TITUS
Nemesios of Emessa, De natura hominum
Part No. 39
Previous part

Chapter: 38(39)  
Line: 5 
თავი XXXIX
Line: 6 
თჳთჴელმწიფებისა-თჳს


Paragraph: 1  
Line: 7    ხოლო თჳთჴელმწიფებისა-თჳს სიტყუასა, ესე იგი არს -- ჩუენ-მიერისა-თჳს,
Line: 8    პირველად უკუჱ აქუს საძიებელი, თუ -- არს რაჲ-მეა
Line: 9    ჩუენ-მიერი, მრავალნი ვინაჲვე ამისდა-მიმართ წინაგანეწყვნეს; მეორედ
Line: 10    უკუჱ, თუ -- რომელნი არიან ჩუენ-მიერ და თუ ვიეთი გუაქუს ჴელმწიფებაჲ;
Line: 11    მესამედ -- გამოძიებად მიზეზსა, თუ -- რაჲსა-თჳს, რომელმან
Line: 12    მქმნნა ჩუენ, ღმერთმან თჳთჴელმწიფედ მქმნნა ჩუენ. რომლისა-თდსცა
Line: 13    ჴელმყოფელთა პირველისა, და პირველისა-თჳსცა ვინაჲ-მე
Line: 14    ვთქუათ. აღმომნენელთა, ვითარმედ არს რაჲ-მე ჩუენ-მიერი,
Line: 15    თჳთ მათ-მიერ აღსარებულთა-გან, -- ესრეთ, ვითარმედ:
Line: 16    ქმნადთა ყოველთავე ანუ ღმერთსა იტყჳან მიზეზად, ანუ იძულებასა, ანუ
Line: 17    სუესა, ანუ ბუნებასა, ანუ ბედსა, ანუ ავტომატობასა,
Line: 18    რომელ არს თჳთდახუჱდრებით ყოველთავე ყოფაჲ. არამედ
Line: 19    უკუჱ საქმე ღმრთისაჲ -- არსებაჲ და განგებაჲ; ხოლო იძულებისაჲ --
Line: 20    ვითარ სამარადისოდ იგივეობამქონებელად მიდრეკაჲ; ხოლო სჳსაჲ --
Line: 21    ესე, რათა იძულებით მის-მიერი აღესრულებოდის, რამეთუ იგი ვინაჲ-მე
Line: 22    არსო მიზეზ იძულებისაჲ; ხოლო ბუნებისა -- ქმნაჲ და აღორძნებაჲ და
Line: 23    ხრწნაჲ და ნერგნი; ხოლო ბედისაჲ -- იშჳთი და მოულოდებელი; განუსაზღვრებენ
Line: 24    უკუჱ ბედსა, [ვითა შეკრებასა და შეყრასა ორთა მიზეზთასა,
Line: 25    რომელთა დასაბამი წინააღრჩევისა-გან იყო, არამედ] სხუაჲ ვითარი

Page: 152  
Line: 1    რაჲ-მე აწ გამოჩნდა დასასრულ ისად, -- ვითარ იგი, თუ ვინ საფლავი
Line: 2    თხარის და პოის საუნჯე: რამეთუ არცა, რომელმან იგი დადვა,
Line: 3    ესრეთ დადვა, რაჲმცა იგი პოა, და არცა იგი, რომელმან იგი
Line: 4    თხარა, რაჲმცა პოა საუნჯე; არამედ რომელმან-მე ამის-თჳს დადვა,
Line: 5    რათა, ოდეს უნდეს, ა[ღ]იღოს, ხოლო რომელმან-მე -- ამის-თჳს, რათა
Line: 6    საფლავი თხაროს, რამეთუ სხუავითარად ვინაჲ-მე შეკრბეს ორნივე,
Line: 7    თჳნიერ პირველგანზრახულისა. ხოლო დახუჱდრებით -- უსულოთა და
Line: 8    უტყუთა თანმიდევნებანი, თჳნიერ ვინაჲსა-მე ბუნებისა და კელოვნებისა.
Line: 9    აწ უკუჱ რომ ელთა ამათ დიდად აღვიყვანოთ კაცთა-მიერი,
Line: 10    ვინაჲთგან კაცი არა არს მიზეზ და დასაბამ საქმეთაჲსა? არამედ
Line: 11    არცა ღმრთისად ჯერარს (ოჲ ჩემდა!) უბადოთა და უსამართლოთა
Line: 12    საქმეთა მიჩემებაჲ და არცა იძულებისა ვინაჲ-მე, რამეთუ არათუ
Line: 13    სანიადაგოდ იგივეობითთა-თჳს არს; და არცა ვიდრე-მე სჳსა, რამეთუ
Line: 14     არათუ ესრე და ესრე მომჴდომთა-თჳს ვინაჲვე, არამედ ყოველივე
Line: 15    სჳსაჲ იძულებითად; არცა ბუნებისაჲ, რამეთუ საქმე ბუნებისაჲ
Line: 16    ცხოველნი და ნერგნი; არცა ბედისაჲ, რამეთუ არათუ იშჳთ და
Line: 17    მოულოდებელ მოქმედებანი კაცთანი; არცა დახუედრებით, რამეთუ უსულოთა
Line: 18    და უტყუთა არს მიდევნება. რომლისა-თჳსცა აკლს მოქმედსა
Line: 19    ამისსა და მუშაკსა კაცსა, რათა იყოს დასაბამ თჳსთა საქმეთა და
Line: 20    თჳთჴელმწიფე.
Paragraph: 2  
Line: 21       მერმეცა, თუ რად-მე არცა ერთისა საქმეთაჲსა არს კაცი დასაბამ,
Line: 22    ნამეტნავად ვინაჲ-მე ჰქონდის განზრახვაჲ: სადა უკუჱ იჴმაროს
Line: 23    განზრახვაჲ, ოდეს არცერთისა იყოს უფალ საქმეთაჲსა? ხოლო
Line: 24    უკეთესთა და უპატიოსნესთა კაცის-შორისთაჲსა ნამეტნავად აღმოჩენაჲ
Line: 25    უჯერო ვინაჲ-მე იყოს. ვინაჲვე აწ, თუ განიზრახავს, საქმეთა-თჳს
Line: 26    ვიდრე-მე განიზრახავს, რამეთუ ყოველი განზრახვაჲ საქმისა-თჳს
Line: 27    უკუჱ და საქმეთა-მიმართ.
Paragraph: 3  
Line: 28       მერმეცა, რამეთუ რომელთა მოქმედებანი ჩუენ-მიერ, ამათნი
Line: 29    და საქმენიცა: მოქმედებანი ჩუენ-[მიერ], ვინაჲვ[ე] და სათნოებანიცა.
Line: 30    არამედ ესე, რომელ ჩუენ-მიერ სათნოებითნი მოქმედებანი, საუწყო

Page: 153  
Line: 1    ჰყოფს კეთილად და არისტოტელის-მიერცა თქუმული ჩუჱულებითთა-ზედა
Line: 2    სათნოებათა, რომელ არიან ითიკანი, რამეთუ: "რომელთა ნაქმად
Line: 3    ვართ, ვისწავებთცა; ამისდა უკუჱ მსწავლე[ლ]ნი ვიდრე-მე ვიქმთცა".
Line: 4    რამეთუ გემოთა პყრობასა ვისწავებთ ვინაჲვე და მოღუაწე ვიქმნებით,
Line: 5    და ქმნილნი მოღვაწედ -- ვიპყრობთ გემოთა. მოჰჴდების
Line: 6    უკუჱ და ესრეთცა თქუმად, ვითარმედ. წურთაჲ და ჩუევაჲ ყოველთა-მიერ
Line: 7    აღსარებულ არს, რომელ ჩუენ-მიერ არს; არამედ წურთანი ვიდრე-მე
Line: 8    არიან უფალ ჩუჱულებათა, რამეთუ ჩუჱულებაჲ -- ბუნება ვინაჲ-მე
Line: 9    გარეთმოგებულ: ხოლო თუ რად-მე უფალ ჩუჱულებათა არს
Line: 10    წურთაჲ, ხოლო ჩუენ-მიერ უკუჱ -- წურთაჲ, ჩუენ-მიერვე ვინაჲ-მე და
Line: 11    ჩუჱულებაჲცა. ხოლო ვინაჲთგან ჩუენ-მიერ ჩუჱულებაჲ, ამათიცა
Line: 12    ჩუენ-მიერვე და საქმე ჩუჱულებათა-ებრ, -- რამეთუ ჩუჱულებათად საქმენი
Line: 13    მისდა მარჯუჱბულ; რამეთუ, რომელსა მართალნი ქონდინ,
Line: 14    ჩუჱულებანი ვინაჲ მართლივნიცა ისაქმნეს, უსამართლომან --
Line: 15    უსამართლონიცა.
Paragraph: 4  
Line: 16       რამეთუ ესე, რომელ ჩუენ-მიერ არიან, რომელნი-მე საცხადო
Line: 17    ჰყოფენ სწავლანი და განჩენანი რამეთუ არავინ კაცთა-განი განმაჩინებელ
Line: 18    არს არა სუმად და არცა წყურილად და არცა ფრინვად, რამეთუ
Line: 19    არა ჩუენ-მიერ ესენი. საუწყო უკუჱ, რამეთუ რომელთა-თდსცა
Line: 20    განჩენანი, და ესენიცა ჩუენ-მიერ.
Paragraph: 5  
Line: 21       მერმეცა და არაჲ ჩუენ-მიერი, -- ნამეტნავი ვინაჲვე სჯულნი;
Line: 22    არამედ ყოველნივე წარმართნი ბუნებითთა ვინათა-მე სჯულთა არიან
Line: 23    მომჴმარებელ, გულის-ხმის-მყოფელნი, ვითარმედ აქუს ჴელმწიფებაჲ
Line: 24    ქმნად მათდა, რომელთაცა სჯულსდებენ; და უმრავლესნი წარმართთანი
Line: 25    ღმერთთა იტყჳან სჯულთ-მდებლად, ვითარ რაჲ კრიტე ლნი
Line: 26    -- დიას, ხოლო ლაკიდემონელნი -- აპპოლონს. ვინაჲვე ბუნებითი ყოველთა
Line: 27    კაცთა ცნობაჲ ჩუენ-მიერისაჲ დათესულ არს; რომლისა-თდსცა
Line: 28    ესევე ითქუმოდედ ძაგებათაცა-ზედა და ქებათა და ყოველთა
Line: 29    მაქებელთა-ზედა, რამეთუ, ვინაჲთგან ყოველივე სჳსა-ებრ იქმნების,
Line: 30    ნამეტნავ ვინაჲვე ესე ყოველი.



Next part


This text is part of the TITUS edition of Nemesios of Emessa, De natura hominum.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 19.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.