| Strophe: 1857_[1758] | ||
| Verse: a | რა მივიდა ციხეზედა, | მეთუ̂ალემან დაინახა. |
| Verse: b | მათს უხუცესს სირბილითა | მიმართა და აღარ ნახა. |
| Verse: c | თქუ̂ა: "ქარავანი მოვიდა. | ციხის სიახლესა, ახა!.. |
| Verse: d და | ვეჭუ̂, მარილი მოიტანეს, | თუ მიბრძანებ, წავალ -- ვნახა". |
| Strophe: 1858_[1759] | ||
| Verse: a | გამოგზავნა უხუცესმან | სირბილითა ერთი კაცი. |
| Verse: b | მუნით როსტომს მოცამართა, | ჩამოვიდა იგი კაცი. |
| Verse: c | "ქარავანთა უხუცესო, | მე მიამბე!" -- ჰკითხავს კაცი. |
| Verse: d და | რა აჰკიდა აქლემებსა, | ჩემსა პატრონს ვჰკადრო კაცი." |
| Strophe: 1859_[1760] | ||
| Verse: a | როსტომ უთხრა: "წადი, თქუ̂ენსა | უხუცესსა მოახსენე: |
| Verse: b | სრულ საპალნი მარილია", | დაგვაყენოს, "გაიგონე!" |
| Verse: c | უხუცესსა გაეხარნეს, | გაიცინეს მეტად გონე, |
| Verse: d და | უბრძანა თუ: "მოახსენე | გაახვენით კარი, ღონე. |
| Strophe: 1860_[1761] | ||
| Verse: a | ძირიდაღმან ციხეს მივა, | ესმა ომისა მძებნელსა. |
| Verse: b | ვიწროს კარზედა რა მიდგა, | თუ̂ალნი მაზედან დარჩესა. |
| Verse: c | უხუცესთან რა მივიდა, | როსტომ მიწას აკოცებსა, |
| Verse: d და | უხუცესსა მრავალს უძღვნის, | დიდ-წუ̂რილამდის აავსებსა, |
| Strophe: 1861_[1762] | ||
| Verse: a | უხუცესმან თქუ̂ა: ცოცხალიმც | თქუ̂ენი პირი ნათლად არი!.. |
| Verse: b | დავიმადლე და შევიძღვენ. | რაცა შენი ძღვენი არი. |
| Verse: c | ყუ̂ელა ურიდლად მოაკრფა | დიდი, წუ̂რილი, ვინა, არი, |
| Verse: d და | მარილისათვის ოქროსა | მისცემენ, -- რაც თუ̂ალი არი. |
| Strophe: 1862_[1763] | ||
| Verse: a | რა დაღამდა, ციხოვანთა | როსტომ დაუწყო ომია. |
| Verse: b | პირი ციხის თავს მიაპყრა, | მიუჴდა, ვითა ლომია. |
| Verse: c | გულოვნად რაზმის მფრეწელნი | ყმანი მას ზდევენ რომია, |
| Verse: d და | რა ციხის თავმან შეიტყო, | როსტომს დაჰკიდა ომია. |
| Strophe: 1863_[1764] | ||
| Verse: a | ჴრმლის ელვა ღამეს ანათობს | თხუთმეტ დღის მთუ̂არესავითა, |
| Verse: b | მიწანი წითლად ელევდეს | ბადახშურს ლალებსავითა. |
| Verse: c | საავდროსა ცის სიწითლეს | დაემგზავსა სისხლთა ღუ̂რითა. |
| Verse: d და | ოთხი ადლი მიწა დავლო | თავმან გურზის შემოკუ̂რითა. |
| Strophe: 1864_[1765] | ||
| Verse: a | რა ციხოვანთა შეიტყუ̂ეს | სიკუ̂დილი უხუცესისა, |
| Verse: b | ყუ̂ელასა ომი მოუნდა | მის როსტომ პილოტანისა. -- |
| Verse: c | თამთან ჴმალ-მოწუ̂დით მიუჴდა, | ჭეხა ისმოდა ლახტისა. |
| Verse: d და | მათ ერთობილთა თავები | მიწასა ენარცხებისა. |
| Strophe: 1865_[1766] | ||
| Verse: a | მზემ ჴმელეთი დააშვენა. | ნახეს აღარვინ იყუ̂ნესა: |
| Verse: b | ნახეს, ზოგნი დაჴოცილნი | და ზოგნი მალულს იყუ̂ნესა. |
| Verse: c | მოიარეს გულოვანთა | და დაჴოცეს, ვინც ჰპოესა. |
| Verse: d და | თამთან ერთი სახლი ნახა, | იმ ვიწროს ადგილს იყუ̂ნესა. |
| Strophe: 1866_[1767] | ||
| Verse: a | სიპს ქუ̂აზედ ამოეზარდა | მისსა ოსტატსა მაზედა. |
| Verse: b | რკინისა კარი გაეწყო, | გურზი შემოჰკრა მაზედა. |
| Verse: c | კარი დალეწა, შინ შევა. | ნახა გუმბადი რაზედა. |
| Verse: d და | მთვარესავით ოქროს მელნით | ნაწერი იყო სრაზედა. |
| Strophe: 1867_[1768] | ||
| Verse: a | მეტისა გაკუ̂ირვებითა | როსტომ იკბინა ბაგესა. |
| Verse: b | თქუ̂ა: "არ მინახავს მისებრივ, | კაცთა რა რიგად აგესა?!. |
| Verse: c | ოქროს ქანი და ზღუ̂ის თუ̂ალი, | მგონ, მაზედ გადააგესა!".. |
| Verse: d და | მამასა წიგნი მისწერა, | რაც საქმე მუნ გააგესა. |
