TITUS
Shahname 1 and 2: Metrical parts
Part No. 38
Previous part

Chapter: 29 
აქა იწყების თურის შვილის ზადაჩამის ამბავი.






Strophe: 423_[424] 
Verse: a       თურის ერთი შვილი დარჩა,   მას ზადაჩამ ეწოდების.
Verse: b       თხუთმეტისა წლისა იყო,   -- ვინც შეებმის, არ მორჩების!
Verse: c       თურანელი გაქცეული   ყუ̂ელა მას წინ შეიყრების.
Verse: d    და   მამის საქმე გაუმჟღავნეს,   -- ვითა ცეცხლი აენთების!






Strophe: 424_[425] 
Verse: a       ზადაჩამ შექნა ყუ̂ირილი,   მოთქმა დაუ̂წეო (?) მამასა,
Verse: b       აღაპზედ გასცა მრავალი,   იქს ტაგრუცისა ამასა
Verse: c       ფიცით თქუ̂ა: "ღვთითა, მანუჩარს    მე არ შავარჩენ ამასა,
Verse: d    და   ასრე გაუჴდი სარავსა,    რომ ეძახოდენ ტრამალსა!"






Strophe: 425_[426] 
Verse: a       სამ წლამდის იყო ზადაჩამ    გლოვითა მეტად შავითა,
Verse: b       სამოცი ადლი სიმაღლე   ჰქონდა მაგარსა მკლავითა.
Verse: c       გაბედა ერანს მოჴდომა   გულითა დანაწვავითა.
Verse: d    და   იჴმო ყოველი ლაშქარი,   თქუ̂ა: "არ ვიქნები ზავითა".






Strophe: 426_[427] 
Verse: a       სრულ მოვიდეს, ერანელნი    ვინცა იყუ̂ნენ ერთობილნი.
Verse: b       წინა ვისი მიუძღოდა   და შვიდნივე მისნი შვილნი,
Verse: c       ფირან, ომან, ლუაქ, ნოსტე    და ფარშავად -- მტერთა ჭირნი
Verse: d    და   ფილასონ და ზავარ ლომი   -- მკლავ-მაგარნი, არ გულ-ჩვილნი.






Strophe: 427_[428] 
Verse: a       ჩამოჴდეს და ჴელ-მწიფესა   თაყუ̂ანი სცეს, ჰკადრეს ქება.
Verse: b       რა ზადაჩამ დაინახა,   ადგა, წინა მიეგება;
Verse: c       ფალავანთა პირს აკოცეს,   უხაროდა მათი ხლება,
Verse: d    და   დასხდეს, შექნეს ვეზირობა,   მოეწონა მათი მცნება.






Strophe: 428_[429] 
Verse: a       გათენდა, სცემდეს ტაბლაკსა.   გამოდგა სრულად ჯარია.
Verse: b       არის სამასი ათასი.   ჟღრიალობს ცხენთა ზარია.
Verse: c       ვეფხისა სახე დროშა აქუ̂ს,   ამართეს მისი ტარია,
Verse: d    და   სალიმს მიმართა, წავიდა,   მიუძღვის მკლავ-მაგარია.






Strophe: 429_[430] 
Verse: a       ბიძას კაცი გაუგზავნა,   მისი საქმე შეუთვალა.
Verse: b       სალიმ რა სცნა, ცხენსა შეჯდა,   სხვას ყუ̂ელასა მოეშალა.
Verse: c       მიეგება სიხარულით.   ვითა ვარდი გაიშალა,
Verse: d    და   რა ზადაჩამ დაინახა,   ჭირსა ლხინი ანაცვალა.






Strophe: 430_[431] 
Verse: a       ჩამოჴდეს და ერთმანერთსა   აკოცეს და მოეხვივნეს,
Verse: b       ერთობილთა თურანელთა    ჴელმწიფესა უსალამნეს;
Verse: c       შესხდეს, დარბაზს წამოვიდეს,   სწადდა, შინა შეეწვივნეს,
Verse: d    და   გარეთ დადგეს მოედანზედ,   ქალაქშიგა ვერ ეტივნეს.






Strophe: 431_[432] 
Verse: a       ოთაღნი და სრა-ფარდანი   მინდორზედა მოაფინა,
Verse: b       უმასპინძლა, უალერსა,   მისი მოსვლა არ ეწყინა,
Verse: c       ჯიმშედისა ნათესავი   ქაიაშარ აჴმობინა,
Verse: d    და   სრულ ლაშქართა მიუწერა,   ყოვლგნით წიგნი გაარბინა.






Strophe: 432_[433] 
Verse: a       ქარქისნელთა შეუთვალა,   შადიდს, აშქაშს მიუწერა:
Verse: b       თურამიშს და ჯუნდულ დევსა   მეტად ხვევნით ემუდარა.
Verse: c       შანგალს, ბერუქს, ლომსა ყუნტუზს,    ჯანგას ცალკე მიუწერა,
Verse: d    და   შეუთვალა: "თქუ̂ენს საქმესა   ზეციერი ეტლი ჯერა!".






Strophe: 433_[434] 
Verse: a       აწ გენუკუ̂ი თქუ̂ენ მოსლვასა   რომ საშველად ჩვენკე იროთ,
Verse: b       დიდის ლაშქრით წამოხვიდეთ,   ვითა ქარი ფიცხლა იროთ.
Verse: c       ჩუ̂ენ მიუჴდეთ ერანელთა,    დედა-წული აუტიროთ.
Verse: d    და   სრულ ქუ̂ეყანა მოვამტვეროთ,   ვერ მოგვირჩენ უქვიტკიროთ!






Strophe: 434_[435] 
Verse: a       მოვიდეს სრულად ლაშქარნი   ფუტკართა შესადარენი;
Verse: b       იქნა ექუ̂სასი ათასნი,   აავსეს არე-მარენი,
Verse: c       შესხდეს და გამოემართნეს   მნახავთა შესაზარენი,
Verse: d    და   თქუ̂ეს : ერანელთა" დედათა   ცრემლნი ვადინოთ მწარენი!"






Strophe: 435_[436] 
Verse: a       მალედ წავიდეს ჯაშუშნი,   გაჩქუ̂იფეს წყალთა ფონები.
Verse: b       ფრიდონს უამბეს, -- მანუჩარს,    -- ნახული, განაგონები.
Verse: c       მათ მოიწვივნეს თავადნი,   თქუ̂ეს: "არის დასაღონები!
Verse: d    და   რაც სჯობდეს -- გამოვარჩიოთ,   რა გვმათებს მოსაგონები?!"




Next part



This text is part of the TITUS edition of Shahname 1 and 2: Metrical parts.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 26.4.2014. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.