ვინ მოსცეს თავსა ჩემსა წყალი და თუალთა ჩემთა წყაროჲ ცრემლთაჲ? და ვსტიროდი ერსა ამას ჩემსა დღე და ღამე, მოწყლულთა ასულისა ერისა ჩემისათა.
ვინ მომცეს მე უდაბნოსა შინა სადგური უკუანაჲსკნელი, და დაუტევო ერი ჩემი Page of ed. 1709: 75a და წარვიდე მისგან, რამეთუ ყოველნი იმრუშებენ, კრებული შეურაცხ-მყოფელთაჲ.
მორთხმულ ყვეს ენაჲ მათი, ვითარცა მშჳლდი, ტყუილი და არსარწმუნოებაჲ განძლიერდა ქუეყანასა, რამეთუ ბოროტთაგან ბოროტთა მომართ გამოვიდეს, და მე არა მიცნეს, იტყჳს უფალი.
კაცადი მოყუსისაგან თვსისა ერიდენით და ძმათა თქუენთა ნუ ესავთ, რამეთუ ყოველი ძმაჲ წიხლითა წიხლვიდეს, და ყოველი მეგობარი ზაკულად ვიდოდის.
კაცადი ძჳნად მოყუსისა თვსისა მოკიცხარობს, ჭეშმარიტებაჲ არა თქუას, ისწავა ენამან მათმან თქუმაჲ ტყუილისაჲ, მიჰხუეჭდეს და არა მოაკლდეს მიქცევად.
ვახში ვახშსა ზედა, ზაკუაჲ ზაკუასა ზედა; არა ინებეს ცნობაჲ ჩემი, იტყჳს უფალი.
ამისთვს ამათ იტყჳს უფალი ძალთაჲ: აჰა [ესერა] გავაჴურვნე იგინი და გამოვცადნე იგინი, რამეთუ ვყო პირისაგან უკეთურებისა ასულისა ერისა ჩემისა.
(ისარ მწყლველ)\ენაჲ [8] მათი, მზაკუარებ სიტყუანი პირისა მათისანი, მოყუასსა თვსსა ჰზრახავს მშვდობითა და გულსა თჳსსა შორის აქუს მტერობაჲ.
ნუა მათ ზედა არ მივიხილოა, იტყჳს უფალი, ანუ ერსა ზედა ესევითარსა არ შურ-იგოსა სულმან ჩემმან?
მთათა ზედა აღიღეთ ტყეებაჲ და ალაგთა ზედა უდაბნოჲსათა -- გოდებაჲ, რამეთუ მოაკლდეს არყოფისაგან კაცთა მრავალთაჲსა. არა ისმინეს ჴმაჲ მყოფობისაჲ მფრინველთაგან სათა და ვიდრე საცხოვართამდე, განჰკრთეს თქრომით.
და მივსცე იერუსალიმი გარდასახლებად და სამკჳდრებელად ვეშაპთა და ქალაქნი იუდაისნი უჩინო საქმნელად დავსხნე არდამკჳდრებისაგან.
ვინ არს კაცი გულისხმისმყოფელი, და გულისხმა-უყო ესე? და რომელმან სიტყუაჲ პირისა უფლისაჲ ამას თანა მიგითხრას თქუენ, რომლისათჳს Page of ed. 1709: 75b წარწყმდა ქუეყანაჲ, დაიტევა, ვითარცა უდაბნოჲ არსაგზაურობისაგან მისისა.
და თქუა უფალმან ჩემდამო: დატევებისათჳს მათგან სჯულისა ჩემისა, რომელი მივეც წინაშე პირსა მათსა, და არა ისმინეს ჴმისა ჩემისა.
არამედ ვიდოდეს შემდგომად სათნოთა გულისა მათისა უკეთურისათა და შემდგომად კერპთა, რომელნი ასწავლნეს მათ მამათა მათთა.
ამისთჳს ამას იტყჳს უფალი ძალთაჲ, ღმერთი ისრაილისაჲ: აჰა მე ვაჭამნე მათ ჭირნი და ვასუა მათ წყალი ნავღლისაჲ.
და განვაბნინე იგინი წარმართთა შორის, რომელთამი არა უწყოდეს მათ და მამათა მათთა, და მოვავლინო მათ ზედა მახჳლი ვიდრემდის აღვჴოცნე იგინი მის მიერ.
ამათ იტყჳს უფალი ძალთაჲ: მოუწოდეთ შემსხმელთა გოდებისათა და მოვიდედ, და ბრძენთა დედათა მიავლინენით, და იტყოდიან [18] და ისწრაფეთ.
და მოიღეთ თქუენ ზედა გოდებაჲ, და დამოადინნედ თუალთა თქუენთა ცრემლნი, და წამთა თქუენთა სდიოდედ წყალი,
რამეთუ ჴმაჲ საწყალობლობისაჲ ისმა სიონს შინა: ვითარ დავგლახაკენით! გურცხუენა ფრიად, რამეთუ დაუტევეთ ქუეყანაჲ, განვთხიენით კარავნი ჩუენნი.
ისმინეთ, დედანო, სიტყუაჲ ღმრთისაჲ, და შეიწყნარნენ ყურთა თქუენთა სიტყუანი პირისა მისისანი და ასწავეთ ასულთა თქუენთა გურინვაჲ და დედაკაცმან მოყუასსა თჳსსა გოდებაჲ.
რამეთუ აღმოვიდა სიკუდილი სარკუმელთა თქუენთაჲთ და შევიდა ქუეყანად მიმართ თქუენად მოსპოლვად ჩჩჳლთა გარეგნით და ჭაბუკთა უბანთაგან.
ესრეთ იტყჳს უფალი: და იყვნენ მკუდარნი კაცთანი მაგალითებად პირსა ზედა ველისა ქუეყანისა თქუენისასა და ვითარცა თივაჲ უკუანა მთიბელისა, და არა იყოს შემკრებელ.
ამათ იტყჳს უფალი: ნუ იქადინ ბრძენი სიბრძნისა მიერ თჳსისა და ნუ იქადინ ძლიერი ძლიერებისა მიერ თჳსისა, და ნუ Page of ed. 1709: 76a იქადინ მდიდარი სიმდიდრესა ზედა თჳსსა.
არამედ ამას ზედა იქადოდენ მოქადული გულისხმის-ყოფისა და ცნობასა ჩემსა, რამეთუ მე ვარ უფალი, მოქმედი წყალობისა და მსჯავრისა და სიმართლისაჲ ქუეყანასა ზედა, რამეთუ ამას შინა არს ნებაჲ ჩემი, იტყვს უფალი.
აჰა დღენი მოვლენან, იტყჳს უფალი, და მიხედვა-ვყო ყოველთა ზედა მეტკუეთილთა დაუცუეთელობისა მათისათა,
ეგჳპტესა ზედა და იდუმეასა ზედა, ედომსა ზედა და ძეთა ზედა ამმონისთა და ძეთა ზედა მოაბისთა და ყოველთა ზედა გარემოკუეცილსა პირით კერძო მისით, დამკჳდრებულთა უდაბნოს შინა, რამეთუ ყოველნი წარმართნი უმეტკუეთილო არიან ჴორცითა და ყოველი სახლი ისრაილისაჲ უმეტკუეთილებ გულებითა მათითა.
