TITUS
Nemesios of Emessa, De natura hominum
Part No. 40
Previous part

Chapter: 39(40)  
Page: 154  
Line: 1 
[თავი ႾႪ
Line: 2 
თუ რომელნი არიან ჩუენ-მიერნი]


Paragraph: 1  
Line: 3    არამედ ესე, რომელ არიან ვინაჲ-მე და ჩუენ-მიერნიცა რაჲ-მე
Line: 4    და რამეთუ უფალ ვიდრე-მე ვართ რომელთა-მე საქმეთა, -- კმასაყოფელად
Line: 5    აღმოჩენი[ლ]ა; რომლისა-თჳსცა ვთქუნეთ, თუ რომელნი არიან
Line: 6    ჩუენ-მიერნი.
Paragraph: 2  
Line: 7       ვიტყჳთ უკუჱ ტომოვნობით, ვითარმედ ყოველივე ჩუენ-გნით
Line: 8    ნეფსით ნაქმარი ჩუენ-მიერ არს, რამეთუ არაჲმცა ნეფსითად ითქუმოდა
Line: 9    ქმნად, თუმცა საქმე არა ვიდრე-მე ჩუენ-მიერ იყო; და მარტივად
Line: 10    ითქუმოდედ: რომელთაცა შეუდგეს ძაგებაჲ გინათუ ქებაჲ და რომელთა-თდსცა
Line: 11    არს განჩენაჲ გინა სჯული. და რამეთუ ესეცა წინათა-შორის
Line: 12    იჩუენა. საკუთრებით უკუჱ ჩუენ-მიერად არს ყოველივე სულიერებრი
Line: 13    და რათა-თჳსცა ვართ განმზრახ; ვითარ რაჲ, ჩუენ-მიერ
Line: 14    იყოს ქმნად წინამდებარისა და არაქმნად, მისდა განმზრახველნი. იჩუჱნა
Line: 15    უკუჱ წინაჲთ თქუმულთა-შორის, ვითარმედ განზრახვაჲ ესრე და
Line: 16    ესრე მომჴდომთა საქმეთა-ზედა არს; ხოლო სწორებით მომჴდომი
Line: 17    არს*, რომელ მასცა მეუძლებდეთ და წინააღმდგომსაცა მისსა. ხოლო
Line: 18    განყოფილებასა ამისსა ჰყოფს. გონებაჲ ჩუენი, და ესე ვიდრე-მე

Page: 155  
Line: 1    არს დასაბამ საქმისა; და ესევე არს ჩუენ-მიერ სასწორად მოსაჴდომელი,
Line: 2    ვითარ: მიდრეკაჲ და არმიდრეკაჲ, და მიმართებაჲ და არმიმართებაჲ,
Line: 3    და წადილი არსაიძულებელთაჲ და არწადილი, ტყუილი და
Line: 4    არტყუილი, მიცემაჲ და არმიცემაჲ, სიხარული, რომელთა-თჳს ჴმდეს,
Line: 5    და არსიხარული, და რაოდენიცა რაჲ ესევითარი არს, რომელთაშო-რის
Line: 6    არიან სიბოროტისაცა და სათნოებისა საქმენი. რამეთუ ამათდა ვინაჲვე
Line: 7    ვარ თ თჳთჴელმწიფე. რამეთუ სასწოროდ მომჴდომთად ვინაჲ-მე
Line: 8    არიან და ჴელოვნებანიცა, რამეთუ ყოველი ჴელოვნებაჲ მო იყო სხ
Line: 9    ქმნისა-თჳს არს და ყოფადცა და არყოფადცა, და დასაბამი და
Line: 10    საწყისი -- მოქმედსა-შორის და არაჲს-თჳნ -- ქმნილსა-შორის. რამეთუ
Line: 11    არარაჲ არცა სამარადისოთაჲ და იძულებით მყოფთაჲ და არცა რაჲ
Line: 12    იძულებით ქმნადთაჲ ითქუმის ქმნად ჴელოვნებათა-ებრ. არამედ არცა
Line: 13    ვიდრე-მე ქმნადთაჲ და მომჴდომთა-შორის, რომელთაჲ შესაძლებელ
Line: 14    იყოს და სხუჱბრცა ყოფაჲ, თჳს-შორის უკუჱ მქონებელთაჲ მიზეზსა
Line: 15    შემოქმედებითსა, ვითარ იგი ცხოველთა და ნერგთა-შორის, ჴელოვანისად
Line: 16    ითქუმის ქმსაჲ; არამედ ბუნებაჲ ვიდრე-მე და არა ჴელოვნებაჲ.
Line: 17    ჴელოანთა-ებრ ქმნილთა გარეგანით აქუს მიზეზი მოქმედებითი,
Line: 18    -- ვინაჲ უკუჱ მიზეზ მებრ ჴელოვნებით ქმნილთა-თჳს, გინათუ
Line: 19    რომელი ჴელოანი? რამეთუ ჴელოანსა-შორის ვიდრე-მე ქმნილებაჲ;
Line: 20    რომლისა-თჳსცა ესე ვინაჲ-მე იყოს დასაბამი და მიზეზი
Line: 21    საქმეთაჲ. არს ვიდრე-მე ჩუენ-შორისი და ჴელოვნებათა-ებრ მოქმედებანი
Line: 22    და სათნოებანი და ყოველნივე საქმენი სულითნი ვინაჲ-მე და
Line: 23    სიტყჳთნი. ისუჱნა უკუჱ შორის წინათა, თუ რომელნი არიან სულითნი
Line: 24    მოქმედებანი.
Paragraph: 3  
Line: 25       ხოლო მრავალსი იჭუნეულ არიან თეუმად თჳთჴ-ლმწიფებისა-თჳს
Line: 26    ყოველთავე-ზედა საქმეთა და მიდრეკათა და დახუდომასა, და
Line: 27    განმცდელ ვინაჲ-მე არიან სიტყჳსა; ხოლო უძნიადესნი წერილსაცა
Line: 28    მიიღებდეს სამხილებელად -- ამას, ვითარმედ "არა კაცსა-ზედაო გზანი
Line: 29    მისნი"*, ოჲღა, ურჩეულესნი, იტყჳან: ეკითხვებოდედ, თუ ვითარ
Line: 30    თჳთჴელმწიფე კაცი. ვინაჲთგან "არ მას-ზედა გზანი მისნი" და კუალად

Page: 156  
Line: 1    "ამაო გულის-ზრახვანი კაცთანი"*, ვითარ ვერშემძლებელნი ჩუენდა
Line: 2    საქმეთა-ზედა მიყენებად განმგონენი? არამედ ამას ესევითარსა
Line: 3    მრავალსა იტყჳან, უმეცარქმნილნი, თუ ვითარ ითქუმის თჳთჴელმწიფებაჲ.
Line: 4    რამეთუ არაჲს-თჳნ განმდიდრებისა, გინათუ გლახაკობისა-თჳს,
Line: 5    გინათუ ყოვლადვე სიმართლისა-თჳს, გინათუ ბუნებით სიმჴნისა-თჳს,
Line: 6    გინათუ მთავრობისა-თჳს, გინათუ რაჲთ-ურთით ორღანებრივად,
Line: 7    გინათუ უდარესად კეთილთქუმულად, გინათუ მათდა, რომელთა
Line: 8    განგებისა-ებრ აღსასრული ჰქონდეს ჴელმწიფებისა ქონებად: არამედ
Line: 9    სათნოებათა-ებრ და ბოროტთაჲსა საქმეთა და წინააღრჩევათად და მიმართებათად,
Line: 10    -- და ამისდა მიმდგომთად და წინააღმდგომთა შემძლენი,
Line: 11    -- ვინაჲთგან ყოველთა საქმეთად წინააღრჩევაჲ მიეთნების, და არაჲსთჳნ
Line: 12    მხოლოდ საქმე ოდენ, არამედ და წინააღრჩევაჲცა დასასჯელ იყოს.
Line: 13    და ამას საუწყო ჰყოფს [თქუმული იგი] შორის სახარებისა, ვითარმედ:
Line: 14    "რომელმან მიხედნეს დედაკაცსა გულის-თქუმად მისსა, ისიძვა იგი
Line: 15    გულსა-შინა თჳსსა"**; და იობცა მებრ გონებრივთა-თჳს ცოდვათა
Line: 16    შვილ თა მისთაჲსა უმსხუჱრპლებდა ღმერთსა. რამეთუ წინააღრჩევაჲ
Line: 17    -- საწყისი ცოდვისაჲ და კეთილთ საქმისაჲ; ხოლო საქმე ოდეს-მე
Line: 18    და შეინდობვის და ოდეს-მე დაიცილების განგებისა-მიერ. რამეთუ
Line: 19    ყოფასავე-თანა ჩუენ-მიერისასა და გებასა-თანა განგებისასა საჭირო
Line: 20    არს, რათა ორთავე-მიერ ქმნადნი იქმნებოდინ; რამეთუ, თუმცა მებრ
Line: 21    ერთისა-მიერ ქმნილმცა მარტოდ, არამცა იყო სხუაჲ თანააღრეულ
Line: 22    სხჳსა-გან, რომლისა-მიერ მყოფობდეს ქმნადი იგი: რომლისა-თდსცა
Line: 23    ოდეს-მე მებრ ჩუენ-მიერ აღმოჰჴდედ და ოდეს-მე -- მიზეზთა-ებრ
Line: 24    განგებისათა, ხოლო ოდეს-[მე] -- მებრ მრჩობლთა-განვე.
Line: 25    არამედ განგებისაჲ, რომლითა-მე საზიარო და საყოელთაოდ
Line: 26    მყოფისა, ხოლო რომლითა-მე განთჳსვით და თჳთ თჳსსა-წინა, --
Line: 27    რომლისა -თჳსცა საჭირო არს, რათა მსგავსად საყოელთაოჲსა ნაწილიცა

Page: 157  
Line: 1    ყოვლისაჲ თანივნებდეს. რამეთუ ოდეს რაჲ გარე შემცველი
Line: 2    იყოს ჴმელი, გააჴმობს უკუჱ და სხეულთაცა, დაღათუ არა ყოველთავე
Line: 3    მსგავსად; და საშო[ჲ]სა, არკეთილად საზრდელთა-მიერ განგებულისა
Line: 4    და მენაყროვნისა, შესაბამ ვინაჲვე და შობანიცა, რამეთუ
Line: 5    სხეულითა ძნელშეზავებულ და მიმართებათა-შორის უმაჯო იქმნებიან.
Line: 6    საუწყო უკუჱ თქუმულთა-გან, რომელ შეემთხუჱვის და შეზავებასაცა
Line: 7    სხეულთასა არკეთილბედნიერობად შთავრდომა[ჲ] -- გინათუ მშობელთა-მიერისა
Line: 8    ზრდისა-გან, გინათუ საზოგადო[ჲ]სა გარეშემცველისა-გან, გინათუ
Line: 9    თჳთნებსითისა გინა თჳთ მათ მშობელთ საზრდელთა-მიერ ხრწნისა-გან;
Line: 10    რომლისა-თჳსცა და შეზავებათაცა ნებსითისა დასაბამისა-მიერ
Line: 11    ოდეს-მე ბოროტად შემზადებად, და ა რასადა ამათ ესევითარად მიზეზ
Line: 12    ყოფად განგებისა. რაჟამს, ოდეს რაჲ სულისად შეზავებამან სხეულთამან
Line: 13    შეიმოქმედოს და გულის-თქუმათა, გინათუ გულის-წყრომათა
Line: 14    თჳსითი განსცეს, გინათუ ოდეს რაჲ დამთხუჱულთა-გან შეპყრობოლ
Line: 15    იქმნას, გინათუ მცონარ, ვითარ იგი სიმდიდრისა-გან, გინათუ სიგლახაკისა,
Line: 16    -- ნებსით ვინა[ჲ]ვე ბოროტსა მოითმენს; ხოლო თუ რად-მე
Line: 17    არ თანდაჰყვეს, წარჰმართებს და სძლევს ძნელზავებულობასა, ვითარმედ
Line: 18    უფრო[ჲ]ს ხოლო შეცვალებად, ვიდრეღარა იგი მის-გან სხუჱბრ
Line: 19    ცვალებად და მიყუანებად წადილთა სულითთა კეთილჩუჱულებათად,
Line: 20    ქცევისა მჴმარებელი კეთილისა და მომმარჯჳსა. საცხადო უკუჱ წარმართებულთა-გან,
Line: 21    რამეთუ რაჲოდენთაცა არ წარჰმართეს, ნებსით ვინაჲ-მე
Line: 22    ცოდვენ; რამეთუ ჩუენ-მიერ არს თანდაყოლაჲ ძნელშეზავებულებათა[ჲ],
Line: 23    გინათუ წინააღმდგომად და ზომიერყოფაჲ. არამედ
Line: 24    მრავალნი ძნელზავებულობასა, ვითარ რაჲ მიზეზსა ვნებათასა, წინადამდებელნი,

Page: 158  
Line: 1    იძულებასა და არაჲს-თჳნ წინააღრჩევასა ბოროტთა მიაჩემებენ,
Line: 2    -- და ამის-თჳსცა იტყჳან არცა ღა ვიდრე-მე სათნოებათა
Line: 3    ჩუენ-მიერობასა; უჯეროდ ვინაჲ-მე მთქ[უ]მელ არიან.


Next part


This text is part of the TITUS edition of Nemesios of Emessa, De natura hominum.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 19.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.