იხარებდ ბერწი ეგე, რომელი არა ჰშობდ, წიოდე, და ღაღადებდ და ჴმობდ, რომელსა ეგე არა გელმოდა, რამეთუ მრავალ არიან შვილნი ოჴრისანი მის, უფროჲს ვიდრე არა მას, რომელსა ესუა ქმარი: და თქუა უფალმან:
განავრცე ადგილი კარვისა შენისაჲ, და ეზოთა შენთაჲ აღჰმართე. ნუ ერიდები: განაგრძელენ საბელნი შენნი, და მანანი შენნი განაძლიერენ.
უფროჲს მარჯუნ და მარცხნ განჰმარტე იგი, და ნათესავმან შენმან წარმართნი დაიმკჳდრნეს, და ქალაქნი მოოჴრებულნი დაიმკჳდრნე.
ნუ გეშინინ რამეთუ გრცხუენა, ნუცა გეკდიმებინ, რამეთუ იყუედრე. რამეთუ სირცხჳლი საუკუნოჲ დაივიწყო, და ყუედრებაჲ ქურიობისა შენისაჲ არღარა მოიჴსენო.
რამეთუ უფალმან რომელმან შეგქმნა შენ, უფალ ყოვლისა-მპყრობელ არს სახელი მისი, და რომელმან გიჴსნა შენ, ღმერთმან ისრაჱლისამან, იგი თავადი ღმერთ ითქუას ყოველსა ქუეყანასა ზედა.
არა ვითარცა დედაკაცსა დატევებულსა და სულ-მოკლესა გიწოდა შენ უფალმან: ვითარცა დედაკაცი სიჭაბუკითგან მოძულებული, თქუა უფალმან.
წუთ რაჲ მე, მცირედ, ჟამ ერთ, დაგიტევე შენ. და წყალობითა დიდითა შეგიწყალო შენ,
გულის-წყრომითა მცირედ გარე-მივიქციე პირი ჩემი შენგან, და წყალობითა საუკუნოჲთა შეგიწყალო შენ, იტყჳს მჴსნელი შენი უფალი.
წყლით-რღუნითგან ნოვესით ესე არს ჩემდა. რამეთუ ვეფუცე მას, მას ჟამსა შინა ქუეყანასა არღარა განრისხებად მერმე,
და არცაღა თქუმითა ჩემითა მთანი მისნი გარდავცვალნე, და არცაღა ბორცუნი მისნი შეირყინენ, ეგრევე არცაღა ჩემ მიერ შენ წყალობაჲ ჩემი მოგაკლდეს, და არცა აღთქუმაჲ მშჳდობისა შენისაჲ განგეშოვროს, თქუა უფალმან. ლხინება იყავნ შენდა. Page of ms. J: A88r
დამდაბლებულო და განუსუენებე/ლო, ვიდრემდე ნუგეშინის-გეცეს შენ. აჰა ესერა მე განგიმზადო შენ ანთრაკი, და კარქიდონი ქვად შენდა, და საფუძველნი შენნი საფირონისანი აღვჰმართნე,
და აღვაშჱნნე ზღუდენი შენნი თუალითა პატიოსანთა, და აღვჰმართნე ბჭენი შენნი ფიცრულითა კურასტანითა, და მოვზღუდნე ზღუდენი შენნი რჩეულითა ანთრაკითა.
და ყოველნი ძენი შენნი ღმრთით სწავლულნი, და მრავლითა მშჳდობითა იყვნენ შვილნი შენნი,
და სიმართლითა აღეშჱნო: განეშოვრე სიცრუვისაგან, და არა გეშინოდის, და ზარი არა შეგეხოს შენ.
აჰა ესერა მწირნი მოგიჴდენ შენ ჩემთჳს, და დაგიმკჳდრონ შენ, და შენდა მოივლტოდიან.
აჰა ესერა მე დაგბადე შენ, არა ვითარ იგი მჭედელი ჰბერავნ ცეცხლისა ნაკუერცხალთა, და გამოიღებნ ჭურჭელსა საქმედ. ხოლო მე დაგბადე შენ არა წარსაწყმედელად და განსარყუნელად.
ყოველსა ჭურჭელსა განხრწნადსა შენდა მიმართ არა წარემართოს, და ყოველი ჴმაჲ, რომელი აღდგეს შენ ზედა საშჯელად: ყოველთა მათ სძლო შენ, ხოლო თანა-მდებნი იგინი იყვნენ მწუხარებასა შინა. არს სამკჳდრებელი მსახურთა უფლისათაჲ, და თქუენ იყვნეთ ჩემდა მართალ, თქუა უფალმან.
