განუხუენ ლიბანემან კარნი შენნი, და შეჭამენინ <ცეცხლმან> ნაძუნი შენნი.
ღაღადებდედ ფიჭუნი, რამეთუ დაეცნეს ნაძუნი, რამეთუ დიდ-ძალად დიდღიდნი უბადრუკ იქმნნეს, და ღაღადებდით მუხანი ბასა<ანისა>ნი, რამეთუ დაეცა მაღნარი იგი ჴშირი ნერგი.
ჴმაჲ გოდებისაჲ მწყემსთაჲ, რამეთუ Page of ms. J: A28v დაგლახაკნა დიდებულებაჲ მათი; ჴმაჲ ზახებისაჲ ლომთაჲ, რამეთუ და/გლახაკნა კრებულებაჲ იგი იორდანისაჲ.
ამას იტყჳს უფალი ყოვლისა-მპყრობელი; დამწყსენით ცხოვარნი იგი კლვადნი,
რომელთა მომგებელნი მათნი დაწყუდიდეს და არა ინანდეს. და რომელნი განჰყიდდეს მათ იტყოდეს; კურთხეულ არს უფალი, და განვმდიდრდით, და მწყემსთა მათთა არა რაჲ ევნებოდა მათთჳს.
ამისთჳს არღარა ვერიდო დამკჳდრებულთა ქუეყანისათა, იტყჳს უფალი; და აჰა ესერა მე მივსცემ კაცთა თითოეულსა ჴელთა მოყუსისათა და ჴელთა მეფისა თჳსისათა, და მოსრან ქუეყანაჲ, და არა განვარინნე იგინი ჴელთაგან მათთა.
<და> დავმწყსნე ცხოვარნი იგი კლვადნი ქანანელთასა, და მოვიხუნე თავისა ჩემისა ორნი კუერთხნი, ერთსა უწოდე სიკეთჱ, და ერთსა უწოდე ნაწილებ, და დავმწყსნე ცხოვარნი ჩემნი.
და აღვიხუნე სამნი მწყემსნი ერთსა შინა თუესა, და დამძიმდეს სული ჩემი მათ ზედა, რამეთუ სულიცა მათი იმუღრობდა ჩემდამო.
და ვთქუ; არა გმწყსიდე თქუენ, მოსიკუდიდი იგი მოკუედინ, და მოკლებული იგი მოაკლდინ, და ნეშტთა მათ შეჭამედ კაცად-კაცადმან ჴორცი მოყუსისა თჳსისაჲ.
და მოვიღო კუერთხი იგი ჩემი კეთილი, და განვაგდო კუერთხი იგი სხუაჲ განქარვებად აღთქუმაჲ ჩემი, რომელ იგი აღუთქუ ყოველსა მას ერსა.
და განქარდეს მას დღესა შინა, და იცნნენ ქანანელთა ცხოვარნი, რომელნი დამარხულ არიან ჩემდა, რამეთუ სიტყუაჲ უფლისა მიერ არს.
და ვარქუ მათ; უკუეთუ კეთილ არს თქუენ წინაშე, მომეცით სასყიდელი ჩუენი, გინა განაწესეთ; და მომიწონეს მე სასყიდელი ჩემი ოც და ათი ვეცხლი.
და Page of ms. J: A29r მრქუა მე უფალმან, დადევ ეგე ბრძმედსა შინა, და განიხილე/ უკუეთუ გამოცდილ არს, ვითარცა სახედ მე გამოვიცადე მათთჳს. და მოვიღე ოც და ათი იგი ვეცხლი, და დავდევ იგი სახლსა შინა უფლისასა ბრძმედთა მათ საჴუმილისათა.
და განვაგდე კუერთხი იგი მეორე ნაწილისაჲ განქარვებად აღთქუმაჲ იგი შორის იუდაჲსა და შორის ისრაჱლ<ი>სა.
და მრქუა მე უფალმან; მერმე მოვიღე ჭურჭელი სასამწყსუჱ მწყემსისა უცებისაჲ;
რამეთუ აჰა ესერა აღვადგინო მწყემსი ქუეყანასა ზედა, მოკლებულსა მას უძლურსა არა მიხედოს, და განგნეული იგი არა მოიძიოს, და განტეხილი იგი არაჲ განკურნოს, და ცოცხალი იგი არა იღუაწოს, და ჴორცი იგი რჩეულთაჲ მათ შეჭამოს, და კოჭნი მათნი განუმრუდნეს.
ჵ რომელნი ეგე ჰმწყსით ამაოებასა, და დაგიტევებიან ცხოვარნი მახჳლი მკლავსა მათსა, და თუალსა მარჯუენესა მისსა, და მკლავი მისი განჴმობით განჴმეს, და თუალი მარჯუენე მისი დაბრმობით დაბრმეს.:
