Strophe: 352_[353] | ||
Verse: a | დაორსულდა იგი პირ-მზე, | მას მიეცა ვაჟი წული. |
Verse: b | ჴელ-მწიფესა მოახსენეს, | შექნა დიდი სიხარული. |
Verse: c | ბრძანა მასთან მოყუ̂ანება, | გაყმაწვი და ბერი გული. |
Verse: d და | კალთაშიგა ჩაუგორვეს | რბილით რითმე წახვეული. |
Strophe: 353_[354] | ||
Verse: a | ვაჟსა ჴელი შამოავლო, | უსაზომოდ მოეწონა. |
Verse: b | მაგრამ თუ̂ალით ვერას ხედავს, | ამას უფრო დაეღონა. |
Verse: c | შემოქმედსა შაეტირა | შეეხვეწა, შეემონა: |
Verse: d და | "თვალით ჩემით ესე ვნახო", | -- პირი მიწას დააკონა. |
Strophe: 354_[355] | ||
Verse: a | განგებასა რაცა სწადდეს, | -- იქნას რაა საკურველი, |
Verse: b | ქუთუთოსა აიწივა, | უკმოისვა ფრიდონ ჴელი, |
Verse: c | ფიცხლავ თვალნი აეხილნა, | ნახა შვილი საყუ̂არელი. |
Verse: d და | ყუ̂ელა ღმერთსა ადიდებდა, | ნახეს საქმე საშინელი. |
Strophe: 355_[356] | ||
Verse: a | რა ყმაწვილი გაიცადა, | მოეწონა მეტის მეტად. |
Verse: b | მას დაარქუ̂ა შაჰ მანუჩარ | ვერ მოსხლიტა თვალი ჭვრეტად. |
Verse: c | მადლი ჰკადრა შემოქმედსა, | თქუ̂ა: ზეცას ხარ ნათლის სვეტად!.. |
Verse: d და | სიბერის ჟამს არ დამაგდე | ნაღვლიანად, ტკბილმა ცეტად. |
Strophe: 356_[357] | ||
Verse: a | როს მანუჩარ დაიბადა, | ფრიდონ გაყმდა, ვით ახალი, |
Verse: b | შავი ძაძა აიჴადა | , სხვა ჩაიცვა მან ახალი, |
Verse: c | ზაულს წიგნი მიუწერა, | იჴმო საამ ფალავანი. |
Verse: d და | ქიშვად, ყარან, ყუბად, მილად, | შირო -- კარგი გულოვანი. |
Strophe: 357_[358] | ||
Verse: a | ფრიდონ დაჯდა ტახტსა ზედა, | თავს გვირგვინი დაიბურა, |
Verse: b | ნაღარასა აკრევინა, | ბედსა აღარ დაემდურა, |
Verse: c | ვითამ ერაჯ გაუცოცხლდა, | თქუ̂ა თუ: "ლხინი მამეწურა!" |
Verse: d და | ეს ამბავი ყუ̂ელაკასა | მიუწერა, ადასტურა. |
Strophe: 358_[359] | ||
Verse: a | თავადთა და ფალავანთა | რა სცნეს, ფიცხლავ წამოვიდეს; |
Verse: b | საამ წინა მიუძღოდა, | სარავს ქალაქს შემოვიდეს, |
Verse: c | ქიშვად, მილად, აშაქ მოზდევს, | მხიარულად კარგა ზმიდეს, |
Verse: d და | შევიდეს და მეფე ნახეს, | დაშრტეს, -- რომე ცეცხლის წვიდეს. |
Strophe: 359_[360] | ||
Verse: a | მადლი ჰკადრეს შემოქმედსა, | გააერთეს მიწას პირი. |
Verse: b | მეფე ტახტით ჩამოვიდა, | გარდაჰკოცნა საამ გმირი. |
Verse: c | პირს აკოცა ფალავანთა, | დაავიწყა ძველი ჭირი. |
Verse: d და | ვით მართებდეს, ეგრე დასხდეს, | გარდიჴადეს დიდი ლხინი. |