და შევიდა და განვიდოდა იერიქოთ.
და აჰა ესერა კაცი ვინმე, და სახელი მისი ზაქე, და იყო იგი მთავარი მეზუერეთა და ესე იყო მდიდარ ფრიად.
და უნდა ხილვა იესოსი, ვინ-ძი არს, და ვერ უძლო ხილვად ერის მისგან, რამეთუ ჰასაკითა იყო მცირე.
და წარბიოდა წინა და აჰჴდა ლეღუსულელსა, რაჲთა იხილოს იგი, რამეთუ მიერ წარსლვად იყო.
და მოვიდა ადგილსა მას, მიხედა იესო და ჰრქუა მას. ზაქე, ისწრაფე და გარდამოჴედ, რამეთუ დღეს სახლსა შინა შენსა ჯერ-არს ჩემი ყოფა.
და ისწრაფა და გარდამოჴდა და შეიყვანა იგი სიხარულით.
და იხილეს ყოველთა და დრტჳნვიდეს და იტყოდეს, ვითარმედ: ცოდვილისა კაცისა თანა შევიდა დადგომად.
აღდგა ზაქე და ჰრქუა უფალსა: აჰა უფალო, ზოგი ნაყოფთა ჩემთა მივსცე გლახაკთა; და უკეთუ ვისმე ცილი დავსდევ, მივაგო ოთხი წილი.
ჰრქუა მას იესო: დღეს იქმნა ცხორება სახლისა ამის, რამეთუ ესეცა შვილი აბრაჰამისი არს.
რამეთუ მოვიდა ძე კაცისა მოძიებად და ცხორებად წარწყმედულისა.
და ვითარცა ესმოდა ესე ერსა მას, შესძინა და თქუა იგავი ამისთჳს, რამეთუ მოახლებულ იყო იგი იერუსალჱმს, და ჰგონებდეს იგინი, ვითარედ მეყსეულად გამოჩნდეს სასუფეველი ღმრთისა.
და ჰრქუა მათ: კაცი ვინმე აზნაური წარვიდა შორსა სოფელსა მოღებად თავისა თჳსისა მეუფებისა და მოქცევად.
და მოუწოდა ათთა მონათა თჳსთა და მისცა მათ ათი მნა და ჰრქუა მათ: ვაჭრობდით ამას, ვიდრემდე მოვიდე.
ხოლო მოქალაქეთა მისთა სძულდა იგი და მიავლინნეს მოციქულნი შემდგომად მისა და ჰრქუეს მას: არა გუნებავს მაგისი მეუფება ჩუენ ზედა.
და იყო მოქცევასა მას მისსა მო-რა-აქუნდა მეუფება თჳსი და ბრძანა მოწოდება მათ მონათა, რომელთა მიეცა ვეცხლი იგი, რაჲთა უწყოდის რა-იგი ივაჭრეს.
და მოვიდა პირველი იგი და ჰრქუა: უფალო, შენმან ვეცხლმან ათი სხუა შესძინა სასწორი.
ჰრქუა მას: კეთილ, სახიერო მონაო, რამეთუ მცირესა ზედა სარწმუნო იქმენ. იყავ შენ ჴელმწიფე ათთა ზედა ქალაქთა.
და მოვიდა მეორე იგი და ჰრქუა: უფალო, ვეცხლმან შენმან სხუა-ღა ხუთი სასწორი ყო.
ჰრქუა მასცა: და შენცა იყავ ხუთთა ზედა ქალაქთა.
და მესამე იგი მოვიდა და ჰრქუა: უფალო, აჰა ვეცხლი შენი, რომელი მაქუნდა დაკრძალული სუდარსა,
რამეთუ შემეშინა, ვითარმედ კაცი ხარ სასტიკი: მოიღი, სადა არა დასდვი, და მოიმკი, სადა არა დასთესი.
ჰრქუა მას: პირისა შენისაგან გსაჯო შენ, მონაო ბოროტო; იცოდე, რამეთუ მე კაცი ვარ სასტიკი: მოვიღი, სადა არა დავდვი, და მოვიმკი, სადა არა დავსთესი.
და რასათჳს არა დასდევ ვეცხლი ჩემი სავაჭროსა, და მო-მცა-ვედ მე და ვახშითურთ ვქმენ იგი.
და ჰრქუა წინაშე მდგომელთა მათ: მოუღეთ ვეცხლი ეგე და მიეცით, რომელსა-იგი აქუს ათი სასწორი ვეცხლი.
და მათ ჰრქუეს მას: უფალო, აქუს ათი სასწორი.
გეტყჳ თქუენ, ვითარმედ: ყოველსა რომელსა აქუნდეს, მიეცეს. ხოლო რომელსა არა აქუნდეს და რომელღა-იგი აქუნდეს, მო-ვე ეღოს მისგან.
ხოლო მტერნი იგი ჩემნი, რომელთა-იგი არა უნდა მეუფება ჩემი მათ ზედა, მომგუარენით მე აქა და მოსწყჳდენით წინაშე ჩემსა.
და ვითარცა ესე წართქუა, ვიდოდა წინაშე მათსა და აღვიდოდა იერუსალჱმად.
და იყო ვითარცა მიეახლა ბეთბაგედ და ბეთანიად, მთასა თანა, რომელსა ჰრქჳან ზეთის ხილთა, წარავლინნა ორნი მოწაფეთაგანი
და ჰრქუა მათ: წარვედით წინაშე დაბასა მაგას, რომელსა შეხჳდეთ და ჰპოოთ კიცჳ დაბმული, რომელსა კაცი არღავინ დაჯდომილ არს; აჰჴსენით და მომგუარეთ მე.
და უკუეთუ ვინმე გკითხვიდეს: რასათჳს აჰჴსნით? ესრეთ არქუთ, ვითარმედ: უფალსა უჴმს ეგე.
და ვითარცა წარვიდეს, რომელნი-იგი მიავლინნა, პოეს ეგრეთ, ვითარცა-იგი ჰრქუა მათ.
და აღ-რა-ჰჴსნიდეს იგინი კიცუსა მას, ჰრქვეს მათ უფალთა მათ მისთა: რაჲსათჳს აჴსნით კიცუსა მაგას?
ხოლო მათ ჰრქუეს ვითარმედ: უფალსა უჴმს ეგე.
და მოჰგუარეს იგი იესოს და დაასხეს სამოსელი კიცუსა მას; და დაჯდა იესო მას ზედა.
და ვითარ შევიდოდა იგი, დაუფენდეს სამოსელსა მათსა გზასა ზედა.
და ვითარცა მიიწია იგი შთასავალსა მას მთისა მის ზეთის ხილთასა, იწყო ყოველმან სიმრავლემან მოწაფეთამან სიხარულით ქებად ღმრთისა ჴმითა დიდითა ყოველთა მათთჳს, რომელნი იხილნეს ძალნი.
და იტყოდეს: კუერთხეულ არს მომავალი მეუფე სახელითა უფლისაჲთა! მშჳდობა ცათა ზედა და დიდებაჲ მაღალთა შინა!
და ფარისეველნი ვინმე ერისა მისგანნი ეტყოდეს მას და ჰრქუეს: მოძღუარ, შეჰრისხენ მოწაფეთა შენთა!
ხოლო იესო მიუგო და ჰრქუა მათ: გეტყჳ თქუენ: და ღათუ ესენი დუმდენ, ქვანი ღაღადებდენვე.
და ვითარცა მიეახლა, იხილა ქალაქი იგი და ტიროდა მას ზედა.
და იტყოდა, ვითარმედ: უკუეთუმცა გეცნა შენ დღესა ამას მშჳდობად შენდა! ხოლო აწ დაეფარა თუალთაგან შენთა.
რამეთუ მოვლენან დღენი შენ ზედა, და მოგადგენ შენ მტერთა შენთა ლაშქარი და გარემოგადგენ შენ და შეგკრიბონ შენ ყოვლით კერძო
და დაგარღვიონ შენ, და შვილნი შენნი შენ შორის დაეცნენ, და არა დაშთეს ქვა ქვასა ზედა შენ შორის ამისთჳს, რამეთუ არა გულისხმაჰყავ ჟამი მოხედვისა შენისა.
და ვითარცა შევიდა ტაძარსა მას, იწყო გამოსხმად მსყიდელთა მათ და მომსყიდელთა.
და ჰრქუა მათ: წერილ არს: სახლი ჩემი სახლი სალოცველ არს, ხოლო თქუენ ჰყავთ იგი ქუაბ ავაზაკთა.
და იყო მუნ და ასწავებდა დღითი-დღედ ტაძარსა მას შინა. ხოლო მღდელთ მოძღუარნი იგი და მწიგნობარნი და მთავარნი ერისანი ეძიებდეს მას წარწყმედად.
და ვერარას ჰპოებდეს, რა უყონ მას, რამეთუ ყოველი ერი დამორჩილებულ იყო სმენად მისგან.
