TITUS
Shahname 1 and 2: Metrical parts
Part No. 39
Previous part

Chapter: 30 
აქა ფრიდონ ჴელ-მწიფე და მანუჩარ სხედან და ვაზირობენ.






Strophe: 436_[437] 
Verse: a       ფრიდონ ბრძანა: "მე მასმია   ზადაჩამის დიდი ქება.
Verse: b       უსაამოდ მეშინიან,   -- არამც მოგვხვდეს მისგან ვნება!"
Verse: c       ყარან თქუ̂ა: "ვირ სამ მოვიდეს   გვიჯობს მტერთ არ შემოშვება;
Verse: d    და   ვირემ ერანს მოვიდოდე   გვმართებს წინა მიგებება.






Strophe: 437_[438] 
Verse: a       თავადები დაემოწმნე   ყარანისა საუბარსა:
Verse: b       "რას ვიყოვნით, მივეგებნეთ,   ნუ შევსჭამთო იმათს ჯავრსა!"
Verse: c       ფიცხლა წიგნი საჴმობარი   მიუწერა სრულა ჯარსა.
Verse: d    და   შეიყარნეს ერანელნი    და მოადგეს ფრიდონს კარსა.






Strophe: 438_[439] 
Verse: a       სრულად მოვიდეს, ერთპირად,   ლაშქრითა უთვალავითა.
Verse: b       დროშითა ნაღარ-სტვირითა   დუმბულის ზედ საკრავითა.
Verse: c       კარავ-ოთაღნი დაიდგეს,   გარე-მოიძლეს ავლითა,
Verse: d    და   ათ უტურფესი კაცთაგან   არ ინახოდა თვალითა!..






Strophe: 439_[440] 
Verse: a       იტყუ̂იან: თურანელთაგან   " გული სავსე გვაქუ̂ს ჯავრითა!
Verse: b       ნეტარ ვის ქუ̂იან ზადაჩამ?    მას ვინ ახსენებს თავითა?!.
Verse: c       ის ერანელთა ფალავანს   ვერავისა სჯობს ძალითა.
Verse: d    და   მას მორეუ̂ნია სირეგვნე,   თავი სავსე აქუ̂ს ქარითა.






Strophe: 440_[441] 
Verse: a       ნუ ვიყოვნით, ჩუ̂ენ წავიდეთ,   მივეგებოთ ფიცხლავ წინა.
Verse: b       ყუ̂ელა ომსა აპირობენ,   ფალავნები ვინცა ვინა.
Verse: c       იტყუ̂იან თუ: "ღვთის ძალითა   დაგვიდგების ის ვერ წინა,
Verse: d    და   მიუმატოთ რისხვა ღვთისა,   ვაზღვევინოთ სისხლი წინა!






Strophe: 441_[442] 
Verse: a       ჩუ̂ენ თუ ერაჯ დავივიწყოთ,   არ მართებს თურის ძებნაო,
Verse: b       წყეულმან თურიმ ძმა მოჰკლა,   არ იყო ღვთისა ნებაო!..
Verse: c       მამის სიკუ̂დილიც ინდომა,   ფრიდონის განქარვებაო,
Verse: d    და   ზააქის კუ̂ალსა წაუდგა,   მან ქნა ეშმაკის ნებაო!






Strophe: 442_[443] 
Verse: a       რაცა თურის დაემართა,   ზადაჩამცა მას მოელის:
Verse: b       ავს ეტლზედა ნაშობია,   მისთვის კარგსა არ მოელის.
Verse: c       იმას იქით ბიძა მისი   სალიმ უფრო ავს მოელის,
Verse: d    და   ძმის მკვლელია, -- მოღალატე,   სატანასთან მისვლას ელის!"






Strophe: 443_[444] 
Verse: a       აჰკიდეს ბარგი, -- ოთაღნი,   კარავნი, სალაშქრონია.
Verse: b       შესხდეს, გამოდგეს ლაშქარნი,   სრულ ერანელნი ხრონია.
Verse: c       არის ოთხასი ათასი   არ მკლავთა უმაგრონია.
Verse: d    და   სპილოზედ შეჯდა მანუჩარ,    თქუ̂ეს თუ: "წასვლისა დრონია!"






Strophe: 444_[445] 
Verse: a       ქიშვად, მილად, ყუბად, აშაქ    წინამავლად წაიძღვანა,
Verse: b       ოთხმ, ოცდა ათი ათასი   კაცი თვითოს წაატანა.
Verse: c       მათ უკანით შაჰ მანუჩარ   მისდეუ̂ს, ყარან ახლავს თანა.
Verse: d    და   ქოსსა ჰკრეს და გაემართნეს,   -- არ ინახვის იმათთანა!






Strophe: 445_[446] 
Verse: a       იქით ზადაჩამ გამოდგა,   -- მუნით ლომ-გული ქუ̂ელია;
Verse: b       კაცი სამასი ათასი   გუ̂ერც ახლავს თურანელია.
Verse: c       ქიშვადიდაღმან ჯაშუშნი   გაძვრეს, მართ ვითა მელია.
Verse: d    და   ზადაჩამს ჰკადრეს: "მოდიან,   უამბეს მათ ყოელია!"






Strophe: 446_[447] 
Verse: a       რა ზადაჩამ ჯაშუშთაგან   ეს ამბავი გაიგონა,
Verse: b       ღამე დღესა წამოურთო,   ომსა არას დაეღონა.
Verse: c       ღამით მათი ცეცხლი ნახა,   ჴელი შუბსა დაეკონა.
Verse: d    და   შეუტივა, თავს დაესხა,   -- ჴოცენ, შექნეს სისხლთა ფონა.






Strophe: 447_[448] 
Verse: a       ემინად იყუ̂ნეს, შესცვივდეს,   -- ცემა, ლაწი და ტკაცია.
Verse: b       გათენებამდის დაჴოცეს   ოცი ათასი კაცია.
Verse: c       ცისკარზედ ქიშვად გაუძვრა,   ძლივ გაჰყუ̂ა, რაცა აცვია.
Verse: d    და   ბარგი დაყარეს, -- თავადთა   ჴოცენ და შუბსა აცვია.






Strophe: 448_[449] 
Verse: a       სალიმს კაცი გაუგზავნა,   -- რასა სდგახართ, მო ისწრაფეთ!
Verse: b       დავჴოცეთ და ამოვსწყუ̂იტეთ   მტერი, სისხლით გავალაფეთ,
Verse: c       გავიქციეთ, მათი ბარგი   დავიყარეთ, ვიალაფეთ.
Verse: d    და   სალიმ რა ცნა, მოეშურა,   თქუ̂ა: "მიუსწრა, -- თქუ̂ენცა კაფეთ!"






Strophe: 449_[450] 
Verse: a       მილადისა ლაშქართაგან   გაქცეულთალ მტვერი ნახეს:
Verse: b       ორნივ ერთად შეიყარნეს,   შემოჰკივლეს, მოემახვნეს,
Verse: c       დიდ-ხანამდის ომი იყო,   ჩამოყარეს, ფერჴით ლაჴნეს,
Verse: d    და   ვერ დაუდგეს, ბარგი მათი   დაყარეს და მათცა ფახნეს.





Strophe: 450_[451] 
Verse: a       გამოიძღვანეს, წაართვეს   დროშა, აქლემი, ჯორია.
Verse: b       აივსნეს ჴევნი, ღელენი,   ძლივ ეტეოდა მძორია.
Verse: c       ერანით მტვერი გამოჩნდა,   ღრუბელთა შესასწორია!
Verse: d    და   ყუბად მოვიდა ლაშქრითა,   გნოლზედა ვითა ქორია.






Strophe: 451_[452] 
Verse: a       მირბენილთა ყუბად ნახეს,   დადგეს, მეტად გაეხარნეს.
Verse: b       დაჯარდეს და შეუტივეს,   ერთმანერთი ჩამოყარნეს.
Verse: c       ომსა შიგან ზადაჩამ და   ქიშვად ერთად შეიყარნეს.
Verse: d    და   ერთმანერთსა შუბი შესცეს,   დალეწეს და გარდაყარნეს.






Strophe: 452_[453] 
Verse: a       ჴმითა შეიბა ზადაჩამ    იკმარა სიფიცხენია,
Verse: b       ქიშვადს დასცდა და ცხენს უკრა,   წაექცა, ვითა ხენია.
Verse: c       ამილახვარმა რა ნახა   პატრონის სიმარცხენია,
Verse: d    და   ეცადა მოჴმარებასა   მალედ მოგვარა ცხენია.






Strophe: 453_[454] 
Verse: a       კუ̂ლავ მეორე მოუქნივა,   მას შეჯდომა არ აცალა,
Verse: b       მილახვარი გარდეფარა,   ჰკრა, პატრონსა ანაცვალა.
Verse: c       კაცი ცხეინთ გაკუ̂ეთილი,   ორნივ სულით დაიცალა;
Verse: d    და   ყუბად, მილად მოეშველნეს,   შესვეს, ფიცხლავ გაეცალა.




Next part



This text is part of the TITUS edition of Shahname 1 and 2: Metrical parts.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 26.4.2014. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.