის-ჴმის-ყოფითა, განმართლებად მართლისა მის, დამონებად მრავალთა, და ცოდვანი მათნი მან, თავადმან აღიხუნეს.
ამისთჳსცა მან თავადმან დაიმკჳდრნეს მრავალნი, და ძლიერთაჲ Page of ms. J: A87v განუყოს ნატყუენავი. ამისთჳს რამეთუ მიეცა სიკუდილსა/ სული მისი და უშჯულოთა თანა <შეირაცხა>, და მან ცოდვანი მრავალნი თავს-ისხნა, და უშჯულოებათა მათთათჳს მიეცა.
