და იტყოდა უფალი მოსეს მიმართ, მეტყუელი:
უბრძანე ძეთა ისრაელისათა და განავლინინ ბანაკისაგან ყოველი კეთროა\ნი Page of ms. Ga: 100v და ყოველი თესლმდინარე და ყოველი არაწმიდაჲ სულითა,
წულებრივითგან ვიდრე მდედრებრივამდე განავლინეთ გარეშე ბანაკისა და არა შეაგინნენ ბანაკნი მათნი, რომელთა შორის მე გარდამოვალ მათ შორის.
და ყვეს ეგრეთ ძეთა ისრაელისათა და განავლინნეს იგინი გარეშე ბანაკისა. ვითარცა ეტყოდა უფალი მოსეს, ეგრეთ ყვეს ძეთა ისრაელისათა.
და იტყოდა უფალი მოსეს მიმართ, მეტყუელი:
... მამაკაცმან ანუ დედაკაცმან, რომელმანცა ქმნეს ყოველთაგან ცოდვათა კაცობრი\ვთა, Page of ms. Ga: 101v და უგულვებელსყოფით უგულვებელს-ყოს, და ბრალი ქმნას სულმან მან,
აღიაროს ცოდვაჲ, რომელი ცოდა, და უკუნ-სცეს თავი ბრალისაჲ მის და მეხუთე მისი შესძინოს მას ზედა და უკუნ-სცეს, ვის-იგი უბრალა.
ხოლო უკუეთუ არა იყოს კაცისა მის ნათესავი, რაჲთა Page of ms. Gb: 42r უკუნ-ეცეს მას ბრალი, მისაცემელი უფლისაჲ მღდელისა იყოს იგი თჳნიერ ვერძისა მის ლხინე\ბისაჲსა, Page of ms. Ga: 102r რომლითა ლხინება ყოს მის მიერ მისთჳს,
და ყოველნი დასაბამნი და ყოველნი წმიდაქმნილნი ძეთა შორის ისრაელისათა, რაოდენთა რათ მოართუმენ უფალსა, მღდელისა მისისა იყვნენ იგინი,
და თითოეულნი წმიდაქმნულნი მისსა იყვნენ, და კაცმან რაოდენნი რაჲ მისცნეს მღდელსა, მისსა იყვნენ.
და იტყოდა უფალი მოსეს მიმართ, მეტყუელი:
ეტყოდე ძეთა ისრაელისათა და თქუ მათდა მიმართ: მამაკაცისაჲ Page of ms. Ga: 102v უკუეთუ გარდაჰჴდეს ცოლი მისი და უგულებელს-ყოს იგი უგულებელსყოფით,
და და-ვინმე-წვეს მის თანა საწოლითა თესლისაჲთა, და დაემალოს თუალთაგან ქმრისა მისისათა და დაუფაროს, და იგი იყოს შეგინებულ, და მოწამე არავინ იყოს მისსა, და იგი არა იყოს მიდგომილ,
და მოუჴდეს ქმარსა სული შურობისაჲ და ეშუროს ცოლსა თჳსსა და იყოს შეგინებულ, ანუ მოუჴდეს მას სული შურობისაჲ და ეშუროს ცოლსა თჳსსა და იგი არა იყოს შეგინებულ,
და მიიყვანოს კაცმან ცოლი თჳსი მღდელისა მიმართ და შეწიროს ძღუენი მისთჳს მეათედი საწყევოჲსა ფქვილი Page of ms. Ga: 103v ქრთილისაჲ, არა დაასხას მას ზედა ზეთი, არცა დასდვას მას ზედა გუნდრუკი, რამეთუ არს მსხუერპლი შურის სახეობისაჲ, მსხუერპლი მოსაჴსენებელისაჲ, აღმჴსენებელი ცოდვისაჲ.
და Page of ms. Gb: 42v მიიყვანოს იგი მღდელმან წინაშე უფლისა.
და მოიღოს მღდელმან წყა\ლი Page of ms. Ga: 104r წმიდაჲ ცხოველი ჭურჭლითა კეცისაჲთა და მიწისაგან, მყოფისა იატაკსა ზედა კარვისა საწამებლისასა, და მომღებელმან მღდელმან შთაასხას წყალსა მას,
და დაადგინოს მღდელმან დედაკაცი იგი წინაშე უფლისა და განაღოს თავი მის დედაკაცისაჲ და მისცეს ჴელთა მისთა ზედა მსხუერპლი შურის სახეობისაჲ, და ჴელსა შინა მღდელისასა იყოს წყალი მხილებისაჲ დაწყეული ესე.
და აფუცოს იგი მღდელმან და ჰრქუას დედაკაცსა: უკუეთუ არა და-ვინმე-წოლილ არს შენ თანა, უკუეთუ არა გარდასრულ ხარ შეგინებად ქუეშე ქმრისა შენისა, უბრალო იყო წყლისაგან მხილებისა, დაწყეულისა ამის.
ხოლო უკუეთუ გარდასრულ ხარ შენ ქმრის ქუეშე მყოფი, ანუ შეგინებულ ხარ შენ და მო-ვინმე-გცა საწოლი მისი შენ თანა თჳნიერ ქმრისა შენისა,
და აფუცოს მღდელმან დედაკაცი ფიცითა მიერ ამის წყევისათა და ჰრქუას მღდელმან დედაკაცსა: მიგეცინ შენ უფალმან წყე\ვასა Page of ms. Gb: 43r შინა და ფიცსა შინა შორის ერისა შენისა მოცემითა უფლისაგან ბარკალი შენი მორდომილად და მუცელი შენი განსივებულად,
და შევიდეს წყალი ესე დაწყეული მუცელსა შენსა განსივებად მუცლისა და მორდომად ბარკლისა შენისა. და თქუას დედაკაცმან: იყავნ, იყავნ.
და დაწერნეს მღდელმან წყევანი ყოველნი წიგნსა და აღჴოცნეს წყალსა შინა მხილებისასა დაწყეულსა
და ასუას დედაკაცსა მას წყალი იგი მხილებისაჲ დაწყეული და შე\ვიდეს Page of ms. Gb: 43v მისსა წყალი იგი მხილებისაჲ დაწყეული.
და მოიღოს მღდელმან ჴელისაგან მის დედაკაცისა მსხუერპლი შურის სახეობისაჲ და დადვას მსხუერპლი იგი წინაშე უფლისა და შეიღოს იგი საკურთხეველსა ზედა.
და იმჭელოს მღდელმან მსხუერპლისაგან მოსაჴსენებელისა მისისა და აღიღოს იგი საკურთხეველსა ზედა, და ამისსა შემდგომად სუას დედაკაცმან წყალი.
და იყოს, უკუეთუ იყოს ვიდრემე შეგინებულ და დავიწყებით დაჰვიწყა ქმარსა მისსა, და შევიდეს მისსა წყალი მხილებისაჲ დაწყეული და განსივნეს მუცელი და დამოჰვარდეს ბარკალი მისი, და იყოს დედაკაცი იგი საწყევარად ერსა შორის მისსა;
ხოლო უკუეთუ არა შეიგინოს დედაკაცი, წმიდა და უბიწო იყოს, და გამოათესლოს თესლი.
ესე არს სჯული შურის სახეობისაჲ, რომელიცა გარდაჰჴდეს დედაკაცი ქმრის ქუეშე მყოფი და შეიგინოს,
ანუ კაცი, რომლისაცა მოვიდეს მის Page of ms. Ga: 105r ზედა სული შურობისაჲ და ეშურვოს ცოლსა თჳსსა ... და ყოს მღდელმან ყოველი ესე შჯული,
და უბრალო იყოს კაცი იგი ცოდვისაგან და დედაკაცმან მან მიიღოს ცოდვაჲ თჳსი.
