უკუეთუ განუტეოს კაცმან ცოლი თჳსი, და წარვიდეს მისგან, და იყოს იგი ქმრის სხჳსა, მო-ნუ-იქცეს მოქცევით მერმე მისა ვე, არამედ შეგინებით შეიგინის დედაკაცი იგი, და შენ ისიძვე მწყემსთა თანა მრავალთა, და მოიქეც ჩემდა ვე, იტყჳს უფალი.
ათიხილენ თუალნი შენნი, და იხილე სადა არა შეიგინე, გზათა ზედა დაშჯედ, და ილოდე ვითარცა ყუავი უდაბნოსა შინა მარტოჲ; შეაგინე ქუეყანაჲ იგი სიძვითა შენითა და უკეთურებითა შენითა.
და გესხნეს შენ მწყემს მრავალ საცთურად შენდა; პირი ვითარცა როსკიპისაჲ გექმნა შენ, ურცხჳნა იქმენ ყოველთა მიმართ.
არა ვითარ სახლ მიწდე მე, და მამა და მფლობელ სიქალწულე შენი.
და-ნუ-ადგრესა უკუნისამდე, ანუ და-ნუ-იმარხოსა ძლევად. აჰა ესე<რა> სთქუ, და ჰყავ ძჳრი ესე, და განსძლიერდი.
და მრქუა მე უფალმან დღეთა იოსია მეფისათა; იხილე რაჲ მიყვეს მკჳდრთა ისრაჱლისათა. მივიდეს ყოველთა მთათა მაღალთა და ქუეშჱ ყოველთა ხეთა სერტყთა, და ისიძვიდეს მუნ.
და ვთქუ შემდგომად სიძვისა მისისა, მოიქეც ჩემდა ვე, და არა მოიქცა. და იხილა სიცრუვჱ მისი უწესომან იუდა დამან მისმან.
და ვიხილე რამეთუ ყოველთათჳს, რომელთაგან გარდავარდა იგი რომელთაგან იმრუშებდა მკჳდრი ისრაჱლი, და განვავლინე იგი, და მივეც მას წიგნი განტევებისა ჴელთა მისთა, და არა შეიშინა უწესომან იუდა დამან Page of ms. J: A101v მისმან, და წარვიდა, და ისიძვა მანცა.
და იქმნა სიძ/ვაჲ იგი მისი არად, და შეაგინა ქუეყანაჲ, და იმრუშა ძელსა და ქვასა.
და ამათ ყოველთაგან არა მოიქცა უწესოჲ იუდა დაჲ მისი ყოვლითა გულითა მისითა, <არამედ სიცრუვით>.
და მრქუა მე უფალმან; განიმართლა სული თჳსი განდგომამან ისრაჱლისამან უწესოჲსაგან იუდაჲსა.
მივედ და აღმოიკითხენ სიტყუანი <ესე> ჩრდილოჲთ კერძო, და არქუ; მოიქეც ჩემდა მკჳდრი ისრაჱლისაჲ, იტყჳს უფალი, და არა დავიმტკიცო პირი ჩემი თქუენ ზედა, რამეთუ მოწყალე ვარ მე, იტყჳს უფალი, და არა გრისხვიდე თქუენ უკუნისამდე.
გარნა გულის-ჴმა-ყავ უშჯულოებაჲ შენი, რამეთუ უფლისა ღმრთისა შენისა მიმართ უღმრთო იქმენ, და განამრავლენ გზანი შენნი უცხოთა მიმართ ქუეშჱ ყოველსა ხესა სერტყოანსა, ხოლო ჴმისა ჩემისაჲ არა ისმინე, იტყჳს უფალი.
მოიქეცით შვილნი განდგომილნი, იტყჳს უფალი, რამეთუ მე გეუფლო თქუენ, და მოვიღო თქუენგან ერთი ქალაქისაგან, და ორი ნათესავისაგან, და მოგიყვანნე თქუენ სიონდ.
და გცე თქუენ მწყემს ნებად გულისა ჩემისა, და მწყსით გმწყსიდეს თქუენ მეცნიერებით .
და იყოს გან-თუ-ჰმრავლდეთ და აღორძნდეთ ქუეყანასა ზედა, თქუა უფალმან; მათ დღეთა შინა, იტყჳს უფალი, არღარა თქუან ვითარმედ კიდობანი აღთქუმისაჲ წმიდისა ისრაჱლისაჲ, არა მოუჴდეს გულსა, არცა სახელ-ედვას მას შინა, და არა მოიძიოს მერმე, და არცა იქმნას მერმე.
და მათ დღეთა შინა და მას ჟამსა უწოდიან იჱრუსალემსა საყდრად უფლისად, და შეკრბენ მუნ ყოველნი წარმართნი სახელითა უფლისაჲთა იჱრუსალემდ, და არღარა ვიდოდიან იგინი მერმე შემდგომად ნებათა გულისა მათისა უკეთურისათა.
მათ დღეთა შინა შეკრბეს სახლი იუღაჲსი სახლსა თანა ისრაჱლისასა, და მოვიდენ ერთბამად Page of ms. J: A102r ჩრდილ/ოჲთ ყოველთაგან სოფელთა ქუეყანად, რომელ დაუმკჳდრე მამათა მათთა.
და მე ვთქუ; იყავნ უფალო, რამეთუ დაგადგინენ თქუენ შვილად, და მიგეც თქუენ ქუეყანაჲ რჩეული სამკჳდრებელი სახელოვანი ღმრთისა ყოვლისა-მპყრობელისაჲ. და გარქუ; მამად მიწოდეთ მე, და ჩემგან ნუ გარე-მიიქცევით.
ხოლო ვითარცა ეცრუვის ცოლი თანა-მყოფსა თჳსსა, ეგრე მეცრუვა მე სახლი ისრაჱლისაჲ და სახლი იუდაჲსი, იტყჳს უფალი.
ჴმაჲ ბაგეთაგან ისმა ტირილისა და ვედრებისაჲ ძეთა ისრაჱლისათაჲ, რამეთუ უშჯულოებდეს გზათა თჳსთა, და დაივიწყეს ღმერთი წმიდაჲ მათი.
მოიქეცით, შვილნო, მოქცევით, და მე გილხინო წყლულებათა თქუენთა; აჰა ესერა ჩუენ ვიყვნეთ შენდა, რამეთუ შენ ხარ ღმერთი ჩუენი.
ნანდჳლ ნაცილ იყვნეს ბორცუნი და ძალი მთათაჲ, ხოლო უფლისაგან არს ღმრთისა ჩუენისა ცხორებაჲ სახლსა ისრაჱლისასა.
და სირცხჳლმან განკაფნა შრომანი მამათა ჩუენთანი სიჭაბუკით მათითგან, და იყო ცხოვარი მათი და ზუარაკები მათი, ძენი მათნი და ასულნი მათნი.
დავწევით სირცხჳლითა ჩუენითა, და დაგუფარნა ჩუენ გინებამან ჩუენმან, რამეთუ წინაშე უფლისა ჩუენისა ვცოდეთ ჩუენ და მამათა ჩუენთა სიჭაბუკით ჩუენითბან მო-აქა-დღედმდე, არა ვისმინეთ ჴმაჲ ღმრთისა ჩუენისაჲ.
