რბიოდეთ გზათა შორის იერუსალიმისათა და იხილეთ და ცანთ და იძიეთ უბანთა ზედა მისთა. უკუეთუ ჰპოოთ კაცი. ანუ არს მოქმედი მსჯავრისა და მეძიებელი სარწმუნოებისა და მლხინებელ ვიყო მათდა, იტყჳს უფალი.
ცხოველ არს უფალი, იტყჳან, ამისთჳს არა ტყუილსა ზედა ფუცვენ.
უფალო, [3] თუალნი შენნი სარწმუნოებად მიმართ. ჰგუემენ იგინი. და არა სტკიოდა, მოასრულენ იგინი, და არა ინებეს მითუალვად წურთაჲ, განიმყარნეს პირნი მათნი უფროჲს კლდისა და არა ინებეს მოქცევაჲ.
და მე ვთქუ: ნუუკუე გლახაკნი არიან, მით რამეთუ ვერ შეუძლეს, რამეთუ არა იცნეს გზაჲ უფლისაჲ და სასჯელი ღმრთისაჲ.
მივიდე მდიდართა მიმართ და ვეზრახო მათ, რამეთუ მათ იცნეს გზაჲ უფლისაჲ და სასჯელი ღმრთისაჲ, და აჰა ერთბამად შემუსრეს უღელი, განხეთქნეს საკრველნი.
ამისთჳს დაესხა მათ ლომი მაღნარით, და მგელმან ვიდრე სახლთამდე მოსწყჳდნა იგინი, და ვეფხმან იღჳძა ქალაქთა მათთა ზედა. ყოველნი გამომავალნი მათგან მონადირებულ იქმნენ, რამეთუ განმრავლდეს უთნოობანი მათნი ძლიერად გარე-მოქცევასა მათსა შინა.
რომელთა ამათთჳს მლხინებელ გეყო შენ? ძეთა შენთა დამიტევეს მე და ფუცვიდეს არა მყოფთა მიმართ ღმერთთა; და განვაძღენ იგინი, და იმრუშებდეს და სახლებსა შინა მეძავთასა ისადგურეს.
ცხენებ დედალთ მბორგელ იქმნეს, თითოეული ცოლსა მოყუსისა თჳსისასა შეჰჴჳოდა.
ანუ მათ ზედა მოვიხილოა, იტყჳს უფალი, ანუ Page of ed. 1709: 69b ნათესავსა ზედა ესევითარსა შურ-იგოს სულმან ჩემმან?
აღვედით კაცისთავოანსა მისსა ზედა და დაარღჳენით, ხოლო აღსასრულსა ნუ ჰყოფთ, დაუტევენით საფუძველნი მისნი, რამეთუ უფლისანი არიან.
რამეთუ შეურაცხ-ყოფით შეურაცხება-ყო ჩემდამო სახლმან ისრაილისამან, სახლმან იუდაისამან, თქუა უფალმან.
უტყუეს უფალსა თჳსსა, თქუა უფალმან, და თქუეს: არა არიან ესე, არა მოვიდენ ჩემზედა ბოროტნი, და მახჳლი და სიყმილი არა ვიხილოთ.
წინაჲსწარმეტყუელნი ჩუენნი იყვნეს ქარად, და სიტყუაჲ უფლისაჲ არა იყო მათ შორის; ესრეთ იყოს მათდა.
ამისთჳს ამას იტყჳს უფალი ღმერთი ყოვლისა-მპყრობელი, ამის წილ რომელ სთქუთ სიტყუაჲ ესე: აჰა მე მივსცენ ს[ი]ტყუანი ჩემნი პირსა შენსა ცეცხლად, და ერი ესე შეშებ, და შეჭამენით იგინი.
აჰა მე მოვაწიო თქუენ ზედა ნათესავი შორით, სახლო ისრაილისაო, იტყჳს უფალი. ნათესავი დასაბამისაჲ არს პირველ ნათესავი საუკუნითგანი, ნათესავი, რომლისაჲ არა გესმოდის ენაჲ მისი და არცა გესმეს, რომელსა გეტყოდის.
კაპარჭნი მისნი, ვითარცა სამარე აღებული, ყოველნი ძლიერ.
და შეჭამდენ სამკალსა თქუენსა და პურთა თქუენთა და შეჭამდენ ძეთა თქუენთა და ასულთა თქუენთა და შეჭამდენ ზუარაკთა თქუენთა და ცხოვართა თქუენთა და მეჭამდენ ვენაჴთა თქუენთა და ლეღოანსა და ზეთის-ხეოანსა თქუენსა და განლეწნენ ქალაქნი მტკიცენი ჩუენნი, რომელთა ესევდით მათდა მიმართ და მახჳლისა.
და იყოს მათ დღეთა შინა, იტყჳს უფალი ღმერთი შენი, არა გყვნე აღსასრულ.
და იყოს, ოდეს სთქუათ: რაჲსთჳს მიყვნა უფალმან ღმერთმან ჩუენ ყოველნი ესე? და ჰრქუა მათ: მის წილ, რომელ დამიტევეთ მე და ჰმონეთ Page of ed. 1709: 80=70a ღმერთთა უცხოთა ქუეყანასა შინა თქუენსა, ეგრეთ ჰმსახუროთ უცხოთა ქუეყანასა შინა არა თქუენსა.
მიუთხრენით ესე სახლისა მიმართ იაკობისსა და სასმენელ იქმნენინ სახლისა მიმართ იუდაჲსსა და არქუ:
ისმინენ ესენი ერმან სულელმან და უგულომან: თუალნი მათდა, და არა ხედვენ, ყურნი მათდა, და არა ესმისყე.
ნუ ჩემგან არა შეიშინოთ, იტყჳს უფალი, ანუ პირისა ჩემისაგან არა იწიწვოდით? რომელმან დავაწესე ქჳშაჲ საზღვრად ზღჳსა ბრძანებად საუკუნოდ, და არა ზეშთაჰჴდეს მას და აღიძრას და ვერ შეუძლოს, და აღიტყუელონ ღელვათა მისთა და არა ზეშთაჰჴდენ მას.
ხოლო ერისა ამის იქმნა გული ურჩი და ურწმუნოჲ, მიაქცეს და წარვიდეს.
და არა თქუეს გულთა შინა მათთა: შევიშინოთ უფლისაგან ღმრთისა ჩუენისა, მომცემელისა ჩუენდა წჳმასა მსთუასა და მცხუედსა ჟამსა შინა დასრულებისასა ბრძანებასა მკისასა, და დამიცვნა ჩუენ.
უსჯულოებათა თქუენდა განდრიკნეს ესენი, და ცოდვათა თქუენთა მოავლნეს კეთილნი თქუენგან.
რამეთუ იპოვნეს ერსა შორის ჩემსა უმთნონი, და მახენი, ვითარცა საბრჴენი, და საბრჴენი, ვითარცა სახე მონადარისაჲ, დაარწყუნეს განსახრწნელად კაცთა [27] და შეიპყრობდეს.
ვითარცა მახე აღფოლხუებული, სავსე მფრინვლებითა, ეგრეთ სახლნი მათნი სავსე ზაკუვითა, ამისთჳს განდიდნეს და გამდიდრდეს,
განსუქნეს და განპოხნეს და გარდაჰჴდეს, სიტყუათა ჩემთა და მსჯავრსა და არა შჯიდეს მსჯავრსა ობლისასა და მსჯავრსა ქურივისასა არ სჯიდეს.
ნუ ამათ ზედა არ მომიხილოა, იტყჳს უფალი, ანუ ნათესავისაგან ესევითარისა არა შურ-იგოს სულმან ჩე\მმან Page of ed. 1709: 80=70b ?
განკრთომაჲ და შეძრწუნებაჲ იქმნეს ქუეყანასა ზედა.
წინაჲსწარმეტყუელნი წინაჲსწარმეტყუელებენ უმართლოთა და მღდელთა აღიტყუელნეს ჴელნი მათნი, და ერმან ჩემმან შეიყუარა ესრეთ, და რაჲ ჰყოთ ამის შემდგომადთა შინა?
