Strophe: 574_[575] | ||
Verse: a | ქიშვად ყარან შეუტივეს, | რა ეს ნახეს მათ ნაქმარი |
Verse: b | სალიმისა ლაშქარშიგა | შემოიჭრენ, ვითა ქარი, |
Verse: c | ერთკენ ყუბად, მილად, შირო | იბრძვის კარგი მეომარი. |
Verse: d და | ღმერთმან რისხვით თურანელთა | მოუვლინა ავი დარი. |
Strophe: 575_[576] | ||
Verse: a | ვეღარ დაუდგენ ერანელთ, | ციხეშიგნითვე შევიდენ. |
Verse: b | ვინც მორჩომილა ცოცხალი, | -- სალიმს წინაშე მივიდენ, |
Verse: c | გაგოს და შადიდს ტირიან, | თავსა და პირსა იცემდენ, |
Verse: d და | "აწ ჩუ̂ენცა დავიჴოცებით", | -- თმასა და წვერსა იგლეჯდენ!.. |
Strophe: 576_[577] | ||
Verse: a | სალიმ თქუ̂ა: "ეს ფათერაკი | თავს უყავ ანაზდეული! |
Verse: b | თური მომიკლეს, ზადაჩამ, | თავადი ბეუ̂რი რჩეული. |
Verse: c | რადღა ვცოცხალვარ წამჴდარი, | ეშმაკისაგან ძლეული, . |
Verse: d და | ვისღა ვეჩუ̂ენო მტერთაგან | მე ასრე ძალ-დარეული!.. |
Strophe: 577_[578] | ||
Verse: a | მე მირჩეუ̂ნია სიკუ̂დილი, | ნეტამცა აგრე იქნასა!.. |
Verse: b | უთუროდ უზადაჩამოდ | ამა სოფელსა ვიქ რასა?.. |
Verse: c | ნეტამც გათავდეს, დღე ჩემი | გარდასწყდეს, ერთხელ იქნასა, |
Verse: d და | თურის მივართვა ამბავი, | სსვა მეტი რაღა იქნასა?!." |
Strophe: 578_[579] | ||
Verse: a | სალიმ მოსთქმიდა საბრალოდ, | თავსა და ბედსა სწყევლისა. |
Verse: b | გაპარვა უნდა ციხიდამ, | ვერვის გაანდო მან ისა. |
Verse: c | ხვალ ერანელთა მოელის, | -- საამ რომ ქუ̂იან, მას ისა. |
Verse: d და | თავსა ტირიან ბედ-კრულნი: | "დამართებია ეს ვისა?!." |
Strophe: 579_[580] | ||
Verse: a | აწ ერანელნი არჩევენ: | "ხვალ ომი გვმართებს ციხისა, |
Verse: b | მათ მოუვლინოთ განგებით | რისხვა მაღლისა და ცისა. |
Verse: c | ჩვენ შეუტეოთ ერთ პირად, | წვიმა დავასხათ ისრისა. |
Verse: d და | ვეცადოთ რომე შევიდეთ, | ღმერთი ვილოცოთ მტკიცისა. |
Strophe: 580_[581] | ||
Verse: a | ჰკრეს ნაღარასა, წავიდა | რაზმი, მართ ვითა ტეუ̂რია, |
Verse: b | შემოეხვივნეს ციხესა | მებრძოლი მეტად ბეუ̂რია, |
Verse: c | შეიქნა სროლა, კივილი, | ძახილი მოსაწეუ̂რია. |
Verse: d და | ამო და მეტად ლაშქარი, | მკუ̂დარი ძლივ დანატეუ̂რია. |