სასწორნი სიცრუვისანი ბილწ არიან წინაშე უფლისა და სასწორი მართალი სათნო არს წინაშე მისსა.
სადა არნ გინებაჲ, მუნცა არნ შეურაცხებაჲ; პირნი მართალთანი ზრახვენსიბრძნესა.
სისრულე უძღოდის მართალთა, დაბრკოლებამან თავის-მოთნენი დაამჴუნის.
ვერ სარგებელ ეყოს ფასი დღესა რისხვისასა, ხოლო სიმართლემან იჴსნეს სიკუდილი საგან.
Page of ms. P: 2R აღსრულებასა კაცისა მართლისასა არა წარწყმდეს სასოებაჲ მისი, ხოლო სიქადული უღმრთოთაჲ წარწყმდეს.
მართალი კაცი მონადირეთაგან განერის და მის წილ შეიპყრას უღმრთოჲ.
პირმან კაცისა უსჯულოჲსამან საფრჴჱ დაუბის მოყუასსა თჳსსა, ხოლო სიბრძნჱ კაცისა მართლისაჲ წარემართის.
სახიერებითა კაცთა მართალთაჲთა განაწესა ქალაქი, ხოლო წარწყმედასა კაცთა უღმრთოთასა იყოს სიხარული.
კურთხევითა მართალთაჲთა აღემართის ქალაქი, ხოლო პირთა უღმრთოთაჲთა დაემჴჳს.
კაცმან უგუნურმან შეურაცხ-ყვნის მოქალაქენი თჳსნი, ხოლო კაცსა ბრძენსა დუმილი ჰმატინ.
კაცმან უგუნურმან ამხილის ზრახვაჲ სასჯელსა შინა, ხოლო კაცმან ბრძენმან სულგრძელებით დაიმარხის ზრახვაჲ.
Page of ms. P: 80V სულსა თჳსსა კეთილი უყვის კაცმან მოწყალემან, ხოლო განხრწნის ჴორცნი თჳსნი უწყალომან.
უღმრთომან ქმნის საქმჱ სიცრუვისაჲ, ხოლო თესლი მართალთაჲ - სასყიდელი ჭეშმარიტებისაჲ.
შვილი მართალი იშვის ცხორებად, ხოლო დევნულებაჲ უღმრთოთაჲ - სიკუდიდ.
საძაგელ უფლისა - გულარძნილნი გზანი, შეწყნარებულ მისა - ყოველნი უბიწონი.
რომელმან ჴელი ჴელსა მისცეს სიცრუვით, არა უტანჯველ იყოს; ხოლო რომელი სთესვიდეს სიმართლესა, მოიღოს სასყიდელი სარწმუნოჲ.
ვითარცა საყური ნიკველსა ღორისასა, დედაკაცსა სახებოროტსა - სიკეთჱ.
გულის-თქუმაჲ მართლისაჲ ყოველივე კეთილ, ხოლო სასოებაჲ უღმრთოთაჲ წარწყმდეს.
არიან, რომელნი თესლსა სთესვენ და უფროჲსსა შეიკრიბენ; და არიან, რომელნი შეიკრიბენ სხუათასა და მოაკლდების.
სული კურთხეული ყოველივე წრფელ, ხოლო კაცი გულმწყრალი არა შუენიერ.
რომელმან შეიკრძალოს იფქლი, დაუშთინ იგი წამართ, და რომელი ძნელად ჰყოფდეს იფქლსა, ერის წყეულ იყავნ; ხოლო კურთხევაჲ უფლისაჲ თავსა ზედა უხჳსასა.
რომელი იქმოდის კეთილსა, ეძიებს მადლსა კეთილსა, ხოლო რომელი გამოეძიებს ბოროტსა, ეწიოს მასვე.
რომელი ესვიდეს სიმდიდრესა, დაეცეს; ხოლო რომელი ეწეოდის მართალსა, იგი გამობრწყინდეს.
რომელი არა თანა-შეეზავებოდის სახლსა თჳსსა, მან დაიმკჳდრნეს ქარნი, და ჰმონებდეს უგუნური ბრძენსა.
Page of ms. P: 15R ნაყოფისაგან სიმართლისა აღმოსცენდეს ხჱ ცხორებისაჲ; მიეხუნენ უჟამოსა სულნი უღმრთოთანი.
უკუეთუ მართალი ძნიად განერეს, უღმრთოჲ იგი და ცოდვილი სადაღა იპოვნენ?!
