| Strophe: 373_[374] | ||
| Verse: a | რა გათენდა, საწუთროსა | მზემან ვარდი მოაყარა. |
| Verse: b | კირჩხიბისა ჭანგს დაეხსნა, | შავი შარი უკუ-ყარა. |
| Verse: c | სპილოზედა ტახტი დადგეს, | შესხდეს, ყუ̂ელა შეიყარა. |
| Verse: d და | ზედ მანუჩარ გაიყუ̂ანეს, | ქოსსა ჰკრეს და აიყარა. |
| Strophe: 374_[375] | ||
| Verse: a | ჴფრიდონ შეჯდა სპილოზედა, | ორსა დღესა მასთან ვლიდა, |
| Verse: b | რაცა მართებს ჴელ-მწიფესა, | ყუ̂ელაკასა ასწავლიდა, |
| Verse: c | შემოქმედსა ახვეწებდა | დალოცა და ცრემლსა ღვრიდა, |
| Verse: d და | იგი საამს შეავედრა, | დაბრუნდა და წამოვიდა. |
| Strophe: 375_[376] | ||
| Verse: a | ათი ათასით კაცითა | წინ მივა ქიშვად ლომია. |
| Verse: b | მათ თიქითიჩან აჩინეს, | -- ბულღანდარელთა ტომია. |
| Verse: c | მას ახლავს ოცი ათასი, | -- ყუ̂ელა ომისა მდომია. |
| Verse: d და | ჰკრეს, შეიყარნეს ანაზდად, | შექნეს ფიცხელი ომია! |
| Strophe: 376_[377] | ||
| Verse: a | ცისკრის ჟამსა ერთმან ერთსა | გარდეკიდნეს, ფიცხად ეცნეს: |
| Verse: b | ორნივ იყუ̂ნეს დაკაზმულნი, | საომარად ტანსა ეცვნეს; |
| Verse: c | არ იცოდა, თუ ვინ იყუ̂ნეს, | რომელიცა მათა ეცნეს, |
| Verse: d და | დაუშინეს, ჩამოყარეს, | -- ცა რისხვითა მათ დაეცნეს! |
| Strophe: 377_[378] | ||
| Verse: a | ქიშვად შუბი თიქითიჩანს | შესცა, ფიცხლავ ჩამოვარდა, |
| Verse: b | მოკლა, თავი გარდაკუ̂ეთა. | ტანი მჴეცთა დაუვარდა, |
| Verse: c | რა ლაშქართა მკუ̂დარი ნახეს, | ვინცა მორჩა, გარდავარდა, |
| Verse: d და | სალიმს ეცნეს გაქცეულნი, | ლაშქარშიგან ჴმა დავარდა. |
| Strophe: 378_[379] | ||
| Verse: a | სალიმს და თურის ეწყინა, | თუ სთქუ̂ა: "მოედვა ალია!" |
| Verse: b | იკითხეს: "მათი ვინ იჴო | თავადი წინ მავალია?" |
| Verse: c | ვერ შევიგენით, პატრონო, | ვიცით, რომ ჩუ̂ენი ბრალია; |
| Verse: d და | ცისკრისა ჟამსა დაგვესხნეს | მით დაგვემართა ძალია! |
| Strophe: 379_[380] | ||
| Verse: a | ქიშვად მანუჩარს წინაშე | გაგზავნა მახარობელი, |
| Verse: b | თიქთიჩანისა თავი და | მართლის ამბვისა მცნობელი. |
| Verse: c | აიყარნეს და მომართეს, | ყუ̂ირის ქანარა მჴმობელი. |
| Verse: d და | რა შეიყარნეს მინდორშიგ, | იყუ̂ნეს მართ ვითა მზმობელი. |
| Strophe: 380_[381] | ||
| Verse: a | ორნივ დაბარგდეს პირის-პირ, | დადგეს ქამხისა კარავნი. |
| Verse: b | გარიგდა სრულად ლაშქარნი, | მინდორთა დასაფარავნი. |
| Verse: c | ტახტზედა დაჯდა მანუჩარ, | ფარდა მოავლეს არ ავნი. |
| Verse: d და | მოვიდეს, დასხდეს თავადნი, | მებრძოლთა შემაზარავნი. |
| Strophe: 381_[382] | ||
| Verse: a | ოქრ ოს სელზედ დაიწვინეს | საამ გმირი პილოტანი. |
| Verse: b | ქიშვად, ყარან, აშაქ, მილად, | ყუბად დასხდეს -- გმირნი სხვანი. |
| Verse: c | მუნით სალიმ-თური დასხდეს, | გაარიგეს მათნი სპანი. |
| Verse: d და | ვისი, ფირან, თურქი, თუზან, | შანშე, შედოშ შექნეს ზმანი. |
| Strophe: 382_[383] | ||
| Verse: a | მას ღამეს ორთავ ნადიმი | დაიდვეს, შექნეს მზადება: |
| Verse: b | საომარისა კეთება, | ერთმანერთზედა ქადება, |
| Verse: c | ჩაიცვეს ჯაჭვი, ჯავშანი, | -- ცხენი ყუ̂ელასა მზად ება, |
| Verse: d და | საამის შიშით იქითით | ქონდა გულშიგა ზადება. |
