| Strophe: 96_[96] | ||
| Verse: a | პირი უყუ̂ავის, ვით ვარდი, | სიხარულითა მეტითა, |
| Verse: b | -- "ჩუ̂ენზე გამოჩნდა ნათელი | ზეცის ძალისა სვეტითა, |
| Verse: c | აქამდის გვჭირდა სალმობა | ზააქის გველის ჭვრეტითა, |
| Verse: d და | ახლა დაგვიხსნა უფალმან | წყალობის მისის მეტითა. |
| Strophe: 97_[97] | ||
| Verse: a | ზააქს ერთი შვილი დარჩა, | მას სახელად გაგო ერქვა, |
| Verse: b | ცხენსა შეჯდა, გარდიხვეწა, | ჯაჭვ-ჯავშანი ტანსა ეცვა, |
| Verse: c | არვინ გაყუ̂ა ლაშქრის კაცი, | მუზარადი თავს დაერქვა, |
| Verse: d და | ჩინეთისა ზღვას მიმართა, | მას მუქარა ბევრი ეთქვა. |
| Strophe: 98_[98] | ||
| Verse: a | მერმე კაცი გაუძახა, | -- "ნუღარ არის ომი ძნელი, |
| Verse: b | ღვთის შემცოდე საძაგელი | ზააქ წინ მიც გრძნების მქნელი, |
| Verse: c | მას გველებმან ვერა არგო, | დაემართა საქმე ძნელი, |
| Verse: d და | პაპა მისის სისხლსა ვკითხავ, | რაცა მახსოვს საქმე ძველი!" |
| Strophe: 99_[99] | ||
| Verse: a | ომი გაუშვეს, შეიქნა | მოსლვა და შემოხვეწანი, |
| Verse: b | შემოკრბეს სრულად ლაშქარნი, | შეიქნა მათგან ხვეწანი, |
| Verse: c | ზააქს აღარვინ ახსენებს, | ნახეთ ბედისა წერანი, |
| Verse: d და | სალარო-ზარდახშანისა | ახლავ შეიქნა წერანი. |
| Strophe: 100_[100] | ||
| Verse: a | მერმე ფრიდონ აჴმობინა | გონიერი კაცი, ბრძენი, |
| Verse: b | მას უბრძანა: "გაიგონე | საუბარი -- სიტყუ̂ა ჩუ̂ენი, |
| Verse: c | დემავენდის მთასა შინა | ორმო არის მეტად ბნელი, |
| Verse: d და | შიგ ჩააგდეთ ესე ზააქ, | გაუთავდეს მას შიგ დღენი!" |
| Strophe: 101_[101] | ||
| Verse: a | წაიყუ̂ანეს მთასა შინა | მჴარ-შეკრული უნებურად, |
| Verse: b | ცხენს არ შესვეს, ქუ̂ეითია, | არც მიეპყრნენ ჴელ-მწიფურად, |
| Verse: c | მერამლეთა რაცა უთხრეს, | დაემართა მას დასტურად: |
| Verse: d და | ის ჩააგდეს ორმოშიგან, | მიწა მისცეს იმას პურად. |
| Strophe: 102_[102] | ||
| Verse: a | ზააქ რა ქნა არ გასმია? | -- ეშმაკს მიჰყუ̂ა თავის ნებით! |
| Verse: b | მან მრავალი უსამართლო | თემზედა ქნა, გველის ნებით. |
| Verse: c | ვისცა გესმათ, გაიგონეთ, | თქუ̂ენ იყუ̂ენით კარგის მცნებით, |
| Verse: d და | თქუ̂ენ დასჯერდით თავისასა, | სხვათა ნურვის ეცილებით! |
| Strophe: 103_[103] | ||
| Verse: a | ზააქის ციხე ქალაქი | ფრიდონსა დარჩა ნებითა: |
| Verse: b | მან ღმერთი არ მოიგონა, | არც ლოცვით, არცა ქებითა, |
| Verse: c | ღმერთი შერისხდა წყეულსა | ჯერ ზეცით, მერმე ქუ̂ეყნითა, |
| Verse: d და | ჯოჯოხეთს ყოფნა ირჩია | თვითან, თავისის ნებითა. |
