| Strophe: 1126_[1026] | ||
| Verse: a | ერანით კაცი მოვიდა, | მაშვრალი ცხენთა რბევითა. |
| Verse: b | ფალავანთ თავო, ისმინე, | ჩვენ გაგახაროთ ჰე ვითა: |
| Verse: c | ღვთის ბრძანებითა, ძე შენი, | პირად გავსილი, მზე ვითა. |
| Verse: d და | ფასკუნჯთა გვერდით გაზრდილა | ლომი, საროსა ხევითა. |
| Strophe: 1127_[1027] | ||
| Verse: a | სხვა ფალავანი მისებრი | ჴმელზედ არ გამოჩნდებისა, |
| Verse: b | ვითამცა ცხადად ყოფილა, | ჴმა-მაღლად ეუბნებისა: |
| Verse: c | სამახარობლო გვიბოძე, | ჩვენგან რა გეთხოებისა, |
| Verse: d და | აწ აღგისრულდა წადილი | ღვთისაგან შენის ნებისა!.. |
| Strophe: 1128_[1028] | ||
| Verse: a | ფალავანსა გაეღვიძა, | ადგა ოფლი მოიჴოცა; |
| Verse: b | დია სულთქმნა, შემოქმედსა | მადლი კადრა, -- რა მეოცა!.. |
| Verse: c | ეს სიზმარი ცხადივ იყო, | ტირილითა კუ̂ლავ ილოცა: |
| Verse: d და | შემცოდე ვარ, წყალობამან | შენმან სრულად არ დაგვჴოცა!.. |
| Strophe: 1129_[1029] | ||
| Verse: a | რა საწოლით გამოვიდა, | კაეშანი გაეყარნეს, |
| Verse: b | სრულ მოიჴმნო ფალავანნი, | ყუ̂ელა დარბაზს შეიყარნეს, |
| Verse: c | მათ უბრძანა ქვე დასხდომა, | ხასნი მუნა დაიჯარნეს. |
| Verse: d და | რა უამბო მათ სიზმარი, | ვითა მცხადი გაეხარნეს. |
| Strophe: 1130_[1030] | ||
| Verse: a | მადლი კადრეს შემოქმედსა, | ილოცვიდა ღმერთსა ყუ̂ელა. |
| Verse: b | საამს კადრეს: "ბოძებითა | მისით ღმერთმან გასახელა! |
| Verse: c | ედვა მისი საფარველი: | უწყი ახლა, მან უშველა! |
| Verse: d და | შენ აწყინე განგებასა | ღმერთმან რისხვა დაგიძველა!" |
| Strophe: 1131_[1031] | ||
| Verse: a | იგ ვაჭარნი შემოვიდეს, | ფალავანსა ძღვენსა სძღვნობდეს, |
| Verse: b | მოახსენეს ნახვა მისი, | იგ ზალდასტანს ვერ იცნობდეს, |
| Verse: c | საამს დიდად გაეხარნეს, | გულსა სვეტნი ანათობდეს; |
| Verse: d და | მათ შესწირეს ღმერთსა მადლი, | მხიარულნი ნადირობდეს. |
| Strophe: 1132_[1032] | ||
| Verse: a | ბრძანა: "ხვალე წავალ ძებნად, | სპანი იხმნა მუნებურნი, |
| Verse: b | რა გათენდა მათ ააბეს | დროშა, ჟღერდა ყუ̂ირო-შტვირნი! |
| Verse: c | პილოზედა გამოაბეს | ბარგ-კარვები, სპილენძ-ჭურნი, |
| Verse: d და | ოთხ-ათასნი კარგნი კაცნი | წამოვიდეს მხიარულნი. |
| Strophe: 1133_[1033] | ||
| Verse: a | მინადირობდეს, მიდია | ავაზითა და ქორითა, |
| Verse: b | მიწისა პირსა ღებვიდეს, | მჴეცი მოკლიან ყორითა. |
| Verse: c | მის მთისა ძირსა მივიდეს, | ჰგავს ცათა შენასწორითა!.. |
| Verse: d და | შემოზღუდვილი კლდეთაგა, | არ აგებია ყორითა. |
| Strophe: 1134_[1034] | ||
| Verse: a | მის მთისა ძირსა ტყე იყო, | ჩხერანი ისმნეს წყლისანი, |
| Verse: b | კლდის თავსა იდგენ დარბაზნი, | ნაგებნი სიმურღისანი, |
| Verse: c | ტურფვად ნაგებნი, მაღალნი, | ვით დიდის ჴელ-მწიფისანი. |
| Verse: d და | გვერც წყარო გამოსდიოდის, | სურნელნი ვარდის წყლისანი. |
| Strophe: 1135_[1035] | ||
| Verse: a | საამ ნახა იგ ბუდენი, | მადლი ჰკადრა ღმერთს მრავალი, |
| Verse: b | თვალნი ქონდეს, მას უნდოდა, | დაენახა რომ ზაალი, |
| Verse: c | მთასა გარე შემოუვლეს, | გზა ვერ პოვეს შესავალი, |
| Verse: d და | ჴელი, პირი დაიბანა, | ლოცვად დადგა გულ-მხურვალი. |
| Strophe: 1136_[1036] | ||
| Verse: a | ღმერთსა დიდება შესწირა | ფალაურითა ენითა: |
| Verse: b | მზე, მთვარე, ცა და ქუ̂ეყანა | არს წყალობითა შენითა!.. |
| Verse: c | შემინდევ მე, ბრძანებისა | რაც შეცილება ვქენითა! |
| Verse: d და | ტკბილად მომხედენ, ნუ მომკლავ | ამისთანითა ენითა! |
| Strophe: 1137_[1037] | ||
| Verse: a | მე მიჩვენე შვილი ჩემი, | პირველ ჩემგან მოწყენილი, |
| Verse: b | შენ ფასკუნჯთა შეავედრე | საფარველით და არული; |
| Verse: c | მივეც მჴეცთა შესაჭმელად, | იყო ველთა გაგდებული! |
| Verse: d და | მე მოვკალ და მოვიძულე, | არის შენგან დარჩენილი!.. |
| Strophe: 1138_[1038] | ||
| Verse: a | ანაზდ მოვიდა ფასკუნჯი, | მაღლით ჰაერთა რებული, |
| Verse: b | ჩრდილმან დაფარა იგი მთა: | გავს, მზეა შუქ-დაფარული! |
| Verse: c | საამ და მისნი ლაშქარნი | უჭვრეტენ დაკუ̂ირვებული. |
| Verse: d და | მან, ვითა კაცმან, დახედნა, | სად ბუდე იყო გებული. |
| Strophe: 1139_[1039] | ||
| Verse: a | დაჯდა, უბრძანა ზალდასტანს | ფასკუნჯურითა ენითა: |
| Verse: b | "ძე დიდის ნარიმანისი | საამ ზის ცრემლთა დენითა, |
| Verse: c | ტახტოსან-გვირგვინოსანი | ნიმროზს ზის შუქთა ფენითა, |
| Verse: d და | მისი შვილი ხარ, იხარებს | ზაულისტანი შენითა! |
| Strophe: 1140_[1040] | ||
| Verse: a | მისგან ეშინის ნიანგსა, | თავს ვერ გამოყოფს ზღვისაგან. |
| Verse: b | აქამდი იყო წადილი | შენი აქ ყოფნა ღვთისაგან: |
| Verse: c | ზის შეჭირვებით მას აქეთ | შენისა გაგდებისაგან, |
| Verse: d და | მას ბევრი ჭირი უნახავს | შენისა გლახ ძებნისაგან!. |
| Strophe: 1141_[1041] | ||
| Verse: a | აწ ფალავანსა მე მიგგვრი, | ყოლ ნუ ხარ შეჭირვებითა! |
| Verse: b | საქმე კეთილად მოჴდება, | კარგად იქმნები ნებითა, |
| Verse: c | ზაულისტანის პატრონად, | ნიმროზს დაჯდები ქებითა; |
| Verse: d და | პატრონად უნდი, შენ მოგცემს | ტახტსა, გვირგვინსა ნებითა! |
| Strophe: 1142_[1042] | ||
| Verse: a | ზაალ უთხრა: "ჟამა შენ ხარ, | და გამოსჩნდი ჩემი მზრდელი! |
| Verse: b | შვილთა გვერდით გაგიზრდივარ, | არ მკლებია მე საჭმელი; |
| Verse: c | ეს სამყოფი მირჩევია, | რომე მომცენ სრულად ჴმელი. |
| Verse: d და | ტახტ-გვირგვინი-ფრთეთა ჩრდილი, | არის ჩემი მარჩენელი!" |
| Strophe: 1143_[1043] | ||
| Verse: a | ფასკუნჯმან თქვა: "განგებისა | ცილება არ იქნებისა: |
| Verse: b | დაგიცვა, შენი შენახვა | იყო მისისა ნებისა; |
| Verse: c | მამასა მიგგვრი, შეგვედრებ, | ზალდასტანს ეუბნებისა, |
| Verse: d და | ღმერთმან მაგონა, მე მოგცემ, | არსებით ვინ იქნებისა!" |
| Strophe: 1144_[1044] | ||
| Verse: a | დიდხან იქმნები დიდებით | ყოველგან სახელდებული, |
| Verse: b | ერანელთ შარიართაგან | პატივით შეწყალებული, |
| Verse: c | ნიმროზის ზურგი მტერთათვის | შენ ზღუდე-გამაგრებული. |
| Verse: d და | დაგეჭირების, გიშველი, | მოვალ გულ-გაჴურვებული. |
| Strophe: 1145_[1045] | ||
| Verse: a | არ გეტყუების დღესითგან, | რაც ჩემგან დაგეპირების. |
| Verse: b | იგ დაწვი, მოგცემ ნაკრტენსა, | შევიტყობ, დაგეჭირების. |
| Verse: c | ფიცხლად წამოვალ, ქარულა, | მუ მოსვლა არ მეჭირების, |
| Verse: d და | აქავ მოგიყუ̂ან, არა ვიქ, | შენ რაცა არ გეღირების! |
| Strophe: 1146_[1046] | ||
| Verse: a | დასჯერდა და იგ ზალდასტა | ფასკუნჯისა შეჯდა ბეჭთა. |
| Verse: b | აღფრინდა და აიყუ̂ანა | იგი მაღლა მან ჰაერთა |
| Verse: c | ფალავანთა ნათესავი, | თმა სპეტაკი სარო ველთა, |
| Verse: d და | ფრთა მორჭმული, ტყავი ეცვა | ლომ-ნაკუ̂ეთსა პილოს წელთა. |
| Strophe: 1147_[1047] | ||
| Verse: a | რა წამოვიდა, ჰაერთა | უჭვრეტდენ გაკუ̂ირვებულნი, |
| Verse: b | ღმერთს ადიდებდეს ყოველნი, | -- "ვართ შენგან დაბადებულნი!" |
| Verse: c | სიმურღი დაჯდა. ზალდასტა | წამოდგა, სარო ხებული, |
| Verse: d და | პირად მნათობი, თმა-თეთრი, | ღაწვ-ლალი, გაწითლებული. |
| Strophe: 1148_[1048] | ||
| Verse: a | თეთრი თმითა დაბურვილი, | ბეჭ-ბრტყელია ლომ-ნაკუ̂ეთი!.. |
| Verse: b | ყელ-მსხვილია, ვითა მამა, | ნარიმანის მონაკუ̂ეთი. |
| Verse: c | საამ სიმურღს ეთაყუ̂ანა, | მას მორჩილობს ქვაბულეთი. |
| Verse: d და | სპანი ღმერთსა ადიდებდენ, | რა გმსახურეთ ჩვენ ასეთი?!" |
| Strophe: 1149_[1049] | ||
| Verse: a | საამ სიმურღს ეუბნების: | "მაღლამც სუფევ, ვითა მთვარე, |
| Verse: b | ღმერთმან ეგრე შენ დაგლოცოს, | ვითა მე შენ გამასარე, |
| Verse: c | ვითა დამჴსენ შეჭირვებას, | განმინათლე ცნობა-არე. |
| Verse: d და | შენ დაგლოცავ კურთხევითა, | ვარ ამისი მოუბარე! |
| Strophe: 1150_[1050] | ||
| Verse: a | ჭკუ̂იანი და გონიერი, | ხარ ყოველთა სანატრელი! |
| Verse: b | შენ ასეთი ზურგი ყავხარ, | გამოუჩნდი ზაალს მზრდელი". |
| Verse: c | ლაშქარნიცა დალოცვიდეს, | ღვთის წინაშე ცრემლთა მღვრელი. |
| Verse: d და | მერე საამ მჴარს აკოცა, | გარდაავლო ფრთასა ჴელი. |
| Strophe: 1151_[1051] | ||
| Verse: a | მერმე შვილსა მოეხვია, | მას თვალ-პირი გარდუკოცნა, |
| Verse: b | ვაშად გნახე, განგებამან, | შვილო, ესე რა მაოცნა. |
| Verse: c | სჯულ-წმიდაო, ღვთის წინაშე | მან სიტყვანი გააოცნა, |
| Verse: d და | ტახტ-გვირგვინის შესაფერო | თვალთა ცრემლნი მოიჴოცნა. |
| Strophe: 1152_[1052] | ||
| Verse: a | საამ გაგზავნა მოლარე, | ბრძანა, აყუ̂ავდეს იანი!.. |
| Verse: b | მოიღეს ტანისამოსი | მათ, ქუდი გოარიანი. |
| Verse: c | შემოსეს, მოგვი ჩააცვეს, | დგას ოქროს სარტყელიანი. |
| Verse: d და | თმანი უკანა შვენოდეს | მრავალ-კეც საგდებლიანი. |
| Strophe: 1153_[1053] | ||
| Verse: a | მამისა კაბა არ გრძელობს, | ზალდასტან რომ გავესრულდა, |
| Verse: b | ღაწვთა შვენიან ნარგისნი, | მზის შუქი გაუფერულდა!.. |
| Verse: c | ნახა ზაალის შვენება, | ფასკუნჯი გამხიარულდა, |
| Verse: d და | მარჯვენე მხარი გაშალა, | ფრთე მოიგლიჯა ფარულდა. |
| Strophe: 1154_[1054] | ||
| Verse: a | ზაალს მისცა, დაავედრა: | "ეს შენ გქონდეს ჩემეულად, |
| Verse: b | დაგეჭიროს, ფიცხლად დაწვი, | შემომივა სიცხე გულად; |
| Verse: c | შენ მოგმართებ, რა შევიტყობ, | მე წამოვალ, ფიცხლა შველად, |
| Verse: d და | უსათუოდ მოგესწრები, | მოგედები ცეცხლებრ ველად!" |
| Strophe: 1155_[1055] | ||
| Verse: a | ზაალ ყელსა მოეხვია, | ენა ესმის ფასკუნჯური, |
| Verse: b | ტირის გაყრა ეძნელების, | გონება აქუ̂ს მას კაცური, |
| Verse: c | მას სიმურღმან უთხრა რამე | საუბარი მუნებური: |
| Verse: d და | "ნუ სტირ, გული დაიწყნარე, | ტახტი გიჯობს საქებური!" |
| Strophe: 1156_[1056] | ||
| Verse: a | რა ფასკუნჯი გადაფრინდა, | ზაალ ტახტსა აიყუ̂ანეს; |
| Verse: b | გვერცა უზის მამა მისი, | ზაულელნი ეთაყუ̂ანეს; |
| Verse: c | მადლი კადრეს შემოქმედსა, | მხიარულთა პური ჭამეს, |
| Verse: d და | სანოვაგე მრავალ-ფერი | ოქროს ტაბკით მოიტანეს. |
| Strophe: 1157_[1057] | ||
| Verse: a | ზალდასტანს ჴორცი აჭამეს, | ოდენ სიტყუ̂ითა ნასითა, |
| Verse: b | ღვინო ოქროსა კოკითა, | იაგუნდისა თასითა, |
| Verse: c | ისწავლა ჭამა კაცური, | არ საუბრითა ასითა. |
| Verse: d და | შეიგნო საქმე კაცური: | ჴორცსა სჭრის იგ ალმასითა. |
| Strophe: 1158_[1058] | ||
| Verse: a | ცნა თუ, ჩვენ ვარ მამა-ძენი | და შეიგნო პატრონობა, |
| Verse: b | ტახტი დადგეს პილოზედა, | იზახოდა მაღლად ნობა! |
| Verse: c | მხიარულნი გაემართნეს, | გზა-გზა იწყეს ნადირობა, |
| Verse: d და | მჴეცი ნახეს, თუ მფრინველი | არ ძალ-ედვა გარდასწრობა. |
| Strophe: 1159_[1059] | ||
| Verse: a | დადგიან კარგსა ადგილსა | კარვები ამართიანა, |
| Verse: b | ზაალ იგონებს ქნა მართებს, | ნადირი რა მოკლიანა, |
| Verse: c | მამისა მშვილდსა მოზიდა, | ყოლე არ ეძალიანა. |
| Verse: d და | სროლა დაიწყო ისრისა, | მჭვრეტელნი შენატრიანა! |
| Strophe: 1160_[1060] | ||
| Verse: a | მან დაისწავლა სახელი | ყოველთა, იყო მცნობელი! |
| Verse: b | ზაალის დედას წინაშე | გაგზავნა მახარობელი. |
| Verse: c | საამ შესთვალა: "ნუ სჭმუნავ, | მზე ჴმელთა მანათობელი, |
| Verse: d და | ნუღარ მემდურვი, მოგგვარე | სევდისა დამადნობელი! |
| Strophe: 1161_[1061] | ||
| Verse: a | ტან-სარო და პირად მთვარე, | ჭანგ-მახვილი ხვადი ლომი, |
| Verse: b | ვპოვე ჩემგან დაკარგული, | ფასკუნჯისა განაძღომი. |
| Verse: c | ვითა გმართებს, დაემზადე, | დამხუ̂დი, მზეო, ტახტსა მჯდომი, |
| Verse: d და | შენ დაჰკაზმე დარბაზები, | გაგვინათლდა ცათა ჴომი!" |
| Strophe: 1162_[1062] | ||
| Verse: a | სცნა დედამან ზაალისმან, | გაუახლდა სული გვამსა; |
| Verse: b | მას კაცს მისცა საბოძვარი, | მრავალ-ფერსა მოსდა ტანსა, |
| Verse: c | იაგუნდით პირს უტენდა | და ჴელით ჰკრეფს ყირმიზს ლალსა, |
| Verse: d და | ესე საქმე გამოცხადდა, | ყუ̂ელას ესმა ზაულელსა. |
| Strophe: 1163_[1063] | ||
| Verse: a | ფალავანნი მასვე წამსა | შესხდეს, წინა მოეგებნეს; |
| Verse: b | ჩამოჴდეს და თაყუ̂ანს სცემდეს, | დალოციან მას, აქებდეს. |
| Verse: c | მუშკ-ამბარი გარდაყარეს. | წამოვიდეს, ცხენთა შესხდეს, |
| Verse: d და | რა მოვიდეს ქალაქშიგა, | აყრიდიან ლალსა, კრეფდეს! |
| Strophe: 1164_[1064] | ||
| Verse: a | ყიოდიან, მომღერალნი | და მუტრიბნი ძლივ ეტივნეს! |
| Verse: b | პირ-მზე დედა მოეგება, | ვითა სარო, მოეხვივნეს; |
| Verse: c | თვალთა, პირთა გარდაკოცნა, | სევდა გაქრა, ჭირთა ივნეს, |
| Verse: d და | იგ აყუ̂ავდა, ვითა ვარდი, | ედემს შუქნი მოეფინეს! |
| Strophe: 1165_[1065] | ||
| Verse: a | სტავრითა მოფარდაგულსა | დარბაზს შევიდეს მგოსანნი, |
| Verse: b | ფალავანნი და ხადუმნი | საყუ̂ირით, გვირგვინოსანნი, |
| Verse: c | არიფნი წინა მიუდგეს, | სხდეს მომღერალნი ჴმოსანნი, |
| Verse: d და | ბერძულის ხარის კაბებით | მონები, ზარქაშოსანნი. |
| Strophe: 1166_[1066] | ||
| Verse: a | ვითა მართებს მხიარულთა, | ღამე ლხინით გაათენეს, |
| Verse: b | ესე საქმე ჴელ-მწიფესა | მასუჩარსცა მოახსენეს: |
| Verse: c | საამს" შვილი მისცემია, | გასაგდებლად წაიყუ̂ანეს, |
| Verse: d და | როდეს იშვა, მასვე ჟამსა | თმა ბამბასა დაუგვანეს, |
| Strophe: 1167_[1067] | ||
| Verse: a | იგ ფასკუნჯსა გაუზრდია, | პოვეს წელსა მეათესა. |
| Verse: b | ტან-საროა, ლომ-ნაკუ̂ეთი, | იკუ̂ირვებდენ სიკეთესა. |
| Verse: c | კაცთა ენა არ შეესმის, | პირ-გავსილი გავს მთვარესა"!.. |
| Verse: d და | მანუჩარსცა გაეხარნეს, | ბრძანა: "მივხუ̂დი სიამესა!.. |
| Strophe: 1168_[1068] | ||
| Verse: a | საამისებრი ძალ-გულად | სხვა არვინ დაბადებულა, |
| Verse: b | თუ მისი შვილი მასა გავს, | დღეს ტახტი ამაღლებულა, |
| Verse: c | ერანის ტახტოსანთათვის | საწუთრო განათლებულა, |
| Verse: d და | ვისაც უყვარვარ, იამოს... | ორგულნი შეძრწუნებულა!" |
| Strophe: 1169_[1069] | ||
| Verse: a | ნავზარს უჴმო: "შვილო, წადი, | ვინცა გინდა წაიტანე, |
| Verse: b | დიდი საამ მოიკითხე, | ჩუ̂ენ მაგიერ ეთაყუ̂ანე, |
| Verse: c | შვილის პოვნა მიულოცე, | ღმერთსა მადლი, მასვე ჰმონე, |
| Verse: d და | ჩუ̂ენცა ვნახოთ ფალავანი. | მოდი, თანა მოიტანე! |
| Strophe: 1170_[1070] | ||
| Verse: a | ფრინველთაგან განაზარდი, | მოიყუ̂ანე, სპათ ვისურვოთ, |
| Verse: b | ლაშქარნიცა შეისწავლოს, | ჩუ̂ენნი მჭვრეტნი დავაკუ̂ირვოთ, |
| Verse: c | ჩუ̂ენ შევმზადოთ მათი საქმე, | მეტად კარგად დავიურვოთ. |
| Verse: d და | ლხინი ვნახოთ, ვიალერსოთ, | მტერი ყუ̂ელგან გავაცვიფროთ". |
| Strophe: 1171_[1071] | ||
| Verse: a | ნავზარ შეჯდა, გაემართა, | ვინცა უნდა, წაიტანა. |
| Verse: b | საჴელმწიფო ტახტ-გვირგვინი, | წინა დროშა გაიძღვანა, |
| Verse: c | ზაულისტანს მიეწურა, | ნადირსა ჴოცს თანის თანა. |
| Verse: d და | საამს კადრეს: ნავზარ" მოვა, | მანუჩარის ძე, შენთანა!" |
| Strophe: 1172_[1072] | ||
| Verse: a | შესხდეს საამ და ზალდასტან, | სპანიც ბევრი გაიტანეს. |
| Verse: b | ნავზარს, ძესა მეფისასა, | ფიცხლავ წინა მიეგებნეს, |
| Verse: c | მათი ნახვა გაეხარნეს, | ერთმანეთსა ეთაყუ̂ანეს, |
| Verse: d და | გვანან ალვათ მოჭდობილთა, | ვარდნი ერთად ააყუ̂ავნეს. |
| Strophe: 1173_[1073] | ||
| Verse: a | მამისა მოციქულობა | ნავზარ თქუ̂ა არა კლებული: |
| Verse: b | "ძე მოგცემია, იმისთვის | ვარ დიდად გახარებული!" |
| Verse: c | ზაალ მოსწონდა თავადთა, | უჭუ̂რეტენ გაკუ̂ირვებული. |
| Verse: d და | საამს ულოცვენ პოვნასა, | დგანან პირ-განათლებული! |
| Strophe: 1174_[1074] | ||
| Verse: a | შესხდეს, მოვიდეს ქალაქად, | ნავზარს აყრიან გოარსა; |
| Verse: b | სტავრით დაფარეს დარბაზი, | ტახტს დასხდეს შეუპოვარსა. |
| Verse: c | ერანელ-ზაულისტნელნი | ღვინოსა სმენ ხოშ-გუარსა, |
| Verse: d და | წინ მეჩანგენი უსხედან, | ირჩევდეს შესაგუარსა. |
| Strophe: 1175_[1075] | ||
| Verse: a | საამ მოართვა გვირგვინი | ნავზარს თვალ-გოარიანი, |
| Verse: b | მრავალი სტავრა ჩინური, | საჩინო სახელიანი. |
| Verse: c | თავადთა უძღვნა ტაიჭნი | ოქროსა პირ-ლაგმიანი, |
| Verse: d და | მეხუთეს დღესა წავიდეს | ნუზლიან-საჩუქრიანი. |
| Strophe: 1176_[1076] | ||
| Verse: a | ფალავანმან წაიტანა, | ვინცა უნდა, თანა მისი, |
| Verse: b | ძღვენი შეკრა საჴელ-მწიფო, | მანუჩარის საკადრისი. |
| Verse: c | მიეწურნეს, მოეგება | წინა მეფე, ვითა თვისი. |
| Verse: d და | შორიდაღმა ეთაყუ̂ანა | ზაალ, შვილი საამისი. |
| Strophe: 1177_[1077] | ||
| Verse: a | სამჯერ შორით ესალამნეს, | მიდიოდეს ასრე დიდ-ხა. |
| Verse: b | ჴელ-მწიფეცა გარდაუჴდა, | ფალავანი მოიკითხა, |
| Verse: c | შვილის პოვნა მიულოცა, | -- ჩვენი მტერი მოიკიცხა! |
| Verse: d და | ზაალ ერთობ მოეწონა, | სხვა მის მეტი არა კითხა. |
| Strophe: 1178_[1078] | ||
| Verse: a | სრათაგან მოეგებიან, | ჩანგსა კვრენ პირად მთვარები. |
| Verse: b | ალვას აკმევდეს. ჴელთ ქონდათ | ოქროსა მუჯამარები, |
| Verse: c | ოქროს სარტყლითა მოსილნი | იმღერდეს მეჯუფთარები, |
| Verse: d და | სტვირ-ნაღარისა ჴმისაგან, | ყურო, რად მოიჴმარები?! |
| Strophe: 1179_[1079] | ||
| Verse: a | ერანელთა უხაროდა | ზალდასტანის ტახტოსნობა. |
| Verse: b | მეფე დაჯდა ტახტთა ზედა. | იზახოდა მაღლად ნობა; |
| Verse: c | საამ გვერდსა გარდიწვია, | შეშვენოდა ჯომარდობა! |
| Verse: d და | მერმე ზაალ შეიყუ̂ანეს, | მოსწონს მისი თვალადობა! |
| Strophe: 1180_[1080] | ||
| Verse: a | ზაალ მეტად მოეწონა, | რა მანუჩარს თაყუ̂ანისცა, |
| Verse: b | ასაკობა გაუსინჯა, | შემოქმედსა მადლი მისცა, |
| Verse: c | ნაძლევი ვარ, ამისებრივ | ფალავანი ყუ̂ანდეს ვისცა!.. |
| Verse: d და | მოიტანა ზროხის სახე, | ოქროს ლახტი ჴელთა მისცა. |
| Strophe: 1181_[1081] | ||
| Verse: a | იგი მამას შეავედრებს | ამანათად ფალავანსა, |
| Verse: b | რაც ერჩივნოს, მას იქმოდეს, | გააგონებთ ნურვინ ავსა; |
| Verse: c | გიყუ̂არდეს და ე გერჩივნო | ყოველსავე სანახავსა, |
| Verse: d და | აც ნიშანი სიკეთისა, | არ უპირობს მტერთა ზავსა. |
| Strophe: 1182_[1082] | ||
| Verse: a | ლომ-ნაკუ̂ეთი მკერდ-მკლავითა, | აქუ̂ს სიფიცხე მას ვეფხისა. |
| Verse: b | მერმე ჰკითხა საფაჰდარსა | საქმე მისის გაგდებისა; |
| Verse: c | საამ წვრილად მოახსენა | პოვნა ახლის ფალავნისა, |
| Verse: d და | რაცა ზაალს გარდაჴდოდა. | უკუ̂ირს გაზრდა სიმურღისა. |
| Strophe: 1183_[1083] | ||
| Verse: a | ჴელ-მწიფე ამა ამბავსა | იყურებს, იამებისა, |
| Verse: b | ბრძანა: "მოიღეთ სტროლაბი; | მოაბადთ ეუბნებისა: |
| Verse: c | თუ რას ბედისა იქნების, | ან ვითა რა მოჴდებისა?! |
| Verse: d და | საეტლოშიგა ჩავხედოთ, | ვცნათ, თუ რა გარდაჴდებისა? |
| Strophe: 1184_[1084] | ||
| Verse: a | მოახსენეს: "ჴელმწიფეო, | იყავ მისთვის მხიარული |
| Verse: b | ზაალ შვილი ფალავნისა, | მამისაგან გაგდებული, |
| Verse: c | ერანელთა მცველი იყოს, | ტახტის ზურგი წელ-შერტყმული, |
| Verse: d და | შვილი მიხუ̂დეს, მოგემატოს | შენ დიდება მისგან სრული! |
| Strophe: 1185_[1085] | ||
| Verse: a | ჴრმლითა მტერსა დაგამონებს, | ვერ დაუდგამს მეომარი. |
| Verse: b | მას დევ-ქაჯნი ვერ დაუდგამს, | ნიანგნი და უზაბარი. |
| Verse: c | მათ იცოცხლონ დიდი ხანი, | წაცაუღონ მტერთა ზღვარი. |
| Verse: d და | იგ მებრძოლმა ვერ დაღალოს, | ანდამატი ვითა მყარი!" |
| Strophe: 1186_[1086] | ||
| Verse: a | რა ჴელ-მწიფესა ეს ესმა, | ღმერთი ადიდა პირითა. |
| Verse: b | ტანს მოაბადნი დამოსნა, | აჩუქა ოქრო მილითა. |
| Verse: c | მე რმე მოჰკაზმა ზალდასტა | წესითა, ვითა შვილითა, |
| Verse: d და | თავსა დაარქო გვირგვინი. | საამ აავსო ლხინითა! |
| Strophe: 1187_[1087] | ||
| Verse: a | მოაღებინა საჭურჭლე | ჯორითა, აქლემებითა. |
| Verse: b | მერმე დაჰკაზმნეს ტაიჭნი | ოქროსა უნაგრებითა, |
| Verse: c | ჯორი დაღული, აბჯარი, | ხაფთანი ბარგისტნებითა. |
| Verse: d და | სრულა აივსო ლაშქარი | ინდოურისა ჴრმლებითა. |
| Strophe: 1188_[1088] | ||
| Verse: a | ხუთი ყოშუმი ბერძენი, | ჩინელი -- მონა ჴმლიანი. |
| Verse: b | ნასყიდი მონა -- ყუ̂ელაი, | ოქროსა ტან-სარტყლიანი, (!?) |
| Verse: c | ქოს-ნაღარითა, დროშითა | დაჰკაზმნა ტან-ნაკუ̂თიანი, |
| Verse: d და | ზალდასტანს მისცა ყუ̂ელაი | სავსენი საჩუქრიანი. |
| Strophe: 1189_[1089] | ||
| Verse: a | ნიმროზი და ზაულელნი | მისცეს მაშინ მანშურითა, |
| Verse: b | დუმბულისტნელ-ბუხტ-ინდონი | სამამულედ ზღვის პირითა, |
| Verse: c | ჯან-სამისურ ფერჴზედ ადგა, | ჴელ-მწიფესა ჰკადრა ვითა, |
| Verse: d და | სჯულ-წმიდაო, საქმე შენი, | ჴმელთ ანათობს მზის შუქითა! |
| Strophe: 1190_[1090] | ||
| Verse: a | შენი სახელი ღვთისაგან | ცათამდის ამაღლებულა, |
| Verse: b | სხვა თქუ̂ენი სწორი ჴელ-მწიფე | ჴმელზედ არ დაბადებულა! |
| Verse: c | ჭკუ̂ა-მამაცობით, შვენებით | თქუ̂ენებრ არავინ ქებულა, |
| Verse: d და | სხდეს მოსვენებით. სიამით... | ქუ̂ეყანა დაწყნარებულა!.. |
| Strophe: 1191_[1091] | ||
| Verse: a | ჴმელთა სალარო და განძი | თქუ̂ენს წინ არ გამოჩნდებისა, |
| Verse: b | სადამდის კაცნი ცოცხალან, | ვერავინ გედარებისა; |
| Verse: c | ტასტისა ფერჴსა აკოცა | საამ, შინ ეთხოებისა, |
| Verse: d და | შინ წამოვიდა ლომ-გული, | ქოსი პილოსა ებისა. |
| Strophe: 1192_[1092] | ||
| Verse: a | საამ წავიდა. აქებდეს, | უკან მისდევდეს სპანია. |
| Verse: b | გულ-მხიარულნი მიდია | იგი და მისნი ყმანია. |
| Verse: c | ზაულს მივიდეს, მოჰკაზმეს | დარბაზი, ტახტი, სრანია. |
| Verse: d და | ზალდასტან გვანდა პილოსა, | მუშკ-ამბარ-ვერცხლიანია. |
| Strophe: 1193_[1093] | ||
| Verse: a | სპანი და მოქალაქენი | გულ-მხიარულნი ვლიდესა, |
| Verse: b | წინ მოეგებნეს პატრონსა, | ჩანგსა, ბარბითსა ჰკვრიდესა, |
| Verse: c | თავსა ოქროსა, ამბარსა | და მუშკსა გარდაჰყრიდესა, |
| Verse: d და | დასხდეს ოქროსა ტახტზედა, | ღმერთს მადლსა შესწირვიდესა! |
| Strophe: 1194_[1094] | ||
| Verse: a | რა თავადთა ყოვლგნითა ცნეს, | საამ გმირი შინ მოვიდა, |
| Verse: b | დიდით ძღვნითა წამოვიდნეს, | ბარგი მძიმედ აეკიდა; |
| Verse: c | შინაურნი გააგება, | თავადები შემოვიდა, |
| Verse: d და | თაყუ̂ანსა სცემს ყუ̂ელა საამს, | მერმე ზაალს დალოცვიდა. |
| Strophe: 1195_[1095] | ||
| Verse: a | ზაალს გოარსა აყრიდეს, | მადლსა იჴდიდეს ღვთისაგან, |
| Verse: b | შეწყნარებულო ღვთისაგან | და დიდის ჴელ-მწიფისაგან, |
| Verse: c | დღეგრძელად სუფევ ტახტზედა | დიდისა დიდებისაგან, |
| Verse: d და | გულმხიარულად ვიქნებით | შენისა ჩვენ ჭვრეტისაგან! |
| Strophe: 1196_[1096] | ||
| Verse: a | მიწისა პირი სავსეა | თქვენისა სახელისაგან! |
| Verse: b | თაყუ̂ანსა სცემდეს, მოვიდა | მუნ ჯარი თემ-თემისაგან: |
| Verse: c | რაც სიგლით ქონდა ზალდასტანს | მანუჩარ ჴელ-მწიფისაგან; |
| Verse: d და | მათაც დალოცეს, ერთს თვესა | ლხინი აქუ̂სთ ნადიმისაგან. |
| Strophe: 1197_[1097] | ||
| Verse: a | ზაალს რაც ნაბოძვარი აქუ̂ს | დიდისა ჴელ-მწიფისაგან, |
| Verse: b | ან რაცა ყუ̂ანდა, ან ქონდა | გმირისა მას მამისაგან, |
| Verse: c | ყუ̂ელა გაუყო ლაშქართა. | მოსწონდათ სიუხვისაგან. |
| Verse: d და | ზოგთა მამული უბოძის, | ვით ჴამდა პატრონისაგან. |
| Strophe: 1198_[1098] | ||
| Verse: a | რა გაითქვა მისი ქება, | ზაალისკე ყოვლგნით ვლიდეს. |
| Verse: b | მან აავსნა საბოძვრითა | შორს მყოფნიცა -- დალოცვიდეს! |
| Verse: c | აქებდეს და ყოვლი კაცი | საამს ზაალს ულოცვიდეს, |
| Verse: d და | ლხინობდეს და ნადირობდეს, | საწუთროსა ჴელსა ყრიდეს. |
| Strophe: 1199_[1099] | ||
| Verse: a | აქ საამს წიგნი მოართვეს | ჴელ-მწიფის მონაწერია, |
| Verse: b | იხმნა სპანი და თავადნი, | ვინც უფრო მეცნიერია, |
| Verse: c | რაცა ეწერა, უანბო, | თქუ̂ა: " ჩვენგან დასაჯერია, |
| Verse: d და | ჩვენ მაზანდარას მივმართოთ, | რაცა ჴელმწიფის ერია. |
| Strophe: 1200_[1100] | ||
| Verse: a | აწ მანუჩარ ჴელ-მწიფისა | შეცილება არ ეგების, |
| Verse: b | თუმცა დიდით ჭეუ̂ნვით სავსე | ჩემი გული წაეგების, |
| Verse: c | მე რაცა ვქმენ, თქუ̂ენცა იცით, | მეცნიერთა ეძაგების! |
| Verse: d და | სიბერის ჟამს შვილი მამცა, | ღმერთსა ვმადლობ, თუ რა ჴდების. |
| Strophe: 1201_[1101] | ||
| Verse: a | ზაალ გავაგდე, დავჰკარგე | შეწყალებული ღვთისაგან! |
| Verse: b | ღმერთი ფარვიდა, ვერ ვიცან, | ჩემისა სირეგვნისაგან: |
| Verse: c | მას მოევლინა ფასკუნჯი | დიდისა განგებისაგან, |
| Verse: d და | მისთა ბარტყთანა გაზარდა | ტან-სარო, მჯობი მზისაგან!.. |
| Strophe: 1202_[1102] | ||
| Verse: a | ბრძანა: "თვალშიგან ავიკელ | მე ზაალ სახელდებული, |
| Verse: b | იგ ბედნიერმა ფასკუნჯმა | გაზარდა მოწონებული; |
| Verse: c | აწ მოწიფული მიბოძა | მე ღმერთმან შეწყალებული, |
| Verse: d და | ფასკუნჯის ენა ასწავლა, | არ კაცთა მოწონებული. |
| Strophe: 1203_[1103] | ||
| Verse: a | ეს ფასკუნჯმან შემავედრა | ადამიანს ბრძენსავითა". |
| Verse: b | რა გასინჯა ჴელ-მწიფემან | -- აც ნიშანი სიკეთითა, |
| Verse: c | შეიწყალა შარიერმა, | თქუ̂ა შენახვა პატივითა: |
| Verse: d და | "შენ გევედროს, გეხვეწები, | ვირ მოვბრუნდე ლაშქრობითა. |
| Strophe: 1204_[1104] | ||
| Verse: a | ასწავლეთ ზნე-კეთილობა, | ვითა თქუ̂ენ გეფერებისა, |
| Verse: b | ვინცა თქუ̂ენს წინა იქნების, | მას არა დააკლდებისა. |
| Verse: c | მერე ზალდასტან მოიჴმო, | ასწავლა, რაცა ჴდებისა: |
| Verse: d და | სპაზედ გასცემდი, ლხინობდი, | ნურა ნუ გეჯავრებისა. |
| Strophe: 1205_[1105] | ||
| Verse: a | აქ, ზაულისტას, ლხინობდი, | ვერავინ გედარებისა!" |
| Verse: b | ზაალს ეს უთხრა მამამან, | თვალთ ცრემლი ედინებისა, |
| Verse: c | ჰკადრა: "უთქუ̂ენოდ დამაგდებ, | მე სული ამომჴდებისა, |
| Verse: d და | აქამდის ვიყავ გაგდებით, | აწ აღარ მეთმინებისა. |
| Strophe: 1206_[1106] | ||
| Verse: a | თუ რამ შეგცოდე, შემინდევ, | ჟამია დაზავებისა, |
| Verse: b | დედის მუცლითგან შემცოდე, | ჩემს მეტი ვინ იქნებისა?! |
| Verse: c | თუ რამ გაწყინეთ, მიყავით | მუქაფა შეცოდებისა, |
| Verse: d და | აქამდის მზარდეს მფრინველთა, | აწ გახლდე, მენატრებისა. |
| Strophe: 1207_[1107] | ||
| Verse: a | თუ ომთა საქმე მასწავლო | და ჴელ-მწიფეთა რიგია, |
| Verse: b | გვერც გახლდე, პირსა გიჭვრეტდე, | მე მენატრების აგია. |
| Verse: c | ნუ მომაგონებ გამზრდელსა: | მის მეტი რამც მომიგია, |
| Verse: d და | მძორსა მაჭმევდა, სისხლს ვსვემდი, | ქუ̂ეშ ნადირთ ტყავი მიგია. |
| Strophe: 1208_[1108] | ||
| Verse: a | ცოდვილი დიდთა რჯათათვის | მე თურმე დავბადებულვარ: |
| Verse: b | კვლა და კვლაცა მაქვს სასჯელი, | ამისთვის შევჭირვებულვარ; |
| Verse: c | ვარდისა ნაცვლად მე თურმე | ეკალთა დავჭიდებულვარ, |
| Verse: d და | მას ღმერთსა რასთვისღა ვჰკადრებ, | რომლისგან დავბადებულვარ?!" |
| Strophe: 1209_[1109] | ||
| Verse: a | საამს ესმა ზაალისგან | ესე ყუ̂ელა საუბარი, |
| Verse: b | უბრძანა თუ: "ყუ̂ელას გიზამ, | რაცა შენსა გულსა არი, |
| Verse: c | ეს მასმია მე ბრძენთაგან, | მეცნიერი ვინცა არი: |
| Verse: d და | ამ ზაულით დაიმონო | ტახტ-გვირგვინი სპათა ჯარი!.. |
| Strophe: 1210_[1110] | ||
| Verse: a | ამა ზაულით იქნების | შენი დიდება მღთისაგან. |
| Verse: b | ლაშქართა საფაჰდარობა | და მტერთა ძლევა სვისაგან. |
| Verse: c | ყოველს სულზედა გასცემდი, | აავსე სიუხვისაგან, |
| Verse: d და | განგება არ შეიცვლების, | კარგად იქნება ჭკუ̂ისაგან. |
| Strophe: 1211_[1111] | ||
| Verse: a | გულ-ამოდ გამოისვენე, | ბედნიერისა დღისაო! |
| Verse: b | ნადირობდი და იშვებდი, | საქმე ქენ სიუხვისაო, |
| Verse: c | ლაშქართა მოიმადლებდი, | კლიტე გაქუ̂ს ზარდახშისაო; |
| Verse: d და | მოფინე კარგი სახელი, | მნათობო ჴმელეთისაო! |
| Strophe: 1212_[1112] | ||
| Verse: a | ზაალ მამის ბრძანებასა | ყუ̂ელას კარგა გაუპირდა |
| Verse: b | ბარგ-კარვები გამოიღეს, | სამძიმარსა გამოზიდა. |
| Verse: c | ჰკრეს ქოსსა და ნაღარასა | ყუ̂ირო-სტვირი მაღლად ყვირდა, |
| Verse: d და | მუნ დაკაზმეს ჯორ-აქლემი, | თვალ-გოარი ყუ̂ელას ჰკიდა. |
| Strophe: 1213_[1113] | ||
| Verse: a | აჰკიდეს ბარგ-სამძიმარი, | ზაულისტანით გავიდა, |
| Verse: b | მაზანდარა ქარქისტნისა | ამოსაწყუ̂ეტლად წავიდა, |
| Verse: c | თქუ̂ა: "ამოვსწყუ̂იტო, დავჴოცო, | დღე დაუყენო შავი და, |
| Verse: d და | მზე დაუბნელო ნათელი, | არ გაუპირო ზავი და! |
| Strophe: 1214_[1114] | ||
| Verse: a | ორს ფარსაგამდის ზალდასტა | თავი მამასთან აროსა; |
| Verse: b | ლაშქართა მაშვენებელი | ტანი მიუგავს საროსა, |
| Verse: c | გავს სამოთხისა ყუ̂ავილსა | და ვარდთა მოცინაროსა; |
| Verse: d და | სვე მისი უქეს ლაშქართა | ეტლისა დასაგვაროსა. |
| Strophe: 1215_[1115] | ||
| Verse: a | საამ ზალდასტას ასწავლის | ცხენოსან-მშვილდოსნობასა: |
| Verse: b | "ლაშქართა ზედა გასცემდი, | იმით იქ რაზმთა წყობასა, |
| Verse: c | უხვად გასცემდი ლაშქარნი | იქმონან შენსა ყმობასა". |
| Verse: d და | ერთგან დასხდიან, ასწავლის | იგ შვილსა კაცთა ცნობასა. |
| Strophe: 1216_[1116] | ||
| Verse: a | მეოთხეს დღესა დალოცა | საამ ზალდასტან გულითა: |
| Verse: b | "ღმერთიმცა შენი მწე არის, | წმიდამცა (!?) იქნებ რჯულითა!.." |
| Verse: c | ფალავანს რაინდს შეჰვედრა: | "ნათლად ამყოფე სულითა, |
| Verse: d და | თქუ̂ენ გაუნათლეთ დარბაზი | ტახტითა მოკაზმულითა!" |
| Strophe: 1217_[1117] | ||
| Verse: a | ლომ გული საამ წავიდა, | რა მათ შეჰვედრა შვილია. |
| Verse: b | ეს ზაულილსტანს მოვიდა, | დაიწყეს დიდი ლხინია. |
| Verse: c | მოფინა ზაალ სახელი, | გაითქუ̂ა გმირთა-გმირია, |
| Verse: d და | ნადიმობდის და უხვობდის, | აქებდის ყოვლი პირია! |
| Strophe: 1218_[1118] | ||
| Verse: a | ქალაქთა და ქუ̂ეყანათა | იგ საქმესა გამართვიდა, |
| Verse: b | სამართლითა იქცეოდა, | ყოვლი სული მას ლოცვიდა. |
| Verse: c | ეს სიკეთე ვისაც ესმა, | აქებდა და მას ნატრიდა. |
| Verse: d და | შეუყუ̂არდა ყუ̂ელაკასა, | მტერი არსით არა კუ̂ირდა. |
| Strophe: 1219_[1119] | ||
| Verse: a | მერმითგან ქვაბულისტანით | მან წასვლა მოინდომაო, |
| Verse: b | თავადთა სახელდებულთა, | ლაშქართა წვევა ბრძანაო. |
| Verse: c | წიგნი გასწერეს, მოვიდა | სპა ჯარი ყოვლითგანაო. |
| Verse: d და | ზღვისა ქვიშისა ოდენი | ლაშქარი შეიყარაო. |
| Strophe: 1220_[1120] | ||
| Verse: a | საამს რომე წაეტანა, | ორი წილი დააგროვა; |
| Verse: b | ბერი არის, თუ ყმაწვილი, | გაჩვენებით ყველა მოვა. |
| Verse: c | ცხენ აბჯართა დაკაზმული, | დროშიანი რაც იშოვა, |
| Verse: d და | ნაღარითა, ბარგ-კარვითა, | ფალავნები ბევრი მოვა. |
| Strophe: 1221_[1121] | ||
| Verse: a | ომ-გამოცდილი, ლომ-გული, | დაკაზმულიყო ყუ̂ელაო, |
| Verse: b | მათს სიმრავლესა გაკუ̂ირდეს, | მწიგნობართ იწყეს წერაო. |
| Verse: c | ზალდასტანისკენ დაიწყე | გასაჩვენებლად დენაო. |
| Verse: d და | დათვალეს სრულა ლაშქარი, | მწერალს დაუშვრა ენაო. |
| Strophe: 1222_[1122] | ||
| Verse: a | ძველთ სალაროთა გააღო | და ზარდახშათა კარია, |
| Verse: b | თავადთა ფალავანთზედა | მან გასცა საბოძვარია. |
| Verse: c | მოიღეს ქუდი, სარტყელი, | ოქროს ლაგმითა ცხენია. |
| Verse: d და | აუვსებელნი არ მორჩნეს | ყმაწვილი, არცა ბერია. |
| Strophe: 1223_[1123] | ||
| Verse: a | აბჯარი და ჴრმალი, ლახტი, | ინდოური, გასცა უხვად, |
| Verse: b | სრულ აავსო ყველაყაი, | გვანდა არის მონაბუქად! |
| Verse: c | გაზაფხულის ღრუბელსა ჰგავს, | სიუხვე ვთქუ̂ა არ სუბუქად. |
| Verse: d და | მხიარულნი იცინოდეს, | არვინ იყო კაცი ქუშად. |
| Strophe: 1224_[1124] | ||
| Verse: a | მან სახელმწიფო გვირგვინი | თავსა დაირქო, შვენოდა, |
| Verse: b | სრა-ფარდაგები გაიღეს, | რაცა კუ̂ლავ ველთა ფენოდა, |
| Verse: c | რაც შარიერსა ებოძა | მონები სასახელოდა. |
| Verse: d და | სტვირი, ქოსი და ნაღარა, | ნაფირი -- მაღლად ყუ̂იროდა. |
| Strophe: 1225_[1125] | ||
| Verse: a | ურიცხვი დადგა ლაშქარი... | არ ითქმის კაცთა ენითა.. |
| Verse: b | ეკალმუხსა გავს ქუ̂ეყანა | და აბანოზსა ფერითა, |
| Verse: c | ქორ-შავარდენი, ავაზა, | ვერვინ დათვალოს ენითა! |
| Verse: d და | მათ ამოსწყუ̂იტეს ნადირი | ისრითა სისხლთა მღვრელითა. |
| Strophe: 1226_[1126] | ||
| Verse: a | წავიდეს პირ-მოცინარნი, | გულ-მხიარულნი ვლიდესა, |
| Verse: b | ავაზა-ქორ-შავარდნითა, | ფრინველ-ნადირთა სვრიდესა. |
| Verse: c | მათ მხიარულთა კარავნი | დადგიან, ამოდ ზმიდესა, |
| Verse: d და | ჩანგსა, ბარბითსა ჰკუ̂რიდიან, | ხოშგოურს ღვინოს სმიდესა. |
| Strophe: 1227_[1127] | ||
| Verse: a | ქუ̂აბულისტანის ჴელ-მწიფე | მერაბ ტან-ალვა, სვიანი, |
| Verse: b | ზაალის მისვლა შეიგნა, | აყუ̂ავდა, ვითა იანი. |
| Verse: c | ძღვენი და ნუზლი აჰკიდა, | უჩინა კაცი ჭკუ̂იანი, |
| Verse: d და | მან მუნებურნი თავადნი | იახლნა, მათკენ დიანი. |
| Strophe: 1228_[1128] | ||
| Verse: a | შესხდეს და წინ მიეგებნეს | ზაალ და მისნი ყმანია, |
| Verse: b | ცხენიდამ მერაბ გარდაჴდა | და სრული მისნი სპანია. |
| Verse: c | მათ ერთმანეთსა აკოცეს, | სალამად დგანან სხვანია, |
| Verse: d და | კარავთა შიგა შევიდეს, | ვით მოყუ̂არულნი ძმანია. |
| Strophe: 1229_[1129] | ||
| Verse: a | ქუ̂აბულისტნელთა მიართვეს | ურიცხვი, დიდი ძღვენია: |
| Verse: b | გვირგვინი. ოქრო, გოარი, | იმათი შესაფერია, |
| Verse: c | არ ითქმის კაცთა ენითა, | სიმრავლე თუ რაზდენია!.. |
| Verse: d და | თვალ-მარგალიტი, გოარი, | ოქროს ტაბაკთა ფენია. |
| Strophe: 1230_[1130] | ||
| Verse: a | ფერად-ფერადად ააგეს | სტავრა-ატლასი, ლარები, |
| Verse: b | მოასხეს ჯორი, აქლემი, | რაც უფრო იყო მალები; |
| Verse: c | დიადი ცხვარი და ზროხა, | კაცთაგან დაუთვალები! |
| Verse: d და | ზალდასტანს უძღვნეს, მადლს იჴდის: | -- "პირ-დაღმა დავემყარები!" |
| Strophe: 1231_[1131] | ||
| Verse: a | მერაბს ზალდასტან მოსწონდა | ჴელ-მწიფურითა ზნითაო, |
| Verse: b | თქუ̂ა: "ფალავანი ახალი | ამას ვერვინ სჯობს ჭკუ̂ითაო, |
| Verse: c | აც საფარველი ღ(ვ)თისაგან, | სავსეა, ვიცი, სვითაო, |
| Verse: d და | მერმე დაიდვეს ნადიმი, | ლხინი დაიწყეს სმითაო!" |
| Strophe: 1232_[1132] | ||
| Verse: a | ზაალ გამართა ნადიმი, | იმათად ფერად ზმიდესა. |
| Verse: b | მრავალი მგბარი ხარშული, | სანუკარს ვერ დასთვლიდესა, |
| Verse: c | იაგუნდისა კოკითა | ლალის ფერს ღვინოს სმიდესა, |
| Verse: d და | ამოსა ჴმასა იტყოდეს, | ჩანგის ძალს წამოზიდესა. |
| Strophe: 1233_[1133] | ||
| Verse: a | დაიწყეს სმა და ნადიმი. | გამოისვენეს ლხინითა, |
| Verse: b | მრავლითა სმითა მისჭირდათ, | ერთობ დაითვრნეს ღვინითა. |
| Verse: c | თავ-თავის სადგომს მიმართეს, | დაწვნეს, იშვებენ ძილითა. |
| Verse: d და | დღე რა გათენდა, აცადგეს, | ამოდ უბნობდეს პირითა. |
| Strophe: 1234_[1134] | ||
| Verse: a | რა გათენდა, მზე მოვიდა, | მან საწუთო დააშვენა. |
| Verse: b | ზაალ ადგა ძილისაგან, | მისი ქება ვერა ვთქუ̂ენა. |
| Verse: c | ტანს ჩაიცვა საჴელ-მწიფო, | მოიმატა შუქთა ფენა, |
| Verse: d და | მერაბსთანა ნადიმობდის, | გაახშირის სმა და მღერა. |
| Strophe: 1235_[1135] | ||
| Verse: a | მერაბ მოვიდა ტან-სარო | ჴელ-მწიფურითა ქცევითა, |
| Verse: b | პირად მზე, მკერდ-მკლავიანი, | ლაშქართ აშვენებს, მზე ვითა!.. |
| Verse: c | თვალბ-წარბ-გიშერი, ღაწვ-ლალი, | მარგალიტ-სიტყუ̂ა ფრქვევითა; |
| Verse: d და | რა იგი ნახეს მნათობთა, | იგინი გაჴდენ ლევითა. |
| Strophe: 1236_[1136] | ||
| Verse: a | ზალდასტანს ეკეთებოდა | მერაბის ფალავანობა, |
| Verse: b | თქუ̂ა: ერანელთში" ვერ ვნახე | მისებრივ მოწიფულობა!" |
| Verse: c | ზაალ იკადრა სალამი, | მოსწონს ტანისა სრულობა, |
| Verse: d და | ტახტს გარდიწვია, სად უფრო | სტავრითა მოკაზმულობა. |
| Strophe: 1237_[1137] | ||
| Verse: a | ზაალ მერაბ მოიკითხა, | თქუ̂ა: "გაგსაჯე ღვინის სმითა!" |
| Verse: b | მერაბ ერთობ შეეკვეთა, | ეჭკუ̂იანა, მოსწონს ზმითა! |
| Verse: c | ერთმან ერთსა შეხედია | მათ თვალითა საყუ̂არლითა, |
| Verse: d და | მათ გამზრდელი რაინდ ახლავს | მკერდ-მკლავითა ფალავნითა. |
| Strophe: 1238_[1138] | ||
| Verse: a | რაინდ საამის გამზრდელი | გვერდს უჯდა ფალავანია, |
| Verse: b | რა მაზანდარას წავიდა, | მას შეავედრა შვილია. |
| Verse: c | ტკბილად უჭვრეტდა თვალითა, | -- მერაბის შესწავლილია. |
| Verse: d და | ზალდასტანს რაინდ ჰკითხევდა, | უსმენდა გმირთა გმირია. |
| Strophe: 1239_[1139] | ||
| Verse: a | ზაალ თქუ̂ა: "მერაბის ნახვა | დია მიამა გულითა!" |
| Verse: b | საყუ̂არელია, ჭკუ̂იანი, | ნათლადამც არის სულითა!.. |
| Verse: c | მას რაცა უნდა, მივართვამ, | საჭურჭლე-საგანძურითა, |
| Verse: d და | რა შევისწავლე, შემყუ̂არდა | ზროითა ფალავნურითა, |
| Strophe: 1240_[1140] | ||
| Verse: a | მას დღესა გამოისვენეს, | ვინ დასთვლის მათ სალხინოსა!.. |
| Verse: b | იაგუნდისა თასითა | სმიდეს წითელსა ღვინოსა, |
| Verse: c | შუქი ემატა ორთავე | ბროლისა ღაწვს უჩრდილოსა, |
| Verse: d და | ზაალს და მერაბს აქებდეს, | თქუ̂ეს: "მუშტით მოკვლენ სპილოსა. |
| Strophe: 1241_[1141] | ||
| Verse: a | ზაალ მერაბს მოახსენა: | "თქუ̂ი, რა გინდა ჩემგან შენო?! |
| Verse: b | შენ, ჯომარდო ფალავანო, | რაცა გინდა, მოგახსენო!.. |
| Verse: c | შენთვის არცა სულნი მშურან, | რა გმსახურო, ბრძანე თქუ̂ენო!" |
| Verse: d და | მერაბ მადლი გარდიჴადა: | "რა გმსახურე, ბრძენთა ბრძენო?.." |
| Strophe: 1242_[1142] | ||
| Verse: a | ზე ადგა მერაბ, დალოცა | ზალდასტან პირად მზიანი: |
| Verse: b | "ახალი მოწიფული ხარ, | მოწონებული, სვიანი, |
| Verse: c | საწუთომც იქს შენს ნებასა, | რომ იყო დოვლათიანი! |
| Verse: d და | მე არ მაკლია ქონება: | ტახტი მაქუ̂ს, ვზივარ ყმიანი. |
| Strophe: 1243_[1143] | ||
| Verse: a | ამით ოდენ შემიწყალე, | გაისარჯე ჩემსა, ბრძანე, |
| Verse: b | ფერჴი დადგი შვენიარი, | ჩემი სახლი დააშვენე: |
| Verse: c | ბრძანე ჩემსა სამყოფშიგა | გული ჩემი გაათენე, |
| Verse: d და | მრავალს გოარს მირჩევნია, | დააშვენე ჩემი არე!.. |
| Strophe: 1244_[1144] | ||
| Verse: a | გვირგვინსაც ის მირჩევნია, | ზაალ, მოსვლა ბრძანე ჩემსა!.. |
| Verse: b | ფალავანო, მირჩევია, | შეისწავლი ჩემსა თემსა". |
| Verse: c | ზაალ უთხრა: "მიამების | თქუ̂ენსა ყოფნა, მოსვლა შენსა!.. |
| Verse: d და | სიხარბესა დამიზრახვენ, | მე საქმესა ვსინჯავ ჩემსა. |
| Strophe: 1245_[1145] | ||
| Verse: a | ჴელ-მწიფეთ თავსა მანუჩარს | მოსვლა ეწყინოს შენსაო, |
| Verse: b | ფალავანთ ზურგსა ლომ-გულსა | აგრევე მამა-ჩემსაო, |
| Verse: c | მიზრახონ: "სმა-ჭამისათვის | მოშორდა მისსა თემსაო!" |
| Verse: d და | თქუ̂ან: "არ მართებდა მუნწასვლა, | ტახტ-ქალაქისა მცველსაო!" |
| Strophe: 1246_[1146] | ||
| Verse: a | მერაბ შეიგნო არ წვევა, | შეიტყო, -- არა ჴდებოდა, |
| Verse: b | შინ დაეთხოვნეს, "წავალთო!" | მერაბ და ვინცა ხლებოდა. |
| Verse: c | ზაალ მოიღო მრავალი, | რაც უკეთესი სდებოდა, |
| Verse: d და | მერაბ და სულ მისნი სპანი | პირთამდის აივსებოდა. |
| Strophe: 1247_[1147] | ||
| Verse: a | თვალ-მარგალიტსა სარტყელსა | და ტყავსა გამოჰზიდესა, |
| Verse: b | ოქროთა აკაზმულითა | ტაიჭთა ჴელი ჰკიდესა; |
| Verse: c | მერაბ და სპანი აავსნა, | ზალდასტანს დალოცვიდესა; |
| Verse: d და | წავიდეს გულ-მხიარულნი, | ზაულისაკენ ვლიდესა. |
| Strophe: 1248_[1148] | ||
| Verse: a | მობრუნდეს რა ზაულელნი | ზაალს წინ დასხდეს ლხინითა, |
| Verse: b | ასაკობასა, მკერდ-მკლავსა | მერაბს უქებდეს პირითა!.. |
| Verse: c | თვალად და ტანად აქებდეს, | თქუ̂ეს: "ვერვინ სჯობსო იმითა, |
| Verse: d და | ჴელ-მწიფის ყოფა-ქცევითა!.. | " მისი სიკეთე ვთქუ̂ა ვითა?!. |
