TITUS
Kaixosro, Omainiani
Part No. 42
Previous part

Chapter: XLI 
Strophe/Paragraph: T 
Verse/Line: 103/21    აქა ომაინისაგან სარი-დევის თურქისტანს გაგზავნა


Strophe/Paragraph: A 
Verse/Line: 103/22       პირველად ცისა და ქვეყნის დამბადებელი ღმერთი ახსენა და
Verse/Line: 103/23    
მერმე თურქთა ხელმწიფეს ქება შეასხა ესე, ვითა: დიდის ინდოეთის
Verse/Line: 103/24    
შვიდთა სახელმწიფოთა პატრონისა, მეფეთ მეფისა, ტარიელის შვილის,
Verse/Line: 103/25    
სარიდან-ხელმწიფის შვილი, ომაინ ჭაბუკი მოგიწერ: მეფეო,
Verse/Line: 103/26    
თუ ჩემი ამბავი წვრილად მოგვეწერა, სიტყვა მეტად გაგრძელდებოდა
Verse/Line: 103/27    
და მერე ეს მომიხსენებია: თეთრი დევი ჩემის ხელით მოკვდა
Verse/Line: 103/28    
და მისი სახელმწიფო, ციხე, ქალაქი, ადგილი მე დამრჩა. თქვენი
Verse/Line: 103/29    
ასული ამას მოპარვით წამოეყვანა და ჰყვანდა და ჩვენცა დიდის
Verse/Line: 103/30    
პატივით მოვეპყარით. და ჩვენ თქვენი მოყვრობა შეგვიძლია, და
Verse/Line: 103/31    
სხვას ამბავს სარი-დევ მოგახსენებს." ერთი წიგნი ქალმა მისწერა,
Verse/Line: 103/32    
ვითა: "ხელმწიფეო, ერთი ვინმე ღვთის მოყვარე ჭაბუკი გამოჩნდა
Verse/Line: 103/33    
და ურწმუნოს დევისაგან გამოგვიხსნა და თქვენისა შვილობისათვის
Verse/Line: 103/34    
დიდს პატივს გვცემენ. და ეს ბეჭედი ჩემის სიცოცხლის ნიშნად
Verse/Line: 103/35    
გამამიგზავნია."

Strophe/Paragraph: B 
Verse/Line: 104/1       
სარი-დევ თორმეტი ცხენოსანი გამოირჩია და წავიდა. რა
Verse/Line: 104/2    
სარი მივიდა და მეფემან ნახა, დიდად იამა. წიგნი და ბეჭედი მიართვა.
Verse/Line: 104/3    
ესეთი სიმხიარულე შეიქნა, კაცის გუნება ვერ მისწვდებოდა. სარის
Verse/Line: 104/4    
წინ წამოუძღვნენ და ქალაქად მოიყვანეს და დიდი სიმხიარულე
Verse/Line: 104/5    
შეიქნა. სარის მრავალი უბოძა, და, რაც ზეპირ იცოდა, ყველა
Verse/Line: 104/6    
მოახსენა: პირველად თეთრის დევის სიკვდილი და მერმე ქალის
Verse/Line: 104/7    
თხოვნა ამად, რომე ქორწილი თქვენის ნებით უნდა ქნას. მერმე
Verse/Line: 104/8    
ხელმწიფემ ბრძანა: "თავადნო, დიდის კაცის სიკეთე გასინჯეთ,
Verse/Line: 104/9    
რომე ქალი იმისთანას მტრისაგან დარჩომია და ჩვენ კიდევ დიდად
Verse/Line: 104/10    
უხსენებივართ! ჩვენ ამისი გახარება გვმართებს, რომე ჩვენი შვილი
Verse/Line: 104/11    
ცოცხალი არის, თორემ, რაც ჩვენ გვმართებდა, მას უბრძანებია."

Strophe/Paragraph: C 
Verse/Line: 104/12       
სარის ქალის მიცემის დასტური მისცეს. სარიმ მეფეს მოახსენა:
Verse/Line: 104/13    
მე მეტად მესწრაფების; მე წავალ და თქვენს ამბავს
Verse/Line: 104/14    
მივართვამ".



Next part



This text is part of the TITUS edition of Kaixosro, Omainiani.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.