TITUS
Shahname 1 and 2: Metrical parts
Part No. 37
Previous part

Chapter: 28 
აქა საამისაგან თურის საგდებლით შეპყრობა.






Strophe: 407_[408] 
Verse: a       რა ლომ-გულმან გაიგონა   ყუბადისგან ნაუბარი,
Verse: b       გაშმაგდა და დაიყუ̂ირა.   შიშით დასქდა იგი ჯარი.
Verse: c       შემობრუნდა, სამანდს უთხრა:   "აწ სირცხვილი შენზედ არი!
Verse: d    და   თური იცნა, შეუძახა:   ერაჯ" მტკივის შენგან მკუ̂დარი.






Strophe: 408_[409] 
Verse: a       ჯარისაგან ვერ მიუდგა,   გარდააცვა საგდებელი,
Verse: b       სპილოდაღმან ჩამოაგდო   და შეუკრა მაგრა ჴელი.
Verse: c       ზაულელთა მიაბარა:   -- "შეინახეთ ძმისა მკვლელი!"
Verse: d    და   თვითან რაზმსა წაერია,   თხისა ჯოგსა ვითა მგელი.






Strophe: 409_[410] 
Verse: a       თური ნახეს შეპყრობილი,   ერთობილნი გარდიხვეწნეს.
Verse: b       მოერივნეს ერანელნი,    იმათ ზურგი დაალეწნეს,
Verse: c       დაჴოცეს და ამოსწყუ̂იტეს,   დაპჴრობილნი მოირეწნეს,
Verse: d    და   ძლივ მანუჩარ მოარჩინეს,   ყუ̂ელა ღმერთსა შეეხვეწნეს.






Strophe: 410_[411] 
Verse: a       დარჩა მათი სპილო, ტახტი,   კარავი და ბარგი სრული,
Verse: b       ნაომარზედ გარდამოკდეს.   ჴმობს ნაღარა, ქოსი კრული.
Verse: c       მანუჩარს წინ მოიყუ̂ანა   საამ თური ჴელ-შაკრული.
Verse: d    და   ნახეთ ეტლი უკუღმართი,   კაცს რას უზამს ბედი კრული?!.






Strophe: 411_[412] 
Verse: a       საამ სადგომს წამოვიდა,   იყო ბეუ̂რგან დაკოდილი.
Verse: b       ოთაღშიგან მოსასუ̂ენოდ   დაწვა ედემს ალვა-ზრდილი.
Verse: c       მანუჩარს წინ მოიტანეს   ტახტი მისი მოჭედილი,
Verse: d    და   ჯორ-აქლემი დატვირთული,   ბარგი ბეუ̂რი სხვა მოჴდილი.






Strophe: 412_[413] 
Verse: a       სამად გაყო ნაშოვარი,   ძლივ იტევდა იგი არე.
Verse: b       სალიმისა ტახტზედ დაჯდა   ალვის ნორჩი, ვითა მთვარე.
Verse: c       თურის ტახტი ერთი წილი   -- საქონელი შენადარე --
Verse: d    და   საამისთვის გაუგზავნა,   უბრძანა თუ: "მისკენ არე".






Strophe: 413_[414] 
Verse: a       ერთი თვითან დაიჭირა,   ერთი წილი ლაშქართ მისცა.
Verse: b       თავადებსა თავი დასჭრეს,   დარჩომოდა, ჴელთა ვისცა.
Verse: c       უვაზირეს: თური" მოჰკალ,   მისი ჯავრი გულსა გვიცა!"
Verse: d    და   "ვირემ საამ მოვიდოეს,   აგრე ვიქო", მანცა ფიცა.






Strophe: 414_[415] 
Verse: a       მარტო დაჯდა ოთახშიგა,   ოქროს ტახტი მოიტანეს,
Verse: b       წავიდეს და ჴელ-შაკრული   თური მასთან მოიყუ̂ანეს.
Verse: c       თურიმ მისი სიკუ̂დილი სცნა,   რა ოთაღში შეიყუ̂ანეს
Verse: d    და   შეიტყო, რომ ტახტის ნაცვლად   მას სამარე უაკვანეს.






Strophe: 415_[416] 
Verse: a       ვითა ვეფხვი წამოიჭრა   რა მანუჩარ თური ნახა,
Verse: b       ფიცხლავ თავი გარდაკუ̂ეთა,   მეტი არა შეუძახა.
Verse: c       ოქროს ტაშტშიგ თავი ჩადვა,   ვითა ერაჯს დაასახა,
Verse: d    და   ფრიდონს მეფეს გაუგზავნა,   აწ ამაზედ ავაგლახა.






Strophe: 416_[417] 
Verse: a       ჴელ-მწიფემან საამ ნახა.   პილოტანი მოეგება,
Verse: b       მდაბლად მადლი გარდიჴადა.   მეფემ უთხრა დიდი ქება.
Verse: c       საამ ჰკადრა: "იგი არის   ჩემი ლხინი -- თქუ̂ენი ქება!"
Verse: d    და   ასაყრელად აემზადნეს,   აჰკიდეს და იწყეს რება.






Strophe: 417_[418] 
Verse: a       საამ თური მოიკითხა,   ჰკადრეს: "მოკლა თვითან შაჰმა!
Verse: b       უსაზომოდ დაუმძიმდა,   მაგრამ აღარ შეიწამა.
Verse: c       შეჯდა, ზაულს წამოვიდა,   დაავიწყა გრძელმა გზამა,
Verse: d    და   შინ მოვიდა, გაამრავლა   ნადიმი და სმა და ჭამა.






Strophe: 418_[419] 
Verse: a       მანუჩარ სარავს წავიდა   გამარჯუ̂ებული, სვიანი.
Verse: b       თანა იახლნეს თავადნი   -- ქიშვად და ყარან ჭკვიანი.
Verse: c       ვირ მოვიდოდა ქალაქშიგ   ჴელ-მწიფე, პირად მზიანი,
Verse: d    და   ფრიდონთან თავი მოიღეს,   უანბეს თურის ზიანი.






Strophe: 419_[420] 
Verse: a       ფრიდონ იცნა შვილის თავი,   ძალიანი დაიყუ̂ირნა,
Verse: b       ტახტიდაღმა ჩამოვარდა,   საყელონი გარდიხივნა,
Verse: c       წვერი სრულად დაიგლიჯა,   მისი მჭვრეტნი გააკუ̂ირნა,
Verse: d    და   მოთქუ̂ა, -- მისმან სიბრალულმან   ერთობილნი აატირნა.






Strophe: 420_[421] 
Verse: a       დაიძახა: "ვამე შვილო,   ამოგყარე ჩემის ჭკუ̂ითა!.
Verse: b       თავს ნაცარი გარდიყარა,   წინ ტბა უდგა ცრემლთა ღვრითა.
Verse: c       დადუმდა და მანუჩარცა    სრას მოვიდა ქოსთა კუ̂რითა.
Verse: d    და   ჩამოჴდეს და ფრიდონ ნახეს,   იჯდა მჴართა ამოყრითა.






Strophe: 421_[422] 
Verse: a       ფრიდონ მეტი არა უთხრა   შაჰმანუჩარს, -- პირს აკოცა.
Verse: b       თავადები მოიკითხა,   თქუ̂ა: "ვინ უფრო დაიჴოცა?"
Verse: c       ქიშვად ყუ̂ელა მოახსენა,   რაც ენახა, ან ეოცა,
Verse: d    და   მჴარი ჩაყო, ტანს ჩაიცვა,   თვალთა ცრემლი მოიჴოცა.






Strophe: 422_[423] 
Verse: a       სად იყო მათი საფლავი   პირველ პაპათა ძველია,
Verse: b       თურიცა იქა დამარხეს,   ერაჯთან, -- მისი მკვლელია.
Verse: c       ფრიდონ იგლოვა ორ წლამდის,   ტანს არ ჩაიცვა ჭრელია.
Verse: d    და   სულის საქმე ქნა, მრავალი   გაუცა საქონელია.




Next part



This text is part of the TITUS edition of Shahname 1 and 2: Metrical parts.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 26.4.2014. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.