TITUS
Biblia Iberica: Psalterium et Odae
Part No. 62
Chapter: 62
Verse: 2
ღმერთო
,
ღმერთო
ჩემო
,
შენდამი
აღვიმსთე
;
სურიან
სულსა
ჩემსა
შენდამი
.
რაოდენჯერ
არს
ჴორცი
ესე
ჩემი
,
ვითარცა
ქუეყანასა
ზედა
უდაბნოსა
,
უგზოსა
და
ურწყულსა
?
Verse: 3
ესრეთ
წმიდასა
შინა
გეჩუენო
შენ
,
რაჲთა
ვიხილო
მე
ძალი
და
დიდებაჲ
შენი
.
Verse: 4
რამეთუ
უმჯობეს
არს
ჩემდა
წყალობაჲ
შენი
უფროჲს
საცხორებელთასა
და
ბაგენი
ჩემნი
გაქებდენ
შენ
.
Verse: 5
ესრეთ
გიგალობდე
შენ
,
ცხორებაო
ჩემო
,
და
სახელითა
შენითა
აღვიპყრნე
შენდამი
ჴელნი
ჩემნი
.
Verse: 6
ვითარცა
ცმელითა
სიპოხისაჲ[თა]
განძღეს
სული
ჩემი
და
ბაგითა
გალობისაჲთა
გაქებდეს
შენ
პირი
ჩემი
.
Verse: 7
უკუეთუმცა
მოგიჴსენე
შენ
სარეცელთა
ჩემთა
ზედა
,
ცისკარსამცა
აღვიმსთვე
და
გევედრებოდე
შენ
;
Verse: 8
რამეთუ
შენ
შემწე
მეყავ
მე
და
საფარველსა
ფრთეთა
შენთასა
ვიხარებდე
.
Verse: 9
მიგდევდა
შენ
სული
ჩემი
და
მე
შემიწყნარა
მარჯუენემან
შენმან
.
Verse: 10
ხოლო
მათ
ცუდად
იძიეს
სული
ჩემი
,
შთაჴდენ
იგინი
ქუესკნელთა
თანა
ქუეყანისათა
.
Verse: 11
მიეცნენ
იგინი
ჴელთა
მახუილისათა
,
ნაწილად
მელთა
იყვნენ
იგინი
.
Verse: 12
ხოლო
მეუფე
იხარებდეს
ღმრთისა
მიმართ
და
იქნენ
ყოველნი
,
რომელნი
ფუცვენ
მისა
,
რამეთუ
დაიყო
პირი
,
რომელი
იტყოდა
სიცრუესა
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Biblia Iberica: Psalterium et Odae
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 18.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.