ARMAZI
Ioane Petrici, Explanatio in Proclum Diadochum
Part No. 24
Previous part

Chapter: 23  
Line: 31 
თავი 23
Line: 32 
უმოქენოჲსთჳს


Line: 33       სრულ ყო რაჲ ესე ხედვაჲ, კუალად მოქენესა და უმოქენოსა
Line: 34    
აღსიტყუავს და იტყჳს, ვითარმედ "ყოველი უმექენოჲ წარმოიყენებს
Page: 63   Line: 1    
თჳისგნით თჳისადმი მოქენეთა". ესე საცხადოდ ძეს შორის სულისა
Line: 2    
ძალთაჲსა და უფროჲს ხოლო ვითარ მრავალგზის დალეჴსულთი
Line: 3    
ზემოთა შორის, ვითარმედ "ყოველი მიზეზი და უმოქრნოჲ დაუზევდების
Line: 4    
მიზეზოანსა და მოქენესა". პირველად რამეთუ არსებასა
Line: 5    
მისსა წარმოაყენებს. მეორედ რომელ თჳსდადვე უკუ იტრფობს და
Line: 6    
აკეთებს ესე მრავალსაღაღადი ერთი, და მის მიერ ყოველნი მიზეზნი
Line: 7    
და ერთნი ერთ იქმნებიანცა და აკეთილდებიანცა.

Line: 8       
"და ყოველნი თანმოქენენი გუამოვნებანი უმოქენოჲსა მყოფისადმი
Line: 9    
აღიცისკრებენ". გესმა სატრფოთა მათ ხედვათაჲ, რომელი
Line: 10    
ცისკრის ფერ ჰყოფს სულთა, რამეთუ გუეტყჳს "აღიცისკრებენო".
Line: 11    
მას დღესა შორის იტყჳს აღცისკრებასა, სადა არცა გრძნოთა
Line: 12    
ესე მემზე მზე არს მადღეებელ, და არცა სულითი ცაჲ და მზე, და
Line: 13    
არცა გონებითი, ვითარ ნამდჳლ ნამკი და ნამდჳლ მყოფი, არამედ
Line: 14    
ერთი და პირველი კეთილობაჲ მზე მის ერთთა და ღმერთთა დღისა,
Line: 15    
სადა ჰნატრა ყოველმან წადილმან სადა შეირწყუა ყოველი
Line: 16    
სურვილი, სადა აღმართდა ყოველი მუნ მხედი, მუნ ვიდრემე ყოველთა
Line: 17    
ცისკართა აღცისკრებაჲ, მუნ ვიდრემე ყოველთა დღეთა აღდღებაჲ.
Line: 18    
რამეთუ სამართლივცა უწოდა ენითმან, ვითარრედ "ცისკარიაო",
Line: 19    
ცისა კარი, რამეთუ ვინაჲთგან ყოველი განხუმაჲ ნათელთაჲ
Line: 20    
ცის გამო არს; ვინაჲ სადა ნათელი დასაბამობითი, მუნ ცაჲ
Line: 21    
დასაბამობითი.

Line: 22       
"რამეთუ უმოქენოსა მხოლოჲისაჲ დაუპყრიეს ადგილი და საზღვარი,
Line: 23    
ვითარ თჳისად მყოფსა და არა სხჳისად". იტყჳს, ვითარმედ
Line: 24    
უმოქენოსა მხოლოჲსაჲ დაუპყრიეს ადგილი, პირველსა და მიზეზსა
Line: 25    
სირაჲსასა, და თჳთ უმოქენოსა შემდგომთაგან. არამედ სხუათა ყოველთა
Line: 26    
თჳს-ქუეშეთა თანამიმცემსა თჳსთა მყოფობათა და ძალთასა
Line: 27    
მხოლოჲსაჲ დაუპყრიეს ადგილი. რამეთუ ყოველი უმოქენოჲ ზესთა
Line: 28    
ძეს მოქენესა, და არს მხოლო მისდა მიზეზ, ვითარ ცაჲ სხეულთა,
Line: 29    
და სული სულთა, და გონებაჲ გონებითთა. რამეთუ წარმოშობს
Line: 30    
შემძლეთა მისისა ზიარებისათა; რამეთუ აღუვსო მათსა აობასა,
Line: 31    
რაჲთა დაუდგმიდენ ძალთა და მოქმედებათა მის-გამოთა, და იქმნებოდინ
Line: 32    
თჳსისა მხოლოჲსა გუარ.

Line: 33       
"ხოლო იყოს თუ უშვ, იყუდნეს თჳს შორის, არ ვინაჲ ჰქონდის
Line: 34    
პატიოსანი". ესე არს ესე: თუ უშვ არს უნაყოფო არს; თუ
Line: 35    
უნაყოფო უმსგავსო პირველსა ერთსა და მეშვსა ყოველთასა; რამეთუ
Page: 64   Line: 1    
ყოველთა თუალად დღედ და პატიოსნად მსგავსებაჲ წარმოსდგომია
Line: 2    
ერთისაჲ.

Line: 3       
"ვინაჲ ყოველი მიმღები ეზიარების, ხოლ მიცემული წარმოდგა,
Line: 4    
ვითარ ზიარებული". ყოველი ბუნებით მზიარებელი მიიღებს
Line: 5    
ზიარებულისგან ბუნებით.

Line: 6       
"ხოლო მიცემული წარმოდგა ვითარ ზიარებული". იტყჳს,
Line: 7    
ვითარმედ პირველ მყოფობასა მისცემს მიზეზი მიზეზოანსა, და თჳთ
Line: 8    
იგი მყოფობაჲ მიზეზოანსა ზიარებისგან აქუს. და არ ესთა თუმცა
Line: 9    
პირველ იყო და შემდგომადმცაღა ეზიარებოდა; რამეთუ პირველ
Line: 10    
აობასა მისცემს და მერმე კეთილობასა, და თჳთ იგი პირველიცა მყოფობაჲ
Line: 11    
კეთილ არს მიზეზისგან მიზეზოანისადმი.

Line: 12       
"ხოლო რომელი იყოს თჳითებასა შორის თჳსსა, სხუათად
Line: 13    
არა არს". ესე არს ესე: რომელი გამხოლოებულ იყოს და მარტო
Line: 14    
თჳსსა არსებასა შორის და ოდენ თჳსდად შემოეცვას თჳთებაჲ თჳსი,
Line: 15    
არა არს იგი მიზეზ და მამყოფ სხუათად. ხოლო რომელი თჳთცა
Line: 16    
ეგოს დაუვსებელსა თჳთებასა შორის თჳსსა და სხუანი წარმო წარმოქმნეს
Line: 17    
და აღუგოს მყოფობაჲ, იგი არს მსგავს მის პირველისა ერთისა
Line: 18    
და ყოველთა მამისა.

Line: 19       
"რაჲთა ყოველთა უბრწყინვიდეს და არა ვითარ გათჳთებული
Line: 20    
შორის მწყობრსა სირაჲსასა". იტყჳს რაჲთა ყოველთა სწორები
Line: 21    
იყოს მიზეზ მის სირაჲსათა, და ყოველთა უნათლებდეს ვითარ თჳსგამოთა,
Line: 22    
ხოლო გათჳთებული შორის მწყობრსა სირაჲსასა არა ყოველთად
Line: 23    
წარმოდგომილა. რამეთუ ანუ ყოველსა შორის არს, ანუ ერთებრივობასა
Line: 24    
ყოვლისასა, ანუ უპირატეს ყოველთა. სათანადო არს აწ დაჭურეტად
Line: 25    
ჩუენგან ამის ხედვისაჲ. იტყჳს, რამეთუ სამ სახედ გაიცდების
Line: 26    
აწ აქა ერთი. პირველი, ვითარ უპირატესი ყოველთაჲ; მეორე, ვითარ
Line: 27    
ყოველსა-შორისი და ყოველთადმი განწვალებული განყოფილი;
Line: 28    
მესამედ, ვითარ თითოეულისა რიცხჳსა თჳსსა წესსა დამცველი
Line: 29    
და თჳთებასა მათ შორის განცდილი, ვითარ სამობასა, ორობასა,
Line: 30    
ექუსობასა, შჳდობასა და ოდენ მის რიცხუებრივისა მხოლოჲსა რომლისადაცა
Line: 31    
იყოს. აწ იხილე, რამეთუ ყოველთადმი განყოფილი და განწვალებული
Line: 32    
ერთი ვერ შემოჰყრის და შეაერთებს ყოველსა ნათსზსა
Line: 33    
სირაჲსასა, ამით რომელ თჳთ კატეკერმატის ქმნითა და განყოფილ ყოველთადმი,
Line: 34    
ხოლო განყოფილი ყოველთადმი და მრავალთა მიმართ
Page: 65   Line: 1    
დაფანჩული ვერცა თჳთ თავისა თჳსისა კმა არს შეკრებად და ერთ
Line: 2    
ქმნად, და ვერცა სხუათა უფროჲს ხოლო; და კუალად ვერცა რას
Line: 3    
თჳთთა ერთი შეუძლებს შეკრებად და ერთ ქმნად ყოვლობასა სირაჲსასა.
Line: 4    
რამეთუ გათჳთებული ოდენ არს და მის ერთისა რომლისადცა
Line: 5    
იყოს, ვითარ ექუსისა, შჳდისა და სხჳსა რომლისავე რიცხჳსა.
Line: 6    
ვინაჲ ესეცა იჩუენა, რომელ ვერ უძლებს ერთ ქმნად ნაქუსსა სირაჲსასა.
Line: 7    
რომლისათჳსცა სათანადო არს, რაჲთა ყოველთა უპირატესი
Line: 8    
ერთი და ზესთაჲ ყოველთაჲ იყოს მაერთებელ და ერთმქმნელ ყოველსა
Line: 9    
ნაქუსსა სირაჲსასა, რომელსა მოუგია სახედ მის ერთისა თჳს შორისცა
Line: 10    
გებად მოუკლებელად და სხუათაცა წარმოწინებად, და არცა
Line: 11    
წარმოყენებულთა შორის აღრევად თჳსთა ზემექონეობათა, და არცა
Line: 12    
თჳს შორის შეიწრებად და შერევად თჳთებასა გუართასა, და არცა
Line: 13    
ვითარ განწვალებულად ქონებად ხოლო აწ იხილე, რამეთუ ესე ოდენ
Line: 14    
შეუძლებს ერთ ქმნად ყოველსა ნათხზსა სირაჲსასა, რამეთუ ერთ იქმს
Line: 15    
ყოველთა და მოუვლენს ყოველსა ნათხზსა სირაჲსასა გაერთებასა, და
Line: 16    
შემოჰკრებს განწვალებულთა, და ერთ იქმს ყოველსა, რომელი სხუათა
Line: 17    
ერთთა ვერ უძლეს, ვითარ განმრავლებულმან ერთმან, და ვითარ
Line: 18    
გათჳთებულმან ერთმან, ვითარ რომლისამე მხოლოჲსამან, არამედ მან
Line: 19    
ზესთამან ერთმან ყოვლისა სირაჲსამან სიმრავლე ერ ყო და თჳთებანი
Line: 20    
რიცხუთანი აერთნა.



Next part



This text is part of the ARMAZI edition of Ioane Petrici, Explanatio in Proclum Diadochum.

Copyright ARMAZI Project, Frankfurt a/M, 22.8.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.