TITUS
Kaixosro, Omainiani
Part No. 50
Previous part

Chapter: XLIX 
Strophe/Paragraph: T 
Verse/Line: 111/32    აქა წიგნი ჩინ-მაჩინის ხელმწიფისა დიდთა ხელმწიფესთანა


Strophe/Paragraph: A 
Verse/Line: 111/33       პირველად სიხარულისა მომფენელისა და ჭირთა განმაქარვებელისა,
Verse/Line: 111/34    ყოვლის მპყრობელისა ღვთისა სახელი ახსენეს და მისი დაუსრულებლობა
Verse/Line: 111/35    და მერმე ამა სამთა დიდთა ხელმწიფეთა დიდნი ქება შეასხეს
Verse/Line: 111/36    ესე, ვითა: "ღვთისაგან პატივცემულნი მისსა საფარველსა ქვეშე
Verse/Line: 112/1    ნიადაგმცა ლხინსა და განსვენებასა შიგან არიან. თქვენი წიგნი და
Verse/Line: 112/2    ამბავი ჩინ-მაჩინის ქვეყანას მოვიდა. რა მოვისმინეთ, მოწყალესა
Verse/Line: 112/3    ღმერთსა დიდი მადლი მივეცით. კმარისცა ჩვენზედა წყალობად ესე,
Verse/Line: 112/4    რომე თქვენსა ნახვასა ვეღირსენით, ჩვენსა სიძესა, ომაინ-ჭაბუკსა,
Verse/Line: 112/5    ავჰყევით, ფიცხლავ ვიარეთ და თქვენსა მზღვარსა რა მოვედით, ესე
Verse/Line: 112/6    კაცნი გაახელით და, თუ განგებასა სწადიან, ჩვენცა ადრე მოვალთ."
Verse/Line: 112/7    რა ესე ამბავი ინდოეთს მოვიდა, დიდად იამათ, და ღვთის წინაშე მათი
Verse/Line: 112/8    სააჯო ეს იყო, რომე, ხაყანჩინიც მათ შეჰყროდა. ფიცხლავ წინ მიეგებნენ,
Verse/Line: 112/9    მაგრამე ეს საჯერო არის, რომე ოთხთა ქვეყნის მპყრობელთა
Verse/Line: 112/10    ხელმწიფეთა ერთმანეთთან დიდის განსვენებით შეყრას კაცის
Verse/Line: 112/11    ენა ვერ გამოიტყვის. რა ერთმანერთი ნახეს, ოთხივე ხელმწიფენი
Verse/Line: 112/12    ლაშქართა შუა გარდახდეს და ოქროს ტაბკით თავს გუარი გარდააყარეს.
Verse/Line: 112/13    და ტკბილის სიტყვით ერთმანერთი მოიკითხეს. რა კეისარმა
Verse/Line: 112/14    ომაინ ნახა, თავის სახელმწიფოს წამოსვლისათვის თავის ჭკუას არას
Verse/Line: 112/15    დაემდურა. მუნით შესხდეს და ხაყანჩინის სადგომად მივიდნენ, და
Verse/Line: 112/16    ერთს მილიონს ფერხთ ქვეშ სტავრა დაუფინა, და სამს დღეს
Verse/Line: 112/17    მუნ ნადიმი იყო. მეოთხეს დღეს სარიდან ხელმწიფის ქალაქად შევიდნენ,
Verse/Line: 112/18    და ხუთს დღეს მუნ ნადიმი და ლხინი იყო. მეექვსეს დღეს
Verse/Line: 112/19    სამთავე მეფეთა ინდოთ მეფემან მრავალი არმაღანი უძღვნა და
Verse/Line: 112/20    ლაშქარიც ერთობ საბოძვრით აავსო. და ყოველთა დღეთა ლხინი
Verse/Line: 112/21    და განსვენება იყო და შორით ქოსთა ცემისაგან ყურთა სმენა არ
Verse/Line: 112/22    იყო. და ხუთთა მეფეთა მონანი ოქროს სარტყლით წარმოდგებოდიან.
Verse/Line: 112/23    რა ანუშრევან ხელმწიფის იარაღი გახსნეს, ერთი ლალის თასი
Verse/Line: 112/24    ხელმწიფეთა მოეწონა, და ასეთი იყო, რომ მამაცი კაცი ძლივს
Verse/Line: 112/25    დალევდა. რა სმა შეიქნა, იგი თასი პირველად კეისარმა დალივა და
Verse/Line: 112/26    მერმე ანუშრევან დალივა და ნებზედ დაიბერტყა და კეისარს მოახსენა:
Verse/Line: 112/27    "ესრემც თქვენის მტერის ტვინი დაიწურვისო." და თასი კეისარს
Verse/Line: 112/28    მიართვა, ვითა: "ეს ჩემი იადგარი იყოსო." მას დიდად იამა.
Verse/Line: 112/29    მაგრამე გულში დაყმუნდა ამად, რომე სხვათა მეფეთა ზედან ნამეტნაობა
Verse/Line: 112/30    არა სწადდა. ანუშრევან კეისარს დაჭმუნება შეატყო. კაცი
Verse/Line: 112/31    გაგზავნა და ოთხი თასი კიდევ სხვა მოატანინა, მაგრამე ეს ხუთი
Verse/Line: 112/32    თასი ერთმანერთის უარესი არ იყო. ერთი ინდოთ მეფეს მიართვა, ერთი
Verse/Line: 112/33    ჩინ-მაჩინის98* ხელმწიფესა, ერთი ომაინ ჭაბუკსა და ერთი თვით წინ
Verse/Line: 112/34    დაიდგა და ესრეთ ბრძანა: "ეს თასები ძველითგან ჩვენს ქვეყანას
Verse/Line: 112/35    ყოფილან, მაგრამე არასოდეს ფასი არ დასდებია. აწე ესე სჯობს,
Verse/Line: 112/36    რომე თვითო თვითოს გვქონდეს და ჩემი სახელი თქვენთან იხსენებოდეს."
Verse/Line: 112/37    მათ მეფეთ დიდი ქება და მადლი შეასხეს. ესრეთ საკვირველი
Verse/Line: 112/38    და ძვირფასი იყო, რომე არ ითქმოდა.


Strophe/Paragraph: N 
Verse/Line: n.p.112/33    ჩინ-მაჩინის] ბალხი-ბუხარის _ C.^



Next part


This text is part of the TITUS edition of Kaixosro, Omainiani.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.