| Strophe: 175_[175] | ||
| Verse: a | საამ თქუ̂ა: "ჩემს უნებურსა | არა იქს მეფე ბრძენია: |
| Verse: b | წიგნს მივსწერ, ადრე მოვასხნა | აქ, ჴელ-მწიფისა ძენია." |
| Verse: c | დაუწყო წერა, ახსენა | პირველად ზესთა ზენია, |
| Verse: d და | მერმე ჴელ-მწიფე დალოცა, | უქო ყოველი ზნენია. |
| Strophe: 176_[176] | ||
| Verse: a | მიუწერა ჴელ-მწიფესა | სიტყუ̂ა კარგი, ლამაზ-ენა: |
| Verse: b | "რაც მიბრძანე სამსახური, | გავათავე, ყუ̂ელა ვქენა, |
| Verse: c | აწ იამანის ჴელ-მწიფე | გემსახუროს მუდამ თქუ̂ენა, |
| Verse: d და | ქალნი ვნახე, მათ, ვერა სჯობს | მნათობიცა, ვერცა ზენა!" |
| Strophe: 177_[177] | ||
| Verse: a | ბანოვანთ თავთა სიტურფით | ვერ აქებს ბრძენთა ენანი: |
| Verse: b | ტანად აზატნი სურათნი | და თვალად მზისა შუ̂ენანი, |
| Verse: c | მსგავსი სამოთხის ყუ̂ავილთა | მულღანზარისა მფენანი, |
| Verse: d და | ვარდი კოკობი უპრჩვნელი, | უკუნის გამათენანი. |
| Strophe: 178_[178] | ||
| Verse: a | თქუ̂ენთა შვილთა აქ წამოსვლა | მოინდომოს, -- დავრთე ნება. |
| Verse: b | ამაზედა რომ გიახლოს | ესე ჩემი მოხსენება, |
| Verse: c | -- რასცა ბევრსა გამოატან, | ვის უფრო აქუ̂ს თქუ̂ენგან ცნება, |
| Verse: d და | სჯობს რომ კარგად გამოგზავნოთ, | არ ქნათ ხანის დაყოვნება." |
| Strophe: 179_[179] | ||
| Verse: a | ერთს ჩაუქსა კაცსა მისცა | წიგნი მისგან დანაწერი : |
| Verse: b | -- ფრიდონ მეფეს მიართვიო, | ვის მორჩილობს ყოვლი ერი. |
| Verse: c | სარუშან თქუ̂ენ გემსახუროს, | ნიადაგ არს ლხინის ერი. |
| Verse: d და | აქ ფხიზელი არვინ არი, | არცა ყმა და არცა ბერი". |
| Strophe: 180_[180] | ||
| Verse: a | რა შეზარხოშდა ლომ-გული | გმირი, ჭკვიანი ცნობითა. |
| Verse: b | ქოიალს უთხრა: "ცუდია | მუდამ ნადიმი თრობითა! |
| Verse: c | ერთხელ შევექცნეთ მოედანს | რკენითა ფალავნობითა". |
| Verse: d და | საამს რა ესმა, აიგდო, | სიცილი შექნა ლმობითა. |
