TITUS
Kaixosro, Omainiani
Part No. 20
Previous part

Chapter: XIX 
Strophe/Paragraph: T 
Verse/Line: 65/1    ქალისაგან საქმროდ ჩამოყოლა და მეფისაგან დიდად
Verse/Line: 65/2    
გახარება






Strophe/Paragraph: 418 
Verse/Line: a       "რაცა გებრძანათ, ვისმინე,   მეფეო, ტკბილად ენითა,
Verse/Line: b       ბრძანებულისა თქვენისა   ჩვენმცა ვით ვიყვნეთ წყენითა?
Verse/Line: c       აწ, რადგან ჩვენთვის წყალობა   ღვთულადა იაზრენითა,
Verse/Line: d    და   ნება დამირთავს, თქვენ იცით,   რაც გწადდეს, იგი ქენითა".*






Strophe/Paragraph: 419 
Verse/Line: a       გამდელმან ჰკადრა მეფესა   ქალისგან მონასმინები:
Verse/Line: b       "ყველა სრულ გექმნას უთუოდ, რაცა   ღმრთისაგან ინები,
Verse/Line: c       არს თუ რამ ქვეყნად, ყოველი   თქვენ გეყოს მოსალხინები,
Verse/Line: d    და   ნება დაგრთო და გაბრწყინდა   ბროლ-ლალსა თანა მინები."*






Strophe/Paragraph: 420 
Verse/Line: a       რა მეფემან მოისმინა   იგი მისგან ნაუბარად,
Verse/Line: b       დაუტკბა და მოახსენა   ერთობ მეტად საქებარად.
Verse/Line: c       ხმა დავარდა, ამ საქმისა   ყველა იყო შემტყობარად,
Verse/Line: d    და   "ვაჲ, თუ მზესა მოვეშორეთ"   -- თქვეს -- "არ გვიჩნდეს გამთბობარად!"






Strophe/Paragraph: 421 
Verse/Line: a       საკვირველება შეექნათ   მისრეთს ამისა მსმენელთა,
Verse/Line: b       თქვეს, თუ: "მოჰკლევდის აქამდის   კაცთ სახელისა მთქმენელთა!"
Verse/Line: c       ზოგნი იტყოდეს: "შეუცავს   სურვილთა მოუთმენელთა,
Verse/Line: d    და   ჩვენ მზე წაგვართვეს მისისა   გულისა დამამბანელთა!"






Strophe/Paragraph: 422 
Verse/Line: a       შეიქნა ყველგან ამბავი   ქორწილად მომზადებისა,
Verse/Line: b       ომაინს ლხენა მიეცა   მიწყივ სახმილთა დებისა.*
Verse/Line: c       ლექსი დადგეს, და სიტყვები   აწ სხვაებრ გაგრძელდებისა,
Verse/Line: d    და   ვიცი, ამბავთა ჩამოჯრა   უმეცრად დამედებისა!**



Strophe/Paragraph: N 
Verse/Line: n.418/d    
მე რაღას მკითხავთ _ A, B, C. ^
Verse/Line: n.419/d    
დასჯერდა, მზეებრ გაპწყინდა ლალზედა შერთვით მინები _ L. ^
Verse/Line: n.422/b    
ომაინს წყენა მიეცა მისისა ცეცხლთა დებისა _ D. ^
Verse/Line: n.422/d    
ჩამოჯრა] ჩამოჭრა _ F. ^
Verse/Line: n.422/x    
ამ სტროფის შემდეგ L-ში სამი ზედმეტი სტროფია:^






      ზავარს ზე-მდეგმა გამდელმა   შეიტყო საქმე ყოველი,
      დაღონდა მეტად, შეექნა   მას ჭირნი ასათთოველი. (?):
      ლომ-გულისაგან დღეითგან   კარგსა აღარად მოველი,
   და   მას გული ჰქონდა ჩემისა   საქმეთა მისანდოველი.





      ოდეს შეიტყობს, წამოვა,   ვით ლომი გაფიცხებული,
      ამა ამბავთა სმენითა   მართ გულსა ლახვარ ხებული,
      მოტყუებასა დამწამებს საჩემოდ   გარისხებული,
   და   პატივის დროსა დავრჩები   არვისგან შერაცხებული.





      თუ შეუთვალო, პატრონი   მე ჩემი გამიწყრებისა,
      თუ სხვათ უანბონ ამბავი მისისა   გამწარებისა,
      ჩემზედა მოსდგამს კიბესა,   სხვაგან არ იარებისა,
   და   არ დაიჯეროს ამბავი   მან ჩემი დასტურებისა."



   
ამის შემდეგ L-ში ტექსტი ვარიანტულ სხვაობას იძლევა: არ არის მოთხრობილი ალი-ექბერის გამეფება, გურზი-ფალავნის ამბავი, ზავარის ჩამომავლობა და თანამდებობა, ბურნე-მელიქის გახელმწიფება და სხვა დეტალები. ტექსტი აშკარად შემოკლებულია. ტექსტი მოულოდნელად იწყება ზავარის გამდელის და ბურნე-მელიქის შორის საუბრით.



Next part



This text is part of the TITUS edition of Kaixosro, Omainiani.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.