და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ იერემიაჲსა მიმართ გუალვისათჳს.
მგლოვარე იქმნა ჰურიასტანი, და ბჭენი მისნი დაცუდნეს, დაჰბნელდა ქუეყანასა ზედა, და ღაღადებაჲ იჱრუსალემისაჲ აღმაღლდა.
და მდიდართა მათთა წარავლინნეს ჭაბუკნი მათნი წყლის, რამეთუ მივიდეს ჯურღმულებსა და არა პოვეს წყალი, <და> მიაქცინეს სარწყულნი მათნი ცუდნი, და ჰრცხუენა და კდემულ იქმნნეს, აღმოიგურნეს თავთა მათთა.
და საქმეთა ქუეყანისათა მოაკლდა, რამეთუ არა იყო წჳმაჲ ქუეყანასა ზედა; <ჰრცხუენა მოქმედთა ქუეყანისათა> Page of ms. J: A114r და აღმოიბურნეს/ თავსა მათსა.
და ირემნიცა იზუნეს ველსა გარე, და დაუტევნეს ნუკრნი, რამეთუ არა იყო მწუანე.
კანჯარნი დადგეს ველთა ზედა, და წოვდეს ქარსა ვითარცა ვეშაპნი. მოაკლდა თუალთა მათთა, რამეთუ არა იყო თივაჲ.
უკუეთუ ცოდვანი ჩუენნი წინააღმიდგებიან ჩუენ, უფალო, ყავ წყალობა სახელისა შენისათჳს, რამეთუ მრავალ არიან ცოდვანი ჩუენნი წინაშე შენსა, <რამეთუ შენ შეგცოდეთ.
თმენაო ისრაჱლისაო> უფალო, გჳჴსნენ ჩუენ ჟამსა ჭირისასა, რაჲსათჳს იქმენ ვითარცა მსხემი ქუეყანასა ზედა და ვითარცა მკჳდრი და მიაქცევნ საყოფლად თჳსა.
ნუ იყოფი ვითარცა კაცი მძინარჱ, და ვითარცა მამაკაცი ვერ შემძლებელი განრინებად, და შენ ჩუენ შორის ხარ უფალო, და სახელი შენი წოდებულ არს ჩუენ ზედა, ნუ დაგჳვიწყებ ჩუენ.
ესრე იტყჳს უფალი ერისა ამისთჳს, შეიყუარეს ძრვაჲ ფერჴთა მათთაჲ, და არა ჰრიდეს, და ღმერთმან არა ინება მათ შორის, აწ მოიჴსენოს უშჯულოებათა მათთაჲ, და აღხილვა ყოს ცოდვათა მათთაჲ.
და მრქუა მე უფალმან, ნა ილოცავ ამის ერისათჳს კეთილობად,
ხოლო იმარხვიდენ ღათუ, არავე ვისმინო ლოცვისა მათისაჲ; და შე-ღათუ-წირნენ მრგულიად-დასაწუველნი საკუერთხთანი, არა მთნდენ იგინი, არამედ მახჳლითა და სიყმილითა და სიკუდილითა მე მოვასრულნე იგინი.
რამეთუ ვთქუ; რომელი ეგე ხარ თავადი უფალ, აჰა ესერა წინაწარმეტყუელნი მათნი უთხრობენ მათ, ვითარმედ არა იხილოთ მახჳლი, და სიყმილი არა იყოს თქუენ შორის, არამედ ჭეშმარიტებაჲ და მშჳდობაჲ მოვსცე ქუეყანასა და ადგილსა ამას.
და მრქუა მე უფალმან; ჱილსა <წინაწარმეტყუელნი> წინაწარმეტყუელებენ სახელითა ჩემითა; არა მივავლინენ იგინი და არა ვამცენ მათ, და არცა ვიტყოდე მათა მიმართ, რამეთუ ხილვათა ტყუილისათა და ცუდისათა და ნებათა გულისა მათისათა გიწინაწარმეტყუელებენ თქუენ.
ამისთჳს ესრე იტყჳს უფალი; წინაწარმეტყუელნი, რომელნი წინაწარმეტყუელებენ სახელითა ჩემითა, და მე არა მივავლინენ იგინი, რომელნი იგი იტყჳან, მახჳლი და სიყმილი არა იყოს ქუეყანასა ამას ზედა, სიკუდილითა და სენითა წრტიალითა და მახჳლითა და სიყმილითა აღესრულნენ წინაწარმეტყუელნი იგი.
და ერი ეგე, რომელთა იგინი უწინაწარმეტყუელებდენ მათ. და იყვნენ დაგდებულ გზათა ზედა იჱრუსალემისათა პირისაგან მახჳლისა და სიყმილისა, Page of ms. J: A114v და არა ვინ იყოს/ მფლველ მათა, იგინი და ცოლნი მათნი და ძენი მათნი და ასულნი მათნი, და გარდავასხა მათ ზედა ძჳრი მათი.
და ჰრქუა მათ სიტყუაჲ ესე; გარდამოადინნედ თუალთა თქუენთა ცრემლნი დღჱ და ღამჱ, და ნა მოაკლებედ, რამეთუ შემუსრვითა დიდითა შეიმუსრა ქალწული ასული ერისა ჩემისაჲ და წყლულებითა სალმობიერითა ფრიად.
გან-თუ-ვიდე ველად, და აჰა მუნ მოწყლულნი მახჳლისანი, და შე-თუ-ვიდე ქალაქად, აჰა ესერა სალმობაჲ სიყმილისაჲ, რამეთუ წინაწარმეტყუელი და მღდელი წარვიდეს ქუეყანად, რომელ არა იცოდეს.
ნუმცა შეურაცხებით შეურაცხ-ჰყავ იუდაჲ, ანუ სიონით განეშორა სული შენი, რად გუწყლენ ჩუენ, და არა არს ჩუენდა კურნება. ვითმენდით მშჳდობად, და არა არს კეთილი, ჟამად ლხინებისა, და აჰა ესერა აღტეხაჲ;
უწყნით, უფალო, ცოდვანი ჩუენნი და უშჯულოებანი მამათა ჩუენთანი, რამეთუ ვცოდეთ წინაშე შენსა.
დააცხრვე სახელითა შენითა; ნუ წარს<წ>ყმედ საყდარსა დიდებისა შენისასა, მოიჴსენე, ნუ განაქარვებ აღთქუმასა შენსა, რომელ არს ჩუენ თანა.
არს ნუ ვინ კერპთა შორის წარმართთასა მაწჳმებელ, და ცამან მოსცეს სიმაძღრჱ თჳსი, არამედ შენ ხარ თავადი უფალ, და დაგითმოთ შენ, რამეთუ შენ შეჰქმენ ესე ყოველი.;
