TITUS
Nemesios of Emessa, De natura hominum
Part No. 38
Previous part

Chapter: 37(38)  
Line: 13 
თავი XXXVIII
Line: 14 
თუ ვითარ პლატონ იტყჳს სჳსა-თჳს


Paragraph: 1  
Line: 15    ხოლო პლატონ ორობით იტყჳს ვინაჲვე სუესა: რომლისა-მე
Line: 16    
-- არსებითად, ხოლო რომლისა-მე -- მებრ მოქმედებითად. არსებითად
Line: 17    
უკუჱ -- ვითარ რაჲ სულსა ყოველთასა, ხოლო მოქმედებითად --
Line: 18    
ღმრთეებრივსა სჯულად ვიდრე-მე თანაწარუჴდელად და მიზეზად მის-გან
Line: 19    
განუვლთოლველად. უწოდს უკუჱ საკრველად ულთოლველობისა
Line: 20    
და ამას ვინაჲ-მე -- მხოლოდ მოცემად პირველისა და უზენაესისა
Line: 21    
ღმრთისა-გან; არამედ სულსა ყოველთასა -- მკობად ყოველთავე, რომლითა
Line: 22    
იგი ყოველთავე ქმნადთა გამოავლენს. ამისდად უკუჱ მებრ
Line: 23    
მოქმედებითად სუესა და მებრ განგებითად იტყჳს, არამედ განგებისა-გან
Line: 24    
გარეშეცვად სუესა, რამეთუ ყოველივე უკუჱ სუებრივი -- და
Line: 25    
განგებისა-ებრ ქმნად, არა უკუჱ და ყოველივე განგებისა-მიერ ქმნილი
Line: 26    
-- და ყოფად სუჱბრივცა. ესრეთ უკუჱ საღმრთოჲ სჯული, რომელსა

Page: 148  
Line: 1    
ერთბამად სუედცა იტყჳს და განგებადცა, ყოველსავე თჳს-შორის
Line: 2    
შესცავს: რომელსა-მე -- ვითარცა წინადადებასა, ხოლო რომელსა-მე
Line: 3    
-- წინადადებისა-განსა. რამეთუ პირველობითთა მიზეზთა, ვითარ
Line: 4    
რომელთა-მე დასაბამთა, წინადადებითთა-მიერ გარეშეიცავს, რომელ
Line: 5    
იგი არს ჩუენ-მიერი თანდაყოლაჲ და მიმოსჯაჲ და მიმართებანი;
Line: 6    
ხოლო იძულებით და საჭიროდ ამათდა მიმდგომთა -- წინადადებისაგანთა-მიერ.
Line: 7    
და არს უკუჱ ჩუენ-მიერ აღწვალებაჲ ქმნადთაჲ მებრ წინადადებითი,
Line: 8    
ხოლო წინამდებარედ ჩუენთა-თჳს თჳთ მათ ჩუენთა-გან,
Line: 9    
ვითარცა რაჲ ჩუენდა წინამდებარეობითთა-მიერ ვნებად სჳსა-მიერთა;
Line: 10    
ვითარ იგი: ჩუენ-ზედა არს ნავით მავალობაჲ, -- ესე უკუჱ მებრ
Line: 11    
სიტყჳს წინდადებით არს წინამდებარედ; რომლისა-თჳსცა ჩუენსა
Line: 12    
ამას ნავით მავალობასა და ესრეთ სიტყჳთ განჩენილსა და ჩუენ-მიერ
Line: 13    
წინდადებულსა შეუდგეს თუ ვინაჲვე დაქცევაჲ ნავისაჲ, არათუ წინამდებარეობად.
Line: 14    
არამედ წინმდებარეობის-განად უწოდს მისდა შედგომილსა
Line: 15    
მას და მიმდგომსა ჩუენთა მათ წინდადებულთა და განჩენილთასა,
Line: 16    
ესე იგი არს -- ვითარ რაჲ დასაბამთად და საქმითთად ყოფაჲ;
Line: 17    
ვითარ რაჲ რომელთა-მე წინამძღ[უა]რ ყოფაჲ ჩუენ-მიერისაცა წინადადებისა-ებრ
Line: 18    
სიტყჳსა, ხოლო რომელი-მე მისდა შედგომილ და
Line: 19    
მიმდევნებელ სიტყჳთ წინადადებისა-ებრ და არ ჩუენ-მიერ -- საჭიროდ.
Line: 20    
ნუუ-მე და სამარადისოჲთ განსაზღვრებულ არს სუჱბრივი, არამედ
Line: 21    
ზედშემთხუჱვად პირველ უკუჱ ჩუენ-მიერ დაწყებულთად. ესე ვინაჲ-ვე
Line: 22    
ერთჴმა ექმნების -- მიზეზად მოღებასა ღმრთისა უმიზეზოსასა და
Line: 23    
უმეუფოდ ვინაჲ-მე სათნოებისა ყოფასა და ყოფადცა უკუჱ მნატებრ ივთა
Line: 24    
საუწყოთა.
Paragraph: 2  
Line: 25       
არამედ ყოველი ესე სიტყუაჲ მისი* ამას ვინაჲვე მოასწავებს,
Line: 26    
ვითარმედ წვალებანი და რომელნი-მე მებრ წინააღრჩევითთა საქმეთა-განნი
Line: 27    
ჩუენ-მიერ არიან, ხოლო შემდგომი ამათი და აღსასრული --
Line: 28    
საჭიროდ სჳსა-მიერ. ესე უკუჱ შორის წინათა იჩუჱნა არ კეთილ-ქონებად.
Line: 29    
ვითარ იგი უწოდს ღმრთისა-გან განჩენად და განზრახვად
Line: 30    
სუესა, ხოლო ვითარ იგი წარვლოს რაჲ მეტყუჱლმან ესრეთ სუესაცა

Page: 149  
Line: 1    
განგებისადვე მიმყვანებელი, მცირედ რაჲ-მე სცვალებს სიტყუათა-მიმართ
Line: 2    
საღმრთოთა, რომელი იტყჳს მხოლოდ ოდენ განგებისა-მიერ
Line: 3    
ყვანებასა ყოველთასა. და კუალად დიდად განეყოფვის მთქუმელი,
Line: 4    
ვითარ იძულებითი ჩუენ-მიერთა შეუდგების აღსასრული. ხოლო
Line: 5    
ჩუენ არ იძულებით ზედშემოსრულად ვიტყჳთ განგების-მიერთა,
Line: 6    
არამედ მომჴდომად; რამეთუ, თუ რად-მე მებრ იძულებით, პირველ
Line: 7    
უმრავლესი ვინაჲ-მე ლოცვ ისაჲ დაიცადოს, რამეთუ, მათისა მის
Line: 8    
ჰაზრისა-ებრ, მხოლოდ დასაბამთა საქმეთა-გან იყოს ლოცვისაჲ,
Line: 9    
რათა უმჯობესსა აღირჩევდენ, ხოლო შემდგომად აღრჩევისა -- ამაო
Line: 10    
ვიდრე-მე ლოცვისა, ვინაჲთგან შემდგომნი ყოველნი იძულებით
Line: 11    
ზედშემოჰჴდებიან. ხოლო აღსასრულისათაცა-ზედა შეძლებად ლოცვათა
Line: 12    
განუსაზღვრებთ, რამეთუ ვინაჲთგან განგებაჲ არს დაქცევად
Line: 13    
მცურვალთა და არ დაქცევად; არა ვინაჲ საჭირო არს ერთისა მათ-განისად,
Line: 14    
არამედ მოჴდომისა-ებრ. რამეთუ არა იძულებასა-ქუჱშე
Line: 15    
ღმერთი, არცა განზრახვისა მონებად მისდა საჭირო არს რაჲ-მე
Line: 16    
თქუმად, რამეთუ ვინაჲთგან იძულებისა არს შემოქმედ; და იძულებაჲ
Line: 17    
ვინაჲვე დადვა ვარსკულავთა-შორის სამარადისოდ მებრ იგიობით
Line: 18    
მიდრეკად და ზღუაჲცა გარემესაზღვრა და საყოველთაოთა და ტომებითთა
Line: 19    
იძულებითნი და საჭირონი საზღვარნი დაუსხნა, რომელთაჲ
Line: 20    
ეგულებ წოდებაჲ სუედ, ამისთჳს რომელ ყოვლად ყოვლით-ურთ
Line: 21    
ესრეთ იძულებით იქმნებიან, ვითარ რაჲ ყოველივე მებრ მონაცვალეობით
Line: 22    
ქმნის-შორისთაჲ ხრწნად და წარდენად; ამისთჳს უკუჱ არა-რაჲ
Line: 23    
იყოს მიზეზ და სიტყჳს-გება, არამედ სახელთა-თჳს არარ[ა]ს
Line: 24    
[ვ]იჭუნეულებთ მათდა-მიმართ. ხოლო ესე* ყოვლისა იძულებისა-გან
Line: 25    
არაჲს-თჳნ ოდენ არა შორის დარჩომილ არს, არამედ უფალ და შემოქმედცა
Line: 26    
არს; რამეთუ ჴელმწიფებაჲ ვინაჲ-მე არს და ბუნებაჲ
Line: 27    
ჴელმწიფებითი; არამედ არც[ა] არს იძულებაჲ ბუნებისაჲ მის-შორის
Line: 28    
და არ საკრვევლთა-ებრ სჯულისათა რას იქმს, რამეთუ ყოველივე
Line: 29    
მისდა არს ნებისა-ებრ მოსაჴდომელ და საჭიროცა. და რათა ესე
Line: 30    
იჩუენოს, დააყენა ოდეს-მე სრბაჲ მზისაჲ და მთოვარისაჲ, საჭიროდ
Line: 31    
და იძულებით ყვანებაჲ და სამარადისოდ იგივე ობის მქონებელობაჲ,

Page: 150  
Line: 1    
რათა აჩუჱნოს არა-რაჲ მის-გნით იძულებით ნაქმადად, არამედ ყოველივე
Line: 2    
ჴელმწიფებრივ მომჴდომად. ერთგზის უკუჱ ესე ვითარი
Line: 3    
ქმნა დღე, ვითარი იგი ინიშნა და წერილმანცა, რათა მხოლოდ
Line: 4    
აჩუჱნოს და ვინაჲ-მე ჰჴსნნეს საკრველნი, რომელნი იგი დასაბამსავე
Line: 5    
დაესხნეს საჭიროდ ვარსკულავთა ძღუანვისა-თჳს. ესრეთვე და ვინათა-მე
Line: 6    
კაცთასა დაიცავს ცხოველობასა-შინა, ვითარ -- ილიას და ენოხს,
Line: 7    
რომელნი იგი იყვნეს მ[ო]კუდავ და თანამდებ ხრწნისა, -- რათა ამათ
Line: 8    
ყოველთა-მიერ ჴელმწიფებაჲ მისი და უიძულებლობაჲ განზრახვისა
Line: 9    
თჳსისაჲ მებრ ვიგონებოოთ.
Paragraph: 3  
Line: 10       
ხოლო სტოელნი* იტყჳან მათვე ადგილთა მიდგომად ცთომადთა
Line: 11    
ვარსკულავთა და მისვე წენტილისად სიგრძეთა-ებრცა და სივრცეთა,
Line: 12    
სადა თჳთეული იყო დასაწყისსავე, ოდეს იგი სოფელი შემტკიცდა,
Line: 13    
განჩენით თქმულთა ჟამთა მოქცევსა-შორის განცეცხლებად და
Line: 14    
განხრწნად მყოფთა ქმნად და მყოფობად სოფლისა ამის მასვე
Line: 15    
პირველსა-ზედა წესსა, -- და ვარსკულავთა კუალად მსგავსადვე ყვანებად
Line: 16    
თჳთეულსა თჳსისა მის ყვანებისა-ებრ** მოქცევისა ყოვლით-ურთ
Line: 17    
უცვალებელად ქმნად, კუალად გებულნი. რამეთუ კუალად ყოფად სოკრატის
Line: 18    
და პლატონისდა და თჳთეულისა კაცთაჲსა -- თანად მოყუარეთა
Line: 19    
მათთა და მოქალაქეთასა და მათდავე მოქმედებად და მათდავე მიმთხუჱვად
Line: 20    
და მათდავე ჴელყოფად, და კუალად ყოვლისავე დაბისა და
Line: 21    
აგარაკისა მსგავსადვე კუალადგებად. ყოფად უკუჱ კუალადგებისად
Line: 22    
ყოვლისა არა ხოლო ერთგზის, არამედ მრავალგზის, -- უფროჲს ხოლო:
Line: 23    
დაუსრულებელად და უსაზღვროდ იგივე კუალადგებად შორის
Line: 24    
შემდგომთა მოქცევთაჲსა. არამედ ღმერთთა, რომელნი არ თანამდებ
Line: 25    
არიან ხრწნისა ამის, თანმიყოლად ერთსა ვინაჲვე მოქცევსა, უწყებად
Line: 26    
და ცნობად სხუათა ყოველთავე მომავალ-ყოფადთა შემდგომთა-შორის
Line: 27    
მოქცევთაჲსა; რამეთუ არა ვინაჲვე ყოფად რაჲსავე უცხოჲსა
Line: 28    
თჳნიერ პირველისა მის, არამედ ყოველივე ეგევითარივე უცვალებელად
Line: 29    
და უკანაჲსკნელთამდისცა. და ამის უკუჱ კუალად გებისა-თჳს

Page: 151  
Line: 1    
იტყჳან ვიეთნი-მე ქრისტეანეთა აღდგომასა, რომელ იტყჳან, იოცნებენ;
Line: 2    
მრავალნი შესცთეს ერთგზის აღდგომისა-თჳს და არა მოქცევთა-ებრ
Line: 3    
ყოფად, მეთნენი ქრისტჱს სიტყუათანი, ამის ესევითა-რად
Line: 4    
ვინა-ჲვე წაჰრევენ.


Next part



This text is part of the TITUS edition of Nemesios of Emessa, De natura hominum.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 19.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.