Page of ms. P: 377V ვწამებ მე წინაშე ღმრთისა და უფლისა იესუ ქრისტჱსა, რომელმან განსაჯნეს ცხოველნი და მკუდარნი გამოჩინებისაებრ მისისა და სუფევისა.
ქადაგე სიტყუაჲ ესე, ჟამითი ჟამად ზედაადეგ, ამხილე, შეჰრისხენ და ნუგეშინის-ეც ყოველთა სულგრძელებითა და მოძღურებითა.
რამეთუ იყოს ჟამი, ოდეს სიცოცხლისა ამის მოძღურებასა არა თავს-იდებდენ, არამედ გულისთქუმისაებრ გულისა მათისა შეიკრებდენ მოძღურებასა ქავილითა ყურთაჲთა,
და ჭეშმარიტებისაგან სასმენელნი მათნი გარემიიქცინენ და ზღაპრებსა მიექცენ. ხოლო შენ ფრთხილ იყავ ყოველსა შინა, ძჳრსა იხილევდ, საქმე ქმენ მახარებელისაჲ, მსახურებაჲ ეგე შენი კეთილად აღასრულე.
რამეთუ მე აწ, ესერა, შევიწირვი, და ჟამი იგი მიქცევისა ჩემისაჲ მოიწია.
ღუაწლი კეთილი მომიღუაწებიეს, სრბაჲ აღმისრულებიეს, სარწმუნოებაჲ დამიმარხავს.
ამიერითგან მიმელის მე სიმართლისა იგი გჳრგჳნი, რომელი მომცეს მე უფალმან მას დღესა შინა, მართალმან მან მსაჯულმან; არა ხოლო თუ მე, არამედ ყოველთა, რომელთა შეიყუარეს გამოჩინებაჲ მისი.
