TITUS
Kaixosro, Omainiani
Part No. 19
Previous part

Chapter: XVIII 
Strophe/Paragraph: T 
Verse/Line: 61/1    აქა მისრეთის მეფისაგან ხელმწიფედ მჯდომის ქალისა
Verse/Line: 61/2    
ნახვა და ჭაბუკისა ომაინის ამბის მბობა






Strophe/Paragraph: 387 
Verse/Line: a       პირსა აკოცა მეფემან   ტკბილისა სიყვარულითა,
Verse/Line: b       დასხდეს და ამოდ უბნობდეს,   არ სიტყვა უმეცრულითა,
Verse/Line: c       პირ-მზე ღიმობდა მამისა   ნახვისა სიხარულითა,
Verse/Line: d    და   უთხრა, თუ: "გითხრობ, რაც ვნახე   მე მინდორს სიარულითა.






Strophe/Paragraph: 388 
Verse/Line: a       ვპოვე უცხო ვინმე მოყმე,   შვენიერი ტანად, პირად,
Verse/Line: b       ცხენოსანი არ მინახავს   სადავეთა მისებრ მჭირად,
Verse/Line: c       ვითა ქორსა კაკბის მართვე,   მას ლომი უჩნს დასაჭირად,
Verse/Line: d    და   დღისით კაცთა იახლების,   ღამე მოვა მისად ჭირად.






Strophe/Paragraph: 389 
Verse/Line: a       ვჰკითხე, თუ: "რად ზი ნაცართა,   ან რად სტირ ცრემლთა ცხელითა?"
Verse/Line: b       მითხრა: "შენ ბრძენო, რა გკადრო,   მე ვარ ცნობითა ხელითა
Verse/Line: c       ვერ ჩამამიხსნა არა თქმად   სიტყვისა მან ერთ ხელითა
Verse/Line: d    და   იგმობდა: "ვამე, დავრჩიო   თავითა უსახელითა!"






Strophe/Paragraph: 390 
Verse/Line: a       წვრილად უამბო მეფემან მის   ყმისა ნაუბარები:
Verse/Line: b       "მას მოუვლია ყოველი   ქვეყნისა მთა და ბარები,
Verse/Line: c       სიკვდილი უნდა, მზასა აქვს   სამარის სათხრად ბარები."
Verse/Line: d    და   მელნის ტბითა აევსო ქალს   ცრემლთა საგუბარები.






Strophe/Paragraph: 391 
Verse/Line: a       ზარმან აიღო, გაჰკვირდა   ამა ამბვისა სმენითა,
Verse/Line: b       ენიშნა იგი სიზმარი   -- ბადეს ჯდა მარტო წყენითა,
Verse/Line: c       მეფემან უთხრა: "შეგცოდე,   ვაჲმე, ჩემისა ენითა!
Verse/Line: d    და   კაცთა ხსენება გეწყინა,   მითხარ, ცრემლისა დენითა?"






Strophe/Paragraph: 392 
Verse/Line: a       ქალმან უთხრა, თუ: "მეფეო,   რად მეჭვ ცუდ ამაყობასა?
Verse/Line: b       მამა ხარ, ღვთულებრ მოწყალე;   თავს ვიდებ მოშიშობასა,
Verse/Line: c       სჯობს თქვენი მწარედ ნათქვამი   სხვათ ხელმწიფეთა ტკბობასა,
Verse/Line: d    და   ღმერთმან ქნას, მანვე გვაღირსოს   თქვენგან ამბისა მბობასა."






Strophe/Paragraph: 393 
Verse/Line: a       კვლავცა ჰკადრა: "ხელმწიფე ხარ   ყოვლთ მეფეთა უჟესთესად,
Verse/Line: b       თქვენგან ჩემთვის ბრძანებულსა   სხვა რამც იყოს უკეთესად?
Verse/Line: c       მამეგონნეს ჭირნი ჩემნი,   მექნეს ცეცხლთა შემკეთესად,
Verse/Line: d    და   უბედური ჭირსა მომკის,   კეთილს იყოს დანამთესად!"






Strophe/Paragraph: 394 
Verse/Line: a       მეფე წავიდა მის მზისა   გაყრითა დაჭმუნვებული,
Verse/Line: b       ქალი მუნ დარჩა ტირილად,   არ ამოდ იჯდა შვებული,
Verse/Line: c       თქვა, თუ: "ბრალია იგი ყმა,   არს მიწყივ ვაგლახვებული."
Verse/Line: d    და   გარისხებული წყალობად   იქნა გულ-მობრუნვებული.






Strophe/Paragraph: 395 
Verse/Line: a       საგონებელი შეექნა,   გახდა ბედისა მწყეველად.
Verse/Line: b       დაბნელდა პირი მთვარისა,   აღარ ნათობდა მზე ველად:
Verse/Line: c       "ვაჲ, თუ ვერ ვნახო ჭაბუკი   საროს ტანისა მრხეველად!"
Verse/Line: d    და   ქალაქთ უფროსი მოიხმო   ამა საქმისა მრჩეველად.






Strophe/Paragraph: 396 
Verse/Line: a       იგი მივიდა, დაუხვდა   პირად-მზე ნამტირალები,
Verse/Line: b       ქალი გაჰკვირდა, შეშინდა,   იქნა ფერ-განამკრთალები,
Verse/Line: c       უბრძანა: "დაჯე, გიამბო,   მე ვით მწვავს ცეცხლთა ალები,
Verse/Line: d    და   ამა ამბვისა მსმენელი,   მტერსაცა შევებრალები."






Strophe/Paragraph: 397 
Verse/Line: a       წვრილად უბრძანა ყველაი,   მას სიზმრად ზმანებულია,
Verse/Line: b       მეფეს რაც ეთქვა მასთანა,   აწ ყმისა საქებულია:
Verse/Line: c       -- "სიზმრად მინახავს, პირობა   გვაქვს ერთად დადებულია,
Verse/Line: d    და   ღმერთმან მის მეტი მაშოროს,   კაცთა ძედ აგებულია."






Strophe/Paragraph: 398 
Verse/Line: a       ქალმან ჰკადრა, თუ: "მეფეო,   საქმე არა ჩანს ძნელისად,
Verse/Line: b       სახე სადმე აქვს იმედად   სიზმრისა მაშინდელისად,
Verse/Line: c       თუ იგი სახე შენია,   სრულქმნა ხამს საწადელისად,
Verse/Line: d    და   თუ არა, სხვაგან მოვნახოთ,   წყალობა გვეყოს მხსნელისად."






Strophe/Paragraph: 399 
Verse/Line: a       დაუმადლა, ესე რჩევა   მოეწონა მეტის-მეტად,
Verse/Line: b       უბრძანა თუ: "ამას იქით   შენ გამოსჩნდი ცეცხლთა შრეტად,
Verse/Line: c       წადი, ნახე, შეემეცნე,   არის სადმე თუცა რეტად,
Verse/Line: d    და   ვცადე, თუ იმ სახისა მეცა   შემქმნა ერთხელ მჭვრეტად."






Strophe/Paragraph: 400 
Verse/Line: a       ქალი მივა მოსწრაფებით,   მხიარული, მოცინარად.
Verse/Line: b       უამბო, და გვერცა უზის, მოსმენილი   ყველა წყნარად,
Verse/Line: c       მათ ეკალი მოეშორა,   აღარ ესვა გულსა ნარად,
Verse/Line: d    და   მადლი ღმერთსა, შეეტყობის:   სწადსო ესე, ვეჭვ, საქნარად.






Strophe/Paragraph: 401 
Verse/Line: a       სახე მისცა; წამოიღო,   მათ დაიდვეს გული გულსა;
Verse/Line: b       მოიტანა; მზემან ნახა;   ჰგვანდეს ერთგან დანერგულსა,
Verse/Line: c       ერთმანეთსა შეამსგავსეს,   ვით ბეჭედი დაბეჭდულსა,
Verse/Line: d    და   გაუკვირდა, თქვა, თუ: "ჰგავსო   ზეგარდამო გაგებულსა!"






Strophe/Paragraph: 402 
Verse/Line: a       საგონებელი შეექნათ,   იყვნეს მართ ვერას მქნელია,
Verse/Line: b       ორნივე ერთად ტიროდეს,   არ ცრემლი სდინდათ ნელია,
Verse/Line: c       მოსძულდა დიდი მეფობა   და ეგზომ საქონელია,
Verse/Line: d    და   არა იცოდეს, რა ექნათ   მათ ჭირთა სამკურნელია.






Strophe/Paragraph: 403 
Verse/Line: a       დღესა ერთსა ხალიფამ თქვა,   -- მას ყმასთანა იყვნეს შინა --
Verse/Line: b       _"მეფეს ვნახავ, სიტყვა რამე   მაქვს სათქმელად მისსა წინა,
Verse/Line: c       კარგმან კაცმან კარგი სიტყვა   არაოდეს არ იწყინა."*
Verse/Line: d    და   რა მივიდა, მეფემ ნახა,   მხიარულად გაუცინა.






Strophe/Paragraph: 404 
Verse/Line: a       ახლოს დაისვა. უბრძანა   სიტყვანი საამებელი:
Verse/Line: b       "რასა იქმს იგი ღარიბი,   მჭვრეტთა ჭირთ განმკურნებელი?"
Verse/Line: c       მან თქვა, თუ: "ღმერთმან დალოცოს   იმისი სახსენებელი,
Verse/Line: d    და   სახე ხელთა აქვს, შესტირის,   მიწყივ წინ სასვენებელი".






Strophe/Paragraph: 405 
Verse/Line: a       უბრძანა: "უთხარ, მიჩვენოს   მან იგი სახე ქალისა,
Verse/Line: b       ჩვენცა გავსინჯოთ, ცოდნა გვაქს   მცირედთა სამართალისა,
Verse/Line: c       თუ მართლად ბნდების, მართლად სჭირს   მას დება ცეცხლთა ალისა,
Verse/Line: d    და   მეცა მეწყალვის მიჯნური,   მწადსცა დადება ვალისა!"






Strophe/Paragraph: 406 
Verse/Line: a       ხალიფა მივა ომაინს   წინაშე მახარობელად:
Verse/Line: b       "მოგცაო ღმერთმან წყალობა,   მე ვარ ამისად მთხრობელად,
Verse/Line: c       რა სახე ნახოს, რომელი   ჩანს მნათობი დამამხობელად,
Verse/Line: d    და   იცნობს, თვით იყოს ყოვლისა   საქმისა გამამრჭობელად".






Strophe/Paragraph: 407 
Verse/Line: a       მეფე იჯდა; სახე მიაქვს;   მართ ხალიფას მიელოდა,
Verse/Line: b       დაინახა, ფიცხლა იცნა,   არავის რას არ ეტყოდა,
Verse/Line: c       გაუკვირდა, მაგრამ ესე   საქმე არად გავიდოდა,
Verse/Line: d    და   თქვა: "ამისმან ვერა მჭვრეტმან   გულიმც მართლად დაიკოდა!"






Strophe/Paragraph: 408 
Verse/Line: a       მეფემან იხმო გამზრდელი   -- იყო ყოვლ გამოცდილობით,
Verse/Line: b       უბრძანა: "გესმის, ჭკვიანად   ხარ დიდთა სახლთა ზრდილობით,
Verse/Line: c       ეს სახე არის პირ-მზისა   საქმისა დაუცილობით,
Verse/Line: d    და   ვინ მისცა, თუ არ ღმერთსა სწადს   ქალი მის ყმისა წილობით?






Strophe/Paragraph: 409 
Verse/Line: a       წა, ჰკადრე ჩემნი ნათქვამნი   შენთანა, არ საწყენია:
Verse/Line: b       "სრულად მისრეთის ქვეყანა   და სხვაცა ბევრი შენია!
Verse/Line: c       ტურფაა ჩემგან საჭვრეტლად   ტანად ალვისა ხენია,
Verse/Line: d    და   მაგრა იგი სჯობს საქნელად,   რაცა განგება ზენია!






Strophe/Paragraph: 410 
Verse/Line: a       ამა მოყმესა ნიშანი   ვინ მისცა შენთა სახისა?
Verse/Line: b       არავინ არის კაცთაგან   შენისა შუქთა მნახისა,
Verse/Line: c       თუ განგებამან მოიღო   განხსნა ეშმაკთა მახისა?
Verse/Line: d    და   შესჯერდი ჩემთა ნათქვამთა,   შენ ნუღარას ხარ მზრახისა.






Strophe/Paragraph: 411 
Verse/Line: a       პირველითგან შემოქმედმან   განუწესა ადამს ევა,*
Verse/Line: b       ვინცა ქვეყნად არ იჯუფთებს,   მისთვის თქმულა დიდი წყევა,
Verse/Line: c       ამა ყმასა უშენოსა   სჭირს ლახვართა გარდახევა,
Verse/Line: d    და   დამიჯერე, უარეა მეტის-მეტი   უკუწევა.






Strophe/Paragraph: 412 
Verse/Line: a       დავბერებულვარ, წამსვლია   ჟამია მე, ყმაწვილობა,
Verse/Line: b       ღმერთსა ვადიდებ -- მაღირსა,   პირ-მზეო, შენი შვილობა,*
Verse/Line: c       მაგრა ქალი ხარ, შენ გიძეს   მნათობთა თანა წილობა,
Verse/Line: d    და   დედათათანა კაცისა   დიდი ძეს გამოცდილობა.*






Strophe/Paragraph: 413 
Verse/Line: a       ამა მოყმისებრ ჭაბუკი   არცა ვის ამბვად სმენოდეს,
Verse/Line: b       ორნივე ჩემად შვილად სხდეთ,   შეეტყოს მტერთა -- სწყენოდეს,
Verse/Line: c       მან დაიჭიროს ქვეყანა,   მისგან ყოველთა შენოდეს,
Verse/Line: d    და   თქვენ დაგრჩეს ჩემი სამეფო,   სხვასამცა ვისღა შვენოდეს?






Strophe/Paragraph: 414 
Verse/Line: a       უთხარ: იცი ბრძენთა წესი,   გაქვს ყოვლისა ნახაზობად,*
Verse/Line: b       შეგფერდების საქციელი   ამაყობით და ნაზობად,*
Verse/Line: c       გიდგს ლაშქარი უთვალავი   სამსახურის დანამზობად,
Verse/Line: d    და   შუქთა შენთა რად წაახდენ,   რადგან დაგსვა ღმერთმან მზობად?"**






Strophe/Paragraph: 415 
Verse/Line: a       რა ქალსა ესმა ამბავი   და მამის მოციქულობა,
Verse/Line: b       დაუშრტა ცეცხლი, გამთელდა   სრულად გულისა წყლულობა,
Verse/Line: c       მართ, ვითა ვარდი აყვავდა,   დაშვენდა მოკაზმულობა,
Verse/Line: d    და   მერმე დაუწყო გამდელსა   ტკბილთა სიტყვათა თქმულობა.






Strophe/Paragraph: 416 
Verse/Line: a       კვლავცა უთხრა: "შენცა იცი,   მწადს მამისა სიამოვნე,
Verse/Line: b       ოდეს ამბავს გვიბძანებდა,   გახსოვს, ცრემლნი გარდმოვსთოვნე,*
Verse/Line: c       ამად, რომე ის სიზმარი   მეც მენახა, მოვიხსოვნე,
Verse/Line: d    და   გავეკრძალე ხელმწიფესა,   რაცა მეთქვა, დავიხსოვნე.*






Strophe/Paragraph: 417 
Verse/Line: a       ჰკადრე: "მამა ხარ, ხელმწიფე,   ჩემზედა ღვთულად ცხოველი,*
Verse/Line: b       თქვენ გინდათ ჩემთვის კეთილი   და ავსა არას მოველი,
Verse/Line: c       სრულმცა გექნების ღმრთისაგან,   რაც გწადდეს მოსათხოველი,*
Verse/Line: d    და   მე რაღა გკადრო? იგი ქენ,   რაც გინდეს, საქმე ყოველი."



Strophe/Paragraph: N 
Verse/Line: n.403/c    
სიტყვა] საქმე _ B. ^
Verse/Line: n.411/a    
განუწესა] გაუწესა _ B, D, დაუწერა _ A, C, F, K. ^
Verse/Line: n.412/b    
გაღირსა] მაღირსა _ C, K, მიბრძანა _ L. ^
Verse/Line: n.412/d    
გამოცდილობა] გამოცლილობა _ B, გამოცვლილობა _ D, გამოწვლილობა _ L. ^
Verse/Line: n.414/a    
ყოვლისა] ყვევლისა _ B. ^
Verse/Line: n.414/b    
საქციელი] საქონელი _ A, C. ^
Verse/Line: n.414/d    
გითქს _ A, C, L, გიქს _ F. ^
Verse/Line: n.414/d    
მზობად] გზობად _ C, K. ^
Verse/Line: n.416/b    
გახსოვს] ახსონს _ B, ახსოვს _ D, მაშინ _ L. ^
Verse/Line: n.416/d    
დავიხსოვნე] დავიყოვნე _ B, D, L. ^
Verse/Line: n.417/a    
ღვთულად] ღვთულებრ _ B. ^
Verse/Line: n.417/c    
თქვენც სრულად მოგცეს უფალმან _ D. ^



Next part



This text is part of the TITUS edition of Kaixosro, Omainiani.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.