თქუმული სიტყჳსა უფლისაჲ ქუეყანასა სედრაკისასა, და დამასკისასა მსხუერპლი მისი, რამეთუ უფალი ხედავს კაცთა და ყოველთა ტომთა ისრაჱლისათა, Page of ms. J: A27r
და ემათს/ და საზღვართა მისთა, ტჳროსს და სიდონს, რამეთუ განიზრახეს ფრიად.
და ა<ღა>შჱნნა ტჳროსმან ზღუდენი თჳსნი, და დაიუნჯა ვეცხლი ვითარცა მიწაჲ, და ოქროჲ ვითარცა თიჴაჲ გზათაჲ.
ამისთჳს უფალმან დაიმკჳდრნეს იგინი, და მოსრას ზღუასა შინა ძალი მისი, და თავადი იგი ცეცხლითა განილიოს.
იხილოს ასკალონმან და შეეშინოს, და გაზასა ელმოდის ფრიად, აკარონსაცა რამეთუ ჰრცხუენა შეცოდებითა თჳსითა, და წარწყმდეს მეფე გაზაჲთ, და ასკალონი არა დაეშენოს.
და დაეშჱნნენ უცხოთესლნი აზოტეს შინა, და დავარღჳო გინებაჲ უცხოთესლთაჲ;
და აღვიღო სისხლი მათი პირისაგან მათისა, და საძაგელებაჲ მათი შორის კბილთა მათთა, და დაუშთენ ესენიცა ღმერთსა ჩუენსა, და იყვნენ ვითარცა ათასის-თავნი იუდასა შორის, და აკარონი ვითარცა იებოსელი.
და აღუდგინო სახლსა ჩემსა ზედა-მდგომელი, რაჲთა არა განვიდეს და არცა მო-ვინ-აქციოს, და არა ვინ მოვიღეს მათ ზედა წარმტყუენველი მიერითგან არღარა, რამეთუ აწ ვიხილე თუალითა ჩემითა.
გიხაროდენ ფრიად, ასულო სიონისაო; ქადაგებდ ასულო იჱრუსალემისაო. აჰა მეუფჱ შენი მოვალს შენდა მართალი და მაცხოვარი, და მან გიჴსნეს შენ. იგი თავადი არს მშჳდ, და ზე ზის კარაულსა და კიცუსა ახალსა.
და მოსრას ეტლები ეფრემისგან, და ცხენები იჱრუსალემით, და მოისპოს მშჳლდი საბრძოლი და სიმრავლჱ და მშჳდობაჲ წარმართ<თ>აგან, და მთავრობდეს წყალთა ვიდრე ზღუადმდე, და მდინარითგან ვიდრე დასასრულადმდე ქუეყანისა.
და შენ სისხლითა აღთქუმისაჲთა განუტევენ კრულნი შენნი მღჳმისაგან, რომელსა არა აქუნდა წყალი.
სხდეთ საპყრობილესა შინა კრულნი Page of ms. J: A27v კრებულისანი, და დღისა წილ ერთისა/ მწირობისა შენისა მრჩობლი მიგაგო შენ.
რამეთუ მოგირთხ შენ იუდა თავისა ჩემისა მშჳლდად, და ვწყალ ეფრემ, და აღვადგინნე შვილნი შენნი, სიონ, შვილთა ზედა იონთასა, და შეგახო შენ ვითარცა მახჳლი ბრძოლისაჲ.
და უფალი იყოს მათ ზედა, და გამოვიდეს ვითარცა ელვაჲ საისრელი, და უფალმან ყოვლისა-მპყრობელმან საყჳრითა დაჰბეროს, და ვიდოდის ძრვითა თქუმისა მისისაჲთა.
და უფალი ყოვლისა-მპყრობელი შეეწიოს მათ, და განლინენ იგინი, <და დაჰფლნენ> ქვითა შურდულისაჲთა. და გამოწოონ სისხლი მათი ვითარცა ღჳნოჲ, და აღავსონ ფიალები ვითარცა საკურთხეველი.
და იჴსნნეს იგინი უფალმან ღმერთმან მას დღესა შინა ვითარცა ცხოვარი ერი თჳსი, რამეთუ ლოდნი წმიდანი გორვიდენ ქუეყანასა მისსა.
რამეთუ რაჲ იგი კეთილი მისი არს, და რაჲ იგი უმჯობჱსი მისი არს, საზრდელი ჭაბუკთა, და ღჳნოჲ სულნელებისაჲ ქალწულთა.:
