| Strophe: 1987_[1889] | ||
| Verse: a | აქ შეექნა გამორჩევა | ერანელთა პატრონისა, |
| Verse: b | ტუსი თქუ̂ეს, და ტუმაზპც იყო | ნათესავი ფრიდონისა, |
| Verse: c | ოთხმოცისა წლისა იყო, | ღ(ვ)თის მოშიში, მქნელი ჭკვისა, |
| Verse: d და | მოიყუ̂ანეს, იგ დალოცეს | საჴელმწიფოდ ერანისა. |
| Strophe: 1988_[1890] | ||
| Verse: a | ამაზედა აფრასიობ | აღზვართისთვის გაგულისდა, |
| Verse: b | ძმასა უთხრა: "ყუ̂ელა შენ ჰქენ, | სხუ̂ას ვაბრალო ესე ვისდა?! |
| Verse: c | არ დამეჴსენ, -- დამეჴოცა | თურისა და სალიმისდა, |
| Verse: d და | მათი სისხლი დამეღვარა, | შენთვის დანა გულსა მიცდა. |
| Strophe: 1989_[1891] | ||
| Verse: a | მტერი ოდეს მოვიხელე, | დამრჩა, ვეღარ მამერივა, |
| Verse: b | შეჭირვებით გულის წასვლა | ჩემი ლხინად წამერივა, |
| Verse: c | არ დავჴოცე, მას ვინანი, | სული მათი დამელივა, |
| Verse: d და | თერიაყსა მოსაკლავად | აღზვარდს ზარი გაერივა. |
| Strophe: 1990_[1892] | ||
| Verse: a | "ვის ასმია უმრავლესი, | -- აღზვართ ეგრე უპასუხა: -- |
| Verse: b | "დღეს რომ მოსწყდა ერანელი, | მჴარ-დაკრულთა დაჰკოც ნუღა, |
| Verse: c | ჯერ ჯეონი ძოწსავე ჰგავს, | საწუთროა ეკალ-მუხა, |
| Verse: d და | ნავზარ დაჰკალ ცხვარივითა, | ღ(მერ)თსა უმძიმს აჰა, უხა! |
| Strophe: 1991_[1893] | ||
| Verse: a | ჴელ-ფერკ-დაკრულთა თავებსა | დასჭრიდი, ზროხათა ვითა, |
| Verse: b | ღ(ვ)თის შიში დაგვიწყებია, | ნუ ხარ ცნობითა ავითა, |
| Verse: c | მას საუკუნოს ცეცხლითა | სრულ დაგწვავს სადაგავითა, |
| Verse: d და | როს გაგიკითხოს უფალმან, | პასუხსა გასცემდი ვითა?!" |
| Strophe: 1992_[1894] | ||
| Verse: a | გაგულისდა აფრასიობ, | კბილით ჴორცი მოიჴეჩა, |
| Verse: b | ვითა ბნელსა ჯოჯოხეთსა, | პირით კუ̂ამლი აღმოჴეჩა, |
| Verse: c | ჯავრით თუ̂ალნი დაუბნელდეს, | ბასრი ჴრმალი ამოჴეჩა, |
| Verse: d და | წამოხტა და ძმასა დაჰკრა, | თავი ორად გაუჴეჩა. |
| Strophe: 1993_[1895] | ||
| Verse: a | თურანელთაცა ეწყინა, | იწამა ერანისათვის, |
| Verse: b | ზაალ და მერაბ ჩიოდეს, | აღზვართ მოუკლავს რისათვის?! |
| Verse: c | დევის ნაშობმან ძმა მოკლა | ჩუ̂ენთვის მართლისა თქმისათვის, |
| Verse: d და | ჩუ̂ენ გუ̂მართებს ძებნა სისხლისა | სანაცვლოდ ნავზარისათვის. |
| Strophe: 1994_[1896] | ||
| Verse: a | ტუმაზპს წინა შეიყარნეს | ერანელნი, ვინცა ღირსა, |
| Verse: b | ქაი̂ანთ-დროშა, ქოს-ნაღარა, | პილოს აბმენ ყუ̂ირო სტვირსა, |
| Verse: c | ბარგ-კარვები წაიტანეს, | ფარსის ქალაქს მიდგეს ძირსა, |
| Verse: d და | ყარაული გაიყენეს, | თურქთა უდგა პირის-პირსა. |
| Strophe: 1995_[1897] | ||
| Verse: a | გვალვიდა და მზისა სიცხე | პირსა ქუ̂ასა გაუპობდა, |
| Verse: b | ცვარი წვიმა არ მოვიდა, | მოლ-ბალახსა არ ალბობდა, |
| Verse: c | ნავზარ მოკუ̂და. მასუკანით | მათ შიმშილი დაამჴობდა, |
| Verse: d და | ღვინო ვეღარ იშოვნიან, | პური ძვირობს, უპურობდა. |
| Strophe: 1996_[1898] | ||
| Verse: a | დიდი სიცხე და შიმშილი | ყუ̂ელასა მისჭირდებოდა, |
| Verse: b | ხესა ხრევდიან ცხენები, | კბილები გარდასცუ̂დებოდა, |
| Verse: c | ცხენისა ჴორცი ვეცხლთანა | წონად არ იშოვებოდა, |
| Verse: d და | სალს კლდესა გვანდეს, ექუ̂ს თუ̂ესა | ძუ̂რა ყოლე არ ეტყობოდა. |
| Strophe: 1997_[1899] | ||
| Verse: a | ჰკადრა ტუმაზპ მოციქული | აფრასიობს სიტყუ̂ა-მძლია: |
| Verse: b | "უსამართლოდ ავის ქნასა, | ჩანს, რაზომი შეუძლია, |
| Verse: c | ცა გამჴმარა, მიწაზედა | მოლსა ძირი დალევია, |
| Verse: d და | შიმშილითა მიჭირვებით | შენ ლაშქარი დაგლევია. |
| Strophe: 1998_[1900] | ||
| Verse: a | აწ გავიყარნეთ, სამტერო | ჴრმალი ორთავე ჩავაგოთ, |
| Verse: b | დასწყნარდეს ძველი მტერობა, | ფიცითა ზავი ავაგოთ. |
| Verse: c | გაყოფით გვიჩანს სამზღვარი, | თავის-თავისად გავაგოთ, |
| Verse: d და | დავსჯერდეთ, შფოთი დაწყნარდეს, | თური-სალამი დავაქოთ. |
| Strophe: 1999_[1901] | ||
| Verse: a | ერთი კაცი აფრასიობს | მოციქული გაუგზავნეს, |
| Verse: b | საუბარნი გააგონეს | ერთმანერთსა, დაეზავნეს, |
| Verse: c | ქუ̂ეყანანი გაისწორნეს, | ერთმანერთსა არა ავნეს, |
| Verse: d და | ერთმანერთსა წიგნი მისცეს, | შინასაკენ თავნი არნეს. |
| Strophe: 2000_[1902] | ||
| Verse: a | ტუმაზ ჴელ-მწიფე ტახტზედა | დაჯდა და მოისვენამან, |
| Verse: b | ღ(ვ)თის მოშიში და მოწყალე, | მისი ძლევა თქუ̂ას ენამან, |
| Verse: c | მომართეს კარგთა ნაყოფთა, | და მოისვენა ყუ̂ელა მან, |
| Verse: d და | დაჰფარა ყოვლი ქუ̂ეყანა | მაშინ კეთილთა დენამან. |
| Strophe: 2001_[1903] | ||
| Verse: a | მაშინ მომართა ყუ̂ელამან, | ვინცა წასული არიო, |
| Verse: b | აშენდა ყოვლი ქუ̂ეყანა, | ტუმაზპ მოწყალე არიო. -- |
| Verse: c | ღ(მერ)თსა ესვიდა ლოცვითა, | გადიდდა საფადარიო, |
| Verse: d და | დასწყნარდა ყოვლი ქუ̂ეყანა, | მგელთანა სძოვდა ცხვარიო. |
| Strophe: 2002_[1904] | ||
| Verse: a | რა აფრასიობ მივიდა, | ფეშანგ უწყრების დიაო: |
| Verse: b | "ყოვლი ქუ̂ეყანა გაახელ, | სხუ̂ასა ვის შეუყრიაო, |
| Verse: c | ორთა კაცთზედა გაგზავნე, | ერანს რა დაგიკლიაო, |
| Verse: d და | დაჰჴოცენ ჩემნი თავადნი, | ძმის სისხლი დაგიღუ̂რიაო! |
| Strophe: 2003_[1905] | ||
| Verse: a | მარცხვინე, ჩემი სახელი | სრულად დაჰკარგე მაზედა, |
| Verse: b | ასეთნი გვირგვინიანნი, | მითხარ, დაჰჴოცენ რაზედა?!. |
| Verse: c | მოსამართლე და მორჭმული | მოჰკალ მართლისა თქმაზედა, |
| Verse: d და | მტერთა სანაცვლოდ აბჯარი | შენი იჴმარე ძმაზედა?!" |
| Strophe: 2004_[1906] | ||
| Verse: a | თურისა და სალიმისგან | აღზვართ უფრო დამწვა გული, |
| Verse: b | ძმისა მკუ̂ლელსა ვეღარ გიჭუ̂რეტ, | დაიკარგე გაბასრული!" |
| Verse: c | წამოვიდა აფრასიობ, | გაღარიბდა დაკარგული, |
| Verse: d და | თურანსა და ერანს შუა | იყუ̂ის მტერთა დანაბული. |
| Strophe: 2005_[1907] | ||
| Verse: a | ექუ̂ს წელსა იყო ღარიბი, | წაუჴდა ნებიარობა, |
| Verse: b | ზავითა იყუ̂ნეს ორნივე, | დასწყნარდა ძველი მტერობა, |
| Verse: c | ტუმაზპ ოთხმოც წელ ტახტზედა | იჯდა, ეტყობის ბერობა, |
| Verse: d და | ღ(მერ)თს შეევედრა, მას მიხუ̂და | სამოთხის ნებიარობა. |
| Strophe: 2006_[1908] | ||
| Verse: a | ღ(ვ)თის მოშიშთა ერანელთა | გული სტკივის, ცრემლი სდიან, |
| Verse: b | ჴელ-მწიფეთა სამარხოსა | მიათვალეს, იგლოვდიან, |
| Verse: c | ბედ-სვესა და სამართალსა | მისსა მეტად მოსთქმიდიან, |
| Verse: d და | ამ ამბავსა აფრასიობს | ახარებდეს, მორბოდიან. |
| Strophe: 2007_[1909] | ||
| Verse: a | აფრასიობ ჴელ-მწიფესა | ფეშანგ წიგნი მიუწერა: |
| Verse: b | "ბედნიარო ჴელ-მწიფეო, | რასა ბრძანებ, ეტლი ჯერა: |
| Verse: c | რაც გინდოდა, მოაჴდინა, | ჟამი ჩუ̂ენკენ მოიწვერა, |
| Verse: d და | დღე გათავდა ტუმაზპისა, | ტახტ-გვირგვინი ოჴრად ძე რა. |
| Strophe: 2008_[1910] | ||
| Verse: a | აწ პატრონი ხარ, შემინდევ | პირველად დაშავებული! |
| Verse: b | მე ვისახელო, არ მინდა, | აწ თავი მოყივნებული, |
| Verse: c | უკეთ გმსახურო, გიჩუ̂ენო | ერანი მომტუ̂ერებული, |
| Verse: d და | მე დავიჭირო, ყუ̂ელანი | შენ გყმობდენ შეშინებული. |
| Strophe: 2009_[1911] | ||
| Verse: c | ესე წიგნი მიუწერა, | მოციქულთა თავნი არნეს, |
| Verse: b | წაიკითხა, ღ(მერ)თსა მადლი | მისცა, ფეშანგს გაეხარნეს, |
| Verse: c | ყოვლგნით უჴმო საფადართა, | მათ ლაშქარნი შეეყარნეს, |
| Verse: d და | მათ უქადეს ბრძანებული, | თავი გმირთა დაადარნეს. |
| Strophe: 2010_[1912] | ||
| Verse: a | უბრძანა მათ აფრასიობ: | -- "იარეთ, შეიყარენით! |
| Verse: b | თქუ̂ენ დაგრჩეს ერანს სახელი, | თავი ამისთვის არენით, |
| Verse: c | ნუ შეიბრალებთ, დაჰჴოცეთ, | ციხენი მოამტვერენით, |
| Verse: d და | თუ სხუ̂ა ჴელ-მწიფე გუ̂ყოლია, | ეს არ ისმოდეს ერანით. |
| Strophe: 2011_[1913] | ||
| Verse: a | ვერ იტევდა მიწის პირი, | მზისა შუქნი დაეფარნეს, |
| Verse: b | დროშა-შუბის სიმრავლითა | მათ ვარსკუ̂ლავნი ჩამოყარნეს, |
| Verse: c | ყუ̂ირო-სტვირნი გამოაბეს | ჴმა დაბდაბთა გააქარვნეს, |
| Verse: d და | რა ერთი თვე გამოვიდა, | აფრასიობს შეეყარნეს. |
